Interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.496.2025.1.BS
Podatkowa Grupa Kapitałowa, której członkowie mogą indywidualnie wybierać metodę ustalania różnic kursowych, stosownie do przepisów ustawy o CIT, nie musi stosować jednolitego podejścia w tym zakresie, z uwagi na brak szczególnych regulacji prawnych dotyczących podatkowej grupy kapitałowej w zakresie różnic kursowych.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Podatkową Grupę Kapitałową A (dalej: „PGK” albo „Wnioskodawca”) tworzą następujące Spółki:
- B S.A. (spółka dominująca),
- C sp. z o.o. (spółka zależna),
- D sp. z o.o. (spółka zależna),
- E sp. z o.o. (spółka zależna),
- F sp. z o.o. (spółka zależna),
- G S.A. (spółka zależna),
zwane dalej łącznie jako: „Spółki” lub osobno jako „Spółka”.
Przed powstaniem PGK Spółki były odrębnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Część Spółek ustalała różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tzw. „metoda podatkowa”), a część Spółek ustalała różnice kursowe na podstawie art. 9b ww. ustawy (tzw. „metoda rachunkowa”).
PGK podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Pytanie
Czy Spółki tworzące PGK muszą stosować jednolitą wspólną dla wszystkich członków PGK metodę obliczania różnić kursowych?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółki tworzące PGK dokonują indywidualnie wyboru metody ustalania różnic kursowych zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) i mogą stosować różne metody obliczania różnic kursowych zarówno na podstawie art. 15a ustawy o CIT (metoda podatkowa) jak również na podstawie art. 9b ustawy o CIT (metoda rachunkowa), niezależnie od metody wybranej/stosowanej przez pozostałe Spółki będące członkami PGK.
Zgodnie z art. 1a ust. 1 ustawy o CIT, podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej "podatkowymi grupami kapitałowymi".
Zgodnie z art. 1a ust. 7 ustawy o CIT, podatek dochodowy oraz zaliczki na ten podatek są obliczane, pobierane i wpłacane przez spółkę dominującą.
Na podstawie art. 7a ust. 1 ustawy o CIT, w podatkowych grupach kapitałowych dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów. Jeżeli za rok podatkowy suma strat poniesionych z danego źródła przychodów przez spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej przekracza sumę dochodów uzyskanych z tego źródła, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej poniesioną ze źródła przychodów. Dochody i straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o CIT.
Przepisy ustawy o CIT zawierają szereg postanowień, które wskazują na odmienności w obliczaniu podatku CIT podatkowej grupy kapitałowej i podatników indywidualnych.
Przykładowo, w art. 15c ust. 11 ustawy o CIT wskazuje, w jaki sposób wyłączać niektóre pozycje z obliczania limitu kosztów finansowania dłużnego w przypadku podatkowej grupy kapitałowej.
Z kolei w odniesieniu do tzw. przychodów z budynków, zgodnie z art. 24c ustawy o CIT, w przypadku podatkowej grupy kapitałowej suma przychodów, o której mowa w art. 24b ust. 9, obejmuje sumę przychodów spółek tworzących podatkową grupę kapitałową.
Odnosząc się do metody obliczania różnic kursowych należy wskazać, że przepisy ustawy o CIT nie zawierają szczególnych regulacji dotyczących sposobu ustalania różnic kursowych w przypadku podatkowej grupy kapitałowej.
W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, jeśli przepisy ustawy o CIT nie zawierają postanowień uszczegóławiających podejście do kalkulacji CIT w przypadku podatkowej grupy kapitałowej, należy uznać, że członkowie podatkowej grupy kapitałowej dokonują obliczenia indywidualnego dochodu/ indywidualnej straty na podstawie przepisów ogólnych art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o CIT.
Mając na uwadze, że przepisy ustawy o CIT nie wprowadzają szczególnych zasad rozliczania różnic kursowych w podatkowej grupie kapitałowej, a dochodem ze źródła przychodów w podatkowej grupie kapitałowej jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów oraz, że dochody i straty tych spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o CIT, każda ze spółek powinna ustalać różnice kursowe, a zatem i wybierać metodę ich rozliczania, samodzielnie, tj. niezależnie od metody wybranej/stosowanej przez pozostałe spółki będące członkami podatkowej grupy kapitałowej.
Powyższe zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej z 22 sierpnia 2011 roku o sygnaturze IPPB5/423-496/11-2/IŚ, w której potwierdzono, że: „każda ze spółek wchodzących w skład PGK, którą będzie współtworzyła Spółka powinna określić samodzielnie przychody i koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego, a zatem ewentualny wybór istniejących rozwiązań podatkowych w zakresie różnic kursowych i amortyzacji powinien odbywać się samodzielnie przez każdą wchodzącą w skład PGK spółkę z osobna”.
Prawidłowość powyższego potwierdza również sposób wypełnienia zeznania CIT-8AB (zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatkową grupę kapitałową i należnego podatku dochodowego od osób prawnych) i załącznika do tego zeznania CIT-PGK (informacja o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez spółkę tworzącą podatkową grupę kapitałową) będącego załącznikiem do formularza CIT).
W formularzu CIT/PGK w wersji 6 w części E. DANE DODATKOWE, w zakresie indywidualnych danych dotyczących wyłącznie spółek tworzących podatkową grupę kapitałową, istnieje możliwość wskazania następujących pól:
- podatnik wybrał metodę ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy,
- podatnik rezygnuje ze stosowania metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy,
natomiast w formularzu CIT-8AB dla podatkowej grupy kapitałowej nie ma pola do zaznaczenia wyboru metody rozliczania różnic dla celów podatku dochodowego od osób prawnych przez PGK.
W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, Spółki będące członkami PGK dokonują indywidualnie wyboru metody ustalania różnic kursowych zgodnie z ustawą o CIT na poziomie obliczenia indywidualnego dochodu/indywidualnej straty i mogą stosować różne metody ustalania różnic podatkowych zarówno na podstawie art. 15a ustawy o CIT (metoda podatkowa), jak również na podstawie art. 9b ustawy o CIT (metoda rachunkowa), niezależnie od metody wybranej/ stosowanej przez pozostałe Spółki będące członkami PGK.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż została ona wydana w indywidualnej sprawie podmiotu, który o jej wydanie wystąpił, zatem nie jest ona wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej zgodnie z którym:
Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.
