Interpretacja indywidualna z dnia 21 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.121.2025.1.HK
Przychody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu świadczenia usług w modelu SaaS, polegających na udostępnianiu oprogramowania, kwalifikują się jako przychody z udzielenia licencji na oprogramowanie i zatem powinny zostać uznane za przychody z zysków kapitałowych zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
X Sp. z o.o. („X”, „Spółka”) jest częścią działającej w branży technologicznej międzynarodowej grupy kapitałowej Y. Działalność grupy Y skoncentrowana jest na projektowaniu i dostarczaniu rozwiązań z zakresu (…). Spółka ma siedzibę w Polsce oraz jest polskim rezydentem podatkowym – posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka korzysta z ulgi na działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 18d ustawy o CIT. Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.
Spółka w ramach swojej działalności prowadziła dotychczas m.in. prace programistyczne i inżynieryjne nakierowane na stworzenie i rozwój platformy software „(…)” („Oprogramowanie”), będącej systemem zarządzenia usługami (…). Efekty prowadzonych w powyższym zakresie prac Spółka w przeszłości zbywała na rzecz spółki matki Z („Z”) z siedzibą w Szwajcarii. Nadające się do gospodarczego wykorzystania Oprogramowanie będące własnością Z powstało przy kluczowym udziale Wnioskodawcy oraz spółki Z. Udział X w pracach polegał na prowadzeniu prac programistycznych i inżynieryjnych, w ramach których powstawały uaktualniane rozwiązania techniczne integrowane w ramach Oprogramowania. Udział spółki Z dotyczył m.in. zdefiniowania produktu pod kątem wymogów rynkowych. Obecnie Z wykorzystuje Oprogramowanie do świadczenia usług na rzecz klientów zewnętrznych (…).
Wnioskodawca planuje nabycie od Z prawa do Oprogramowania w celu dalszego jego rozwijania, jak również wykorzystania do świadczenia usług na rynku międzynarodowym. Spółka będzie świadczyć usługi polegające na udostępnianiu Oprogramowania klientom spoza grupy Y (m.in. w modelu subskrypcyjnym). W praktyce, działalność Spółki związana z Oprogramowaniem będzie więc obejmowała udostępnianie go (…) oraz zarządzanie nim i stałe jego udoskonalanie. Funkcją Oprogramowania jest i będzie:
-konsolidacja treści z różnych źródeł (…),
-zarządzanie nimi w jednym systemie,
-zapewnienie spójnego „interfejsu” użytkownika na wielu urządzeniach,
-pełne zarządzanie metadanymi,
-personalizacja i funkcje takie jak (…) czy rekomendacje wraz z obsługą serwisową.
Usługi Spółki będą świadczone na rzecz przedsiębiorców (…), którzy to na dalszym etapie świadczą usługi (…) dla odbiorców końcowych. Użytkownik końcowy (będący klientem kontrahentów Wnioskodawcy) dzięki platformie oferowanej przez X będzie miał dostęp do oferowanych przez operatorów treści na ekranie danego urządzenia (komputerach, telefonach, telewizorach, tabletach itp.) z uwzględnieniem jego preferencji i wybranego pakietu usług.
Zakres korzystania z oferowanych przez Wnioskodawcę funkcjonalności, mających swoje źródło w Oprogramowaniu, będzie zależny od wybranej przez kontrahenta opcji subskrypcyjnej (powiązanej z wysokością opłaty subskrypcyjnej), która określa dostęp do odpowiednich modułów (węższego lub szerszego zestawu funkcjonalności).
