Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.548.2025.1.MBD

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części nieprawidłowe, a w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części nieprawidłowe, a w części prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy), będąc rezydentem podatkowym w Polsce. Spółka funkcjonuje w ramach grupy kapitałowej (…).

Spółka jest firmą (…), prowadzącą działalność w zakresie (…). Na rynku w Polsce Wnioskodawca działa (…). Zatrudniana przez Spółkę kadra pracownicza składa się z (…).

(…).

Spółka świadczy usługi w zakresie obszarów takich jak: (…).

Zgodnie z informacjami ujawnionymi w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, przeważający przedmiot działalności Spółki stanowi działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki, a przedmiotem pozostałej działalności przedsiębiorcy są m.in. działalność związana z oprogramowaniem (…).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo - rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. (dalej: „Działalność B+R”). W związku z powyższym, w poprzednich latach podatkowych Spółka ponosiła koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p. (dalej: „Koszty Kwalifikowane”), oraz korzystała z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p. (dalej: „Ulga B+R”). Dodatkowo, Wnioskodawca zatrudniając pracowników na podstawie tytułów wymienionych w art. 18db ust. 2 u.p.d.o.p. i płacąc z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy oraz zryczałtowany podatek dochodowy, korzystał z ulgi na innowacyjnych pracowników, o której mowa w art. 18db ust. 1 u.p.d.o.p. (dalej: „Ulga na Innowacyjnych Pracowników”). Wnioskodawca wskazuje przy tym, że podjął wszelkie konieczne prace, analizy i działania wdrożeniowe dla potrzeb stosowania ulg, a generalne prawo do korzystania z nich nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

W 2024 r. Spółka uzyskała przychód z innych źródeł przychodów, ponosząc jednocześnie koszty uzyskania przychodów z innych źródeł przychodów, a w rezultacie osiągając dochód. Jednocześnie, w zeznaniu rocznym Spółka odliczyła kwotę zmniejszającą podstawę opodatkowania z tytułu kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową (wykazanych w załączniku CIT/BR), w rezultacie czego podstawa opodatkowania została zmniejszona do zera. Koszty Kwalifikowane poniesione na cele wyzerowania podstawy opodatkowania w dalszej części pisma będą określane jako „Wykorzystane Koszty Kwalifikowane”. Jednocześnie, Spółka nie odliczyła wszystkich Kosztów Kwalifikowanych z uwagi na ich nadwyżkę ponad podstawę opodatkowania, przekazując nadwyżkę do wykorzystania w następnych latach podatkowych (dalej: „Przeniesione Koszty Kwalifikowane”).

W trakcie roku podatkowego Spółka płaciła zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób prawnych, które w rezultacie wykorzystanego odliczenia stanowiły nadpłatę.

W przyszłości Wnioskodawca zamierza złożyć korektę zeznania rocznego CIT za 2024 r. w taki sposób, że zmniejszy kwotę Wykorzystanych Kosztów Kwalifikowanych odliczonych od podstawy opodatkowania (dalej: „Korekta za 2024”). W rezultacie, w miejsce obecnej zerowej podstawy opodatkowania, Spółka wykaże dochód do opodatkowania oraz, tym samym, ulegnie zwiększeniu suma Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych. W konsekwencji, Spółka będzie posiadać Koszty Kwalifikowane pozwalające na pomniejszenie podstawy opodatkowania do zera, ale nie dokona tego i wykaże dochód do opodatkowania. Koszty, które mogłyby być wykorzystane do wyzerowania podstawy opodatkowania w danym roku, lecz nie zostały do tego wykorzystane w tym konkretnym roku i zostały akumulowane na kolejne lata określane będą dalej jako „Niespożytkowane w Roku Koszty Kwalifikowane”. Wysokość dochodu po Korekcie za 2024 r. jest ze swej natury równa wysokości Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych.

Wnioskodawca przewiduje, że w kolejnych latach podatkowych będzie osiągał dochód oraz będzie posiadał Koszty Kwalifikowane. Jak zakłada Wnioskodawca, może pojawić się sytuacja, w której Spółka wykaże w kolejnych latach podatkowych Niespożytkowane w Roku Koszty Kwalifikowane, tym samym wykazując dochód i płacąc z tego tytułu podatek dochodowy od osób prawnych.

Wnioskodawca oświadcza także, że nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a u.p.d.o.p., a koszty kwalifikowane, o których mowa w niniejszym wniosku, nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Pytania

 1. Czy w wyniku dokonania Korekty za 2024, stosując Ulgę B+R, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych?

 2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 1, czy w wyniku dokonania Korekty za 2024, stosując Ulgę B+R, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych?

 3. Czy w wyniku dokonania Korekty za 2024, stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, Spółka będzie uprawniona do wykorzystania w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych?

 4. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 3, czy w wyniku dokonania Korekty za 2024, stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych?

 5. Czy stosując Ulgę B+R, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych?

 6. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 5, czy stosując Ulgę B+R, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych?

 7. Czy stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych?

 8. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 7, czy stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku dokonania korekty zeznania rocznego za rok 2024, stosując Ulgę B+R, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 1, w wyniku dokonania korekty zeznania rocznego za rok 2024, stosując Ulgę B+R, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku dokonania korekty zeznania rocznego za rok 2024, stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 4

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 3, w wyniku dokonania korekty zeznania rocznego za rok 2024, stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 5

Zdaniem Wnioskodawcy, stosując Ulgę B+R, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 6

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 5, stosując Ulgę B+R, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 7

Zdaniem Wnioskodawcy, stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 8

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 7, stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1

Jak przewiduje art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie natomiast z art. 18d ust. 8 zdanie pierwsze u.p.d.o.p., odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. Jednocześnie, jak wynika ze zdania drugiego tegoż przepisu, w przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Mając na względzie powyższe regulacje, podatnicy są uprawnieni do odliczania kosztów kwalifikowanych danego roku podatkowego:

a) na bieżąco, tj. w zeznaniu podatkowym za ten rok lub

b) kolejnych, sześciu latach podatkowych następujących bezpośrednio po sobie.

Jednocześnie, jak wprost wynika z wykładni literalnej art. 18d ust. 8 (zdanie drugie) u.p.d.o.p., odliczenie kosztów kwalifikowanych w kolejnych bezpośrednio następujących po sobie sześciu latach podatkowych jest uprawnieniem podatnika, co potwierdza zarówno charakter Ulgi B+R jako ulgi systemowej przewidzianej w prawie podatkowym, tj. u.p.d.o.p., jak i samo sformułowanie „skorzystał lub miał prawo skorzystać” użyte w przywołanym przepisie.

W literaturze podatkowej oraz doktrynie prawa podatkowego powszechnie uznaje się, że wszelkie ulgi i odliczenia podatkowe są przywilejem podatnika, a nie jego obowiązkiem. Jak wskazuje prof. dr hab. Ryszard Mastalski, w przypadku ulg systemowych podatnik uzyskuje uprawnienia do korzystania z nich z mocy prawa, które to określa sytuację faktyczną lub prawną zawężającą zakres podmiotowy lub przedmiotowy podatkowo prawnego stanu faktycznego (por. również: dr hab. Jolanta Szołno-Koguc „Dylematy sprawiedliwości podatkowej - równość i powszechność opodatkowania a przywileje podatkowe”, Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 2016 r., str. 170).

Powyższy charakter ulgi podatkowej jako „przywileju” podatników potwierdza także znaczenie wynikające ze Słownika Języka Polskiego PWN, w którym wskazano, że „uprawnienie” to „prawo do czegoś; możność działania w zakresie objętym prawnymi przepisami” . W konsekwencji, zgodnie z powszechnym rozumieniem, jak i znaczeniem przyjętym w doktrynie prawniczej, z prawa, w przeciwieństwie do obowiązku, można, ale nie trzeba skorzystać.

W świetle powyższych rozważań, skoro Ulga B+R jest uprawnieniem („przywilejem”) podatnika, to podatnik posiada kompetencję w zakresie decyzji o skorzystaniu z Ulgi B+R, w tym możliwości i wysokości odliczenia Kosztów Kwalifikowanych. Skoro bowiem podatnik ma prawo podjąć decyzję o skorzystaniu z Ulgi B+R, to tym bardziej powinien być uprawniony do określenia wysokości samego odliczenia, ponieważ prawo do skorzystania z Ulgi B+R obejmuje prawo do decydowania o wysokości jej wykorzystania (w praktyce wysokości Wykorzystanych Kosztów kwalifikowanych oraz Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych), co jest zgodne z wnioskowaniem a maiori ad minus (pol. „z większego na mniejsze”) stosowanym powszechnie w argumentacji prawniczej w odniesieniu m.in. do uprawnień.

