Postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 23 października 2025 r., sygn. III SA/Gd 297/25

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Hyla Sędziowie: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak (spr.) Asesor WSA Adam Osik Protokolant: Sekretarz sądowy Mirosława Marszałek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2025 r. sprawy ze skargi K.Ł. na czynność Prezesa Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 14 kwietnia 2025 r., nr A.1120.106.2025 w przedmiocie sprzeciwu wobec wykonywania przez sędziego w stanie spoczynku dodatkowego zajęcia postanawia 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącej K.Ł. uiszczony wpis od skargi w kwocie 200 (dwieście) złotych.

Uzasadnienie

K. Ł. (zwana dalej także "skarżącą") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na czynność Prezesa Sądu Okręgowego w Słupsku (zwanego dalej także "organem") z dnia 14 kwietnia 2025 r. w przedmiocie sprzeciwu wobec wykonywania przez sędziego w stanie spoczynku dodatkowego zajęcia.

W sprawie zaistniały następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Pismem z dnia 14 kwietnia 2025 r. (nr A.1120.106.2025) Prezes Sądu Okręgowego w Słupsku - działając na podstawie art. 86 § 1, 2 i 5 w zw. z art. 104 § 1 i art. 105 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (t.j.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2062 ze zm. - zwanej w skrócie: "u.s.p."), po zapoznaniu z wnioskiem Prezesa Sądu Rejonowego w Słupsku - wyraził sprzeciw wobec wykonywania przez sędziego w stanie spoczynku K. Ł. (zwana dalej także "skarżącą") dodatkowego zajęcia w Uniwersytecie Pomorskim w Słupsku, albowiem wykonywanie dodatkowego zajęcia może przynosić ujmę godności urzędu sędziego, zważywszy na fakt i okoliczności przejścia w stan spoczynku sędziego spowodowane trwałą niezdolnością do pełnienia urzędu sędziego z powodu choroby lub utraty sił.

Uzasadniając swoją decyzję Prezes Sądu Okręgowego w Słupsku wyjaśnił, że w sytuacji trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków sędziego wykonywanie przez sędziego dodatkowego zajęcia nie służy dobru wymiaru sprawiedliwości i jego postrzeganiu w zewnętrznym jego odbiorze. Dotyczy to także sytuacji, gdy dodatkowe i odpłatne zajęcie ma charakter dydaktyczny. W postrzeganiu zewnętrznym może być to odbierane jako szkodzące dobru i postrzeganiu wymiaru sprawiedliwości, jego wizerunkowi, i stanowić ujmę dla godności sędziego i postrzeganiu urzędu sędziego. Dokonana ocena jest niezależna od tego, czy aktualny stan zdrowia sędziego, który przeszedł w stan spoczynku niespełna trzy lata wcześniej pozwala na podejmowanie dodatkowego zajęcia, a nie pozawalałby na pełnienie służby.