Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.461.2025.1.AS
Różnice kursowe powstałe przy spłacie zobowiązania w walucie obcej, niezależnie od sposobu pozyskania środków na ich spłatę, mogą stanowić podatkowe różnice kursowe w rozumieniu art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznegow podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania podatkowych różnic kursowych na skutek spłaty pożyczki w EUR.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, podatnikiem podatku od osób prawnych. Zgodnie z danymi zawartymi w Krajowym Rejestrze Sądowym jednym z przedmiotów działalności Spółki jest (…). Spółka oblicza różnice kursowe dla celów podatkowych stosując zasady wynikające z art. 15a ustawy o CIT.
W grudniu 2024 r. na mocy uchwały wspólników Spółki, został podwyższony kapitał zakładowy oraz zapasowy Spółki, który miał zostać pokryty wkładem pieniężnym jedynego wspólnika, wyrażonym w złotych polskich (dalej: Uchwała o podwyższeniu kapitału). Jedyny wspólnik Spółki, jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, z siedzibą w Cz. (dalej: Wspólnik).
Wspólnik dokonał pokrycia podwyższonego kapitału, zgodnie z treścią Uchwały o podwyższeniu przelewem pieniężnym, jednak nie PLN, a w walucie obcej (EUR) na rachunek Spółki prowadzony w tej walucie (EUR). Powodem dokapitalizowania Spółki, była konieczność spłaty zobowiązania pożyczkowego Spółki (dalej: Pożyczka), która nie posiadała wystarczającej ilości środków własnych, aby dokonać spłaty Pożyczki. Pożyczka została historycznie zaciągnięta w EUR, jej spłata również miała nastąpić w EUR. Stąd też Wspólnik, dokonując wpłaty na kapitał Spółki, dokonał od razu przelewu w EUR.
Po otrzymaniu wpłaty Wspólnika z tytułu Uchwały o podwyższeniu kapitału w EUR, Spółka dokonywała spłat Pożyczki w EUR. Na skutek rozliczenia Pożyczki w EUR przy wykorzystaniu środków otrzymanych przez Spółkę od Wspólnika tytułem pokrycia kapitału podwyższonego na podstawie Uchwały o podwyższeniu kapitału przez Wspólnika Spółka zrealizowała różnice kursowe (dalej: Różnice kursowe).
Spółka występuje z wnioskiem o interpretacją podatkową, mającą na celu ustalenie, czy zrealizowane Różnice kursowe, stanowią podatkowe różnice kursowe na gruncie regulacji CIT.
Pytanie
Czy opisane w opisie stanu faktycznego Różnice kursowe, powstałe na skutek spłaty Pożyczki w EUR przy wykorzystaniu środków otrzymanych przez Spółkę od Wspólnika tytułem pokrycia wkładu pieniężnego w podwyższonym kapitale Spółki, na podstawie Uchwały o podwyższeniu kapitału stanowią podatkowe różnice kursowe?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w opisie stanu faktycznego Różnice kursowe, powstałe na skutek spłaty Pożyczki w EUR przy wykorzystaniu środków otrzymanych przez Spółkę od Wspólnika tytułem pokrycia wkładu pieniężnego w podwyższonym kapitale Spółki, na podstawie Uchwały o podwyższeniu kapitału nie stanowią podatkowych różnic kursowych.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, 1. Przychodami (…) są w szczególności: ust. 1) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przy czym, jak wynika z art. 12 ust. 2 ww. Ustawy o CIT: Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.
Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT: (…) Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Szczegółowe zasady powstawania różnic kursowych reguluje art. 15 ustawy o CIT:
1.Różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.
2.Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
1)przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2)poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3)otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4)kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5)kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
3.Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
1)przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2)poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3)otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4)kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5)kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT, przychody otrzymane na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowią przychodu podatkowego.
Art. 12 ust. 4 pkt 11 rozszerza tę zasadę na środki przeznaczone na tzw. kapitał zapasowy (nadwyżka otrzymanych wartości ponad wartość nominalną kapitału zakładowego).
W konsekwencji, wydatków z nimi związanych nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Stanowisko to zaprezentował NSA w uchwale z dnia 24 stycznia 2011 r. (sygn. akt II FPS 6/10), podkreślając, że jedynie wydatki absolutnie niezbędne do przeprocesowania podwyższenia kapitałów (opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych) mogą stanowić koszt podatkowy. Reguła ta została wywiedziona właśnie z przywołanego art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT, który za niepodatkowe uznaje środki otrzymane przez spółkę na podwyższenie jej kapitału. W konsekwencji, wszystko co jest związane z operacją podwyższenia kapitałów w spółce (od strony przychodowej, czy też kosztowej) należy uznać za niepodatkowe.
Przenosząc powyższe na opisany stan faktyczny:
- Spółka dokonała podwyższenia kapitału na podstawie Uchwały o podwyższeniu kapitału;
- wszystkie zdarzenia towarzyszące podwyższeniu kapitału powinny mieć charakter niepodatkowy (art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy o CIT);
- wpłata przez Wspólnika EUR na pokrycie kapitału Spółki, a następnie spłata Pożyczki w EUR wywołały powstanie Różnic kursowych;
- ponieważ Różnice kursowe związane była z podwyższeniem kapitału w Spółce, nie stanowią ona podatkowych różnic kursowych.
Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, opisane w opisie stanu faktycznego Różnice kursowe, powstałe na skutek spłaty Pożyczki w EUR przy wykorzystaniu środków otrzymanych przez Spółkę od Wspólnika tytułem pokrycia wkładu pieniężnego w podwyższonym kapitale Spółki, na podstawie Uchwały o podwyższeniu kapitału nie stanowią podatkowych różnic kursowych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Stosownie do art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:
1) art. 15a, albo
2) przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez firmy audytorskie.
Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o CIT:
Różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.
W myśl art. 15a ust. 2 ustawa o CIT:
Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
Jak stanowi z kolei art. 15a ust. 3 ww. ustawy,
Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
Zgodnie natomiast z art. 15a ust. 4 ustawy o CIT,
Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.
Zgodnie z art. 15a ust. 6 ustawy o CIT,
Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.
Zgodnie z art. 15a ust. 7 ustawy o CIT,
Za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo polską spółką kapitałową, podatnikiem CIT. Jedyny wspólnik Spółki, jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, z siedzibą w Czechach (dalej: „Wspólnik”). W grudniu 2024 r. na mocy uchwały wspólników Spółki, został podwyższony kapitał zakładowy oraz zapasowy Spółki, który miał zostać pokryty wkładem pieniężnym jedynego wspólnika, wyrażonym w złotych polskich (dalej: Uchwała o podwyższeniu kapitału). Wyjaśnili Państwo, że powodem dokapitalizowania Spółki była konieczność spłaty zobowiązania pożyczkowego Spółki (dalej: „Pożyczka”), a nie posiadali Państwo wystarczającej ilości środków własnych, aby dokonać spłaty Pożyczki. Pożyczka została historycznie zaciągnięta w EUR, jej spłata również miała nastąpić w EUR. Dlatego Wspólnik dokonał pokrycia podwyższonego kapitału, ale nie w PLN, a od razu w walucie obcej (EUR) na rachunek Spółki prowadzony w tej walucie (EUR).
Po otrzymaniu wpłaty Wspólnika z tytułu Uchwały o podwyższeniu kapitału w EUR, Spółka dokonywała spłat Pożyczki w EUR. Na skutek rozliczenia Pożyczki w EUR przy wykorzystaniu środków otrzymanych przez Spółkę od Wspólnika tytułem pokrycia kapitału podwyższonego na podstawie Uchwały o podwyższeniu kapitału przez Wspólnika Spółka zrealizowała różnice kursowe (dalej: Różnice kursowe).
Spółka oblicza różnice kursowe dla celów podatkowych stosując zasady wynikające z art. 15a ustawy o CIT.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy zrealizowane Różnice kursowe, stanowią podatkowe różnice kursowe na gruncie regulacji CIT.
