Interpretacja indywidualna z dnia 31 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.769.2025.3.JM

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej powstania przychodu po stronie osób z tytułu uczestnictwa w szkoleniu na Majorce,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – na wezwanie – pismem z 30 września 2025 r. (data wpływu 30 września 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej „Bank”) jest bankiem spółdzielczym. Zasady działania Banku określają w szczególności przepisy ustawy z 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających, ustawy Prawo bankowe oraz ustawy Prawo spółdzielcze.

Bank zamierza sfinansować koszty następujących wyjazdów.

(1)Szkolenie na Majorce

Bank zamierza sfinansować udział trzech pracowników Banku w szkoleniu wyjazdowym, które odbędzie się w dniach 5-9 października 2025 r. na Majorce (dalej „Szkolenie”). Szkolenie organizowane jest przez (…) (dalej „…”) we współpracy z (…) (dalej „…”).

W ramach Szkolenia uczestnicy będą mieli zapewnione następujące świadczenia:

1)szkolenie na temat „Bezpieczna Bankowość – Ochrona Danych, Przeciwdziałanie Praniu Pieniędzy i Etyka”, przeprowadzone przez wyspecjalizowanego wykładowcę współpracującego z Fundacją;

2)przeloty samolotem z (…) do (…) oraz z (…) do (…) a także transfery i przejazdy na Majorce;

3)4 noclegi w hotelu;

4)śniadania, obiady i kolacje;

5)wycieczki i atrakcje (w tym bilety wstępu), m. in. zwiedzanie (…), rejs statkiem wzdłuż klifowego wybrzeża, przejazd zabytkowym tramwajem do (…), zwiedzanie z przewodnikiem;

6)ubezpieczenie turystyczne;

7)opieka pilota grupy.

Koszty wymienione w pkt 1) Bank poniesie na podstawie faktury od Fundacji. Pozostałe koszty Bank poniesie na podstawie faktury od (…).

W Szkoleniu weźmie udział trzech pracowników Banku, zatrudnionych na stanowiskach:

1)Członka Zarządu,

2)Głównego Księgowego,

3)Dyrektora Oddziału.

Zakres tematyczny Szkolenia związany jest z zakresem obowiązków ww. pracowników na ich stanowiskach pracy w Banku. Udział w Szkoleniu przyczyni się zatem do zwiększenia przez ww. pracowników zakresu wiedzy i umiejętności wykorzystywanych w pracy w Banku.

Oprócz ww. pracowników Banku w Szkoleniu wezmą udział pracownicy innych banków spółdzielczych. Dzięki temu udział w Szkoleniu będzie dla pracowników Banku okazją do wymiany doświadczeń zawodowych, zarówno w trakcie Szkolenia, jak i dzięki nawiązanym kontaktom po Szkoleniu. Dodatkową korzyścią jaką odniesie Bank w związku z udziałem ww. pracowników w Szkoleniu będzie ich integracja pomiędzy sobą, służąca udoskonaleniu ich wzajemnej komunikacji i współpracy a także zwiększeniu motywacji do pracy i poczucia identyfikacji z Bankiem.

Bank pokrywa koszty udziału pracowników w Szkoleniu w całości ze środków obrotowych (nie ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych).

(2)Wyjazd integracyjny do Włoch

Bank organizuje w dniach 9-12 października 2025 r. wyjazd integracyjny do Włoch (…, … i …), zwany dalej „Wyjazdem”. W Wyjeździe weźmie udział 29 osób spośród 75 będących aktualnie pracownikami Banku. Ponadto w Wyjeździe weźmie udział Przewodniczący Rady Nadzorczej (dalej „RN”) Banku. Przyczyną ograniczenia liczby pracowników Banku mogących wziąć udział w Wyjeździe jest konieczność zapewnienia ciągłości działania Banku jako instytucji zaufania publicznego w czasie trwania Wyjazdu. Udział wszystkich pracowników Banku w Wyjeździe nie byłby możliwy ze względu na konieczność m. in. zapewnienia obsługi dla klientów w centrali i oddziałach Banku w godzinach pracy Banku oraz zapewnienia ciągłości działania systemów IT, w tym gotowości do usuwania potencjalnych awarii tego systemu.

W celu wyłonienia grupy 29 pracowników Banku, którzy wezmą udział w Wyjeździe, Zarząd Banku zwrócił się do pracowników z prośbą o wytypowanie spośród siebie chętnych uczestników wyjazdu w następujący sposób:

1)maksymalnie dwóch pracowników z każdego oddziału Banku;

2)po jednym pracowniku Filii Banku w (…) i Filii Banku w (…);

3)pracownicy centrali Banku w liczbie uwzględniającej zastępstwa w zespołach w celu zapewnienia ciągłości funkcjonowania Banku.

Wytypowanie pracowników odbywało się wewnętrznie, w ramach oddziałów, filii i zespołów. W niektórych przypadkach ostateczną decyzję co do wyboru uczestników wyjazdu podjął Zarząd Banku, gdy nie udało się tego ustalić wewnętrznie. W takich przypadkach pierwszeństwo przysługiwało pracownikom z dłuższym stażem pracy w Banku.

Zarząd przewiduje, że w przyszłości organizowane będą kolejne wyjazdy integracyjne, przy czym pierwszeństwo udziału w tych wyjazdach będą mieli pracownicy Banku, którzy nie uczestniczyli we wcześniejszych wyjazdach.

W Wyjeździe nie będą brały udziału osoby niebędące pracownikami Banku, z wyjątkiem wspomnianego wyżej Przewodniczącego RN Banku. W Wyjeździe nie będą brali udziału pracownicy Banku biorący udział w Szkoleniu.

Celem Wyjazdu jest integracja pracowników, zwiększenie ich poczucia identyfikacji z Bankiem jako pracodawcą, zwiększenie motywacji do pracy oraz zacieśnienie więzi i wzmocnienie wzajemnej komunikacji i współpracy pomiędzy pracownikami różnych zespołów a także wzmocnienie komunikacji i współpracy pracowników Banku z Przewodniczącym RN Banku. Program Wyjazdu nie obejmuje szkoleń.

W ramach Wyjazdu uczestnicy będą mieli zapewnione następujące świadczenia:

1)przejazd autokarem z (…) do (…) oraz z (...) do (…);

2)przeloty samolotem z (…) do (…) oraz z (…) do (…);

3)przejazdy autokarem we Włoszech;

4)3 noclegi w hotelach;

5)śniadania, obiady i kolacje wzgl. obiadokolacje;

6)zwiedzanie z przewodnikiem m. in. (…), (…), (…) i (…), rejs statkiem, zwiedzanie z przewodnikiem;

7)wymagane bilety wstępu;

8)ubezpieczenia turystyczne;

9)opieka pilota grupy.

Bank pokrywa koszty Wyjazdu w całości ze środków obrotowych (nie ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych).

Zorganizowanie Wyjazdu Bank zlecił Biuru Podróży z siedzibą w (…). Wszystkie koszty dotyczące Wyjazdu Bank poniesie na podstawie faktury od ww. podmiotu.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Osoby wymienione jako biorące udział w szkoleniu na Majorce (Członek Zarządu, Główny Księgowy oraz Dyrektor Oddziału) są zatrudnione przez Bank na umowę o pracę.

W szkoleniu oraz wyjeździe integracyjnym będą uczestniczyć członkowie Zarządu Banku, którzy są dla Banku podmiotami powiązanymi, zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 w zw. z ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy o PDOP (Zarząd Banku składa się aktualnie z 4 osób), przy czym w szkoleniu na Majorce uczestniczyć będzie jeden członek Zarządu Banku, a w wycieczce integracyjnej do Włoch dwóch członków Zarządu Banku.

Podstawę prawną dla sfinansowania przez Bank podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników uczestniczących w szkoleniu na Majorce stanowią następujące przepisy:

1)art. 17 oraz art. 94 pkt 6 Kodeksu pracy,

2)art. 22aa ust. 8 Prawa bankowego,

3)pkt 7.1. Rekomendacji Z Komisji Nadzoru Finansowego (KNF),

4)Wytyczne Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych w sprawie oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego i osób pełniących najważniejsze funkcje z 2 lipca 2021 r. (EBA/GL/2021/06).

