Wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2024 r., sygn. II GSK 509/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia del. WSA Artur Adamiec (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Agnieszka Cudna po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 maja 2019 r. sygn. akt VI SA/Wa 327/19 w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 6 grudnia 2018 r. nr BP.5530.67.2018.0949.BTM.6810 w przedmiocie cofnięcia świadectwa kierowcy i zawieszenia wydawania nowych świadectw kierowców 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. G. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 maja 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 327/19, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 935; powoływanej dalej jako: p.p.s.a.) oddalił skargę M. G. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 6 grudnia 2018 r., w przedmiocie cofnięcia świadectwa kierowcy i zawieszenia wydawania nowych świadectw kierowców.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył M. G., zaskarżając orzeczenie w całości oraz wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie:

I. przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

a) art. 145 § 1 ust. 1 lit. a) oraz art. 151 p.p.s.a. poprzez nieprawidłowe zastosowanie art. 151 ww. ustawy oraz odstąpienie od zastosowania art. 145 § 1 ust. 1 lit. a) i oddalenie skargi pomimo tego, że w postępowaniu administracyjnym doszło do naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy (i tym samym zaakceptowanie nieprawidłowej wykładni), tj. naruszenie art. 32f ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1539; powoływanej dalej jako: u.t.d.) poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie, tj. zastosowanie tego przepisu pomimo tego, że jest on niezgodny z treścią art. 7 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) z dnia 21 października 2009 r. nr 1072/2009 dotyczącego wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych (Dz. U. UE. L z 2009 r. 300, s. 72; powoływanego dalej jako: rozporządzenie nr 1072/2009) w zakresie, w jakim pozwala na zastosowanie sankcji zawieszenia wydawania świadectw kierowcy, wobec czego należało bezpośrednio zastosować ww. przepis rozporządzenia i odstąpić od sankcji wydawania świadectw kierowcy;