Interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.964.2025.1.AB
Dotacja przyznana na realizację zadania publicznego, niepowiązana z obrotem, nie zwiększa podstawy opodatkowania podatkiem VAT. Jednostka nie może obniżyć podatku należnego o podatek naliczony, gdyż zakupy nie służą czynnościom opodatkowanym.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie niepodlegania opodatkowaniu dotacji na realizację zadania pn. (…) oraz braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją Operacji. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Ośrodek (…) (Wnioskodawca) z siedzibą w (…) jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną, działającą na podstawie ustawy z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego (Dz. U. z 2024 r. poz. 76 t.j.) zwanej dalej „Ustawą”. Zgodnie z art. 2 ust. 2b Ustawy zadaniem Ośrodka jest prowadzenie doradztwa rolniczego obejmującego działania w zakresie rolnictwa, rozwoju wsi, rynków rolnych oraz gospodarstwa wiejskiego, mającego na celu poprawę poziomu dochodów rolniczych oraz podnoszenie konkurencyjności rynkowej gospodarstw rolnych, wspieranie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich, a także podnoszenie poziomu kwalifikacji zawodowych rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich. Ponadto zgodnie z art. 4 Ustawy Ośrodek może wykonywać usługi płatne i bezpłatne.
Wnioskodawca w dniu 30 czerwca 2025 r. podpisał umowę nr (…) z Województwem (…) z siedzibą w (…) na czas od dnia 1 lipca 2025 r. do dnia 31 grudnia 2029 r. Realizowana przez Wnioskodawcę operacja prowadzi do realizacji zadania pn. (…), służącemu kultywowaniu wytwarzania regionalnych produktów żywnościowych metodami tradycyjnymi, a tym samym zachowaniu dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego wsi, ekologicznego i funkcjonalnego urządzania gospodarstwa rolnego. Podstawą prawną realizacji ww. zadania przez Ośrodek stanowi przepis art. 4 ust. 2 pkt 8 ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego, zgodnie z którymi ośrodki wojewódzkie w ramach zadań z zakresu doradztwa rolniczego podejmują działania na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego wsi, ekologicznego i funkcjonalnego urządzania gospodarstwa rolnego. Celem zadania jest propagowanie produktów tradycyjnych i dziedzictwa kulinarnego na (…) (…), zlokalizowanych w (…) przy ulicach (…) obok (…) oraz (…) na parkingu przy (…) w ramach Centrum (…). Są to wydarzenia cykliczne, w soboty w okresie od 1 lipca 2025 do 31 grudnia 2029 roku.
W ramach realizacji zadania Ośrodek (…) zobowiązany jest do:
·prowadzenia rekrutacji na ryneczki podmiotów, osób prowadzących działalność: Rolniczy Handel Detaliczny (RHD), Sprzedaż bezpośrednia, Dostawy bezpośrednie, Działalność marginalna, lokalna i ograniczona (MLO), Działalność gospodarcza, Działalność nierejestrowana,
·weryfikowania kategorii produktów oferowanych przez podmioty do sprzedaży na stoisku przy rejestracji na ryneczki,
·rejestracji kategorii produktów oferowanych do sprzedaży na ryneczkach na stoisku z kategorii: mięso świeże oraz produkty mięsne; orzechy, nasiona, zboża, warzywa i owoce (przetworzone i nieprzetworzone); wyroby piekarnicze i cukiernicze; gotowe dania i potrawy; napoje; sery i inne produkty mleczne; olej i tłuszcze; miody; produkty rybołówstwa i ryby; produkty ogrodnicze,
·nierejestrowania na ryneczki inwentarza żywego oraz produktów sygnowanych marką własną innych podmiotów niż wytwórcy towarów,
·obsługi ryneczków w lokalizacji (…) i obok (…) w soboty w okresie od 1 lipca 2025 r. do 31 grudnia 2029 roku,
·umieszczenia materiałów promocyjnych na halach namiotowych, stronie internetowej Ośrodka oraz w mediach społecznościowych.
Zgodnie z zakresem rzeczowym realizacji zadania dotacja podmiotowa może być wykorzystana przez Ośrodek (…) na wydatki niezbędne dla realizacji zadania, w tym w szczególności w zakresie opłacania: czynszu za najem urządzeń, powierzchni, z tytułu dzierżawy hal namiotowych; kosztów zużycia energii elektrycznej; podatku od nieruchomości; bieżących robót remontowych, renowacyjnych i napraw; ubezpieczenia majątkowego; usług: dozoru mienia, konserwacji i dozoru technicznego, reklamowych i promocyjnych, sprzątania, wywozu nieczystości, odśnieżania terenu, związanych z dyżurem elektryka; kosztów wynagrodzenia osobowego i bezosobowego oraz pochodnych. Faktury będą wystawiane na (…) zs. w (…), pozostałe koszty Ośrodka będą stanowiły wynagrodzenia osób biorących udział w realizacji zadania. (…) zs. w (…) zobowiązuje się do przedłożenia Województwu (…) sprawozdania merytoryczno-finansowego do 15 stycznia za rok poprzedni. W związku z realizacją zadania Ośrodek nie będzie świadczył odpłatnie usług, ani nie będzie dokonywał odpłatnej dostawy towarów.
Przyznana dotacja podmiotowa z publicznych środków krajowych będzie przeznaczona na pokrycie kosztów realizacji ww. zadania, które wpisują się w działania świadczone nieodpłatnie tj. art. 4 ust. 2 pkt 8 ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego. Nie jest to zatem wynagrodzenie dla Ośrodka za świadczone usługi, a jedynie forma finansowania zadania. Zatem Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał zakupionych usług i towarów do czynności opodatkowanych w ramach zadania, ani po jego zakończeniu.
