Interpretacja indywidualna z dnia 3 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.689.2025.2.MMA

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług związanych z wydatkami związanymi z samochodami.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca, działający w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”), jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Spółka jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie branży (...) i (...) na terenie Polski oraz poza jej granicami.

Usługi te polegają w szczególności na:

• realizacji projektów budowlanych związanych z budową (...);
• robotach budowlanych związanych z budową (...);
• robotach związanych z budową (...).

W związku z prowadzoną działalnością Spółka użytkuje służbowe pojazdy samochodowe (dalej: „pojazdy służbowe lub samochody służbowe”), które są udostępniane pracownikom (dalej: „Pracownicy”), wyłącznie w celu realizacji obowiązków służbowych.

Z uwagi na fakt, iż realizowane inwestycje budowlane rozmieszczone są w różnych miejscach w kraju oraz poza jej granicami, niezbędne jest wykorzystanie do prowadzenia działalności gospodarczej opisanych powyżej samochodów. Decyzja o wydaniu danemu pracownikowi samochodu służbowego uzależniona jest przede wszystkim od konieczności wykonania wyznaczonego zadania służbowego, a ponadto od charakteru pracy Pracownika, zajmowanego stanowiska, wymogów co do jego mobilności (konieczności wykonywania czynności służbowych poza siedzibą Spółki), dostępności pojazdów.

W Spółce rozróżniane są następujące sytuacje:

• dojazd Pracowników na budowę na terenie kraju lub poza jej granicami;
• dojazdy pomiędzy miejscem budowy a miejscem zakwaterowania (hotelem), w którym zamieszkują Pracownicy realizujący dany kontrakt budowlany;
• wykorzystywanie samochodu do wykonywania zadań związanych z obsługą budowy (dojazd do sklepów i hurtowni, dojazdy do urzędów itp.).

Pracownik używający samochód służbowy obsługujący wskazaną budowę na terytorium kraju lub poza jej granicami rozpoczyna pracę w dniu wyjazdu w godzinach porannych w miejscu swojego zamieszkania, odbiera pozostałych pracowników z ich miejsc zamieszkania a następnie odbywa przejazd na teren wskazanej budowy.

Pracownicy mają zapewnione zakwaterowanie - zazwyczaj nocleg w hotelu. Każdego dnia podczas wykonywania pracy, samochód służbowy wykorzystywany jest do przywożenia pracowników budowy z hotelu, w którym są zakwaterowani, na teren budowy i z powrotem. W ciągu dnia samochód służbowy wykorzystywany jest do zakupu i dostarczenia materiałów budowlanych potrzebnych do realizacji budowy, załatwiania spraw urzędowych oraz innych czynności służbowych. Pracownicy wracają do miejsc zamieszkania w czasie dni harmonogramowo wolne a samochód służbowy garażowany jest wtedy w miejscu zamieszkania/zakwaterowania Pracownika odpowiedzialnego za samochód.

Pracownicy przebywający kilkadziesiąt lub kilkaset kilometrów od miejsca zamieszkania nie mają tam żadnych spraw prywatnych do załatwienia i wykorzystują udostępnione samochody tylko i wyłącznie do realizacji zadań; przemieszczają się zazwyczaj między budową, a miejscem zakwaterowania.

Należy również podkreślić, że nie będzie to generować dodatkowych kosztów związanych z eksploatacją samochodu, ponieważ trasa dojazdu do punktu docelowego przez miejsce zamieszkania/pobytu oraz powrót do siedziby firmy przez miejsce zamieszkania będzie trasą krótszą lub taką samą jak wyjazd z siedziby firmy.

Wnioskodawca zaznacza w tym miejscu, że podróże Pracowników nie będą traktowane jako podróże służbowe w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 277 z późn. zm.).

Zasady korzystania z pojazdów służbowych będą określone w umowie powierzenia samochodu służbowego (dalej: „Umowa”), która będzie wprowadzała bezwzględny zakaz ich używania do celów prywatnych. Naruszenie tego zakazu będzie mogło skutkować odpowiedzialnością dyscyplinarną Pracownika. Użycie samochodu służbowego do celów prywatnych może również stanowić przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem albo zostać uznane za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych uzasadniające, w zależności od okoliczności konkretnej sprawy, rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.

Każdy Pracownik przed rozpoczęciem korzystania z pojazdu służbowego będzie zobowiązany do zapoznania się z Umową oraz do jej podpisania. Po zakończeniu podróży każdy Pracownik będzie zobowiązany do podpisania stosownego oświadczenia, że samochód był używany wyłącznie do celów służbowych

W zakresie obowiązków pracownika używającego samochodu służbowego mieści się m.in. co do zasady:

• obowiązek po zakończonej jeździe parkowania pojazdu wykorzystywanego wyłącznie do celów służbowych na terenie wskazanym oraz zatwierdzonym przez Wnioskodawcę w Umowie (nie ma możliwości korzystania z pojazdu poza godzinami pracy, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie służbowe lub inne niż związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy),
• obowiązek dbałości o sprawność techniczną pojazdu poprzez zgłoszenia awarii, szkód komunikacyjnych, zachowanie trzeźwości, prawidłowe eksploatowanie pojazdu i właściwe zabezpieczenie po zakończeniu jazdy.

Pojazdy służbowe będą wyposażone w urządzenia GPS, umożliwiające stałą kontrolę ich lokalizacji i przebiegu. Spółka wyznaczy osoby odpowiedzialne za nadzór nad przestrzeganiem zasad użytkowania pojazdów oraz za weryfikację danych z systemów lokalizacji GPS.

Raporty generowane w ww. systemie będą pozwalały m.in. na dokonanie rozliczenia tras przejazdów. Spółka ponosi wszelkie koszty związane z pojazdami będącymi przedmiotem wniosku - nie występują sytuacje, w których Pracownik miałby ponosić część wydatków.

Spółka będzie ponosić m.in. następujące rodzaje wydatków związanych z eksploatacją samochodów będących przedmiotem wniosku:

• koszt zakupu paliwa,
• koszt przeglądów okresowych, w tym wymiany oleju, opon i innych materiałów eksploatacyjnych,
• koszt napraw mechanicznych związanych z normalną eksploatacją pojazdu,
• koszt napraw, drobnych uszkodzeń nie powstałych z winy użytkownika,
• koszt pełnego ubezpieczenia komunikacyjnego (OC, AC),
• koszt opłat za parkowanie służbowych pojazdów w związku z wykonywaniem czynności służbowych,
• koszt opłat za przejazd płatną autostradą w związku z wykonywaniem czynności służbowych,
• koszt opłat za mycie pojazdów.

W odniesieniu do wydatków związanych z zakupem paliwa, faktycznym nabywcą paliwa w przypadku udostępnienia samochodu służbowego na rzecz użytkownika samochodu będzie Spółka, zatem faktury dotyczące zakupu paliwa będą wystawiane na Spółkę.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie całego kraju oraz poza jego granicami, w związku z czym, niezbędne jest wykorzystanie do prowadzenia działalności gospodarczej opisanych powyżej samochodów. Decyzja o wydaniu danemu pracownikowi samochodu służbowego uzależniona jest przede wszystkim od konieczności wykonania wyznaczonego zadania służbowego, a ponadto od charakteru pracy pracownika zajmowanego stanowiska, wymogów co do jego mobilności (konieczności wykonywania czynności służbowych poza siedzibą Spółki), dostępności pojazdów.

Ponadto, Spółka będzie kontrolować zakaz wykorzystania pojazdu do celów prywatnych przede wszystkim poprzez weryfikację pokonywanych przez pojazd kilometrów i porównanie tych danych z informacjami deklarowanymi przez kierujących w ewidencji prowadzonej dla pojazdu. Dodatkowo będą porównywane dane z systemu obsługi kart flotowych do tankowania paliwa, ponieważ każdorazowo tankujący pojazd będzie miał obowiązek podania stanu licznika na moment tankowania pojazdu, co będzie wynikało z zasad korzystania z paliwowych kart flotowych, za pomocą których Spółka będzie nabywać paliwo do samochodów.

