Interpretacja indywidualna z dnia 17 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.127.2025.2.KP

Interpretacja indywidualna

– stanowisko częściowo prawidłowe i częściowo nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest częściowo prawidłowe i częściowo nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 października 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A Sp. z o.o. świadczyły usługi (…) na rzecz spółki B Sp. z o.o. Na podstawie wystawionych faktur w latach 2018–2019 powstała należność w wysokości (…) zł brutto ((…) netto). Kwota netto została ujęta w księgach rachunkowych Spółki jako przychód należny i opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych. Spółka B Sp. z o.o. nie uregulowała należności. Wyrokiem z dnia (...) 2019 r. (sygn. (…)) Sąd Okręgowy w (…) zasądził należność na rzecz Wnioskodawcy. Prowadzona egzekucja komornicza okazała się bezskuteczna. Wyegzekwowano jedynie kwotę (…) (zaliczoną na koszty egzekucji). Komornik umorzył postępowanie na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. wobec braku majątku dłużnika. Wobec powyższego wierzytelność jest nieściągalna.

Uzupełnienie

Spółka A Sp. z o.o. świadczyła usługi dostawy wody i odbioru ścieków na rzecz spółki B Sp. z o.o.; NIP (…); ul. (…); (…). Na podstawie faktur wystawionych w latach 2018–2019 powstała należność w wysokości (…) zł brutto ((…) netto). Kwota netto została ujęta w księgach rachunkowych jako przychód należny i opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych w następujących okresach:

07-2018 – (…) zł

08-2018 – (…) zł

09-2018 – (…) zł

10-2018 – (…) zł

11-2018 – (…) zł

12-2018 – (…) zł

01-2019 – (…) zł

02-2019 – (…) zł

03-2019 – (…) zł

04-2019 – (…) zł

05-2019 – (…) zł

Spółka B Sp. z o.o. nie uregulowała wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy. Spółka A Sp. z o.o. dokonała odpisu aktualizującego wartość wierzytelności, stanowiącego koszt nieuznawany podatkowo (NKUP).

Wierzytelność:

• nie została i nie zostanie umorzona,

• nie uległa przedawnieniu,

• nie została zaliczona do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Wyrokiem z dnia (….) 2019 r. (sygn. akt (…)) Sąd Okręgowy w (…) (…) Wydział Gospodarczy zasądził na rzecz Wnioskodawcy należność w powyższej kwocie. Na podstawie wyroku została wszczęta egzekucja komornicza, która okazała się bezskuteczna. Czynności egzekucyjne były powadzone od 2019 roku tj. niezwłocznie po uzyskaniu tytułu wykonawczego. Z ustaleń komornika wynikało, że dłużnik posiada jedynie nieruchomość w (…). Z rachunków bankowych, ruchomości oraz wierzytelności dłużnika nie uzyskano żadnych środków zmierzających do zaspokojenia wierzyciela. Kontynuowano więc egzekucję sądową kierując ją do nieruchomości dłużnika położonej w (…), jednak cała uzyskana w jej toku kwota została rozdzielona pomiędzy wierzycieli, którym przysługiwało pierwszeństwo zaspokojenia i którzy przyłączyli się do egzekucji. W toku egzekucji komorniczej A sp. z o.o. uzyskała jedynie kwotę (…) zł, która wpłynęła na rachunek Spółki w dniu (…) 2025 r. tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania egzekucyjnego.

Z informacji uzyskanych od Komornika Sądowego w (…) wynika, że spółka B Sp. z o.o. nie posiada obecnie żadnego majątku, a prowadzone na wniosek innych wierzycieli postępowania egzekucyjne również zostały umorzone na podstawie art. 824 §1 pkt 3 KPC jako bezskuteczne. (Dowód: Postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w (…) w sprawie sygn., akt (…) z dnia (..) 2025 r. o umorzeniu postępowania egzekucyjnego i pismo Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w (…) i (…) w (...) z dnia (…) 2025 r. odmawiającego przejęcia egzekucji z uwagi na to, że inne egzekucje prowadzone w stosunku do tego dłużnika okazały się nieskuteczne).

Spółka dłużnika nie posiada aktualnie działającego zarządu a miejsca zamieszkania ostatnio wpisanej do KRS osoby nie można ustalić (brak adresu w ewidencji ludności). Spółka A Sp. z o.o. zaliczy nieściągalną wierzytelności w kosztach uzyskania przychodu.

Spółka rozważa również, jako alternatywę, możliwość odpłatnego zbycia przedmiotowej wierzytelności. W przypadku dokonania takiej transakcji Spółka poniesie stratę z tytułu jej zbycia, ponieważ przewidywana cena sprzedaży będzie niższa od nominalnej wartości wierzytelności. Na moment sporządzenia niniejszej odpowiedzi nie została jednak podjęta ostateczna decyzja w sprawie zbycia ani nie został określony termin ewentualnej transakcji.

W odpowiedzi na pytania organu Spółka udzieliła następujących odpowiedzi:

1.W jakim okresie rozpoznali Państwo przychód należny z tytułu opisanych we wniosku usług?

Odp.: Przychód należny rozpoznano w latach 2018–2019, zgodnie z powyższymi kwotami oraz okresami.

2.Czy umorzyli/umorzą Państwo opisaną wierzytelność, tj. czy doszło/dojdzie do zwolnienia dłużnika długu? Jeśli tak, proszę wskazać kiedy?

Odp.: Wierzytelność nie została i nie zostanie umorzona; dłużnik nie został zwolniony z obowiązku zapłaty. Działania takie byłyby wręcz niemożliwe, gdyż spółka nie ma zarządu prawnie działającego (pomimo wpisu do KRS osoby jako Prezesa Zarządu). Aktualnie Sąd Rejonowy (…) i (…) (…) Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego (ogłoszenie Sądu zawarte w Monitorze Sądowym i Gospodarczym nr (…) pod poz. (…) z dnia (…) 2025 roku) wszczął z urzędu procedurę rozwiązania spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego i wykreślenia jej z KRS.

3.Czy doszło do przedawnienia opisanej wierzytelności i odpisania jej jako przedawnionej? Jeśli tak, proszę wskazać kiedy?

Odp.: Wierzytelność nie uległa przedawnieniu. Od otrzymania tytułu wykonawczego w 2019 r. prowadzona jest bezskutecznie sądowa egzekucja komornicza.

4.Czy przedmiotowa wierzytelność została odpisana jako nieściągalna i została jako taka zaliczona do podatkowych kosztów uzyskania przychodów?

Odp.: Wierzytelność nie została odpisana jako nieściągalna. Nie została zaliczona do podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Sporządzono jedynie odpis aktualizujący jako (NKUP).

5.Czy nieściągalność przedmiotowej wierzytelności została udokumentowana zgodnie z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.)? W szczególności, w odniesieniu do Państwa stwierdzenia, że:

proszę wskazać, czy posiadają Państwo postanowienie o umorzeniu egzekucji z powodu braku majątku dłużnika, kiedy postanowienie to stało się prawomocne oraz czy zostało ono przez Państwa uznane za odpowiadające stanowi faktycznemu?

Odp.: Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…) z urzędu wydał postanowienie sygn. akt (…) z dnia (…) 2025r., o umorzeniu egzekucji na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c., „ Art. 824. [Umorzenie sądowego postępowania egzekucyjnego z urzędu] § 1. Postępowanie umarza się w całości lub części z urzędu: (….) 3) jeżeli jest oczywiste, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych;) z uwagi na brak majątku dłużnika i że z majątku dłużnika nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych. W toku postępowania egzekucyjnego nie ustalono żadnego majątku podlegającego egzekucji poza nieruchomością, z której przeprowadzona na wniosek Spółki A Sp. z o.o. egzekucja nie pozwoliła na zaspokojenie przysługującej spółce wierzytelności. (Postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w (…) w sprawie sygn. (…) z dnia (…) 2025 r.) Komornik w konsekwencji umorzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie zarządzenia z dnia (…) 2025 r., zwrócił wierzycielowi (A Sp. z o.o.) tytuł wykonawczy.

Dłużnik nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, nie składa sprawozdań z działalności (bilansów) do KRS dlatego też sąd rejestrowy wszczął z urzędu procedurę rozwiązania spółki bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego i wykreślenia spółki z KRS. Spółka z o.o. może zostać rozwiązana bez likwidacji tylko, gdy łącznie spełni 3 warunki:

1)Nie prowadzi działalności gospodarczej

2)Nie posiada żadnego majątku zbywalnego

3)Nie zachodzą inne istotne okoliczności przemawiające przeciwko rozwiązaniu tej spółki bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego Działanie Sądu potwierdza więc również nieściągalność należności A Sp. z o.o.

6.Czy w opisanej sprawie dojdzie do zbycia wierzytelności? Jeśli tak, proszę wskazać kiedy, w jakich okolicznościach i na czyją rzecz?

Odp.: Spółka otrzymała propozycję zbycia części wierzytelności za 10% jej wartości i wobec braku możliwości zaspokojenia z majątku dłużnika rozważa możliwość zbycia przedmiotowej wierzytelności. Do dnia sporządzenia wystąpienia do Krajowej Informacji Skarbowej nie została podjęta decyzja w tym zakresie.

7.Czy poniosą Państwo stratę z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowej wierzytelności?

Odp.: W przypadku dojścia do skutku takiej transakcji Spółka poniesie stratę z tytułu zbycia wierzytelności, ponieważ przewidywana cena sprzedaży będzie niższa od nominalnej wartości wierzytelności.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1.Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, której nieściągalność została udokumentowana postanowieniem komornika o umorzeniu egzekucji na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. oraz potwierdzona działaniami innych organów, w tym sąd na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2.Czy w przypadku odpłatnego zbycia nieściągalnej wierzytelności za cenę niższą od jej wartości nominalnej Spółka będzie uprawniona do rozpoznania straty podatkowej zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Ad 1.

Zdaniem Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym zostaną spełnione przesłanki określone w art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a w zw. z art. 16 ust. 2 ustawy o CIT umożliwiające zaliczenie kwoty wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, gdyż jej nieściągalność została prawidłowo udokumentowana. (Postanowienie komornika o umorzeniu egzekucji z powodu bezskuteczności, podjęcie przez Sąd postępowania dotyczącego rozwiązania spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego i wykreślenia jej z KRS).

Ad 2.

Zdaniem Spółki, w przypadku odpłatnego zbycia wierzytelności poniżej jej wartości nominalnej, powstała strata stanowić będzie koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, jako strata z tytułu zbycia wierzytelności uprzednio zaliczonej do przychodów należnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest częściowo prawidłowe i częściowo nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. W szczególności interpretacja nie rozstrzyga czy doszło do przedawnienia wierzytelności. Informacja o braku przedawnienia wierzytelności w rozumieniu Kodeksu cywilnego wynika z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i nie podlega ocenie przez organ.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Z powołanego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że art. 16 ust. 1 ustawy o CIT zawiera nie tylko katalog wyłączeń niektórych wydatków z kosztów uzyskania przychodów, ale pewne jego punkty stanowią, niezależnie od art. 15 ust. 1 tej ustawy, pozytywną podstawę zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, po spełnieniu wymienionych tam warunków.

I tak, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy o CIT:

Na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy o CIT:

Rozpatrując kwestię zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieściągalnych wierzytelności, należy mieć także na uwadze art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania stwierdzić należy, że ustawodawca uzależnił możliwość zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów określonej wierzytelności od spełnienia konkretnych warunków.

Co do zasady bowiem wierzytelności odpisanych jako nieściągalne nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów. Przede wszystkim, wierzytelności określone jako nieściągalne muszą być wcześniej zarachowane jako przychody należne, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT. Wierzytelności te powinny być również odpisane jako nieściągalne (powinien być dokonany odpowiedni zapis w ewidencji księgowej zgodnie z ustawą o rachunkowości – art. 9 ust. 1 ustawy o CIT). Ponadto, wierzytelności określone jako nieściągalne, w celu zakwalifikowania ich do kosztów uzyskania przychodów, powinny zostać udokumentowane w sposób wskazany w art. 16 ust. 2 ustawy o CIT. Jakikolwiek inny dokument niż wymieniony w art. 16 ust. 2 ustawy o CIT, nie może udokumentować faktu nieściągalności wierzytelności. