Wyrok NSA z dnia 17 października 2024 r., sygn. III FSK 1459/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Dominik Gajewski (sprawozdawca), Protokolant Ewelina Wołosiak, po rozpoznaniu w dniu 17 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 28 kwietnia 2022 r. sygn. akt I SA/Po 521/21 w sprawie ze skargi E. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 grudnia 2020 r. nr 3001-IEW2.4120.10.2020 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej: WSA) wyrokiem z 28 kwietnia 2022 r., sygn. akt I SA/Po 521/21 sprawy ze skargi E. M. (dalej: skarżący) na decyzję z 17 grudnia 2020 r. Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu (dalej: DIAS, organ) w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r., oddalił skargę.

Skargę kasacyjną na powyższy wyrok wniósł pełnomocnik, na podstawie art. 174, art. 175 § 1 i art. 176 § 1 i 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2022 r., poz. 329 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.), zaskarżając go w całości, zarzucając naruszenie:

1/ art. 116 § 1 pkt 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019, poz. 900 z późn. zm., dalej O.p.), przez błędną wykładnię, polegająca na przyjęciu, że ustalony pomiędzy członkami zarządu Spółki podział czynności, w powiązaniu z nadużyciem zaufania przez drugiego członka zarządu, polegającym na pozbawieniu Skarżącego dostępu do dokumentacji księgowej Spółki, pomimo podejmowania przez Skarżącego czynności w tym celu idących, aż do złożenia wniosku o wszczęcie kontroli podatkowej, której wynikiem było ustalenie zobowiązania podatkowego Spółki, będącego przedmiotem decyzji o odpowiedzialności solidarnej Skarżącego, nie stanowi o braku winy w nie zgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości w odpowiednim czasie, pomimo, że Skarżący wykazał, w szczególności już na etapie wniosku o wszczęcie kontroli podatkowej, która potwierdziła podnoszone przez niego zarzuty, że nie zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy, albowiem został przez drugiego członka zarządu, który bez jego wiedzy zmienił adres jej siedziby, bezprawnie pozbawiony dostępu do dokumentacji księgowej spółki i nie był wstanie powziąć wiedzy na temat jej sytuacji finansowej, w tym stanu niewypłacalności, który zobowiązywał by do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości,