Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.426.2025.1.ED
Nabytych przez spółkę 3-osiowych robotów nie można uznać za roboty przemysłowe, o których mowa w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, ponieważ nie są wykorzystywane dla zastosowań przemysłowych, co uniemożliwia skorzystanie z ulgi na robotyzację.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 września 2025 r. za pośrednictwem Poczty Polskiej wpłynął Państwa wniosek z 11 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w ramach ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT, mogą Państwo jednorazowo w roku poniesienia wydatku odliczyć od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia trzech fabrycznie nowych robotów 3-osiowych, zakupionych w 2024 r. oraz 2025 r., niezależnie od dokonywanych od nich odpisów amortyzacyjnych.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą (…) została zarejestrowana w (…) w Krajowym Rejestrze Sądowym. Spółka podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (CIT).
Przedmiotem działalności Spółki jest zakup X, ich magazynowanie, sortowanie, pakowanie oraz sprzedaż do odbiorców krajowych i zagranicznych.
W celu unowocześnienia procesów produkcyjnych Spółka nabyła:
-pierwszego robota 3-osiowego w czerwcu 2024 r.,
-drugiego robota 3-osiowego we wrześniu 2024 r.,
-trzeciego robota 3-osiowego 30 czerwca 2025 r.
Wszystkie roboty zostały ujęte w ewidencji środków trwałych Spółki.
Roboty te spełniają definicję robota przemysłowego w rozumieniu art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT - są automatycznie sterowane, programowalne, wielozadaniowe, posiadają co najmniej trzy stopnie swobody i przeznaczone są do zastosowań przemysłowych.
Roboty stanowią element systemu paletyzacji w zakładzie Spółki. Ich zadaniem jest automatyzacja procesu układania zapakowanych X na paletach oraz przygotowania ich do dalszego transportu i magazynowania. Roboty są zintegrowane z linią pakującą i współpracują z urządzeniami peryferyjnymi, takimi jak przenośniki.
Wydatki na nabycie robotów zostały w całości sfinansowane ze środków własnych Spółki.
W latach 2024-2025 Spółka osiągnęła dochód z działalności operacyjnej (inne niż zyski kapitałowe) i nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w ramach ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT, Spółka może jednorazowo w roku poniesienia wydatku odliczyć od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia trzech fabrycznie nowych robotów 3-osiowych, zakupionych w 2024 r. (czerwiec i wrzesień) oraz w 2025 r. (30 czerwca), niezależnie od dokonywanych od nich odpisów amortyzacyjnych?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, w ramach ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT, odliczeniu od podstawy opodatkowania podlega 50% kwoty poniesionych wydatków na nabycie fabrycznie nowych robotów przemysłowych, a nie 50% kwoty odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od tych środków trwałych.
Uzasadnienie
1.Wykładnia językowa
-Art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT odnosi się do „kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację”;
-Pojęcie „koszty poniesione” nie jest tożsame z „odpisami amortyzacyjnymi”. Koszt poniesiony powstaje już w momencie zapłaty ceny za nabyty środek trwały.
2.Amortyzacja a koszt poniesiony
-Amortyzacja jest jedynie podatkowym rozliczeniem w czasie kosztu, który został już faktycznie poniesiony;
-Skoro ustawodawca użył w art. 38eb pojęcia „koszty poniesione”, to intencją było umożliwienie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatku związanego z nabyciem robota w momencie jego poniesienia, a nie w okresie późniejszym poprzez odpisy amortyzacyjne.
3.Orzecznictwo sądowe
-WSA w Warszawie, wyrok z 21 grudnia 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 1993/23 - sąd jednoznacznie wskazał, że odliczeniu podlegają koszty nabycia robotów, a nie odpisy amortyzacyjne. Odpisy są tylko techniką rozliczenia wydatku, który został już poniesiony;
-WSA w Łodzi, wyrok z 9 stycznia 2025 r., sygn. akt I SA/Łd 713/24 - sąd potwierdził, że w ramach ulgi na robotyzację podatnicy mogą odliczyć 50% kosztów nabycia, bez konieczności powiązania tego z amortyzacją.
4.Cel ulgi
-Ulga obowiązuje tylko w latach 2022-2026. Jej celem jest szybkie wsparcie inwestycji w automatyzację;
-Gdyby ograniczyć ulgę wyłącznie do odpisów amortyzacyjnych, część podatników nie zdążyłaby skorzystać z niej przed jej wygaśnięciem.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm., dalej: „ustawa nowelizująca”), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na robotyzację” mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.
Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że:
Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Zgodnie z art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT:
Za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:
1)koszty nabycia fabrycznie nowych:
a)robotów przemysłowych,
b)maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,
c)maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),
d)maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,
e)urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;
2)koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;
3)koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;
4)opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.
Zgodnie z art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT:
Przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:
1)wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;
2)jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;
3)jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;
4)jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.
W myśl art. 38eb ust. 4 ustawy o CIT:
Przez maszyny i urządzenia peryferyjne do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związane rozumie się w szczególności:
1)jednostki liniowe zwiększające swobodę ruchu;
2)pozycjonery jedno- i wieloosiowe;
3)tory jezdne;
4)słupowysięgniki;
5)obrotniki;
6)nastawniki;
7)stacje czyszczące;
8)stacje automatycznego ładowania;
9)stacje załadowcze lub odbiorcze;
10)złącza kolizyjne;
11)efektory końcowe do interakcji robota z otoczeniem służące do:
a)nakładania powłok, malowania, lakierowania, dozowania, klejenia, uszczelniania, spawania, cięcia, w tym cięcia laserowego, zaginania, gratowania, śrutowania, piaskowania, szlifowania, polerowania, czyszczenia, szczotkowania, drasowania, wykańczania powierzchni, murowania, odlewania ciśnieniowego, lutowania, zgrzewania, klinczowania, wiercenia, handlingu, w tym manipulacji, przenoszenia i montażu, ładowania i rozładowania, pakowania, gwożdżenia, paletyzacji i depaletyzacji, sortowania, mieszania, testowania, wykonywania pomiarów,
b)obsługi maszyn: frezarek, wtryskarek, giętarek, robodrilli, wiertarek, tokarek, wrzecion, zginarek i zawijarek, wycinarek, walcarek, przecinarek, szlifierek, wytaczarek, ciągarek, drukarek, pras, wyoblarek.
Stosownie do art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.
Zgodnie natomiast z art. 38eb ust. 6 ustawy o CIT:
Podatnik, który zbył środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne wymienione w ust. 2 pkt 1 i 2 przed końcem okresu ich amortyzacji, a w przypadku umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f - przed końcem podstawowego okresu umowy leasingu, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę odliczeń uprzednio dokonanych na podstawie ust. 1.
Stosownie do art. 38eb ust. 8 ustawy o CIT:
W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-7 do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację stosuje się odpowiednio przepisy art. 18d ust. 3k, 5, 5a, 6, ust. 8 zdanie pierwsze i drugie.
W myśl art. 18d ust. 8 zd. 1-2 ustawy o CIT:
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem Państwa działalności jest zakup X, ich magazynowanie, sortowanie, pakowanie oraz sprzedaż do odbiorców krajowych i zagranicznych. W celu unowocześnienia procesów produkcyjnych nabyli Państwo trzy roboty 3-osiowe (w czerwcu 2024 r., we wrześniu 2024 r. oraz w czerwcu 2025 r.). Wszystkie roboty zostały ujęte w Państwa ewidencji środków trwałych. Roboty stanowią element systemu paletyzacji w Państwa zakładzie, a ich zadaniem jest automatyzacja procesu układania zapakowanych X na paletach oraz przygotowania ich do dalszego transportu i magazynowania. Roboty są zintegrowane z linią pakującą i współpracują z urządzeniami peryferyjnymi, takimi jak przenośniki.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy prawidłowe jest Państwa stanowisko, zgodnie z którym w ramach ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT, mogą Państwo jednorazowo w roku poniesienia wydatku odliczyć od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia trzech fabrycznie nowych robotów 3-osiowych, zakupionych w 2024 r. oraz w 2025 r.
Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego w pierwszej kolejności należy zauważyć, że nabyte przez Państwa Roboty nie wypełniają definicji zawartej w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, a w szczególności nie są wykorzystywane dla zastosowań przemysłowych.
Zgodnie bowiem z art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, przez robota przemysłowego rozumie się bowiem automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie cztery kategorie warunków wymienionych dalej w tym przepisie.
Z literalnego brzmienia ww. przepisu wynika, że za robota przemysłowego uznaje się taką maszynę, która powinna mieć zastosowanie przemysłowe.
W przepisach dotyczących ulgi na robotyzację, jak i w pozostałych przepisach ustawy o CIT nie zostało zdefiniowane wyrażenie „dla zastosowań przemysłowych”. Szukając definicji ww. wyrażenia należy odnieść się przede wszystkim do jej rozumienia słownikowego, np. w Słowniku PWN „przemysł” został zdefiniowany jako produkcja materialna polegająca na wydobywaniu z ziemi bogactw naturalnych i wytwarzaniu produktów w sposób masowy przy użyciu urządzeń mechanicznych.
Można także sięgnąć do definicji zawartej w Encyklopedii PWN, gdzie „przemysł” został zdefiniowany jako: ekonomiczny dział nierolniczej produkcji materialnej, w którym wydobywanie zasobów przyrody oraz ich przetwarzanie w dobra zaspokajające potrzeby ludzi jest prowadzone w dużych rozmiarach, przy zastosowaniu podziału pracy i przy użyciu maszyn (do przemysłu nie zalicza się rzemiosła i budownictwa).
Kolejną definicję przemysłu możemy znaleźć także w Wielkim słowniku języka polskiego Instytutu Języka Polskiego PAN, gdzie definiuje się „przemysł” jako: działalność polegająca na wytwarzaniu produktów określonego rodzaju na dużą skalę, przy użyciu maszyn i innych urządzeń technicznych.
Z wyżej wymienionych definicji wynika, że przez przemysł rozumie się najczęściej działalność polegającą na wytwarzaniu na dużą skalę różnego rodzaju produktów (towarów).
Stwierdzić zatem należy, że Roboty nie spełniają definicji robota przemysłowego określonej w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, ponieważ nie są wykorzystywane „dla zastosowań przemysłowych” (tj. w produkcji różnego rodzaju towarów i wyrobów), a tym samym nabyte przez Państwa Roboty 3-osiowe nie dają możliwości skorzystania z ulgi na robotyzację.
W przypadku ulgi na robotyzację pojęcia „przemysł” oraz „zastosowania przemysłowe” powinny być rozumiane wyłącznie jako zastosowanie w przemyśle rozumianym jako ścisła produkcja (wytwarzanie) towarów, a nie szeroko, np. jako procesy zachodzące już po ich wyprodukowaniu, umożliwiające wejście tych towarów do obrotu, w szczególności ich dystrybucję.
Jednocześnie należy pamiętać, że zgodnie ze stanowiskiem przyjętym w doktrynie oraz orzecznictwie sądów administracyjnych wszelkie ulgi podatkowe należy traktować jako wyjątek od zasady powszechności opodatkowania określonej w art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. poz. 483 ze zm.), a w konsekwencji przepisy regulujące ulgi i zwolnienia podatkowe, należy interpretować w sposób ścisły i precyzyjny, a nie w sposób rozszerzający (wyroki NSA: z 24 września 2009 r. sygn. akt II FSK 649/08; z 24 września 2009 r. sygn. akt II FSK 650/08; z 12 sierpnia 2011 r. sygn. akt II FSK 374/10; z 28 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 1781/10; z 27 października 2016 r. sygn. akt II FSK 2795/14). W związku z powyższym gdyby intencją ustawodawcy było objęcie ulgą na robotyzację także robotów wykorzystywanych w innych gałęziach gospodarki niż przemysł, np. w logistyce, spedycji, budownictwie, transporcie, czy usługach – to definicja robota przemysłowego określona w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT nie zawierałaby wyrażenia „dla zastosowań przemysłowych”, które doprecyzowuje i zarazem zawęża zakres tej definicji.