W Państwa ocenie, opisane w opisie stanu faktycznego Różnice kursowe, powstałe na skutek spłaty Pożyczki w EUR przy wykorzystaniu środków otrzymanych przez Spółkę od Wspólnika tytułem pokrycia wkładu pieniężnego w podwyższonym kapitale Spółki, na podstawie Uchwały o podwyższeniu kapitału, nie stanowią podatkowych różnic kursowych.
Zasadą jest, że dla celów ewidencji rachunkowej i podatkowej istnieje obowiązek przeliczania walut obcych na walutę polską po określonych kursach walut. Różnice kursowe, jako kategoria ekonomiczna, najogólniej oznaczają różnice wynikające z wartości walut obcych wyrażonych w walucie polskiej w różnych momentach. Powstają na skutek wahań kursów (kurs – cena jednej waluty w jednostkach innej waluty) kupna i sprzedaży waluty krajowej w stosunku do walut obcych, wzajemnych zmian poziomów kursów innych walut oraz wystąpienia odchyleń między kursem średnim walut obcych, ogłaszanym przez bank centralny (NBP) a faktycznymi, najczęściej bankowymi kursami sprzedaży lub zakupu poszczególnych walut.
Wbrew Państwa twierdzeniu, w przypadku spłaty pożyczki w walucie obcej jest możliwe powstanie podatkowych różnic kursowych. Pożyczki walutowe to pożyczki udzielane i spłacane w walucie obcej. W tym przypadku różnice kursowe powstają zawsze, gdy kurs waluty ulega zmianie między dniem otrzymania a dniem spłaty pożyczki.
Aby powstały podatkowe różnice kursowe przy spłacie pożyczki, konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
1.pożyczkę otrzymano w walucie obcej,
2.spłata pożyczki jest zrealizowana w walucie obcej,
3.powstaną różnice pomiędzy przeliczoną na polską walutę wartością pożyczki w dniu jej otrzymania oraz w dniu jej uregulowania.
Powyższe okoliczności zachodzą w opisanej przez Państwa sprawie. Sytuacji tej nie zmienia przy tym opisane przez Państwa dokapitalizowanie Spółki w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego oraz zapasowego pokrytego wkładem pieniężnym jedynego wspólnika Spółki. Wskazać bowiem należy, że wskutek podwyższenia kapitału zakładowego oraz zapasowego Spółki, wartość tego wkładu zwiększyła majątek Spółki, przez co spłata nastąpiła z własnych środków walutowych podatnika.
Nie mogę zgodzić się z Państwa twierdzeniem o tym, że „wszystko co jest związane z operacją podwyższenia kapitałów w spółce (od strony przychodowej, czy też kosztowej) należy uznać za niepodatkowe”. W analizowanej sprawie rozpatrzeć należy skutki podatkowe zaciągnięcia przez Państwa pożyczki w walucie obcej i spłaty tej pożyczki w walucie obcej.
Jak wynika z przywołanych na wstępie przepisów, w momencie spłaty zobowiązań powstaną dla Państwa różnice kursowe – dodatnie lub ujemne, w zależności od obowiązujących kursów walut. W przypadku zobowiązań, różnice kursowe stanowią różnicę pomiędzy wartością zobowiązania wyrażoną np. w umowie pożyczki w walucie obcej, a wartością tego zobowiązania na moment spłaty również w walucie obcej, co wprost wynika z art. 15a ust. 6 ustawy o CIT, który wskazuje na zastosowanie średniego kursu NBP z dnia roboczego dzień poniesienia kosztu.
Podsumowując, opisane w opisie stanu faktycznego Różnice kursowe, powstałe na skutek spłaty Pożyczki w EUR stanowią podatkowe różnice kursowe. Faktu tego nie zmienia sposób, w jaki pozyskali Państwo środki finansowe na spłatę zaciągniętej pożyczki, ponieważ wartość wniesionego przez wspólnika wkładu pieniężnego w podwyższonym kapitale Spółki weszła do majątku Spółki, w efekcie czego spłatę pożyczki sfinansowali Państwo środkami własnymi.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie braku powstania podatkowych różnic kursowych na skutek spłaty pożyczki w EUR, należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