Dzięki temu Spółka będzie mogła zweryfikować, czy pojazd był tankowany w linii wykonywanej przez kierującego trasy opisanej w ewidencji, w jakich godzinach był tankowany oraz czy ilość przejechanych kilometrów odpowiadała trasie wskazanej przez kierującego w ewidencji. Za weryfikację będzie odpowiedzialna osoba wyznaczona przez Spółkę.

Spółka będzie prowadziła ewidencję przebiegu pojazdów zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, a także będzie składała informacje na druku VAT-26 właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego.

Przedmiotowe pojazdy:

• będą pojazdami samochodowymi w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
• nie będą konstrukcyjnie przeznaczone do celów, które wykluczają ich użycie do celów prywatnych ani do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą (art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy o VAT). 

Samochody służbowe będące przedmiotem wniosku, są pojazdami samochodowymi, które nie spełniają warunków do uznania ich za wykorzystywane wyłącznie do działalności ze względów konstrukcyjnych. Samochody służbowe, których dotyczy pytanie w ramach wniosku, będą kwalifikowane przez Spółkę jako pojazdy, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, tj. pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej ze względu na fakt, iż sposób wykorzystania tych pojazdów, potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością. Chodzi więc o samochody, których konstrukcja nie wyklucza ich użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą - są to samochody osobowe, ale niespełniające warunków określonych w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT (posiadają 2 rzędy siedzeń). Wobec powyższego w odniesieniu do ww. pojazdów Wnioskodawca nie posiada dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, o których mowa w art. 86a ust. 10 ustawy o VAT, potwierdzających spełnienie wymagań dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT. Samochody służbowe, o których mowa we wniosku, nie stanowią pojazdów konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

Pytanie

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka, po spełnieniu obowiązków formalnych, tj. m.in. złożeniu informacji VAT 26 oraz zaprowadzeniu ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, będzie miała prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, związanych z opisanymi we wniosku pojazdami służbowymi?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka po spełnieniu obowiązków formalnych, tj. m.in. złożeniu informacji VAT 26 oraz zaprowadzeniu ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, będzie miała prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od wydatków, o których mowa w art. 86a ust 2 ustawy o VAT, związanych z opisanymi we wniosku pojazdami służbowymi.

Uzasadnienie.

Zdaniem Spółki, środki podjęte w celu wykluczenia użytku prywatnego, które zostały opisane w zdarzeniu przyszłym, spełniają określone przepisami wymogi do złożenia deklaracji VAT 26 i odliczania 100% podatku VAT od wydatków związanych z eksploatacją samochodu.

W związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą oraz koniecznością wykorzystywania samochodów służbowych wyłącznie do celów związanych z tą działalnością, Spółka wnosi o potwierdzenie, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, spełnia warunki określone w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a oraz art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, a tym samym posiada prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem pojazdów samochodowych.

Zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT, pełne odliczenie VAT przysługuje w przypadku wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności gospodarczej. Uzupełniający przepis art. 86a ust. 4 pkt 1 wskazuje, że wymóg ten jest spełniony, jeśli podatnik określi zasady wykorzystywania pojazdów, które wykluczają ich użycie prywatne, a dodatkowo prowadzi ewidencję przebiegu pojazdów.

Zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1)numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2)dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3)stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4)wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a)kolejny numer wpisu,

b)datę i cel wyjazdu,

c)opis trasy (skąd - dokąd),

d)liczbę przejechanych kilometrów,

e)imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem

5)liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Dodatkowo zgodnie z art. 86a ust. 12 ustawy o VAT, Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Spółka będzie prowadziła ewidencję przebiegu pojazdów zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, a także będzie składała informacje na druku VAT-26 właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego.

Natomiast co do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, przepisy te nie wymagają całkowitego wyeliminowania fizycznej możliwości nadużycia (co byłoby obiektywnie niemożliwe), lecz ustanowienia takich zasad i środków kontroli, które z założenia wykluczają użycie prywatne. Zasady te powinny być adekwatne do rodzaju i charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Z uwagi na ustawowy wymóg wykluczenia użycia pojazdów do celów prywatnych, Spółka planuje wdrożyć szereg procedur oraz środków organizacyjnych i technicznych, które - łącznie zdaniem Spółki wypełniają przesłanki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 Ustawy o VAT.

Poniżej Spółka przedstawia kluczowe zabezpieczenia, które planuje wdrożyć:

1.Umowa powierzenia samochodu służbowego - zawierać będzie jednoznaczne postanowienia zakazujące wykorzystywania pojazdów służbowych do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Naruszenie tego zakazu skutkować będzie odpowiedzialnością dyscyplinarną.

2.System ewidencji przebiegu pojazdu - dla każdego pojazdu prowadzona będzie ewidencja przebiegu pojazdu, obejmująca daty, trasy, cel podróży i osoby korzystające z pojazdu. Ewidencja ta będzie pozwalała wykazać, że każdy przejazd był zrealizowany dla celów powiązanych z działalnością Spółki. Dodatkowo będą porównywane dane z systemu obsługi kart flotowych do tankowania paliwa, ponieważ każdorazowo tankujący pojazd będzie miał obowiązek podania stanu licznika na moment tankowania pojazdu, co będzie wynikało z zasad korzystania z paliwowych kart flotowych, za pomocą których Spółka będzie nabywać paliwo do samochodów.

3.Monitoring GPS - każdy pojazd będzie objęty stałym nadzorem satelitarnym. Dzięki temu możliwe będzie bieżące kontrolowanie lokalizacji pojazdu oraz weryfikacja zgodności jego użycia z zapisami ewidencji. Ponadto, Spółka wyznaczy osoby odpowiedzialne za nadzór nad przestrzeganiem zasad użytkowania pojazdów oraz za weryfikację danych z systemów lokalizacji GPS.

4.Obowiązek składania oświadczeń - każda osoba korzystająca z pojazdu służbowego będzie zobowiązana po zakończeniu do podpisania stosownego oświadczenia, że samochód był używany wyłącznie do celów służbowych

5.Brak współfinansowania użytkowania - użytkownicy pojazdów nie będą pokrywać żadnych kosztów związanych z eksploatacją, co wyklucza jakikolwiek charakter mieszany użytkowania.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że stanowisko zaprezentowane powyżej znajduje potwierdzenie w utrwalonym orzecznictwie sądów administracyjnych. W szczególności, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 22 marca 2017 r. sygn. I FSK 1180/15, oraz w wyroku NSA z 21 października 2021 r. sygn. I FSK 1695/21 jednoznacznie stwierdził, że: „Możliwość użycia pojazdu służbowego do celów prywatnych istnieje niemal zawsze w sensie hipotetycznym. Jednak samo takie potencjalne ryzyko nie może przesądzać o odmowie prawa do pełnego odliczenia VAT, jeżeli podatnik ustanowił procedury i środki kontrolne, które racjonalnie i efektywnie to ryzyko minimalizują”.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego, wdrożonych środków organizacyjnych i technicznych oraz przepisów ustawy o VAT i utrwalonej linii orzeczniczej, w ocenie Wnioskodawcy spełnione zostaną przesłanki wynikające z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, art. 86a ust. 4 pkt 1, art. 86a ust. 7 oraz art. 86a ust. 12 Ustawy o VAT, co oznacza, że pojazdy objęte wnioskiem będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, a tym samym Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Ustawodawca zapewnił zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno, tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 34 ustawy:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy:

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.

Jak wynika z art. 86a ust. 3 ustawy:

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy:

Użycie wyrazu „wyłącznie” w art. 86a ust. 5 ustawy, wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów, (np. użytek prywatny, jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.).

Okolicznościami potwierdzającymi obiektywnie brak możliwości użytku prywatnego mogą być przykładowo:

• obowiązek zostawiania po godzinach pracy na parkingach przedsiębiorstwa pojazdów używanych przez pracowników, bez możliwości ich pobrania poza tymi godzinami, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie działalność przedsiębiorstwa,
• nadzór nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych, przykładowo za pomocą GPS,
• w przypadku nabywania pojazdów przez podatnika, którego przedmiotem działalności jest odprzedaż tych pojazdów – brak rejestracji tych pojazdów, uniemożliwiający ich poruszanie się po drogach, a w przypadku ich rejestracji – brak możliwości użycia tych pojazdów na cele prywatne; nie mogą to być zatem np. samochody demonstracyjne używane przez pracownika dealera do dojazdów do pracy,
• w przypadku nabywania pojazdów przez podatnika, którego przedmiotem działalności jest wynajem tych pojazdów – określenie reguł wykluczających użytek prywatny,
• używanie (w przypadku pojazdów tzw. lotniskowych) przez służby lotniska pojazdów do przemieszczania się po płycie lotniska, bez możliwości opuszczania przez te pojazdy terenu lotniska.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:

Na mocy art. 86a ust. 7 ustawy:

Zgodnie z art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy:

W świetle art. 86a ust. 12 ustawy:

Mając na uwadze treść cytowanych przepisów należy stwierdzić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Ustawodawca przewidział jednak wyjątki w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W art. 86a ust. 5 ustawy, zostały bowiem wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Zgodnie z tym przepisem (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy ma zastosowanie, jeżeli odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Trzeba jednak tu zauważyć, że użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:

· Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie branży (...) i (...) na terenie Polski oraz poza jej granicami. Usługi te polegają w szczególności na realizacji projektów budowlanych związanych z budową (...), robotach budowlanych związanych z budową (...) oraz robotach związanych z budową (...).

·W związku z prowadzoną działalnością Spółka użytkuje służbowe pojazdy samochodowe, które są udostępniane pracownikom, wyłącznie w celu realizacji obowiązków służbowych. Z uwagi na fakt, iż realizowane inwestycje budowlane rozmieszczone są w różnych miejscach w kraju oraz poza jej granicami, niezbędne jest wykorzystanie do prowadzenia działalności gospodarczej opisanych powyżej samochodów. Decyzja o wydaniu danemu pracownikowi samochodu służbowego uzależniona jest przede wszystkim od konieczności wykonania wyznaczonego zadania służbowego, a ponadto od charakteru pracy Pracownika, zajmowanego stanowiska, wymogów co do jego mobilności (konieczności wykonywania czynności służbowych poza siedzibą Spółki), dostępności pojazdów.

·W Spółce rozróżniane są następujące sytuacje: dojazd Pracowników na budowę na terenie kraju lub poza jej granicami; dojazdy pomiędzy miejscem budowy a miejscem zakwaterowania (hotelem), w którym zamieszkują Pracownicy realizujący dany kontrakt budowlany; wykorzystywanie samochodu do wykonywania zadań związanych z obsługą budowy (dojazd do sklepów i hurtowni, dojazdy do urzędów itp.).

·Pracownik używający samochód służbowy obsługujący wskazaną budowę na terytorium kraju lub poza jej granicami rozpoczyna pracę w dniu wyjazdu w godzinach porannych w miejscu swojego zamieszkania, odbiera pozostałych pracowników z ich miejsc zamieszkania a następnie odbywa przejazd na teren wskazanej budowy.

·Pracownicy mają zapewnione zakwaterowanie - zazwyczaj nocleg w hotelu. Każdego dnia podczas wykonywania pracy, samochód służbowy wykorzystywany jest do przywożenia pracowników budowy z hotelu, w którym są zakwaterowani, na teren budowy i z powrotem. W ciągu dnia samochód służbowy wykorzystywany jest do zakupu i dostarczenia materiałów budowlanych potrzebnych do realizacji budowy, załatwiania spraw urzędowych oraz innych czynności służbowych. Pracownicy wracają do miejsc zamieszkania w czasie dni harmonogramowo wolne a samochód służbowy garażowany jest wtedy w miejscu zamieszkania/zakwaterowania Pracownika odpowiedzialnego za samochód.

·Pracownicy przebywający kilkadziesiąt lub kilkaset kilometrów od miejsca zamieszkania nie mają tam żadnych spraw prywatnych do załatwienia i wykorzystują udostępnione samochody tylko i wyłącznie do realizacji zadań, przemieszczają się zazwyczaj między budową, a miejscem zakwaterowania.

·Zasady korzystania z pojazdów służbowych będą określone w umowie powierzenia samochodu służbowego, która będzie wprowadzała bezwzględny zakaz ich używania do celów prywatnych. Naruszenie tego zakazu będzie mogło skutkować odpowiedzialnością dyscyplinarną Pracownika. Użycie samochodu służbowego do celów prywatnych może również stanowić przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem albo zostać uznane za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych uzasadniające, w zależności od okoliczności konkretnej sprawy, rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.

·Każdy Pracownik przed rozpoczęciem korzystania z pojazdu służbowego będzie zobowiązany do zapoznania się z Umową oraz do jej podpisania. Po zakończeniu podróży każdy Pracownik będzie zobowiązany do podpisania stosownego oświadczenia, że samochód był używany wyłącznie do celów służbowych

·W zakresie obowiązków pracownika używającego samochodu służbowego mieści się m.in. co do zasady: obowiązek po zakończonej jeździe parkowania pojazdu wykorzystywanego wyłącznie do celów służbowych na terenie wskazanym oraz zatwierdzonym przez Państwa w Umowie (nie ma możliwości korzystania z pojazdu poza godzinami pracy, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie służbowe lub inne niż związane z działalnością gospodarczą Państwa) oraz obowiązek dbałości o sprawność techniczną pojazdu poprzez zgłoszenia awarii, szkód komunikacyjnych, zachowanie trzeźwości, prawidłowe eksploatowanie pojazdu i właściwe zabezpieczenie po zakończeniu jazdy.

·Pojazdy służbowe będą wyposażone w urządzenia GPS, umożliwiające stałą kontrolę ich lokalizacji i przebiegu. Spółka wyznaczy osoby odpowiedzialne za nadzór nad przestrzeganiem zasad użytkowania pojazdów oraz za weryfikację danych z systemów lokalizacji GPS.

·Raporty generowane w ww. systemie będą pozwalały m.in. na dokonanie rozliczenia tras przejazdów. Spółka ponosi wszelkie koszty związane z pojazdami będącymi przedmiotem wniosku - nie występują sytuacje, w których Pracownik miałby ponosić część wydatków.

·Spółka będzie ponosić m.in. następujące rodzaje wydatków związanych z eksploatacją samochodów będących przedmiotem wniosku: koszt zakupu paliwa, koszt przeglądów okresowych, w tym wymiany oleju, opon i innych materiałów eksploatacyjnych, koszt napraw mechanicznych związanych z normalną eksploatacją pojazdu, koszt napraw, drobnych uszkodzeń nie powstałych z winy użytkownika, koszt pełnego ubezpieczenia komunikacyjnego (OC, AC), koszt opłat za parkowanie służbowych pojazdów w związku z wykonywaniem czynności służbowych, koszt opłat za przejazd płatną autostradą w związku z wykonywaniem czynności służbowych, koszt opłat za mycie pojazdów.

·W odniesieniu do wydatków związanych z zakupem paliwa, faktycznym nabywcą paliwa w przypadku udostępnienia samochodu służbowego na rzecz użytkownika samochodu będzie Spółka, zatem faktury dotyczące zakupu paliwa będą wystawiane na Spółkę.

· Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie całego kraju oraz poza jego granicami, w związku z czym, niezbędne jest wykorzystanie do prowadzenia działalności gospodarczej opisanych powyżej samochodów. Decyzja o wydaniu danemu pracownikowi samochodu służbowego uzależniona jest przede wszystkim od konieczności wykonania wyznaczonego zadania służbowego, a ponadto od charakteru pracy pracownika zajmowanego stanowiska, wymogów co do jego mobilności (konieczności wykonywania czynności służbowych poza siedzibą Spółki), dostępności pojazdów.

·Ponadto, Spółka będzie kontrolować zakaz wykorzystania pojazdu do celów prywatnych przede wszystkim poprzez weryfikację pokonywanych przez pojazd kilometrów i porównanie tych danych z informacjami deklarowanymi przez kierujących w ewidencji prowadzonej dla pojazdu. Dodatkowo będą porównywane dane z systemu obsługi kart flotowych do tankowania paliwa, ponieważ każdorazowo tankujący pojazd będzie miał obowiązek podania stanu licznika na moment tankowania pojazdu, co będzie wynikało z zasad korzystania z paliwowych kart flotowych, za pomocą których Spółka będzie nabywać paliwo do samochodów. Dzięki temu Spółka będzie mogła zweryfikować, czy pojazd był tankowany w linii wykonywanej przez kierującego trasy opisanej w ewidencji, w jakich godzinach był tankowany oraz czy ilość przejechanych kilometrów odpowiadała trasie wskazanej przez kierującego w ewidencji. Za weryfikację będzie odpowiedzialna osoba wyznaczona przez Spółkę.

·Spółka będzie prowadziła ewidencję przebiegu pojazdów zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, a także będzie składała informacje na druku VAT-26 właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego.

·Przedmiotowe pojazdy:

• będą pojazdami samochodowymi w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
• nie będą konstrukcyjnie przeznaczone do celów, które wykluczają ich użycie do celów prywatnych ani do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą (art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy o VAT). 

·Samochody służbowe będące przedmiotem wniosku, są pojazdami samochodowymi, które nie spełniają warunków do uznania ich za wykorzystywane wyłącznie do działalności ze względów konstrukcyjnych. Samochody służbowe, będą kwalifikowane przez Spółkę jako pojazdy, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, tj. pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej ze względu na fakt, iż sposób wykorzystania tych pojazdów, potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością. Chodzi więc o samochody, których konstrukcja nie wyklucza ich użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą - są to samochody osobowe, ale niespełniające warunków określonych w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT (posiadają 2 rzędy siedzeń). Wobec powyższego w odniesieniu do ww. pojazdów nie posiadają Państwo dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, o których mowa w art. 86a ust. 10 ustawy o VAT, potwierdzających spełnienie wymagań dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT. Samochody służbowe, o których mowa we wniosku, nie stanowią pojazdów konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Spółka, po spełnieniu obowiązków formalnych, tj. m.in. złożeniu informacji VAT-26 oraz zaprowadzeniu ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, będzie miała prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, związanych z opisanymi we wniosku pojazdami służbowymi.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości wskazać należy, że z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z samochodem osobowym w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT, fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie „wyłącznie” należy rozumieć „tylko” oraz „jedynie”. Przy definiowaniu słowa „wyłącznie” mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie.

Zatem możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach, dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do wykonywania czynności służbowych, tym samym nie są wykorzystywane, choćby przejściowo, w inny sposób.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w nim pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przy czym, użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w odniesieniu do opisanych we wniosku samochodów osobowych nie zostaną spełnione przesłanki do uznania, że będą one wykorzystywane wyłącznie do Państwa działalności gospodarczej i w związku z tym będą mieli Państwo prawo do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z użytkowaniem samochodów służbowych.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że opisany przez Państwa sposób użytkowania samochodów służbowych nie wyklucza użycia ich do celów innych niż Państwa działalność gospodarcza. Wprawdzie prowadzą Państwo ewidencję przebiegu udostępnianych pojazdów oraz zasady użytkowania samochodów służbowych w umowie powierzenia samochodu służbowego, którą zawierają Państwo z każdym pracownikiem, któremu udostępniany jest do używania samochód służbowy, jednakże sposób użytkowania tych pojazdów w oparciu o powyższe zasady nie wyklucza użytku prywatnego tych samochodów.