Ponadto sfinansowanie podnoszenia kwalifikacji zawodowych należy w omawianym przypadku do dobrych praktyk bankowych, zgodnie z pkt. III ust. 4 Kodeksu etyki bankowej Związku Banków Polskich. Szkolenie na Majorce ma na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych osób uczestniczących. Zakres tematyczny szkolenia obejmuje bowiem zagadnienia z zakresu obowiązków pracowniczych osób uczestniczących w szkoleniu.

Miejsce szkolenia zostało ustalone przez organizatora, (…) (…). Organizowanie szkoleń wyjazdowych połączonych z elementami integracji stanowi odpowiedź na zmianę rynku szkoleń po pandemii COVID-19. Po pandemii bowiem niemalże zniknęły z rynku szkolenia stacjonarne, zastąpione przez szkolenia online. W konsekwencji, pracownicy banków uczestniczący w szkoleniach utracili możliwość bezpośredniej dyskusji, wymiany doświadczeń zawodowych oraz nawiązywania znajomości i kontaktów z pracownikami innych banków, co przed pandemią stanowiło istotny element szkoleń stacjonarnych. Zaspokojenie tych istotnych potrzeb uczestników szkoleń zapewniają obecnie szkolenia wyjazdowe połączone z atrakcjami o charakterze turystycznym i integracyjnym.

Bank nie miał wpływu na ustalenia miejsca szkolenia. (…) jest jednym z nielicznych podmiotów organizujących specjalistyczne szkolenia dla branży bankowości spółdzielczej. Oferta takich szkoleń na rynku jest ograniczona. Bank kieruje pracowników na szkolenia kierując się przede wszystkim zakresem tematycznym szkolenia a nie lokalizacją.

Tematem szkolenia jest „Bezpieczna Bankowość – Ochrona Danych, Przeciwdziałanie Praniu Pieniędzy i Etyka”. Szczegółowy plan szkolenia obejmuje:

1.Przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu:

• Kluczowe przepisy i obowiązki banków w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy.
• Procedury weryfikacji klientów i transakcji podejrzanych.
• Współpraca z organami ścigania i instytucjami regulacyjnymi.

2.Ochrona danych osobowych (RODO):

· Obowiązki banków w zakresie ochrony danych klientów.

· Zasady przetwarzania, przechowywania i udostępniania danych.

· Procedura zgłaszania incydentów związanych z ochroną danych osobowych.

3.Tajemnica bankowa:

· Co obejmuje tajemnica bankowa i kiedy jej ujawnienie jest dozwolone.

· Procedury w przypadkach podejrzenia naruszenia tajemnicy bankowej.

· Przepisy regulujące dostęp do informacji objętych tajemnicą bankową.

4.Wewnętrzna procedura ochrony sygnalisty:

· Przepisy prawne dotyczące ochrony sygnalistów w instytucjach finansowych.

· Jak stworzyć efektywną procedurę zgłaszania naruszeń w banku.

· Ochrona osób zgłaszających nieprawidłowości – obowiązki i odpowiedzialność banku.

5.Etyka w działalności bankowej:

· Rola etyki w działalności banku spółdzielczego.

· Wdrażanie zasad etycznych w organizacji.

· Rola kadry kierowniczej BS w zapewnieniu wysokich standardów etycznych.

W ramach szkolenia przewidziano następujący harmonogram:

1)dzień 1. i 5. – czas przeznaczony na transfer uczestników, zakwaterowanie / wykwaterowanie, bez zajęć dydaktycznych.

2)dzień 2., 3. i 4. – realizacja programu merytorycznego w wymiarze 6 godzin dydaktycznych dziennie (zajęcia poranne i popołudniowe).

Szkolenie prowadzone jest przez eksperta o wieloletnim doświadczeniu w branży, którego obecność przez cały czas trwania wyjazdu zapewnia uczestnikom możliwość nie tylko udziału w wykładach i warsztatach, lecz także korzystania z konsultacji indywidualnych, rozmów i analizy praktycznych przypadków. Dzięki temu proces dydaktyczny nie ogranicza się wyłącznie do zaplanowanych godzin zajęć, ale obejmuje również mniej formalne dyskusje, które pozwalają pogłębić i utrwalić zdobytą wiedzę.

W spotkaniu biorą udział przedstawiciele sektora bankowości spółdzielczej z wielu instytucji, co stwarza wyjątkową okazję do wymiany doświadczeń i dobrych praktyk, porównania rozwiązań stosowanych w różnych bankach (benchmarking) oraz wspólnego opracowywania sposobów postępowania w sytuacjach problemowych. Wspólny pobyt sprzyja integracji środowiska – umożliwia budowanie trwałych kontaktów zawodowych, które w przyszłości mogą stać się podstawą współpracy, a także ułatwia odniesienie się do regulacji i dokumentów wzorcowych funkcjonujących w innych bankach.

Znaczną część uczestników stanowią członkowie Zarządów oraz osoby zajmujące kluczowe stanowiska w bankach spółdzielczych. Zdobyta podczas szkolenia wiedza oraz nawiązane relacje będą bezpośrednio wykorzystywane w codziennej pracy instytucji, przyczyniając się do podniesienia jakości zarządzania.

Wycieczki i atrakcje odbędą się w 2., 3. i 4. dniu wyjazdu w czasie wolnym od zajęć dydaktycznych i będą zajmować każdego dnia po kilka godzin. Dokładne określenie z góry czasu trwania wycieczek i atrakcji nie jest możliwe ze względu na takie zmienne czynniki jak m. in. czas dojazdu, czas oczekiwania na wstęp do atrakcji, czas podawania posiłków.

Koszty sfinansowania udziału pracowników Banku w szkoleniu są pośrednio związane z przychodami podatkowymi uzyskiwanymi przez Bank, ponieważ:

1)Udział pracowników Banku w szkoleniu pozwoli im na uzyskanie wiedzy i umiejętności niezbędnych do prawidłowego wykonywania przez nich obowiązków pracowniczych, z uwzględnieniem zmieniających się przepisów prawa regulujących działalność banków.

2)Finansowanie przez Bank kosztów podnoszenia kwalifikacji zawodowych kadry kierowniczej Banku stanowi realizację obowiązków wynikających z przepisów wymienionych powyżej w pkt 3 niniejszego pisma.

3)Wymiana doświadczeń zawodowych z pracownikami innych banków spółdzielczych w trakcie szkolenia, a także, dzięki znajomościom nawiązanym w trakcie szkolenia, po jego zakończeniu, pozwoli na jeszcze lepsze wykonywanie obowiązków pracowniczych.

4)Integracja pracowników Banku uczestniczących w szkoleniu pomiędzy sobą przyczyni się do udoskonalenia ich wzajemnej komunikacji i współpracy a także zwiększy ich motywację do pracy i poczucie identyfikacji z Bankiem.

Pytania

1)Czy przepisy ustawy o PDOF należy interpretować w ten sposób, że przychód uzyskany przez pracowników Banku w związku ze sfinansowaniem przez Bank ich udziału w Szkoleniu będzie podlegał zwolnieniu z PDOF, w związku z czym na Banku nie będą ciążyć obowiązki płatnika PDOF z tytułu sfinansowania udziału pracowników Banku w Szkoleniu?

2)Czy przepisy ustawy o PDOF należy interpretować w ten sposób, że pracownicy Banku oraz Przewodniczący RN Banku w związku ze sfinansowaniem przez Bank ich udziału w Wyjeździe nie uzyskają przychodu podatkowego, w związku z czym na Banku nie będą ciążyć obowiązki płatnika PDOF z tytułu sfinansowania Wyjazdu?

3)Czy przepisy ustawy o PDOP należy interpretować w ten sposób, że Bank będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (KUP) kosztów poniesionych w związku ze sfinansowaniem udziału pracowników Banku w Szkoleniu?

4)Czy przepisy ustawy o PDOP należy interpretować w ten sposób, że Bank będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (KUP) kosztów poniesionych w związku ze sfinansowaniem Wyjazdu, w części dotyczącej pracowników Banku?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie numer 1 i 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Przepisy ustawy o PDOF należy interpretować w ten sposób, że przychód uzyskany przez pracowników Banku w związku ze sfinansowaniem przez Bank ich udziału w Szkoleniu będzie podlegał zwolnieniu z PDOF, w związku z czym na Banku nie będą ciążyć obowiązki płatnika PDOF z tytułu sfinansowania udziału pracowników Banku w Szkoleniu.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PDOF, zwolniona z PDOF jest „wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych”.

