Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.864.2025.2.AJB
Sprzedaż towarów przez sprzedających z Chin do Wnioskodawcy, a następnie do klienta końcowego w Polsce w modelu dropshipping, nie stanowi dostawy towarów opodatkowanej VAT w Polsce, gdyż miejscem opodatkowania jest terytorium państwa trzeciego, a importerem jest ostateczny klient.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 3 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania realizowanych czynności za dostawę towarów oraz określenia miejsca opodatkowania ww. dostawy towarów. Uzupełnił go Pan pismem z 13 października 2025 r. (wpływ 13 października 2025 r.) oraz pismem z 13 października 2025 r. (wpływ 17 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Pan … (dalej jako „Wnioskodawca”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą …. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy zgodnie z PKD jest sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet różnego rodzaju towarów (PKD 2025 47.12.Z „Pozostała sprzedaż detaliczna niewyspecjalizowana”). Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT).
W ramach prowadzonej działalność gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się handlem towarem w modelu biznesowym znanym powszechnie jako dropshipping. W swojej ofercie Wnioskodawca posiada różny asortyment, obecnie jest to głównie elektronika. Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości rozszerzenia swojej oferty również o inne produkty.
W ramach przyjętego modelu sprzedaży, Wnioskodawca za pośrednictwem własnej strony internetowej sprzedaje produkty należące do zagranicznych sprzedawców z Chin, które wyszukuje na platformach sprzedażowych np. X. Klientami Wnioskodawcy są głównie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (dalej jako „Klienci”). Klientami mogą być również podmioty prowadzące działalność gospodarczą zarówno w formie spółek jak również jednoosobowych działalności gospodarczych. Niemniej jednak przedmiotem wniosku jest sprzedaż wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumenci) zamieszkałych w Polsce.
Działalność Wnioskodawcy polega na zbieraniu zamówień od Klientów poprzez utworzoną stronę internetową i zawieraniu w ich imieniu umów kupna-sprzedaży ze sprzedawcą, obsłudze płatności i przekazywaniu zamówień do podmiotu zagranicznego, będącego sprzedawcą danego towaru wraz z opłatą za zamówienie po wcześniejszym potrąceniu prowizji oraz w razie potrzeby pomoc klientom w przypadku zapytań dotyczących produktu/produktów lub w postępowaniu reklamacyjnym z zagranicznym sprzedawcą. Innymi słowy, Klient wchodzi na stronę internetową Wnioskodawcy i wybiera interesujący go towar, a następnie składa zamówienie z jednoczesną akceptacją regulaminu sklepu i dokonuje płatności za towar.
Po otrzymaniu zamówienia i opłaceniu towaru przez Klienta, Wnioskodawca zamawia towar u sprzedawcy z Chin w imieniu Klienta, podając wszelkie niezbędne dane do wysyłki bezpośrednio na adres Klienta oraz opłaca zamówienie po potrąceniu prowizji. Oznacza to, że u Wnioskodawcy pozostaje kwota (prowizja) wynikająca z równicy między kwotą otrzymaną od Klienta, a kwotą przekazaną sprzedawcy z Chin. Składając zamówienie Wnioskodawca posługuje się danymi ostatecznego Klienta tj. wskazuje jego dane do zamówienie (imię i nazwisko) oraz jego adres bezpośrednio do wysyłki.
Zatem, działalność skupia się na zamawianiu towarów oferowanych przez sprzedawców z krajów trzecich (przeważnie krajów azjatyckich; dalej jako: „sprzedawcy”) w zagranicznych serwisach sprzedażowych.
Po otrzymaniu płatności za towar podmiot zagraniczny realizuje jego wysyłkę bezpośrednio do Klienta w Polsce i dopełnia wszystkich formalności związanych z procesem wysyłki. Zakupiony w ten sposób towar nie trafia Wnioskodawcy jako pośrednika w łańcuchu dostawy, lecz zawsze wysyłany jest bezpośrednio do Klienta. W żadnym momencie Wnioskodawca nie otrzymuje fizycznie towaru, a jedynie pośredniczy w sprzedaży towarów będących własnością podmiotów zagranicznych, którzy są sprzedawcami. Działalność ta polega na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę i jest prowadzona w formie pośrednictwa handlowego na stronie internetowej stworzonej przez Wnioskodawcę. To sprzedawca z Chin pełni rolę dostawcy bazowego, sprzedaje towar, który Wnioskodawca zamawia u niego w imieniu Klienta. Sprzedawca z Chin przygotowuje całe zamówienie i wysyła na wskazany prze Wnioskodawcę adres już do ostatecznego Klienta. Klient pełni rolę ostatecznego konsumenta, który kupuje interesujący go towar i jest ostatnim odbiorcą w łańcuchu.