W tym miejscu należy stwierdzić, że bezpośrednia dostępność samochodów dla pracowników z możliwością parkowania samochodów służbowych w ich miejscu zamieszkania, stwarza możliwość wykorzystania tych pojazdów do celów prywatnych przez te osoby. Wprowadzenie przez Państwa zasad użytkowania samochodów służbowych w umowie powierzenia samochodu służbowego oraz ewidencji przebiegu pojazdu, nie jest równoznaczne ze stworzeniem przez Państwa stosownej procedury użytkowania tych pojazdów, która wykluczy potencjalne użycie pojazdów do celów prywatnych pracowników. Potwierdzają to zasady użytkowania samochodów służbowych w umowie powierzenia samochodu służbowego, którego postanowienia wskazują, że w sytuacji naruszenia powyższych zasad pracownik podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej.

Zatem już z zasad użytkowania samochodów służbowych wynika, że nie zabezpieczają one użytkowania samochodów w sposób wykluczający ich użycie do celów prywatnych, a wręcz przeciwnie dopuszcza potencjalne użycie samochodów służbowych do celów prywatnych. Ponadto należy podkreślić, że sama odpowiedzialność dyscyplinarna nie świadczy o tym, że samochód nie zostanie wykorzystany przez pracownika do celów prywatnych.

Podjęte przez Państwa działania, mające na celu wykluczenie użycia samochodów służbowych przez pracowników do celów innych niż działalność gospodarcza, tj. wprowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu oraz wprowadzenie zasad użytkowania samochodów służbowych nie potwierdzają obiektywnie, że ww. samochody, będą wykorzystywane wyłącznie do prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, bez możliwości użycia ich do celów prywatnych, w sytuacji gdy będą udostępniane pracownikom w celu umożliwienia wyjazdów na budowę na terenie kraju lub poza jej granicami, dojazdów pomiędzy miejscem budowy a miejscem zakwaterowania (hotelem), w którym zamieszkują Pracownicy realizujący dany kontrakt budowlany, wykorzystywania samochodu do wykonywania zadań związanych z obsługą budowy (dojazd do sklepów i hurtowni, dojazdy do urzędów itp.) oraz poprzez możliwość parkowania tych pojazdów w miejscu zamieszkania Państwa pracowników.

Należy wyjaśnić, że przejazdy pracowników udostępnionymi przez Państwa samochodami służbowymi z miejsca ich zamieszkania na budowę na terenie kraju lub poza jej granicami, dojazdów pomiędzy miejscem budowy a miejscem zakwaterowania (hotelem), w którym zamieszkują Pracownicy realizujący dany kontrakt budowlany, wykorzystywania samochodu do wykonywania zadań związanych z obsługą budowy (dojazd do sklepów i hurtowni, dojazdy do urzędów itp.) oraz parkowanie samochodu w miejscu zamieszkania pracowników, stanowią potencjalną możliwość użycia tych samochodów do ich celów prywatnych.

Tym samym należy uznać, że co do zasady, wykorzystywanie samochodów przez parkowanie w miejscu zamieszkania Państwa pracowników, wyklucza uznanie tych samochodów za używane jedynie do Państwa celów działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku gdy pracownicy wykonujący obowiązki służbowe przemieszczają się Państwa samochodem z miejsca zamieszkania na budowę na terenie kraju lub poza jej granicami, dojazdów pomiędzy miejscem budowy a miejscem zakwaterowania (hotelem), w którym zamieszkują Pracownicy realizujący dany kontrakt budowlany, wykorzystywania samochodu do wykonywania zadań związanych z obsługą budowy (dojazd do sklepów i hurtowni, dojazdy do urzędów itp.), nie daje uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że samochody służbowe, o których mowa we wniosku parkowane w miejscu zamieszkania pracownika oraz wykorzystywane do jazd z miejsca zamieszkania na budowę na terenie kraju lub poza jej granicami, dojazdów pomiędzy miejscem budowy a miejscem zakwaterowania (hotelem), w którym zamieszkują Pracownicy realizujący dany kontrakt budowlany, wykorzystywania samochodu do wykonywania zadań związanych z obsługą budowy (dojazd do sklepów i hurtowni, dojazdy do urzędów itp.), nie będą wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Tym samym, nie będą Państwo mieli prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę 100% podatku naliczonego, od wydatków związanych z opisanymi pojazdami służbowymi.

W konsekwencji, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od wydatków, dotyczących pojazdów samochodowych.

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.