Zgodnie z aktualnym stanowiskiem Dyrektora KIS (np. interpretacja indywidualna z 18 lutego 2025 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.949.2024.1.KF), pod pojęciem „odrębnych przepisów", o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć ustawę z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (KP), w szczególności regulacje zawarte w art. 103¹-103⁶ KP, dotyczące podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników.

Podnoszenie kwalifikacji zawodowych w rozumieniu KP oznacza zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. Takie rozumienie podnoszenia kwalifikacji zawodowych współgra z innymi przepisami KP, zgodnie z którymi kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku są ustalane w przepisach wewnątrzzakładowych lub w przepisach szczególnych. Przepisy te wskazują zatem, jakich kwalifikacji pracodawca może oczekiwać od pracowników przy wykonywaniu pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku. Przepisy KP dotyczą przede wszystkim podnoszenia kwalifikacji zawodowych w ramach pracy aktualnie wykonywanej przez pracownika, ale również będą mogły mieć zastosowanie w przypadku, gdy planowany jest awans pracownika.

Wobec powyższego, stanowisko Banku, zgodnie z którym przychód uzyskany przez pracowników Banku w związku ze sfinansowaniem przez Bank kosztów ich udziału w Szkoleniu, którego zakres tematyczny jest zgodny z zakresem obowiązków ww. pracowników na ich stanowiskach pracy w Banku, będzie objęty zwolnieniem z PDOF i tym samym na Banku nie będą ciążyć w tym zakresie obowiązki płatnika, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy o PDOF, należy uznać za uzasadnione.

Zdaniem Banku, wyżej opisane zwolnienie z PDOF obejmuje całość świadczeń sfinansowanych w ramach Szkolenia, w tym również świadczeń o charakterze integracyjnym. Część integracyjna Szkolenia stanowi bowiem istotne uzupełnienie części szkoleniowej, stanowiąc okazję do wymiany doświadczeń i poglądów uczestników Szkolenia, w tym związanych bezpośrednio z zagadnieniami omawianymi przez wykładowcę.

Z „ostrożności procesowej” Bank stwierdza, że nawet, gdyby uznać, że zwolnienie z PDOF wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PDOF nie dotyczy wartości świadczeń objętych częścią integracyjną Szkolenia, wartość tych świadczeń nie podlegałaby opodatkowaniu PDOF i Bank nie byłby zobowiązany do wykonania w odniesieniu do nich obowiązków płatnika. Zgodnie bowiem z aktualnym stanowiskiem Trybunału Konstytucyjnego (dalej „TK”) oraz Dyrektora KIS opisanym przez Bank szczegółowo poniżej w części „Ad. 2”, sfinansowanie przez Bank udziału własnych pracowników w wyjazdach integracyjnych nie powoduje dla tych pracowników powstania przychodu podatkowego.

Ad. 2

Przepisy ustawy o PDOF należy interpretować w ten sposób, że pracownicy Banku oraz Przewodniczący RN Banku w związku ze sfinansowaniem przez Bank ich udziału w Wyjeździe nie uzyskają przychodu podatkowego, w związku z czym na Banku nie będą ciążyć obowiązki płatnika PDOF z tytułu sfinansowania Wyjazdu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF, do przychodów zalicza się m. in. przychody z otrzymanych nieodpłatnych świadczeń. Stosując ten przepis należy uwzględniać jego wykładnię dokonaną przez TK w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13. W wyroku tym TK uznał, że pracownicy uczestniczący w wyjazdach integracyjnych organizowanych na ich rzecz przez pracodawców nie uzyskują z tego tytułu przychodu podatkowego.

Wobec powyższego, stanowisko Banku, zgodnie z którym sfinansowanie przez Bank kosztów Wyjazdu nie spowoduje powstania przychodu podatkowego dla pracowników Banku uczestniczących w Wyjeździe i tym samym na Banku nie będą ciążyć w tym zakresie obowiązki płatnika, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy o PDOF, należy uznać za uzasadnione.

Zdaniem Banku, stanowisko TK wyrażone w wyżej omawianym wyroku należy odnieść również do Przewodniczącego RN Banku. W związku z tym nie uzyska on przychodu podatkowego z tytułu sfinansowania przez Bank jego udziału w Wyjeździe i tym samym na Banku nie będą ciążyć w tym zakresie obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o PDOF.

Stanowisko Banku w powyższej kwestii jest zgodne z aktualnym stanowiskiem Dyrektora KIS wyrażonym m. in. w indywidulanej interpretacji z 23 grudnia 2022 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.807. 2022.1.GG oraz w indywidualnej interpretacji z 13 czerwca 2023 r. nr 0115-KDIT3.4011.324. 2023.2.JS.

Należy podkreślić, że ww. interpretacje indywidualne Dyrektora KIS dotyczą wyjazdów integracyjnych, w których uczestniczyli zarówno pracownicy, jak i członkowie RN banków spółdzielczych, dla których zostały wydane te interpretacje.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ponieważ za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika – to wskazać należy, że dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych znajduje się w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy:

Jak wynika z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 12 ust. 2 ww. ustawy:

Natomiast na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 12 ust. 4 tej ustawy wynika, że:

Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

W myśl art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przechodząc do obowiązków płatnika wskazać należy, że stosownie do art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 38 ust. 1 ww. ustawy:

W świetle art. 41 ust. 1 ww. ustawy

Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwestia rozumienia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń” – w aspekcie świadczeń pracowniczych – była przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.

Trybunał Konstytucyjny definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy – gdy świadczenie to powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem, pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia, jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. W sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie nie powoduje przysporzenia w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku, to wówczas nie można mówić o przychodzie z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

W konsekwencji należy przyjąć, że mimo bardzo szerokiego ujęcia pojęcia przychodu, nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przykładem tego rodzaju świadczeń są świadczenia spełnione wyłącznie w interesie pracodawcy, tj. mające charakter służbowy, a nie prywatny.

Z kolei jako przykład świadczenia, które nie rodzi po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) Trybunał Konstytucyjny wskazał sytuację, w której pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu, wycieczce) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie „kursokonferencja” organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Trudno też poważnie utrzymywać, że przychodem pracownika z umowy o pracę czy stosunku służbowego jest możliwość okazjonalnego uczestnictwa w obiedzie czy kolacji, a wartość zjedzonych przez niego potraw i wypitych napojów wyznacza podstawę opodatkowania.

Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do osób będących członkami rady nadzorczej, o których mowa w analizowanym wniosku.

Z wniosku i uzupełnienia wynika, że pokrywają Państwo koszty:

1)Szkolenia na Majorce dla osób zatrudnionych na umowę o pracę na stanowiskach: Członka Zarządu, Głównego Księgowego, Dyrektora Oddziału. W ramach szkolenia pracownicy będą mieli zapewnione przeloty samolotem z (…) do (…) oraz z (…) do (…) a także transfery i przejazdy na Majorce, 4 noclegi w hotelu, śniadania, obiady i kolacje, wycieczki i atrakcje (w tym bilety wstępu), m.in. zwiedzanie (…), rejs statkiem wzdłuż klifowego wybrzeża, przejazd zabytkowym tramwajem do (…), zwiedzanie z przewodnikiem, ubezpieczenie turystyczne, opiekę pilota grupy. Podstawę prawną dla sfinansowania przez Bank podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników uczestniczących w szkoleniu na Majorce stanowią następujące przepisy:

• art. 17 oraz art. 94 pkt 6 Kodeksu pracy,
• art. 22aa ust. 8 Prawa bankowego,
• pkt 7.1. Rekomendacji Z Komisji Nadzoru Finansowego (KNF),
• Wytyczne Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych w sprawie oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego i osób pełniących najważniejsze funkcje z 2 lipca 2021 r. (EBA/GL/2021/06).

Szkolenie na Majorce ma na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych osób uczestniczących. Zakres tematyczny szkolenia obejmuje bowiem zagadnienia z zakresu obowiązków pracowniczych osób uczestniczących w szkoleniu. W szkoleniu wezmą udział pracownicy innych banków. Pracownicy będą integrować się pomiędzy sobą. Integracja będzie służyć udoskonaleniu ich wzajemnej komunikacji i współpracy a także zwiększeniu motywacji do pracy i poczucia identyfikacji z Bankiem.

2)Wyjazd integracyjny do Włoch dla innych pracowników i Przewodniczącego Rady Nadzorczej. Celem wyjazdu jest integracja pracowników, zwiększenie ich poczucia identyfikacji z Bankiem jako pracodawcą, zwiększenie motywacji do pracy oraz zacieśnienie więzi i wzmocnienie wzajemnej komunikacji i współpracy pomiędzy pracownikami różnych zespołów, a także wzmocnienie komunikacji i współpracy pracowników Banku z Przewodniczącym Rady Nadzorczej Banku. Bank pokrywa koszty w całości ze środków obrotowych.

W myśl art. 17 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ze zm.):

Art. 94 pkt 6 Kodeksu pracy stanowi, że:

Zgodnie z art. 22aa ust. 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.):

W myśl art. 22aa ust. 8 tej ustawy:

Zgodnie z Rekomendacją Z Komisji Nadzoru Finansowego dotyczącą zasad ładu wewnętrznego w bankach:

Ponadto Rekomendacja Z doprecyzowuje, że:

Powyższe przepisy wskazują zatem, że członkowie zarządu i rady nadzorczej banku, a także osoby pełniące kluczowe funkcje w banku (Dyrektor Banku, Główny Księgowy) winni posiadać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków. Natomiast bank jest zobowiązany do zapewnienia środków niezbędnych do przygotowania tych osób do pełnienia przez nich funkcji i środków niezbędnych do ich szkolenia.

Po uwzględnieniu powyższych wyjaśnień oraz okoliczności faktycznych przedstawionych w opisie zdarzeń, stwierdzam, że pokrycie przez Państwa na rzecz Członka Zarządu, Dyrektora Banku oraz Głównego Księgowego udziału przez nich w szkoleniu na Majorce związanego z zakresem obowiązków na jego stanowisku w Banku nie będzie stanowić dla niego przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tej części Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Skoro ww. świadczenia nie stanowią dla wszystkich osób uczestniczących w szkoleniu na Majorce przychodu podlegającego opodatkowaniu to nie ma możliwości zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w tym zakresie Państwa stanowisko jest również nieprawidłowe.

Odnośnie natomiast uczestniczących w wyjeździe integracyjnym do Włoch pracowników oraz Przewodniczącego Rady Nadzorczej wskazuję, że we wspomnianym wyroku Trybunał Konstytucyjny wskazał, że obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu, wycieczce) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Trudno poważnie utrzymywać, że przychodem pracownika z umowy o pracę czy stosunku służbowego jest możliwość okazjonalnego uczestnictwa w obiedzie czy kolacji, a wartość zjedzonych przez niego potraw i wypitych napojów wyznacza podstawę opodatkowania.

Przy czym, przywołane ustalenia pozostają aktualne również do osób będących członkami rady nadzorczej.

Uwzględniając powyższe, nie sposób twierdzić, że w przypadku ponoszenia przez Państwa na rzecz pracowników kosztów wyjazdu integracyjnego na rzecz pracowników i Przewodniczącego Rady Nadzorczej, koszty te stanowią po stronie tych osób jakiekolwiek przysporzenie majątkowe. Trudno bowiem racjonalnie zakładać, że pracownik czy Przewodniczący Rady Nadzorczej poniósłby takie wydatki, gdyby nie udział w wyjeździe integracyjnym.

W tym stanie rzeczy oraz wobec jednoznacznego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego, uznać należy, że finansowanie pracownikom i Przewodniczącemu Rady Nadzorczej kosztów organizacji wycieczki do Włoch, która będzie miała charakter integracyjny, ze środków obrotowych Spółki, nie będzie generowało po stronie Państwa pracowników i po stronie Przewodniczącego Rady Nadzorczej przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Państwa stanowisko w ww. zakresie jest prawidłowe.

Tym samym, od wartości świadczeń z tytułu szkolenia i wyjazdu nie będą Państwo zobowiązani obliczać, pobierać i przekazywać w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W tej części Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i tylko w tych sprawach są wiążące.

Nie mają zastosowania do Państwa sprawy.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.