Pomocne w analizowanej kwestii może być także odwołanie się do interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: ,,DKIS”, ,,Organ”) wydanych w zbliżonych stanach faktycznych. Przykładowo w:

 a) interpretacji indywidualnej DKIS z 29 października 2024 r., o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.548.2024.1.DW wskazano, że przepisy ustawy o CIT nie regulują kwestii kolejności dokonywania odliczeń kosztów kwalifikowanych, które nie zostały odliczone w roku ich poniesienia z uwagi na wystąpienie straty albo nieosiągnięcie przez podatnika dochodów w wystarczającej wysokości. Ustawodawca pozostawił podatnikowi dowolność w powyższej kwestii, z zachowaniem warunku, że odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Zasadnym zatem jest przyjęcie, że jeżeli w danym roku podatkowym podatnikowi przysługuje na podstawie art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, prawo do odliczeń kosztów kwalifikowalnych poniesionych zarówno w danym roku jak i latach poprzednich to może on podjąć decyzję o kolejności dokonywania tych odliczeń, przy spełnieniu wymagań, o których mowa w tym przepisie, w szczególności 6-letniego limitu czasowego.”;

 b) interpretacji indywidualnej DKIS z 28 listopada 2022 r., o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.801.2022.1.JKU, w której potwierdzono stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym postanowienia art. 18d ust. 8 ustawy o CIT (ani innego przepisu zawartego w ustawie o CIT), nie określają, w jakiej wysokości podatnik jest zobowiązany do dokonania przysługującego mu odliczenia w którymś lub w każdym roku z sześciu kolejno następujące po sobie lat podatkowych następujących po roku, w którym nabył on prawo do skorzystania z ulgi B+R, ale nie mógł z niego skorzystać (w całości). Przepisy nie określają również, w jakiej kolejności należy dokonywać takich odliczeń w sytuacji, gdy podatnikowi w tym samym roku podatkowym będzie przysługiwało prawo do odliczenia kosztów działalności badawczo-rozwojowej poniesionych w różnych latach podatkowych, np. w roku bieżącym i w latach wcześniejszych (które to wydatki nie zostały odliczone wcześniej ze względu nieosiągnięcie przez podatnika dochodów w wystarczającej wysokości);

 c) interpretacji indywidualnej DKIS z 5 lutego 2021 r., o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.519.2020.1.APO, w której również potwierdzono powyższe stanowisko, na podstawie którego wnioskodawcy postanowienia art. 18d ust. 8 ustawy o CIT (ani innego przepisu zawartego w ustawie o CIT), nie określają, w jakiej wysokości podatnik jest zobowiązany do dokonania przysługującego mu odliczenia w którymś lub w każdym roku z sześciu kolejno następujące po sobie lat podatkowych następujących po roku, w którym nabył on prawo do skorzystania z ulgi B+R, ale nie mógł z niego skorzystać (w całości). Przepisy nie określają również, w jakiej kolejności należy dokonywać takich odliczeń w sytuacji, gdy podatnikowi w tym samym roku podatkowym będzie przysługiwało prawo do odliczenia kosztów działalności badawczo-rozwojowej poniesionych w różnych latach podatkowych, np. w roku bieżącym i w latach wcześniejszych (które to wydatki nie zostały odliczone wcześniej ze względu nieosiągnięcie przez podatnika dochodów w wystarczającej wysokości).

Zacytowane powyżej interpretacje indywidualne zostały co prawda wydane w zakresie m.in. prawa podatników do wykorzystania nieodliczonych Kosztów Kwalifikowanych od lat najwcześniejszych, tj. stosując tzw. metodę FIFO (pol. „pierwsze weszło, pierwsze wyszło”). Niemniej jednak, zdaniem Wnioskodawcy, skoro podatnik jest uprawniony do wyboru kolejności lat, za które rozlicza on nieodliczone Koszty Kwalifikowane, to także powinien być on uprawniony do podjęcia decyzji w zakresie ustalenia wysokości Wykorzystanych Kosztów Kwalifikowanych oraz wysokości Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych w danym roku podatkowym w ramach wygenerowanych w poprzednich latach i nieprzedawnionych Kosztów Kwalifikowanych.

W kontekście uprawnienia podatnika do ustalenia wysokości Wykorzystanych Kosztów Kwalifikowanych oraz wysokości Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych w danym roku podatkowym, można również odwołać się do analogii z praktyką funkcjonującą na gruncie regulacji dotyczących rozliczania strat podatkowych z lat ubiegłych. Przepis art. 7 ust. 5 u.p.d.o.p., przyznaje bowiem podatnikom uprawnienie do obniżenia dochodu uzyskanego ze źródła przychodów o stratę poniesioną z tego źródła przychodów w najbliższych, kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych (przy czym kwota odliczenia w danym roku podatkowym nie powinna przekraczać 50% poniesionej straty podatkowej lub 5 mln zł). Na gruncie przywołanego przepisu, podatnik jest zatem uprawniony do wykorzystania straty podatkowej do obniżenia podstawy opodatkowania (dochodu). Jednocześnie, zgodnie z przyjętą praktyką, podatnik nie musi w danym roku podatkowym, w którym osiągnął dochód, wykorzystać strat podatkowych z lat ubiegłych w części lub całości, bowiem może on zadecydować o:

a) niewykorzystaniu jakichkolwiek strat z lat ubiegłych albo

b) wykorzystaniu jedynie części strat podatkowych (w ramach powyższych limitów) do obniżenia podstawy opodatkowania do zera złotych lub wysokości większej niż zero złotych, tj. niezależnie czy podstawa opodatkowania jest wyższa lub niższa niż straty podatkowe, do których odliczenia podatnik jest uprawniony w danym roku podatkowym albo

c) wykorzystaniu całości strat podatkowych (w ramach powyższych limitów) do obniżenia podstawy opodatkowania do zera złotych lub wysokości większej niż zero złotych, tj. niezależnie czy podstawa opodatkowania jest wyższa lub niższa niż straty podatkowe, do których odliczenia podatnik jest uprawniony w danym roku podatkowym.

Mając na względzie powyższą argumentację, Spółka stoi na stanowisku, że na gruncie Ulgi B+R, podatnicy, przy dochowaniu sześciorocznego okresu, o którym mowa w art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., w danym roku podatkowym są uprawnieni do:

a) niewykorzystania jakichkolwiek Kosztów Kwalifikowanych danego roku podatkowego albo

b) wykorzystania jedynie części Kosztów Kwalifikowanych danego roku podatkowego do obniżenia podstawy opodatkowania do zera złotych lub wysokości większej niż zero złotych, tj. niezależnie czy podstawa opodatkowania jest wyższa lub niższa niż Koszty Kwalifikowane albo

c) wykorzystania całości Kosztów Kwalifikowanych tego roku podatkowego do obniżenia podstawy opodatkowania do zera złotych lub wysokości większej niż zero złotych, tj. niezależnie czy podstawa opodatkowania jest wyższa lub niższa niż Koszty Kwalifikowane.

W ocenie Wnioskodawcy, takie możliwości wynikają z faktu, że korzystanie z Kosztów Kwalifikowanych jest jedynie uprawnieniem podatnika, a nie jego obowiązkiem.

Co więcej, zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., nie nakłada obowiązku wykorzystania Ulgi B+R w maksymalnym możliwym zakresie (pozwalając na posiadanie przez podatników Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych). Ograniczenie zawarte w zdaniu drugim art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., ma charakter maksymalny, tzn. wyznacza górną granicę odliczenia, natomiast nie stanowi, że podatnik musi skorzystać z tej możliwości w pełni. W związku z tym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że podatnik ma prawo, w roku poniesienia kosztów kwalifikowanych, do skorzystania z Ulgi B+R w kwocie niższej niż jego dochód z działalności gospodarczej (tj. posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych). Niezależnie od powodu niewykorzystania kwoty Ulgi B+R w całości, posiadanie przez podatnika Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych uprawnia następnie do ich rozliczenia w kolejnych latach. W konsekwencji, Spółka powinna mieć prawo do odliczenia w przyszłości zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych.

Z kolei zagadnienia związane z korektą deklaracji reguluje m.in. przepis art. 81 § 1 o.p., zgodnie z którym jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. W myśl art. 81 § 2 o.p., skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji. Jak z kolei wskazuje się w praktyce, w zakresie w jakim podatnik realizuję zasadę samoobliczania zobowiązania podatkowego, składając deklarację podatkową, ma on jednocześnie możliwość składania korekty, która stanowi integralny element mechanizmu samoobliczania zobowiązania podatkowego. Charakter korekty deklaracji podatkowej wskazuje, że zastępuje ona w całości uprzednio złożoną deklarację podatkową (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 stycznia 2015, II FSK 1927/13). W rezultacie, Korekta zeznania za 2024 r. złożona przez Spółkę zastąpi pierwotne zeznanie roczne, będąc podstawą do zapłaty podatku.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w wyniku dokonania korekty zeznania rocznego za rok 2024, stosując Ulgę B+R, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku dokonania korekty zeznania rocznego za rok 2024, stosując Ulgę B+R, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych.

W pierwszej kolejności Spółka podkreśla, że podtrzymuje stanowisko co do pytania nr 1, tj. uważa, że odpowiedź na pytanie nr 1 powinna być pozytywna. Niemniej w razie przyjęcia odmiennego stanowiska, z ostrożności procesowej, Spółka przedstawia pytanie nr 2.

Zgodnie z art. 18d ust. 8 zdanie drugie u.p.d.o.p., w przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Kluczowy jest przy tym fragment przepisu, zgodnie z którym odliczenia dokonuje się w przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń. A’contrario, jeżeli podatnik nie poniósł w danym roku straty albo wielkość dochodu była wyższa od przysługujących mu odliczeń, odliczenie nie powinno być dokonane.

W świetle brzmienia przepisu art. 18d ust. 8 zdanie drugie u.p.d.o.p. można stwierdzić, że zwrot ,,kwota przysługujących odliczeń” oznacza całkowitą kwotę odliczeń przysługujących podatnikowi w danym roku - wynikającą zarówno z kosztów działalności badawczo-rozwojowej poniesionych w roku bieżącym, jak i w latach poprzednich (ale nieodliczonych w ramach Ulgi B+R ze względu na nieosiągnięcie dochodu w odpowiedniej wysokości). Powyższe znalazło potwierdzenie w interpretacji indywidualnej DKIS z 21 marca 2025 r., o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.765.2024.2.ZK, w której wskazano, że na kwotę Nieodliczonych Kosztów Kwalifikowanych winny składać się wyłącznie koszty kwalifikowane w części która w poprzednich latach podatkowych nie została odliczona z uwagi na poniesienie straty lub osiągnięty dochód w wysokości niższej od kwoty poniesionych kosztów kwalifikowanych.

W takim przypadku, skoro po dokonaniu Korekty za 2024 powstaną Niespożytkowane w Roku Koszty Kwalifikowane, czego rezultatem będzie powstanie dochodu w miejsce zerowej podstawy opodatkowania, Spółka nie mogłaby wykorzystać w przyszłości Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych. Jednocześnie, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, których wartość nie uległa w żadnym stopniu zmianie. Główny rdzeń argumentacji w tym zakresie przedstawiony został w zakresie uzasadnienia do pytania nr 1.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, w wyniku dokonania Korekty za 2024, stosując Ulgę B+R, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 3

Stosownie do treści art. 18db ust. 1 u.p.d.o.p., podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym. Zgodnie natomiast z art. 18db ust. 4 u.p.d.o.p., uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie.

Jak wynika z powyższego przepisu, warunkiem pozwalającym na skorzystanie z Ulgi na Innowacyjnych Pracowników jest osiągnięcie dochodu niższego od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia Ulgi B+R. Jeżeli ma miejsce taka sytuacja, podatnicy podatku CIT - działając jako płatnicy PIT - mogą pomniejszyć w określonej przepisami wysokości zaliczki na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka planuje dokonać Korekty za 2024 r., czego rezultatem będzie zmniejszenie wysokości Wykorzystanych Kosztów Kwalifikowanych i powstanie dla Spółki dochodu oraz powstanie Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych. Przed dokonaniem Korekty za 2024 r. Spółka wykazała Wykorzystane Koszty Kwalifikowane, obniżając podstawę opodatkowania do zera, posiadając przy tym Przeniesione Koszty Kwalifikowane.

W związku z powyższym, uwzględniając literalne brzmienie przepisu, warunek „osiągnięcia dochodu niższego od kwoty przysługującego odliczenia na podstawie art. 18d” zostanie spełniony. Jak bowiem wskazano wyżej, Spółka będzie posiadała nieodliczoną kwotę Kosztów Kwalifikowanych w wysokości przewyższającej dochód wykazany w skorygowanym zeznaniu rocznym. Przepis art. 18da ust. 1 u.p.d.o.p. nie nakazuje wykorzystania całości możliwej do wykorzystania Kosztów Kwalifikowanych dla możliwości zastosowania Ulgi na Innowacyjnych Pracowników, wymagając jedynie, by dochód podatnika był generalnie niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d u.p.d.o.p. Pomimo niewykorzystania całości Kosztów Kwalifikowanych na cele Ulgi B+R w danym roku (co nie wyklucza wykorzystania w przyszłości przy założeniu ich nieprzedawnienia), nie ulegnie zmianie stan, w którym nadal wysokość dochodu będzie niższa od przysługującego (w formie uprawnienia wynikającego z powstania Kosztów Kwalifikowanych) odliczenia na podstawie art. 18d u.p.d.o.p. Jedynie co ulega zmianie, to okoliczność, że podatnik nie decyduje się w tym roku na wykorzystanie całości Kosztów Kwalifikowanych na poczet wyzerowania podstawy opodatkowania i ta podstawa pozostaje pozytywna.

Zdaniem Wnioskodawcy, daje to podstawę do przyjęcia, że powinien być uprawniony do wykorzystania na cele Ulgi na Innowacyjnych Pracowników w przyszłości zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych.

Taka interpretacja przepisów jest wspierana również przez ogólne zasady wykładni przepisów podatkowych, które podkreślają znaczenie wykładni językowej przy procesie interpretacji prawa. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014, II FSK 1077/12, analiza językowa danego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa, byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa bowiem wyznacza granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa”. W tym wyroku podkreślono też, że podatnicy nie są obowiązani do znajomości pozajęzykowych metod wykładni, wobec czego w pierwszej kolejności należy sięgać po te dyrektywy wykładni, które są wspólne dla adresatów norm prawa podatkowego i instytucji stosujących prawo. Dodatkowo warto zwrócić uwagę na fakt, że aby ustalić ten sens można odwołać się do kontekstu językowego, systemowego i funkcjonalnego interpretowanego przepisu prawa, zgodnie z przyjętymi w judykaturze dyrektywami wykładni językowej, systemowej i funkcjonalnej. Sięgając po pozajęzykowe metody wykładni, należy pamiętać, że ich wynik musi się mieścić w językowym znaczeniu słów tworzących dany przepis prawa, gdyż przyjęcie wyniku wykładni, który ewidentnie jest nie do pogodzenia z szeroko rozumianym znaczeniem interpretowanych zwrotów byłoby równoznaczne z wykładnią contra legem (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 grudnia 2009 r., II FSK 1019/08).

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że po dokonaniu Korekty za 2024 r., posiadając nieodliczone Koszty Kwalifikowane w wysokości przewyższającej dochód wykazany w skorygowanym zeznaniu rocznym, będzie miała prawo spożytkować go stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników zarówno w zakresie Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych).

Podsumowując, w wyniku dokonania Korekty za 2024 r., stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 4

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 3, zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku dokonania korekty zeznania rocznego za rok 2024, stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych.

W pierwszej kolejności Spółka podkreśla, że podtrzymuje stanowisko co do pytania nr 3, tj. uważa, że odpowiedź na pytanie nr 3 powinna być pozytywna. Niemniej, w razie przyjęcia odmiennego stanowiska, z ostrożności procesowej, Spółka przedstawia pytanie nr 2 (winno być nr 4).

Gdyby Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pkt 3 za nieprawidłowe, w ocenie Spółki powinna ona móc stosować Ulgę na Innowacyjnych Pracowników w oparciu o Przeniesione Koszty Kwalifikowane. W tym zakresie Spółka przywołuje stanowisko przedstawione w uzasadnieniu stanowiska do pytania nr 2 (winno być nr 3), gdzie szeroko odniesiono się do poglądu reprezentowanego przez Wnioskodawcę.

Podsumowując, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 3, w wyniku dokonania Korekty za 2024 r., stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych jedynie Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 5

Analogicznie jak przy stanowisku do pytania nr 1, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych

Szczegółowe uzasadnienie w zakresie możliwości rozpoznania niewykorzystanych Kosztów Kwalifikowanych w kolejnych latach podatkowych, jak i w zakresie rozpoznania na cele Ulgi B+R całości niewykorzystanych Kosztów Kwalifikowanych zostało przedstawione w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1 niniejszego wniosku.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy stosując Ulgę B+R, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 6

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 5, analogicznie jak przy stanowisku do pytania nr 2, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych jedynie Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych.

W pierwszej kolejności Spółka podkreśla, że podtrzymuje stanowisko co do pytania nr 5, tj. uważa, że odpowiedź na pytanie nr 5 powinna być pozytywna. Niemniej w razie przyjęcia odmiennego stanowiska, z ostrożności procesowej, Spółka przedstawia pytanie nr 6.

Szczegółowe uzasadnienie w zakresie rozpoznawania niewykorzystanych Kosztów Kwalifikowanych w kolejnych latach podatkowych zostało przedstawione w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2 niniejszego wniosku.

Podsumowując, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 5, stosując Ulgę B+R, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 7

Analogicznie jak przy stanowisku do pytania nr 3, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych.

Szczegółowe uzasadnienie w zakresie rozpoznawania niewykorzystanych Kosztów Kwalifikowanych w kolejnych latach podatkowych zostało przedstawione w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 3 niniejszego wniosku w zw. z uzasadnieniem stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1 (winno być nr 3) niniejszego wniosku.

Podsumowując, stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 8

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 7, analogicznie jak przy stanowisku do pytania nr 4, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych.

W pierwszej kolejności Spółka podkreśla, że podtrzymuje stanowisko co do pytania nr 7, tj. uważa, że odpowiedź na pytanie nr 7 powinna być pozytywna. Niemniej w razie przyjęcia odmiennego stanowiska, z ostrożności procesowej, Spółka przedstawia pytanie nr 8.

Szczegółowe uzasadnienie w zakresie rozpoznawania niewykorzystanych Kosztów Kwalifikowanych w kolejnych latach podatkowych zostało przedstawione w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 4 niniejszego wniosku w zw. z uzasadnieniem stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2 (winno być nr 3) niniejszego wniosku.

Podsumowując, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 7, stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe, a w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Ad. 1, 2, 5, 6

Stosownie do art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”):

Jak stanowi art. 18d ust. 8 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18d ust. 9 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o CIT:

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Analizując cytowane powyżej przepisy oraz opis sprawy, należy stwierdzić, że działając na podstawie art. 18d ustawy o CIT, mają Państwo prawo, w roku podatkowym, w którym poniesiono koszty kwalifikowane, do skorzystania z ulgi B+R poprzez odliczenie jedynie część dostępnej ulgi, w kwocie niższej niż dochód z działalności gospodarczej, pozostawiając dodatnią podstawę opodatkowania.

Przepisy nie przewidują obowiązku rozliczenia całej dostępnej kwoty odliczenia, o której mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, Spółka, działając na podstawie art. 18d ustawy o CIT, ma prawo, w roku podatkowym, w którym ponosi koszty kwalifikowane, do skorzystania z ulgi B+R poprzez odliczenie jedynie część dostępnej ulgi, w kwocie niższej niż dochód z działalności gospodarczej, pozostawiając dodatnią podstawę opodatkowania.

Jak wynika z ww. art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Zdanie 1 ww. przepisu oznacza, że podatnik w danym roku podatkowym jest uprawniony do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej w odniesieniu do tych kosztów kwalifikowanych, które zostały przez niego rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów w tym roku podatkowym.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w zakresie pytań poznaczonych nr 1, 2, 5, 6 należy zauważyć, że w przepisie art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, wprost wskazano, że odliczenia dokonuje się w przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń.

Zatem, nie można się zgodzić, że Niespożytkowane w Roku Koszty Kwalifikowane, wynikające ze zwiększenia sumy Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych na wskutek Korekty za 2024 r., będą mogły zostać rozliczone w latach kolejnych. Rozliczeniu w następnych sześciu latach podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia mogą podlegać wyłącznie Przeniesione Koszty kwalifikowane.

„Kwota przysługujących odliczeń”, o której mowa w art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, oznacza całkowitą kwotę odliczeń przysługujących podatnikowi w danym roku - wynikającą zarówno z kosztów działalności badawczo-rozwojowej poniesionych w roku bieżącym, jak i w latach poprzednich (ale nieodliczonych w ramach ulgi B+R ze względu na nieosiągnięcie dochodu w odpowiedniej wysokości).

