Interpretacja indywidualna z dnia 23 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.753.2025.1.KP
Zwrot przez najemcę podatku od nieruchomości, zgodnie z umową najmu, nie stanowi dla właściciela nieruchomości przychodu podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, gdyż nie generuje ekonomicznego przysporzenia majątkowego.
Interpretacjaindywidualna– stanowiskoprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 18 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Pani … (dalej zwana „Wnioskodawcą”) jest właścicielem nieruchomości, dalej zwanej „Nieruchomością”.
W 2024 roku Wnioskodawca zawarł umowę najmu Nieruchomości (dalej zwaną „Umową”) z osobą fizyczną, prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Zgodnie z treścią Umowy najemca płaci czynsz. Zapłata czynszu następuje miesięcznie w terminie 10 dni od dnia doręczenia najemcy rachunku wystawionego przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej, w związku z czym Umowa nie została zawarta w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.
Zgodnie z treścią Umowy najemca zobowiązany jest do zwrotu wszelkich opłat eksploatacyjnych m.in. takich, jak: energia elektryczna, woda, ścieki, ogrzewanie, Internet. Czynsz oraz opłaty eksploatacyjne ustalone zgodnie z Umową płatne są na rachunek bankowy Wnioskodawcy.
W Umowie znajduje się także postanowienie, zgodnie z którym najemca jest zobowiązany do zrefundowania Wnioskodawcy podatku od nieruchomości, tj. zwrotu Wnioskodawcy kosztów z tytułu podatku od nieruchomości, naliczanego zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w odniesieniu do Nieruchomości. Zwrot kosztów z tytułu podatku od nieruchomości następuje/ma następować na wezwanie Wnioskodawcy, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia jego doręczenia.
Przychody uzyskane z najmu Nieruchomości Wnioskodawca opodatkowuje zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej zwany „Ryczałtem”).
Pytanie
Czy zwrot od najemcy kwoty stanowiącej równowartość podatku od nieruchomości płaconego przez Wnioskodawcę w związku z zawartą Umową stanowi/stanowić będzie dla Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?
Pani stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm., dalej: Ustawa o PIT):
„Źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą”.
W myśl art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT:
„Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”.
Stosownie do art. 11 ust. 2 Ustawy o PIT:
„Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania”.
Stosownie do art. 9a ust. 6 Ustawy o PIT:
„Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym”.
W myśl art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
„Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz”.
Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 776, dalej. Ustawa o Ryczałcie):
„Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 226 i 232), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”.
Zgodnie z art. 2 ust. 1a Ustawy o Ryczałcie:
„Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych”.
Stosownie do przepisu art. 6 ust. 1a Ustawy o Ryczałcie:
„Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym”.
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a Ustawy o Ryczałcie ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.
Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednak, aby powstał przychód po stronie wynajmującego, muszą zaistnieć przesłanki określone w art. 6 ust. 1a Ustawy o Ryczałcie, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.
Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego w ramach najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (np. podatki i opłaty publicznoprawne), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z przedmiotem najmu nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.
Z tego względu, podstawą uzyskiwania przychodów z tytułu najmu nierealizowanego w ramach działalności gospodarczej jest umowa, w której strony powinny szczegółowo określić wysokość czynszu. Czynsz stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym w przypadku otrzymania lub postawienia go do dyspozycji wynajmującego. W zależności od różnego skonstruowania stosunku prawnego umowy najmu w zakresie pokrywania przez najemcę pewnych płatności (świadczeń) związanych z przedmiotem najmu, różne będą skutki podatkowe. Jeśli strony umowy najmu określiły wysokość wynagrodzenia z tytułu najmu (czynsz), to otrzymana przez wynajmującego kwota jest jego przychodem.
Przechodząc w tym miejscu do przedmiotowej sprawy, zauważyć należy, że Umowa zawiera postanowienie, zgodnie z którym najemca jest zobowiązany do zrefundowania Wnioskodawcy podatku od nieruchomości, tj. zwrotu Wnioskodawcy kosztów z tytułu podatku od nieruchomości. W rezultacie, najemca zobowiązany jest do zapłaty:
1)Czynszu;
2)Opłat Eksploatacyjnych oraz
3)Podatku od nieruchomości.
Równowartość podatku jest/będzie zwracana Wnioskodawcy przez najemcę w terminach wskazanych w Umowie. Czynsz, opłaty eksploatacyjne oraz podatek od nieruchomości ustalone zgodnie z Umową płatne są/będą na rachunek bankowy Wnioskodawcy.
Odnotować należy, że zapłata podatku od nieruchomości stanowi w gruncie rzeczy obowiązek właściciela nieruchomości. Z tego względu, aby Wnioskodawca mógł oczekiwać pokrycia tego podatku przez najemcę, konieczne są odpowiednie zapisy w Umowie, które zobowiązują najemcę do ponoszenia ciężaru ekonomicznego podatku od nieruchomości od wynajmowanej Nieruchomości.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy podatek od nieruchomości, do ponoszenia ciężaru ekonomicznego którego zgodnie z Umową jest/będzie zobowiązany najemca, nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy przysporzenia majątkowego. W zakresie uiszczania tego podatku Wnioskodawca od strony praktycznej będzie pełnić jedynie rolę pośrednika między najemcą a odpowiednim organem (np. gminą).
Podsumowując, otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty na zapłacenie podatku od nieruchomości nie są/nie będą stanowić dla Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Na potwierdzenie prawidłowości powyższego stanowiska, pozostając w pełni świadomym, że interpretacje indywidualne wiążą jedynie w sprawach, w których zostały wydane, w tym miejscu Zainteresowany wskazuje na wyrażone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej poglądy, które w przedmiotowej sprawie mogą pełnić rolę pomocniczą przy wykładni ww. przepisów a mianowicie:
1) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2024 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.490.2024.2.KP, stwierdził, co następuje:
„Na podstawie takiego opisu oraz powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzam, że wskazany przez Pana podatek od nieruchomości, do ponoszenia którego zgodnie z umowami dzierżawy będą zobowiązani dzierżawcy, nie będzie stanowić dla Pana przysporzenia majątkowego. W zakresie uiszczania tego podatku pełni Pan jedynie rolę pośrednika między dzierżawcami a odpowiednim organem (np. gminą).
Reasumując – otrzymane przez Pana kwoty na zapłacenie podatku od nieruchomości nie będą stanowić Pana przychodu podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne”.
2) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 22 maja 2025 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.220.2025.2.AG, stwierdził, co następuje:
„Natomiast wskazany przez Panów podatek od nieruchomości, do ponoszenia którego zgodnie z umową dzierżawy jest zobowiązany dzierżawca, nie stanowi dla Panów przysporzenia majątkowego. W zakresie uiszczania tego podatku pełnią Panowie jedynie rolę pośrednika między dzierżawcą a odpowiednim organem (np. gminą).
Stąd podatek od nieruchomości (przekazywany Panom w równowartości należnego podatku) nie stanowi dla Panów przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powoduje w ramach opisanej we wniosku dzierżawy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Tym samym przychód dla Panów, od którego powinni Panowie obliczyć ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, stanowi wyłącznie kwota otrzymana od dzierżawcy tytułem czynszu dzierżawy rozumianego jako oddanie nieruchomości (gruntów rolnych) w dzierżawę. Reasumując – zwrot od dzierżawcy kwoty stanowiącej równowartość podatku od nieruchomości płaconego przez Panów w związku z zawartą Umową nie będzie stanowić dla Panów przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Powołane przez Panią interpretacje zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