Należy podkreślić, że chińscy sprzedawcy mają świadomość, że Wnioskodawca przy składaniu u nich zamówienia podaje dane ostatecznego Klienta, w tym adres Klienta do wysyłki.
Wnioskodawca wystawia produkty od chińskiego sprzedawcy na własnej stronie internetowej. Strona internetowa jest obsługiwana przez Wnioskodawcę, tworzone są opisy towarów w języku polskim, dodawane dodatkowe opisy oraz edycje graficzne zdjęć towarów - celem dostosowania prezentowanych towarów do potrzeb odbiorcy. Jedynym dysponentem strony internetowej jest Wnioskodawca, to on odpowiada za opis towarów zamieszczonych na stronie. To Wnioskodawca decyduje o tym, jakie towary umieści na swojej stronie. Sprzedawcy z Chin nie mają możliwości ingerencji w zamieszczone na stronie internetowej Wnioskodawcy towary i ich opisy. Podkreślić należy również, iż Klient ma możliwość zakupienia tylko i wyłącznie towaru, który został zamieszczony na stronie internetowej Wnioskodawcy. Jeżeli kupujący złoży zamówienie na stronie internetowej Wnioskodawcy i wpłaci mu z góry pieniądze za dany produkt, Wnioskodawca zamawia go i opłaca u sprzedawcy z Chin, podaje szczegółowe dane kupującego do wysyłki i sprzedawca z Chin wysyła produkt bezpośrednio do klienta. Klient po zakupie wpłaca pieniądze bezpośrednio na konto Wnioskodawcy, a Wnioskodawca zamawia dla Klienta produkt i opłaca go u chińskiego sprzedawcy. Tym samym Wnioskodawca pośredniczy w płatnościach oraz zamówieniach. Zatem, realnym wynagrodzeniem Wnioskodawcy jest w tym przypadku kwota prowizji, rozumiana jako różnica między kwotą wpłaconą przez Klienta, a kwotą przekazaną do sprzedawcy z Chin tytułem ceny za zamówiony w imieniu Klienta towar. Wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy (prowizja) jest ustalana wyłącznie przez Wnioskodawcę, nie wynika z uzgodnień zawartych z chińskimi sprzedawcami.
Wnioskodawca nie ma podpisanej umowy pośrednictwa ze sprzedawcą z Chin. Od chińskiego sprzedawcy otrzymuje faktury za zakup wraz z zestawieniem poszczególnych transakcji.
Klienci zawsze składają zamówienia na towary za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy. Przed złożeniem zamówienia Klient jest zobligowany do zaakceptowania regulaminu strony internetowej, wypełnienia danych dostawy, które zostaną przekazane sprzedawcy oraz do wpłacenia pieniędzy w wysokości zamówienia.
Ponieważ sprzedaż odbywa się w systemie wysyłkowym, Wnioskodawca otrzymuje płatności wyłącznie w formie bezgotówkowej. Wnioskodawca nie ma obowiązku posiadania kasy fiskalnej, więc nie wystawia z tego tytułu paragonów. Wnioskodawca w tym zakresie korzysta ze zwolnienia przewidzianego w Rozporządzeniu w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. W związku z tym, że klientami Wnioskodawcy są głównie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia faktury, z wyjątkiem sytuacji w której nabywca zgłosi takie żądanie. W przypadku, gdy Klient zgłosi żądanie wystawienia faktury, Wnioskodawca wystawia fakturę z tytułu sprzedaży na całą otrzymaną od Klienta kwotę, a nie tylko kwotę prowizji.
Wnioskodawca korzysta z usług pośredników płatności – takich jak m.in. (...). Klienci wpłacają pieniądze za zamówienie na konto pośrednika płatności, skąd później po potrąceniu prowizji pośrednika są transferowane na konto bankowe Wnioskodawcy.