W związku z planowanym nabyciem prawa do korzystania z Oprogramowania i zmianą biznesowego modelu działania Spółki, po stronie Wnioskodawcy będzie można wyróżnić następujące składowe świadczonych usług, z których uzyskiwać będzie przychody w ramach zawartych z kontrahentami umów:
a)udostępnienie oferowanych przez Oprogramowanie funkcjonalności w modelu Software as a Service, („SaaS”) – w tym modelu cała podstawowa infrastruktura, dane aplikacji, czy kod źródłowy znajdują się u Wnioskodawcy, zaś klient Spółki (i ostateczni konsumenci treści) wykorzystują własne urządzenia jedynie do korzystania z dostępu do funkcjonalności (udzielonego w ramach usług Wnioskodawcy) za pośrednictwem dedykowanej aplikacji, przy czym zarządzanie przez Spółkę Oprogramowaniem będącym źródłem oferowanych funkcjonalności odbywa się zdalnie, w chmurze i nie jest w tym zakresie potrzebna jakakolwiek ingerencja w urządzenia klientów,
b)usługa gwarantowania poziomu usługi (tzw. service level agreement) polegające na zapewnianiu bieżącej i nieprzerwanej sprawności oferowanych przez Oprogramowanie funkcjonalności na umówionym poziomie,
c)usługi inżynieryjne polegające m.in. na zapewnianiu rozwoju oferowanych funkcjonalności dla nowych urządzeń końcowych, a także zapewnianiu kompatybilności Oprogramowania z różnymi rodzajami i modelami urządzeń końcowych (świadczenie tych usług wymagać będzie systematycznego prowadzenia przez Spółkę prac rozwojowych dot. Oprogramowania),
d)dodanie nowego terytorium pod oferowane funkcjonalności (jeśli wymagane) – w zamian za opłatę wdrożeniową,
e)usługa wsparcia systemu (Maintenance).
Wnioskodawca będzie pobierał z tego tytułu miesięczne, kwartalne lub roczne opłaty abonamentowe (usługa a, e) oraz dodatkowe wynagrodzenie ustalone na podstawie stawek godzinowych lub opłat ryczałtowych (usługa b, c, d).
Kontrahenci nie będą nabywać ani Oprogramowania, ani prawa do jego modyfikowania, kopiowania czy dalszego rozpowszechniania oraz nie uzyskają dostępu do kodu źródłowego – ich uprawnienia ograniczą się wyłącznie do korzystania z dostępnych funkcjonalności oraz udostępniania wybranych funkcjonalności abonentom końcowym. Umowa, z której wynikać będzie prawo do korzystania z oferowanych funkcjonalności, będzie umową o świadczenie usług. W ramach tej umowy klientom nie będzie przysługiwać prawo do:
- zwielokrotniania Oprogramowania w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie,
- wprowadzania jakichkolwiek zmian w Oprogramowaniu, rozpowszechniania Oprogramowania lub jego kopii (ze względu na opisany wyżej sposób udostępniania funkcjonalności Oprogramowania oraz jego charakterystykę, klient nie jest w stanie dokonać jakichkolwiek zmian w Oprogramowaniu, z którego korzysta).
Oznacza to, że w opisanym modelu świadczenia usług, prawo do użytkowania Oprogramowania pozostaje po stronie Spółki, a jej klienci w ramach świadczonych przez nią usług nabywają wyłącznie dostęp do oferowanych funkcjonalności. Wnioskodawca będzie umożliwiał klientom korzystanie z funkcjonalności Oprogramowania tak długo, jak uiszczane będą opłaty. W momencie zaprzestania uiszczania opłat, klient utraci prawo do korzystania z funkcjonalności Oprogramowania oraz usług dodatkowych.
Po nabyciu prawa do użytkowania Oprogramowania od spółki matki, Spółka planuje jego stały rozwój i ulepszanie. Do istniejących modułów będą systematycznie dodawane nowe funkcjonalności, a także opracowywane kolejne moduły, zwiększające wartość i użyteczność funkcjonalności oferowanych klientom w ramach usług Spółki. Dystrybucja dostępu do funkcjonalności w przyjętym modelu SaaS zakłada, że kontrahenci Spółki oraz ich abonenci w ramach ustalonych już opłat będą na bieżąco uzyskiwać dostęp do ulepszanych funkcjonalności i będą mogli korzystać z nich tak długo, jak uiszczana jest cykliczna opłata subskrypcyjna. Na marginesie Spółka wskazuje, że w jednostkowych przypadkach oferowane funkcjonalności obejmują również rozwiązania, do których dostęp Spółka nabędzie od podmiotów trzecich (…).
Pytanie
Czy przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę ze świadczenia opisanych usług zapewniania dostępu do funkcjonalności, mających swoje źródło w Oprogramowaniu, będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę ze świadczenia usług zapewniania dostępu do funkcjonalności, opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychodu z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT.
Wyodrębnienie w ustawie o CIT źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych oraz rozdzielenie dochodów uzyskiwanych z tego źródła od pozostałych dochodów podatnika nastąpiło z dniem 1 stycznia 2018 r. i znalazło swój wyraz przede wszystkim w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Wydzielając odrębne źródło przychodów na gruncie ustawy o CIT, Ustawodawca zamieścił w art. 7b zamknięty katalog, w którym określił listę przychodów alokowanych do tego źródła. Uwzględniono w nim m.in.:
- przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT (tj. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje, prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej, wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)), z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych – art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o CIT,
- przychody z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze dotyczącej ww. praw – art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. d ustawy o CIT,
- przychody ze zbycia ww. praw – art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. e ustawy o CIT.
W kontekście świadczenia przez Wnioskodawcę opisanych w tym wniosku usług należy zwrócić uwagę na fakt, iż udzielenie dostępu do funkcjonalności oprogramowania w modelu SaaS polega na przyznaniu usługobiorcy możliwości korzystania z dostępu do funkcjonalności Oprogramowania za pośrednictwem dedykowanej aplikacji, przy czym zarządzanie przez Spółkę Oprogramowaniem będącym źródłem oferowanych funkcjonalności odbywa się zdalnie (w tzw. chmurze), poprzez skomunikowanie z infrastrukturą informatyczną Wnioskodawcy. W tym modelu, usługobiorca nie zyskuje dostępu do infrastruktury Wnioskodawcy (tj. sieci, serwerów, systemu operacyjnego i innych elementów zaplecza technicznego Oprogramowania) i nie kontroluje jej. Oznacza to, że wykorzystywanie funkcjonalności oprogramowania w modelu SaaS nie prowadzi do wkroczenia w sferę autorskich praw majątkowych właściciela Oprogramowania (tutaj: Wnioskodawcy). Wynika to z faktu, iż użytkownik jedynie korzysta z oprogramowania bazującego na serwerach dostawcy (usługodawcy), nie dokonując zwielokrotnienia samego oprogramowania (ani jego kodu źródłowego) na dysku twardym własnego urządzenia.
W procesie korzystania z oprogramowania w modelu SaaS może co najwyżej dochodzić do wyświetlania efektów prac programu komputerowego na urządzeniu usługobiorcy za pośrednictwem dedykowanej aplikacji, co jednakże samo w sobie nie stanowi ingerencji w sferę autorskich praw majątkowych do głównego oprogramowania.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że umowa na udostępnienie funkcjonalności oprogramowania w modelu SaaS kwalifikowana powinna być jako umowa o świadczenie usług. Wnioskodawca nie będzie bowiem udzielać usługobiorcom prawa do:
- zwielokrotniania Oprogramowania w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie,
- wprowadzania jakichkolwiek zmian w Oprogramowaniu,
- rozpowszechniania Oprogramowania lub jego kopii,
- dostępu do kodu źródłowego Oprogramowania.