Potwierdzeniem powyższego są założenia leżące u podstaw powstania omawianej ulgi wyrażone przez Ministerstwo Finansów w objaśnieniach umieszczonych na stronie internetowej https://www.podatki.gov.pl/niskiepodatki/przedsiebiorca-niskie-podatki/ulgi-na-innowacje-niskie-podatki/ulga-na-robotyzacje-przemyslowa-niskie-podatki/, w których wskazano, że: Ulga na robotyzację przemysłową jest skierowana do firm, które chcą usprawnić produkcję przez zastosowanie robotów przemysłowych. (…) Roboty przemysłowe pozwolą uzupełnić braki kadrowe przy pracach ciężkich, monotonnych i wykonywanych w szkodliwych warunkach. Częściowa automatyzacja produkcji będzie nie tylko tańsza, ale także bezpieczniejsza z punktu widzenia pracowników (np. wypadki, pandemia, upały). Dzięki efektywniejszemu parkowi maszynowemu, polskie firmy zwiększą zakres swojej produkcji i zatrudnią więcej wykwalifikowanych pracowników, którym będą mogły zaoferować lepsze warunki pracy, w tym także finansowe.
Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że nabyte przez Państwa Roboty 3-osiowe o których mowa we wniosku, nie będą wykorzystywane przez Państwa do zastosowań przemysłowych, lecz do optymalizacji procesów magazynowych oraz logistycznych. Z wniosku wynika bowiem, że przedmiotem Państwa działalności jest zakup X, ich magazynowanie, sortowanie, pakowanie oraz sprzedaż do odbiorców krajowych i zagranicznych. Opisane Roboty stanowią element systemu paletyzacji w Państwa zakładzie. Ich zadaniem jest automatyzacja procesu układania zapakowanych X na paletach oraz przygotowania ich do dalszego transportu i magazynowania.
Wszystkie powyższe okoliczności wskazują jednoznacznie, że opisane we wniosku Roboty, które zostały przez Państwa nabyte w latach 2024-2025 nie są wykorzystywane „dla zastosowań przemysłowych”. Tymczasem jednym z warunków koniecznych do uznania urządzenia za robota przemysłowego, w myśl regulacji dotyczących ulgi na robotyzację jest to, aby był to robot dla zastosowań przemysłowych. Zatem, urządzenia te nie wypełniają definicji robotów przemysłowych, wskazanej w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT.
Tym samym, z uwagi na fakt, iż Robotów tych nie można uznać za roboty przemysłowe, o których mowa w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, to do wydatków związanych z ich nabyciem nie znajduje zastosowania ulga o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT, tzw. ulga na robotyzację. W konsekwencji, skoro wydatki poniesione na ich nabycie nie stanowią kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT, brak jest możliwości skorzystania przez Państwa z ww. odliczenia.
Zatem, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Z uwagi na uznanie, że wydatki poniesione na nabycie Robotów, o których mowa we wniosku, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, ponieważ ww. Robotów nie sposób uznać za roboty przemysłowe, o których mowa w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, odpowiedź na część Państwa pytania dotyczącą możliwości jednorazowego odliczenia od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, należało uznać za bezprzedmiotową.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa we wniosku i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.
Odnosząc się do przywołanych przez Państwa wyroków sądów administracyjnych stwierdzić należy, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.
Końcowo zauważyć należy, że powołane przez Państwa wyroki zostały wydane w odmiennym stanie prawnym niż będący przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia, w związku z czym nie mają one zastosowania w sprawie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