Sprzedawcami są kontrahenci z Chin. Dostawy do klientów są realizowane z terytorium państw trzecich (terytorium poza UE), głównie Chiny. Klientami są wyłączenie osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Aktualnie Klientami nie będą podmioty z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Być może w przyszłości się to zmieni, natomiast wniosek dotyczy wyłączenie sprzedaży na rzecz konsumentów w Polsce. Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał fizycznego kontaktu z produktem, który będzie wysłany prosto do klienta w Polsce.
Po złożeniu zamówienia i opłaceniu przez klienta Wnioskodawca zamawia towar u sprzedawcy. Po otrzymaniu płatności za towar Sprzedawca zrealizuje jego wysyłkę bezpośrednio do Klienta. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy jako „pośrednika”, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. Zapłata obejmuje cenę samego towaru oraz koszty transportu, a także ewentualne należności podatkowe. Wnioskodawca dokonuje płatności za towar zamówiony przez Klienta środkami pieniężnymi wpłaconymi przez Klienta za pośrednictwem swojego rachunku bankowego. Zamawiając towar u sprzedawcy Wnioskodawca wpisuje dane bezpośrednio klienta, a nie swoje, które są danymi dla sprzedawcy do wysyłki nabytych towarów. Wnioskodawca nie zawiera pisemnych umów ze sprzedawcami. Sposób ustalania wynagrodzenia Wnioskodawcy i zakres świadczeń jest wynikiem zawiązania stosunku prawnego z klientem (elementy stosunku prawnego określone są przez regulamin strony internetowej).
Klient nabywa prawo do rozporządzenia towarem w momencie złożenia przez Wnioskodawcę zamówienia u sprzedawcy. Wartość towarów nabywanych przez klientów nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro. Wnioskodawca nie ma prawa związanych z rozporządzaniem towarem (np. do jego sprzedaży na rzecz innego podmiotu).
Zatem, model sprzedażowy można przedstawić następująco następującym schematem:
1.Wnioskodawca wyszukuje towary oferowane przez Sprzedawców w serwisach sprzedażowych takich jak np. X, kierując się m.in. jakością oferowanych towarów oraz oceną ogólną sprzedawcy (bazującą na opiniach kupujących).
2.Informacje dotyczące towarów oferowanych w serwisie sprzedażowym (inaczej: treść ofert sprzedawców) są pobierane, modyfikowane i prezentowane na prowadzonej przez Wnioskodawcę stronie internetowej. Modyfikacja ofert sprzedawców polega m.in. na ich tłumaczeniu na język polski, dodawaniu spersonalizowanych opisów, edycji graficznej zdjęć produktowych - celem dostosowania do potrzeb odbiorcy.
3.Klient wchodzi na stronę internetową Wnioskodawcy i wybiera interesujący go towar. Składa zamówienie z jednoczesną akceptacją regulaminu sklepu i dokonuje płatności za zakupiony towar.
4.Po otrzymaniu zamówienia i opłaceniu towaru przez Klienta, Wnioskodawca zamawia towar u sprzedawcy z Chin w imieniu Klienta podając wszelkie niezbędne dane do wysyłki bezpośrednio na adres Klienta oraz opłaca zamówienie po potrąceniu prowizji. Zatem, u Wnioskodawcy pozostaje kwota (prowizja) wynikająca z różnicy między kwotą otrzymaną od Klienta a przekazaną sprzedawcy z Chin.
5.Po otrzymaniu zamówienia i opłaceniu zamówienia towaru przez Wnioskodawcę w imieniu Klienta, sprzedawca z Chin wysyła towar bezpośrednio do Klienta w Polsce. Tak zamówiony towar nigdy fizycznie nie trafia do Wnioskodawcy tylko od razu do ostatecznego Klienta.
Klient informowany jest przez Wnioskodawcę o czasie dostawy towarów przed zakupem. Informacja ta jest zawarta w regulaminie sprzedaży na stronie. Klient dostaje również taką informację w e-mailu potwierdzającym złożone zamówienie. Klient otrzymuje również kod i link śledzący do swojej paczki, gdzie może w każdym momencie zweryfikować, gdzie znajduje się jego przesyłka. W razie pytań i wątpliwości może skontaktować się również z Wnioskodawcą, który udziela odpowiedzi na pytania związane z dostawą. Wnioskodawca na bieżąco ma stały kontakt ze sprzedawcą z Chin i dostęp do informacji co dzieje się z zamówioną paczką. Wnioskodawca na bieżąco kontaktuje się z klientami i odpisuje na e-miale w tym zakresie, gdy zachodzi taka konieczność.
Wnioskodawca przyjmuje również zwroty towarów bezpośrednio do siebie, jeżeli Klient po zakupie decyduje się zwrócić towar z różnej przyczyny (odstąpienie od umowy, reklamacja). Wówczas Wnioskodawca zwraca całą kwotę jaką Klient zapłacił za zamówienie lub wymienia towar na wolny od wad oraz kontaktuje się ze sprzedawcą z Chin w sprawie zwrotu środków lub wysyłki nowego towaru. Gwarancja na towar wynosi 2 lata. Jeżeli coś stanie się z produktem i minie czas na zwrot, jest on wymieniamy na nowy bez żadnego problemu.
Wnioskodawca pragnie podkreślić, że towary są wysłane bezpośrednio od kontrahenta z Chin do Klienta w Polsce. Sprzedawca z Chin jest odpowiedzialny za przygotowanie zamówienia, wysyłkę i transport. Pakowaniem towarów i ich dostarczeniem do przewoźnika zajmuje się sprzedawca, to sprzedawca z Chin jest organizatorem transportu. Transport towaru rozpoczyna się w Chinach, towary są importowane w Polsce. Zatem, państwem importu jest Polska. Zatem, towar idzie bezpośrednio z Chin do Polski. Wnioskodawca jeszcze raz pragnie zaznaczyć, że towar nigdy do niego nie trafia fizycznie, tylko od razu do Klienta. W związku z tym Wnioskodawca nie jest importerem tego towaru na terytorium Polski.
Z informacji pozyskanych od sprzedawcy z Chin wynika, że importerem towaru jest ostateczny Klient. Zatem, to ostateczny Klient jest importerem tego towaru na terytorium Polski. Wnioskodawca nie dokonuje zgłoszenia celnego, ani nie występuje jako przedstawiciel Klienta (bezpośredni lub pośredni). Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru nie będzie spoczywać na Wnioskodawcy. Zakupiony towar nie trafia do Wnioskodawcy, ale bezpośrednio do klienta zgodnie z przekazanymi od sprzedawcy informacjami.
W ramach informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę z platform sprzedażowych na których szuka produktów są one zarejestrowane w systemie IOSS. Z informacji, które posiada Wnioskodawca podatek VAT jest odprowadzany przez platformę sprzedażową w ramach systemu IOSS. Wnioskodawca nie jest importerem. Wnioskodawca opiera się wyłącznie na informacjach umieszczonych na platformach sprzedażowych. To czy podatek VAT jest rzeczywiście naliczany i odprowadzany przez sprzedawcę, czy też inny podmiot i od jakich wartości jest poza jego gestią. Wnioskodawca nie wyklucza, że klient (ewentualnie sprzedawca/platforma sprzedażowa) może korzystać z usług przedstawiciela, własnej agencji celnej lub współpracuje z agencją celną. Nie wyklucza również, że import towarów może podlegać zwolnieniu od podatku VAT. Zakupiony towar nie trafia do Wnioskodawcy, ale bezpośrednio do klienta zgodnie z przekazanymi do sprzedawcy informacjami.
Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w przedstawionym modelu jego sprzedaż faktycznie polega opodatkowaniu w Polsce czy powinna stanowić dostawę towarów opodatkowanych poza terytorium RP. Z tego też powodu składa niniejszy wniosek.
Ponadto, w uzupełnieniu wniosku wskazano, że:
1.Siedziba działalności gospodarczej Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Polski. Adres siedziby to: ….
2.Wnioskodawca nie prowadzi działalności zarejestrowanej poza terytorium Polski.
3.Na pytanie o treści „Czy jest Pan bądź planuje być zarejestrowany do procedury szczególnej dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych IOSS?”
Odp.: Nie, Wnioskodawca nie jest i nie zamierza się rejestrować do procedury IOSS.
4.Na pytanie o treści „Proszę doprecyzować czy wśród ww. towarów znajdują/będą znajdowały się:
a)nowe środki transportu,
b)towary, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz,
c)towary, tj. dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie, antyki, towary używane, dla których podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z procedurami szczególnymi określonymi w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.)?