Ośrodek zs. w (…) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku VAT zostało dokonane dnia 04.01.2005 r. w Urzędzie Skarbowym w (…). W ramach dofinansowania zadania wymagane jest, aby Wnioskodawca uzyskał indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości bądź braku możliwości odliczania podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towaru/usługi w toku jego realizacji.
Pytania
1.Czy otrzymana przez Ośrodek dotacja podmiotowa na realizację zadania pn. (…), służącemu kultywowaniu wytwarzania regionalnych produktów żywnościowych metodami tradycyjnymi, a tym samym zachowaniu dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego wsi, ekologicznego i funkcjonalnego urządzania gospodarstwa rolnego, zwiększy podstawę opodatkowania podatkiem VAT?
2.Czy Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jaki wynika z faktur dokumentujących nabycie towarów/usług w toku realizacji Operacji?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1.
(…) w (…) jest podatnikiem zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Mając na uwadze art. 5 ust. 1 oraz art. 29a ww. ustawy, otrzymaną dotację podmiotową na realizację zadania należy uznać za środki finansowe niemające bezpośredniego wpływu na cenę usług świadczonych przez podatnika w ramach ww. zadania. Dla osiągnięcia celu zadania będą prowadzone rekrutacje na ryneczki podmiotów/osób wystawiających swoje produkty, weryfikacja kategorii produktów oraz ich rejestracja. Nie występuje zatem odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z uwagi na brak bezpośredniego konsumenta, odbiorcy odnoszącego korzyści o charakterze majątkowym. Dotacja podmiotowa przyznana na zadanie publiczne nie jest dopłatą do ceny, jest przekazana Ośrodkowi na cele statutowe nieodpłatne realizowane zgodnie z ustawą o jednostkach doradztwa rolniczego (Dz. U. z 2024 r. poz. 76 t.j.) art. 4 ust. 2 pkt 8.
Zdaniem Wnioskodawcy otrzymaną dotację podmiotową nie można powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz nie stanowi ona obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 a ustawy o podatku od towarów i usług, czyli nie zwiększa podstawy opodatkowania tym podatkiem.
Ad 2.
(…) zs. w (…) jest dotowanym przez Województwo (…) w umowie nr (…) z 30 czerwca 2025 roku, jest podatnikiem podatku VAT czynnym. Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W niniejszej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ nabywane towary i usługi związane z realizacją zadania są wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym Ośrodek nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji ww. zadania.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:
Towarami są rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że Państwa Ośrodek jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną, działającą na podstawie ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego. Są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 30 czerwca 2025 r. podpisali Państwo umowę z Województwem (…) na czas od dnia 1 lipca 2025 r. do dnia 31 grudnia 2029 r. Realizowana przez Państwa Operacja prowadzi do realizacji zadania pn. (…). W związku z realizacją zadania Ośrodek nie będzie świadczył odpłatnie usług, ani nie będzie dokonywał odpłatnej dostawy towarów. Przyznana dotacja podmiotowa z publicznych środków krajowych będzie przeznaczona na pokrycie kosztów realizacji ww. zadania, które wpisują się w działania świadczone nieodpłatnie tj. art. 4 ust. 2 pkt 8 ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego. Nie jest to zatem wynagrodzenie dla Ośrodka za świadczone usługi, a jedynie forma finansowania zadania. Nie będą Państwo wykorzystywać zakupionych usług i towarów do czynności opodatkowanych w ramach zadania po jego zakończeniu.
Odnosząc się do kwestii niepodlegania opodatkowaniu dotacji na realizację ww. zadania, należy wyjaśnić jakie dotacje są zaliczane do podstawy opodatkowania.
Zgodnie z treścią art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.
Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.
Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.
Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.
Istotne zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.
W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Limited v. Commissioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).
W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.
W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.
Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym.
W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają opodatkowaniu VAT.
Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.
Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.
Analiza okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że w przedmiotowej sprawie otrzymana przez Państwa dotacja na realizację Operacji nie zwiększa podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Jak wyżej wskazano Państwa Ośrodek nie będzie świadczył odpłatnie usług, ani nie będzie dokonywał odpłatnej dostawy towarów. Przyznana dotacja podmiotowa z publicznych środków krajowych będzie przeznaczona na pokrycie kosztów realizacji ww. zadania, które wpisują się w działania świadczone nieodpłatnie.
Tym samym, otrzymane dofinansowanie nie stanowi subsydia do konkretnych dostaw lub usług. Otrzymana przez Państwa Ośrodek pomoc finansowa nie jest dokonywana w celu sfinansowania konkretnej oznaczonej czynności podlegającej opodatkowaniu. W tej sprawie otrzymanej przez Państwa pomocy finansowej nie można przyporządkować konkretnej usłudze bądź dostawie towarów. Dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT nie stanowią podstawy opodatkowania. W związku z realizacją Operacji, Państwa Ośrodek nie będzie świadczył odpłatnie usług ani nie będzie dokonywał odpłatnej dostawy towarów. Zatem należy stwierdzić, że otrzymana pomoc finansowa nie przekłada się na cenę.
W konsekwencji otrzymana przez Państwa dotacja na realizację zadania pn. (…), nie zwiększa podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.
Zatem stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 1 uznałem za prawidłowe.
Ponadto, mają Państwo wątpliwości w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją Operacji.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Zatem, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – Państwa Ośrodek nie będzie wykorzystywał zakupionych usług i towarów do czynności opodatkowanych w ramach zadania, ani po jego zakończeniu. W związku z powyższym, Ośrodek nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. Operacji. Tym samym, z tego tytułu nie przysługuje Państwu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.
Analiza okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że Państwa Ośrodek nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją Operacji objętej zakresem wniosku, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – Ośrodek nie będzie wykorzystywał zakupionych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej
