Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.539.2025.MBD

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 8 października 2025 r. oraz pismem z 12 listopada 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

We wrześniu 2023 r. została utworzona spółka X Sp. z o.o. Udziałowcami spółki są: M. R. - 50% udziałów, A. R. - 50% udziałów. Obydwie osoby dodatkowo prowadzą jednoosobowe działalności gospodarcze:

1. Usługi Leśne A;

2. Usługi Leśne B.

Podmioty mają siedzibę na terenie Polski i rozliczają się w US zgodnym z siedzibą firmy. Głównym celem działania wszystkich trzech podmiotów jest realizacja usług z zakresu gospodarki leśnej, których odbiorcą są Nadleśnictwa Lasów Państwowych. Nowo powstała spółka nie posiada jeszcze wystarczająco dużego zasobu osobowego i maszynowego, dlatego aby spełnić wszystkie warunki Zamawiającego (Lasy Państwowe) w przetargach nieograniczonych, wszystkie trzy podmioty składają w ramach umowy konsorcjum wspólną ofertę przetargową. Liderem konsorcjum wyznaczana jest spółka, której zadaniem jest reprezentowanie podmiotów w procedurze przetargowej, rozliczanie zgodnie z umową realizacji usług z Lasami Państwowymi oraz z pozostałymi konsorcjantami i innymi podwykonawcami.

W piśmie z 8 października 2025 r., będącym odpowiedzią na wezwanie, wskazali Państwo, że:

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - została utworzona we wrześniu (…) r., udziałowcami spółki są: M. R. - 50% udziałów, A. R. - 50% udziałów. Spółka nie posiada jeszcze wystarczającej ilości pracowników oraz parku maszynowego. Podmiotami powiązanymi dla spółki są niżej wymienione firmy:

 1. Usługi Leśne B - jednoosobowa działalność gospodarcza, właściciel - A. R., firma działa na rynku od (…) roku, zatrudnia pracowników i posiada zasoby specjalistycznych maszyn;

 2. Usługi Leśne A - jednoosobowa działalność gospodarcza, właściciel - M. R., firma działa na rynku od (…) roku, zatrudnia pracowników i posiada zasoby maszynowe.

Spółka X Sp. z o.o. jest powiązana z ww. podmiotami - osobowo.

Głównym celem działania wszystkich trzech podmiotów jest realizacja usług z zakresu gospodarki leśnej. Głównym odbiorcom usług są Lasy Państwowe - jednostki budżetowe. Firma może wykonywać usługi leśne na terenie Nadleśnictw pod warunkiem, że zostanie wyłoniona jako najlepsza w procedurze przetargu nieograniczonego ogłaszanego przez Lasy Państwowe - Zamawiający.

Nowo powstała spółka X Sp. z o.o. nie posiada jeszcze wystarczająco dużego zasobu osobowego i maszynowego, dlatego, aby spełnić wszystkie warunki Zamawiającego (Lasy Państwowe) w przetargach nieograniczonych, wszystkie trzy podmioty składają w ramach umowy konsorcjum wspólną ofertę przetargową. Liderem konsorcjum wyznaczana jest spółka, której zadaniem jest reprezentowanie podmiotów w procedurze przetargowej, rozliczanie zgodnie z umową realizacji usług z Lasami Państwowymi oraz z pozostałymi konsorcjantami i innymi podwykonawcami.

Spółka X Sp. z o.o. jako lider konsorcjum na koniec każdego miesiąca wystawia faktury do Nadleśnictw. Faktury wystawiane są na podstawie miesięcznych protokołów wykonanych robót, które spółka otrzymuje od leśniczego. Wartości/ceny/ na protokołach są ściśle określone w umowie zawartej pomiędzy Zamawiającym (Lasy Państwowe) a Wykonawcą (Konsorcjum firm, którego reprezentuje Lider - X Sp. z o.o.). W umowie po stronie Wykonawcy wymienione są wszystkie firmy wchodzące w skład konsorcjum. Zawarcie umowy jest końcowym etapem procedury przetargowej. Po ogłoszeniu wyników przetargów nie ma możliwości zmiany w cenach usług, ponieważ ceny usług są ściśle określone w kosztorysie, który stanowi integralną część umowy.

Następnie, Spółka X Sp. z o.o. (Lider konsorcjum) rozlicza się z konsorcjantami, tj. Usługi Leśne B i Usługi Leśne A będącymi podmiotami powiązanymi. W skład konsorcjum wchodzą trzy firmy - podmioty powiązane: X Sp. z o.o., Usługi Leśne B i Usługi Leśne A. Pomiędzy konsorcjantami zawarta jest umowa konsorcjum, której przedmiotem i celem jest wspólny udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na „Wykonywanie usług z zakresu gospodarki leśnej na terenie Nadleśnictw” organizowanego w trybie przetargu nieograniczonego przez Skarb Państwa - Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe na warunkach określonych w umowie.

Przedmiot wspólnego działania obejmuje w szczególności następujące czynności:

a) Opracowanie i złożenie wspólnej oferty zgodnie z wymogami SWZ,

b) Wspólne występowanie w postępowaniu przetargowym,

c) W przypadku wyboru oferty konsorcjum wspólne wykonanie usług składających się na przedmiot zamówienia oraz dokonywanie rozliczeń z tego tytułu.

Firmy Usługi Leśne B i Usługi Leśne A jako konsorcjanci wystawiają faktury za wykonane usługi Liderowi konsorcjum - X Sp. z o.o. Ceny na fakturach wynikają z protokołów odbioru wykonania usług, które Lider - spółka X Sp. z o.o. otrzymuje od leśniczego i przekazuje konsorcjantom. Każdy z konsorcjantów na podstawie protokołu wystawia Liderowi fakturę obejmującą wartość wykonanych prac wyłącznie przez jego firmę.

Pomiędzy X Sp. z o.o., Usługi Leśne B i Usługi Leśne A jako podmioty powiązane nie występowały inne usługi poza opisanymi wyżej.

Spółka X Sp. z o.o. jak i również wymienione wyżej podmioty powiązane są płatnikami podatku VAT. Transakcje, które przeprowadzają miedzy sobą są zaewidencjonowane fakturą VAT, a następnie wykazane w miesięcznych deklaracjach JPK-VAT.

Wartość transakcji usługowych pomiędzy X Sp. z o.o. a podmiotami powiązanymi, tj. Usługi Leśne A oraz Usługi Leśne B w roku podatkowym przekracza kwotę 2.000.000,00 zł.

Po przeanalizowaniu Interpretacji ogólnej nr DCT1.8203.4.2020 Ministerstwa Finansów z 29 grudnia 2021 r. w sprawie definicji transakcji kontrolowanej uważam, że rodzaj naszych transakcji nie spełnia definicji „transakcji kontrolowanych”. 

Ponadto, w piśmie z 12 listopada 2025 r., będącym odpowiedzią na wezwanie, wskazali Państwo, że:

Wysłany wniosek dotyczy interpretacji czy rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej i opisanych transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi:

1) Usługi Leśne B,

2) Usługi Leśne A,

3) Spółka X Sp. z o.o.

podlega obowiązkowi sporządzania cen transferowych.

Uważam, że X Sp. z o.o. ze względu na rodzaj prowadzonej działalności nie ma obowiązku sporządzania cen transferowych.

Informuję że wniosek dotyczy transakcji pomiędzy X Sp. z o.o. a pozostałymi członkami konsorcjum czyli:

1) Usługi Leśne B i

2) Usługi Leśne A.

Informuję że X Sp. z o.o. nie jest powiązaną z Lasami Państwowymi.

Pytanie

Obrót usług pomiędzy podmiotami powiązanymi przekroczył 2 miliony złotych. Czy w związku z tym, jesteśmy zobowiązani do ustalania cen transferowych i składania informacji o cenach transferowych do Urzędu Skarbowego?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 8 października 2025 r.)

Spółka X Sp. z o.o. nie jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych, ponieważ żaden z podmiotów powiązanych nie ustala cen za świadczone usługi. Ceny wynikają ściśle z wygranego przetargu i podpisanej umowy z Zamawiającym czyli Lasami Państwowymi. Ceny te nie są sztucznie zaniżane ani zawyżane. Firmy działają na terenie Polski . Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. - t. j. z dnia 7 marca 2025 r., Dz. U. z 2025 r. poz. 278, art. 11n pkt 6) obowiązkowi sporządzania dokumentacji cen transferowych nie podlegają transakcje, w których cena została ustalona w trybie przetargu nieograniczonego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193) zmieniono przepisy m.in. w zakresie cen transferowych. Od 1 stycznia 2019 r. zasady dokumentacji cen transferowych ujęte zostały w Rozdziale 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 6 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 11k ust. 1, 2 i 3 ustawy o CIT:

 1. Podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania w postaci elektronicznej lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy, w terminie do końca dziesiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

 2. Lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość przekracza w roku podatkowym następujące progi dokumentacyjne:

1) 10 000 000 zł - w przypadku transakcji towarowej;

2) 10 000 000 zł - w przypadku transakcji finansowej;

3) 2 000 000 zł - w przypadku transakcji usługowej;

4) 2 000 000 zł - w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

3. Progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:

 1) każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym niezależnie od przyporządkowania transakcji kontrolowanej do transakcji towarowych, finansowych, usługowych albo innych transakcji;

 2) strony kosztowej i przychodowej.

Zgodnie z art. 11t ust. 1ustawy o CIT:

podmioty powiązane:

1) obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych - w zakresie transakcji objętych tym obowiązkiem lub

2) realizujące transakcje kontrolowane określone w art. 11n pkt 1-2 lub 10-12

- składają naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla podatnika, w terminie do końca jedenastego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, informację o cenach transferowych za rok podatkowy, sporządzoną według wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Według art. 11a ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy o CIT:

ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:

4. podmiotach powiązanych - oznacza to:

a) podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b) podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

- ten sam inny podmiot lub

- małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c) spółkę niebędącą osobą prawną i jej wspólnika, lub

ca) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub

cb) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub

d) podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład;

 6. transakcji kontrolowanej - oznacza to identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań.

Stosownie do art. 11a ust. 2 ustawy o CIT:

przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, rozumie się:

 1) posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:

a) udziałów w kapitale lub

b) praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub

c) udziałów lub praw do udziału w zyskach, stratach, lub majątku, lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub

 2) faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub

 3) pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.

W myśl art. 11c ust. 1 ustawy o CIT:

Natomiast z art. 11c ust. 2 ustawy o CIT wynika, że:

W tym miejscu wskazać należy, że cytowane regulacje są przepisami szczególnymi i dotyczą podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo. Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane. Znaczenie podatkowe ma natomiast wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu. Przesłanką zastosowania art. 11c ustawy o CIT, nie jest tylko sam fakt wystąpienia powiązań, o których mowa w art. 11a ust. 1 i 2 ustawy o CIT, lecz wykorzystywanie tych powiązań do zmiany poziomu opodatkowania (uchylania się od opodatkowania). U podstaw regulacji zawartej w tym przepisie leży założenie, by wszelkie transakcje były zgodne z warunkami rynkowymi, tj. warunkami, jakie uzgodniłyby podmioty niezależne, znajdujące się w takiej samej lub w zbliżonej sytuacji.

Celem regulacji prawnej art. 11c ustawy o CIT jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych transakcjach cen odbiegających od rynkowych po to, aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy. Przysługująca organowi podatkowemu, na podstawie art. 11c ustawy o CIT, kompetencja do szacunkowego ustalania dochodów podatnika stanowi odstępstwo od ogólnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania.

Przesłanki wyłączenia obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji zostały zawarte w art. 11n ustawy o CIT. Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy wskazać należy na art. 11n pkt 6 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 132 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1320 ze zm.):

Wskazać także należy, że umowa konsorcjum jest umową gospodarczą, co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, dla odniesienia wspólnych korzyści, przy solidarnym ponoszeniu ryzyka. Zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze - „umowy konsorcjum” nie ma na celu powstania nowego swoistego podmiotu gospodarczego, lecz stanowi porozumienie istniejących stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego. Wspólne przedsięwzięcia charakteryzuje to, że dwóch lub więcej wspólników przedsięwzięcia jest związanych ustaleniami umownymi oraz, że owe ustalenia umowne ustanawiają sprawowanie współkontroli. Działalność wykonywana w ramach wspólnego przedsięwzięcia może być wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, jednakże do uznania takiej działalności za wspólne przedsięwzięcie wystarczy jednokrotne jej wykonanie, nie musi to być więc działalność nastawiona na wykonanie w sposób powtarzający się.

Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwości jednego podmiotu. Ponieważ prawo nie wyszczególnia umowy konsorcjum, należy ona do tzw. umów nienazwanych. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie ma własnej osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane, nie musi mieć odrębnej nazwy ani też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli działaniach nie związanych z konsorcjum), a w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem.

Zgodnie z cywilistyczną zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 353¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Umowa konsorcjum, jak już wskazano wyżej, należy do tzw. umów nienazwanych. Strony takiej umowy korzystając z powyższej zasady swobody umów mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki, i o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego, z zasadami współżycia społecznego mogą traktować zawartą umowę jako nieuregulowaną przepisami kodeksu cywilnego umowę konsorcjum. Zatem, dla uznania konsorcjum za wspólne przedsięwzięcie nie jest konieczne aby umowa, która konsorcjum to zawiązuje określała procentowy udział konsorcjantów we wspólnym przedsięwzięciu.

Najprostszą formą konsorcjum może być wspólnie kontrolowana działalność - związek firm powołany zostaje do zaoferowania podmiotom trzecim wspólnego wykonania zadania, z jasno określonym podziałem obowiązków w zakresie realizacji tego zadania, z których poszczególni konsorcjanci wywiązują się na własny koszt. Lider konsorcjum jest umocowany do podpisywania umowy gospodarczej w imieniu konsorcjum, a rozliczenia gospodarcze z zamawiającym, w tym fakturowanie sprzedaży, prowadzone są przez Lidera. Pozostałe firmy wystawiają faktury liderowi konsorcjum i w ten sposób ostatecznie uczestniczą w zyskach wspólnego przedsięwzięcia. Tego typu konsorcjum nie wymaga własnej księgowości, a jego działalność jest sumą działań jego uczestników, które to działania a więc uzyskiwane przychody, ponoszone koszty, podejmowane zobowiązania, itp. rejestrowane są w ich księgach i sprawozdaniach finansowych.

Należy zauważyć, że konsorcjum stanowi określony w umowie sposób uregulowania rozliczeń pomiędzy podmiotami tworzącymi konsorcjum oraz wprowadza zasady, którymi strony powinny kierować się w swoich kontaktach, zwłaszcza z zamawiającym. Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni dokonywać podziału kosztów, czy przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami konsorcjum, np. według zawartej umowy. Rozliczenia pomiędzy konsorcjantami są sprawą wewnętrzną i pozostają poza sferą rozliczeń z zamawiającym.

Wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje wspólnego przedsięwzięcia. Określa jedynie sposób rozliczania przychodów i kosztów uczestników wspólnego przedsięwzięcia, np. w formie konsorcjum.

I tak, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy o CIT:

Z kolei w myśl art. 5 ust. 2 ustawy o CIT:

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 11n pkt 6 ustawy o CIT.

Powyższy przepis zwalnia z obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych transakcje kontrolowane, w których cena została ustalona w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy Prawo zamówień publicznych.

W analizowanej sprawie transakcjami, które podlegają obowiązkowi dokumentacji i które są przedmiotem Państwa wątpliwości są transakcje pomiędzy X Sp. z o.o. a pozostałymi członkami konsorcjum. Zatem, to nie umowa zawarta z Zamawiającym jest przedmiotem Państwa wątpliwości, a umowa konsorcjum, która zawarta jest pomiędzy Państwem a podmiotami powiązanymi. Nie ulega wątpliwości, że ta umowa (umowa konsorcjum) nie została zawarta w oparciu o przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych.

Fakt, że wartości/ceny na protokołach są ściśle określone w umowie zawartej pomiędzy Zamawiającym a Wykonawcą, nie zmienia powyższej kwestii. To nie sposób rozliczenia pomiędzy podmiotami zawierającymi umowę konsorcjum jest potwierdzony w wyniku zawarcia umowy w oparciu o przepisy dotyczące przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy Prawo zamówień publicznych. To cena całej usługi (zaoferowanej przez podmioty wspólnie uczestniczące w przetargu jako konsorcjum) została ustalona w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy Prawo zamówień publicznych.

Zatem zasadne jest sporządzenie dokumentacji cen transferowych w związku z transakcjami pomiędzy X Sp. z o.o. a pozostałymi członkami konsorcjum czyli Usługi Leśne B i Usługi Leśne A.

Ustawodawca nie zdecydował się na zwolnienie z obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych w związku z zawartymi umowami konsorcjum, nawet w przypadku gdy to wspólne przedsięwzięcie zostało powołane w celu uczestnictwa w przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy Prawo zamówień publicznych. Art. 11n ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawiera takiego zwolnienia.

Zatem, nie można zgodzić się z Państwem, że Spółka X Sp. z o.o. nie jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych do transakcji będących przedmiotem wniosku.

Zatem, w okolicznościach opisanych we wniosku, w sytuacji kiedy wartość usług pomiędzy podmiotami powiązanymi przekroczył 2 miliony złotych, jesteście Państwo zobowiązani do ustalania cen transferowych i składania informacji o cenach transferowych do Urzędu Skarbowego. Przedmiotowe transakcje nie korzystają ze zwolnienia z obowiązku sporządzenia dokumentacji, w szczególności nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 11n pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.