Odp.: Wnioskodawca nie planuje w przyszłości rozszerzenia swojej działalności o handel ww. towarami.
5.Suma całkowitej wartości dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, jak również usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych świadczonych transgranicznie na rzecz konsumentów, nie przekroczyła i nie przekroczy u Wnioskodawcy w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro (42 000 zł).
6.Na pytanie o treści: „Czy chińscy sprzedawcy są podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług?”
Odp.: Tak, chińscy sprzedawcy, od których Wnioskodawca nabywa towary, są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzącymi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów tej ustawy na terytorium państwa trzeciego (Chiny).
7.Na pytanie o treści „Proszę doprecyzować czy posiada Pan konto na ww. platformach sprzedażowych (np. X) za pomocą których dokonuje Pan zamówienia u chińskich sprzedawców? Proszę wyjaśnić.”
Odp.: Tak, Wnioskodawca posiada konto na platformach sprzedażowych, takich jak X, za pośrednictwem którego dokonuje zamówień u chińskich sprzedawców. Konto to służy wyłącznie do realizacji zamówień w imieniu klientów końcowych. Dane wprowadzone podczas zamówienia (imię, nazwisko, adres klienta) są danymi ostatecznego nabywcy towaru.
8.Faktury od chińskich sprzedawców wystawiane są na Wnioskodawcę. Klient końcowy nie otrzymuje faktury od sprzedawcy z Chin – otrzymuje jedynie potwierdzenie zakupu od Wnioskodawcy.
9.Klienci reklamują uszkodzony towar do Wnioskodawcy. Klienci zgłaszają reklamację drogą e-mailową do Wnioskodawcy i do niego odsyłają towar. W przypadku uznania reklamacji towar wymieniany jest na nowy lub klient otrzymuje zwrot środków.
Stroną umowy w przypadku odstąpienia klienta jest Wnioskodawca. Jeżeli klient chce dokonać zwrotu lub reklamację to Wnioskodawca zwraca pieniądze lub wymienia towar na nowy oraz kontaktuje się ze sprzedawcą z Chin o zwrot środków lub wysyłkę nowego towaru.
10.Wnioskodawca zapewnia klientom wszystkie niezbędne informacje dotyczące użytkowania towarów w języku polskim. W przypadku, gdy towar nie zawiera fabrycznej instrukcji w języku polskim, Wnioskodawca opracowuje i udostępnia klientowi własną instrukcję użytkowania lub przekazuje niezbędne informacje w formie elektronicznej (e-mail, opis na stronie produktu).
Pytania
1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów należy uznać za odpłatną dostawę towarów czy też za odpłatne świadczenie usług?
2.W przypadku uznania czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę za odpłatną dostawę towarów, czy miejscem opodatkowania takiej dostawy na rzecz Klienta będzie terytorium poza UE, tj. Chiny?
Pana stanowisko w sprawie
Ad. 1
Zdaniem Wnioskodawcy czynności dokonywane na rzecz Klientów wypełnianą zmamiona handlu towarem. Efektem wykonanych czynności (istotą zamówienia) jest konkretny towar w postaci produktu prezentowanego na stronie internetowej, który w takiej postaci jest dostarczany bezpośrednio klientowi (ostatecznemu nabywcy). Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w celu zrealizowania zamówienia nie stanowią dla klientów celu samego w sobie, klient jest zainteresowany nabyciem konkretnego produktu. W chwili złożenia zamówienia u sprzedawcy, na klienta zostaje przeniesione prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.
Przenosząc powyższe ustalenia na grunt niniejszej sprawy należy zatem stwierdzić, że w przypadku, w którym Wnioskodawca dokonuje zamówienia towaru na rzecz klientów, dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Ad. 2
Zdaniem Wnioskodawcy dostawa towarów dokonywana na rzecz Klienta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.
W przypadku uznania czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę za dostawę towarów, dojdzie do tzw. transakcji łańcuchowej. W takim przypadku na gruncie podatku VAT dojdzie do dwóch dostaw:
1.Dostawy dokonanej przez kontrahenta z Chin na rzecz Wnioskodawcy;
2.Dostawy dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.
Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2-2d ustawy o VAT:
2. w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.
2a. w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.
2b. w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.
2c. w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.
2d. przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.
W świetle art. 22 ust. 2e ustawy o VAT: w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:
1)pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;
2)ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.
W myśl art. 22 ust. 3 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c, dostawę towarów, która:
1)poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2)następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika, który również jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu lub zaimportowania tych towarów. Powyższe przepisy regulują zasady ustalania miejsca opodatkowania dostaw towarów.
Jednocześnie przepis art. 22 ust. 4 ustawy o VAT powinien być interpretowany jako specyficzna zasada ustalania miejsca opodatkowania w odniesieniu do towarów importowanych. W szczególności, powyższy przepis ustanawia zasadę, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru (transakcja łańcuchowa) na terytorium państwa członkowskiego UE opodatkowana jest transakcja stanowiąca import towarów - to na importerze spoczywa obowiązek rozliczenia cła i VAT.
Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).
Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy o VAT miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.
Należy wskazać, że w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z transakcją łańcuchową. W transakcję tą zaangażowane są następujące podmioty: chiński dostawca, Wnioskodawca oraz ostateczny klient. W ramach omawianej transakcji towar wysyłany jest bezpośrednio z kraju trzeciego do Polski (państwo importu). W opisanym przypadku mamy do czynienia z transakcją, w której można mówić o relacji podmiotu chińskiego (dostawcy) dokonującego sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy (B2B), a Wnioskodawcą dokonującym sprzedaży na rzecz ostatecznego klienta który jest osobą fizyczną (relacja B2C).
Do ustalenia miejsca opodatkowania przedmiotowej transakcji, w której to Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów na rzecz klienta ostatecznego istotna jest wskazana przez Wnioskodawcę informacja, że w transakcji tej jako importer towarów rozliczający podatek z tego tytułu będzie występował ostateczny Klient. W takiej sytuacji transakcja dokonana przez chińskiego dostawcę na rzecz Wnioskodawcy podlegać będzie opodatkowaniu poza terytorium UE.
Jak wcześniej wskazano, Wnioskodawca nie dokonuje zgłoszenia celnego, ani nie występuje jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni). A zatem w sytuacji, gdy importerem nie jest Wnioskodawca, a jak przedstawiono w stanie faktycznym ostateczny Klient, to dostawa między Wnioskodawcą a Klientem (B2C) jest dostawą niepodlegającą opodatkowaniu w państwie członkowskim UE, ani tym bardziej w Polsce, gdyż jest dostawą następującą przed importem.
W takim przypadku transakcję dostawy towaru na rzecz polskiego klienta, będącego jednocześnie importerem towaru, należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. Oznacza to, że dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy towarów wysyłanych z terytorium państwa trzeciego do odbiorców w Polsce nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przez Wnioskodawcę na terytorium kraju, a miejscem opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów jest terytorium kraju trzeciego w tym przypadku Chin.
Reasumując, sprzedaż towarów przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.
Analogiczne stanowisko zostało wyrażone w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
- z dnia 26.06.2025 r. w sprawie 0114-KDIP1-2.4012.201.2025.2.RST,
- z dnia 24.07.2025 r. w sprawie 0112-KDIL1-3.4012.333.2025.2.KK.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:
Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej […].
Jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:
Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zkolei art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że:
Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
Definicja ustawowa importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony, to ma miejsce import.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel […].
Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Przechodząc do kwestii objętych zakresem pytania nr 1 w pierwszej kolejności należy wskazać, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą.
Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.
Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.
W analizowanej sprawie klient wybiera towar na Pana stronie internetowej, a następnie składa zamówienie, akceptując regulamin i dokonując płatności. Z całokształtu okoliczności sprawy wynika, że po opłaceniu towaru przez Klienta, zamawia Pan towar u chińskiego sprzedawcy za pośrednictwem platform sprzedażowych, takich jak X. Chiński sprzedawca następnie bezpośrednio wysyła produkt na adres klienta. Towary od chińskiego sprzedawcy nabywa Pan we własnym imieniu za pośrednictwem serwisu aukcyjnego i sprzedaje je Pan do odbiorców w Polsce. Faktury od chińskiego sprzedawcy wystawiane są na Pana. Klient końcowy nie otrzymuje faktury od sprzedawcy z Chin – otrzymuje jedynie potwierdzenie zakupu od Pana. W przypadku reklamacji Klienci zgłaszają reklamację drogą e-mailową do Pana i również do Pana odsyłają towar. W przypadku uznania reklamacji towar wymieniany jest na nowy lub klient otrzymuje zwrot środków. Stroną umowy w przypadku odstąpienia klienta jest Pan. Jeżeli klient chce dokonać zwrotu lub reklamację to Pan zwraca pieniądze lub wymienia towar na nowy. Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy przenosi Pan prawo do rozporządzania towarami jak właściciel i tym samym transakcja realizowana przez Pana wpisuje się w definicję dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.
W związku z powyższym, opisana sprzedaż, która jest realizowana przez Pana na rzecz klientów indywidualnych z miejscem zamieszkania w Polsce stanowi odpłatną dostawę towarów.
W konsekwencji Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Odnosząc się do wątpliwości objętych pytaniem nr 2 należy wskazać na art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym:
Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2-2d ustawy:
2.W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.
2a.W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.
2b.W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.
2c.W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.
2d.Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.
W świetle art. 22 ust. 2e ustawy:
W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:
1)pierwszego dostawcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;
2)ostatniego nabywcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.
W myśl art. 22 ust. 3 ustawy:
W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c i 2e, dostawę towarów, która:
1)poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2)następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
Stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.
W myśl art. 22 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika, który również jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium kraju. Powyższe przepisy regulują zasady ustalania miejsca opodatkowania dostaw towarów. Jednocześnie przepis art. 22 ust. 4 ustawy, powinien być interpretowany jako specyficzna zasada ustalania miejsca opodatkowania w odniesieniu do towarów importowanych. W szczególności, powyższy przepis ustanawia zasadę, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru (transakcja łańcuchowa) na terytorium kraju opodatkowana jest transakcja stanowiąca import towarów - to na importerze spoczywa obowiązek rozliczenia cła i VAT.
Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).
Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy:
Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.
Jak wynika z opisu sprawy klienci (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej z miejscem zamieszkania na terytorium Polski) zamawiają od Pana towar na prowadzonej przez Pana stronie internetowej. Nie posiada Pan fizycznie towarów. W świetle całokształtu okoliczności sprawy stwierdzić należy, że po dokonaniu zamówienia przez klienta, dokonuje Pan zamówienia towaru u chińskiego Sprzedawcy za pośrednictwem platform sprzedażowych takich jak np. X i zleca Pan chińskiemu Sprzedawcy wysłanie towaru bezpośrednio na adres klienta.
Zatem w analizowanym przypadku, mamy do czynienia z transakcją łańcuchową, w której można mówić o relacji podmiotu chińskiego – Sprzedawcy (dostawcy) dokonującego sprzedaży na Pana rzecz (B2B), a Panem dokonującym sprzedaży na rzecz ostatecznego klienta (relacja B2C).
W takiej sytuacji nie można traktować platformy sprzedażowej (takiej jak X) jako podmiotu zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT w procedurze IOSS. IOSS (Import One Stop Shop) to system elektroniczny umożliwiający podatnikom dokonującym dostawy towarów wysyłanych z państw trzecich na rzecz konsumentów (co do zasady osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) zadeklarowanie i zapłacenie podatku VAT. W analizowanej sprawie Pan, jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą, a nie jako konsument, nabywa towary od podmiotów chińskich, celem ich odsprzedaży na rzecz konsumentów, a zatem dla rozliczenia podatku VAT nie ma znaczenia, że dostawcy chińscy sprzedają towar poprzez ww. platformy sprzedażowe.
Ponadto, wskazał Pan we wniosku, że nie jest Pan importerem. Natomiast z informacji pozyskanych od sprzedawcy z Chin wynika, że importerem towaru jest ostateczny Klient. A zatem w sytuacji, gdy w stanie faktycznym opisanym we wniosku podatnikiem z tytułu importu towarów, jak sam Pan wskazał, będzie ostateczny odbiorca nabywający od Pana towar to miejscem świadczenia dostawy towarów dokonanej przez Pana na rzecz Klienta, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, jest miejsce rozpoczęcia wysyłki, tj. terytorium kraju trzeciego. Oznacza to, że dostawa towarów dokonana przez Pana na rzecz Klientów nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski.
Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