Wnioskodawca podkreśla jednak, że świadczenie usług w opisanym modelu nie ogranicza się wyłącznie do udostępnienia funkcjonalności Oprogramowania w modelu SaaS, lecz obejmuje kompleksowy pakiet usług, na który składają się również:
a)usługa gwarantowania poziomu świadczenia usług – polegające na zapewnianiu bieżącej i nieprzerwanej sprawności oferowanych przez Oprogramowanie funkcjonalności na umówionym poziomie, co stanowi typowe świadczenie usług utrzymaniowych, nie mające charakteru licencyjnego,
b)usługi inżynieryjne – obejmujące rozwój i dostosowanie funkcjonalności Oprogramowania do nowych urządzeń końcowych oraz zapewnienie kompatybilności technicznej, co również stanowi świadczenie usług technicznych (również pozbawione charakteru licencyjnego),
c)usługi wdrożeniowe związane z dodaniem nowych terytoriów – realizowane w zamian za opłatę wdrożeniową, mają charakter usługowy i nie wiążą się z przeniesieniem jakichkolwiek praw majątkowych,
d)usługa wsparcia systemu (Maintenance).
Wszystkie powyższe komponenty są ze sobą funkcjonalnie i operacyjnie powiązane, stanowiąc jeden spójny model świadczenia usług, którego celem jest udostępnienie operatorom (…) funkcjonalności Oprogramowania.
Analiza wskazanych na wstępie przepisów nie pozostawia wątpliwości, iż w takim przypadku nie może być mowy o powstaniu przychodów z zysków kapitałowych w rozumieniu przepisów ustawy o CIT. W sytuacji, w której klient Wnioskodawcy:
- korzysta jedynie zdalnie z określonych funkcjonalności Oprogramowania,
- nie nabywa żadnych autorskich praw majątkowych do Oprogramowania,
- nie może dokonywać jakichkolwiek zmian w Oprogramowaniu,
- nie może rozpowszechniać ani zwielokrotniać Oprogramowania,
umowa obejmująca udostępnienie funkcjonalności Oprogramowania powinna być uznana za umowę o świadczenie usług, a co za tym idzie, przychody z niej uzyskiwane powinny być kwalifikowane do przychodów z działalności gospodarczej, a nie do przychodów ze źródła zyski kapitałowe.
Uzupełniająco Wnioskodawca wskazuje, nawet gdyby przyjąć, że świadczenie usług w modelu SaaS posiada cechy upodabniające takie usługi do transakcji udzielenia licencji na Oprogramowanie (co w ocenie Spółki nie jest uzasadnione), to przychody z tego tytułu i tak nie powinny być kwalifikowane jako przychody z zysków kapitałowych. Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT, z kategorii przychodów z zysków kapitałowych wyłączone są przychody z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych. W ocenie Wnioskodawcy warunek ten należy rozumieć w ten sposób, że przychodami z zysków kapitałowych nie będą przychody m.in. z licencji, które nie stanowią samoistnych, niezależnych operacji oderwanych od podstawowej działalności gospodarczej podatnika.
Wnioskodawca podkreśla w tym kontekście, że jego podstawowa działalność polegająca na świadczeniu usług dostępu do funkcjonalności Oprogramowania nie ogranicza się do wykorzystywania samego modelu SaaS, lecz obejmuje również:
a)usługi gwarantowania poziomu usługi oraz utrzymaniowe/wsparcia,
b)usługi inżynieryjne,
c)usługi wdrożeniowe.
Wszystkie te komponenty są ze sobą ściśle powiązane operacyjnie i funkcjonalnie, a ich realizacja odbywa się w ramach jednej umowy o świadczenie usług. Nawet gdyby przyjąć, iż niektóre elementy kompleksowej usługi świadczonej przez Spółkę zbliżają się swoim charakterem do udzielania licencji, to „licencje” takie miałyby charakter pomocniczy i techniczny, służący wyłącznie realizacji głównego celu umowy, jakim jest świadczenie usług udostępnienia funkcjonalności Oprogramowania.
W związku z tym, nawet przy takim założeniu, istnieje ścisły i bezpośredni związek ze świadczonymi usługami, z których przychody nie są zaliczane do źródła zysków kapitałowych, co spełnia warunek wyłączenia z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT.