Zatem, na kwotę nieodliczonych kosztów kwalifikowanych winny składać się wyłącznie koszty kwalifikowane w części która w poprzednich latach podatkowych nie została odliczona z uwagi na poniesienie straty lub osiągnięty dochód w wysokości niższej od kwoty poniesionych kosztów kwalifikowanych.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- w wyniku dokonania Korekty za 2024, stosując Ulgę B+R, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych uznałem za nieprawidłowe,

- w wyniku dokonania Korekty za 2024, stosując Ulgę B+R, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych uznałem za prawidłowe,

- stosując Ulgę B+R, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych uznałem za nieprawidłowe,

- stosując Ulgę B+R, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych uznałem za prawidłowe.

Ad. 3, 4, 7, 8

Zgodnie z art.18db ust. 1 ustawy o CIT:

Wskazać należy, że ulga określona w art. 18db ustawy o CIT, jest adresowana do podatników podatku dochodowego (będących płatnikami), którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową i ze względu na stratę lub niski dochód nie mogli w całości lub w części odliczyć w ramach ulgi B+R wydatków kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, poniesionych w danym roku. Ulga umożliwia płatnikowi zmniejszenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzanych od wynagrodzeń pracowników wskazanych w art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, o kwotę nieodliczonych wydatków kwalifikowanych. Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn nieodliczonych wydatków kwalifikowanych i obowiązującej danego podatnika stawki podatku dochodowego.

W świetle powyższego, kluczowe dla sposobu kalkulacji dostępnego odliczenia na gruncie ulgi na innowacyjnych pracowników jest odwołanie się do regulacji dotyczących ulgi B+R. W ramach Ulgi B+R nie wprowadzono szczególnych ograniczeń czasowych w zakresie odliczania kosztów kwalifikowanych, poza sześcioletnim okresem przewidzianym w art. 18d ust. 8 ustawy o CIT. Oznacza to, że na gruncie ulgi B+R podatnicy są uprawnieni do rozliczenia w danym roku podatkowym łącznej wartości:

- kosztów kwalifikowanych powstałych w tym roku podatkowym oraz

- kosztów kwalifikowanych nieodliczonych w ramach ulgi B+R powstałych w okresie sześciu lat podatkowych poprzedzających ten rok.

W świetle powyższego, na gruncie art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, przez przysługujące w danym roku podatkowym odliczenia należy rozumieć koszty kwalifikowane nieodliczone w ramach ulgi B+R w przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d.

W konsekwencji, będą to zarówno koszty kwalifikowane powstałe i nieodliczone w danym roku podatkowym, jak i koszty kwalifikowane powstałe i nieodliczone w poprzednich sześciu latach podatkowych w ramach Ulgi B+R.

Mechanizm określony w art. 18db ustawy o CIT, umożliwia podatnikom szybsze rozliczenie kosztów kwalifikowanych poniesionych na działalność B+R, których wartość przewyższa wysokość dochodów z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych osiągniętych w danym roku podatkowym. Jest to instrument nierozerwalnie związany z ulgą B+R.

Powyższy pogląd wpisuje się również w uzasadnienie wprowadzenia ulgi na innowacyjnych pracowników, jako uzupełniającej odliczenia z tytułu dotychczasowej ulgi B+R.

Zatem, nie można się zgodzić, że Niespożytkowane w Roku Koszty Kwalifikowane, wynikające ze zwiększenia sumy Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych na wskutek Korekty za 2024 r., będą mogły zostać rozliczone w kolejnych latach podatkowych. Rozliczeniu w ramach ulgi na innowacyjnych pracowników o której mowa w art. 18db ustawy o CIT, mogą podlegać wyłącznie Przeniesione Koszty kwalifikowane.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- w wyniku dokonania Korekty za 2024, stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, Spółka będzie uprawniona do wykorzystania w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych uznałem za nieprawidłowe,

- w wyniku dokonania Korekty za 2024, stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych uznałem za prawidłowe,

- stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania w kolejnych latach podatkowych całości posiadanych Kosztów Kwalifikowanych, tj. zarówno Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych, jak i Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych uznałem za nieprawidłowe,

- stosując Ulgę na Innowacyjnych Pracowników, w przypadku posiadania Niespożytkowanych w Roku Kosztów Kwalifikowanych, Spółka będzie uprawniona do odliczenia w kolejnych latach podatkowych Przeniesionych Kosztów Kwalifikowanych uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.