Warto podkreślić, że stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w dotychczasowej praktyce interpretacyjnej organów podatkowych. W wydanych interpretacjach indywidualnych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazywał, że przychody uzyskiwane ze świadczenia usług w modelu SaaS nie stanowią przychodów z zysków kapitałowych, lecz powinny być kwalifikowane jako przychody z działalności gospodarczej. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 4 grudnia 2018 r., znak: 0111-KDIB2-3.4010.316.2018.1.KK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że:
„(...) przychody z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z nabytych licencji nie będą przychodami z zysków kapitałowych, gdyż w tym przypadku zastosowanie znajdzie wyłączenie wynikające z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a, odnoszące się do przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych. Licencje te zostały bowiem udzielone w ramach zawartych usług o świadczenie usług marketingowych stanowiących podstawowy przedmiot działalności Wnioskodawcy, z którego uzyskiwane są przychody. Wyłączenie z ww. przepisu znajdzie również zastosowanie w przypadku uzyskiwanego przychodu z tytułu świadczenia usług w zakresie oprogramowania w tzw. modelu SaaS i udzielenia licencji na wykorzystanie oprogramowania. Przychód ten nie będzie przychodem z zysków kapitałowych, gdyż udzielenie licencji następuje tutaj w ramach umowy o świadczenie usług dostępu do oprogramowania, tj. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.”
Podobne stanowisko zostało zaprezentowane również w interpretacji indywidualnej z 21 czerwca 2018 r., znak: 0114-KDIP2-2.4010.172.2018.2.AG.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278, ze zm. dalej: „updop”):
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Stosownie do treści art. 7 ust. 2 updop:
Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Należy w tym miejscu zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na źródła:
-z zysków kapitałowych oraz
-z innych źródeł.
Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.
Wydzielając na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych – ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b updop.
Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 updop:
Za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody:
a)z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,
b)z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
c)z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
d)z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
e)ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,
f)z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną.
Należy zauważyć, że przepis art. 7b ust. 1 updop zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.
Ponadto konstrukcja powyższych przepisów wskazuje, że przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT odnosi się do art. 16b updop, tj. do kategorii praw, które są kreowane u podatnika wyłącznie poprzez nabycie danego prawa.
Stosownie do treści art. 16b ust. 1 updop:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
1) (uchylony)
2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3) (uchylony)
4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5) licencje,
6) prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
7) wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Prawami majątkowymi wymienionymi w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop są m.in. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe i licencje.
Z powołanych powyżej regulacji wynika, że m.in. przychody z autorskich praw majątkowych, a także przychody pochodzące z licencji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4-7 updop, są przypisane do źródła przychodów z zysków kapitałowych. Odwołanie do art. 16b updop zawarte w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a updop należy uznać za służące wskazaniu rodzaju praw majątkowych, nie zaś jako wymóg by prawa te stanowiły wartości niematerialne i prawne. Okoliczność ujęcia licencji jako wartości niematerialnej i prawnej lub nie, nie wpływa na kwalifikację osiągniętego przychodu.
Wyjątek od tej zasady został wskazany w cyt. powyżej art. 7b ust. 6 lit. a updop, że kwalifikacja do źródła przychodów z zysków kapitałowych nie ma zastosowania w sytuacji, gdy przychód z licencji jest bezpośrednio związany z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.
Analizując kwestię przypisania przychodów, które Spółka zamierza osiągać do określonego źródła przychodów, należy odnieść się do przepisów określających zakres praw autorskich.
W celu określenia zakresu praw autorskich według polskich przepisów, należy odnieść się do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm., dalej: „ustawa PAiPP”), który wskazuje, że:
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
Jednocześnie jak stanowi art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy PAiPP:
W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).
Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 27 ustawy PAiPP:
W rozumieniu ustawy licencją jest umowa o korzystanie z utworu.
W świetle art. 41 ust. 2 ustawy PAiPP:
Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub licencja obejmują pola eksploatacji wyraźnie w nich wymienione.
Zgodnie z art. 50 ustawy PAiPP:
Odrębne pola eksploatacji stanowią w szczególności:
1) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu - wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono - wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;
3) w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony w pkt 2 - publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
W art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, zawarto ogólną normę, opisującą utwór, będący przedmiotem prawa autorskiego, natomiast ust. 2 tego artykułu ma charakter pomocniczy. Dla uznania danego dzieła za przedmiot prawa autorskiego nie wystarcza ustalenie, że mieści się ono w jednej z nazwanych ustawowo kategorii, podanych jako katalog otwarty. Ustawodawca, wyszczególniając przykładowe kategorie utworów, posłużył się porządkującym kryterium przedmiotu twórczości i użytych w niej środków wyrazu. Oznacza to, że niektóre dzieła chronione mogą być przyporządkowane do więcej niż jednego przedziału klasyfikacyjnego. Utwory wyrażone w sposób określony w art. 1 ust. 2 pkt 1 UPA stanowią niejednorodną grupę utworów będących przedmiotem prawa autorskiego. Grupa ta została wyodrębniona ze względu na stosowane przez twórcę techniczne środki wyrazu, czyli utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. W grupie tej wyodrębniono podkategorie wg przedmiotu twórczości, czyli literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe.
Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy PAiPP:
Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.
Jak wskazuje powołany przepis, program komputerowy podlega ochronie niezależnie od formy (sposobu) wyrażenia, a więc w postaci „programu źródłowego” i „programu maszynowego”, „programu wpisanego do pamięci stałej komputera”, itd. Podlega on ochronie również wówczas, gdy jest utrwalony w odręcznie sporządzonych notatkach, w dokumentacji projektowej, wytwórczej i użytkowej.
Na podstawie art. 74 ust. 4 ustawy PAiPP:
Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:
1) trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;
2) tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;
3) rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.
Reasumując, należy stwierdzić, że w rozumieniu polskich przepisów o prawie autorskim, przedmiotem tego prawa są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie. Program komputerowy został wymieniony przez ustawodawcę jako przedmiot prawa autorskiego.
W przedstawionym opisie sprawy Spółka będzie świadczyć usługi polegające na udostępnianiu nabytego od spółki matki Oprogramowania klientom spoza grupy Y (m.in. w modelu subskrypcyjnym). Działalność Spółki będzie obejmowała udostępnianie Oprogramowania operatorom (…) oraz zarządzanie nim i stałe jego udoskonalanie. Operatorzy (…), na rzecz których Spółka będzie udostępniała Oprogramowanie na dalszym etapie świadczą usługi (…) dla odbiorców końcowych. Użytkownik końcowy (będący klientem kontrahentów Spółki) dzięki platformie oferowanej przez Spółkę będzie miał dostęp do oferowanych przez operatorów treści na ekranie danego urządzenia (komputerach, telefonach, telewizorach, tabletach itp.) z uwzględnieniem jego preferencji i wybranego pakietu usług.
Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że skoro w myśl przepisów o prawie autorskim umowa o korzystanie z utworu jest uznawana za licencje a Państwa Spółka, jak sami Państwo wskazali, będzie świadczyć usługi polegające udostępnianiu nabytego oprogramowania operatorom komunikacyjnym, którzy nabędą prawo do korzystania z tego oprogramowania, to nie pozostawia wątpliwości, że opisana aktywność nosi znamiona udzielenia licencji na oprogramowanie i powinna być traktowana jako przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4-7 updop.
Ponadto w ocenie organu nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a updop, bowiem nie można uznać, że przychody z licencji są bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych. Istotą usług, które Spółka zamierza świadczyć operatorom (…) jest udostępnienie oprogramowania, a pozostałe usługi świadczone przez Spółkę sprowadzają się do obsługi opisanego oprogramowania i będą miały miejsce wyłącznie dlatego, że świadczona będzie usługa podstawowa, czyli udostępniane oprogramowania.
W związku z powyższym należy uznać, że przychody, które zamierza Spółka uzyskiwać będą stanowić przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
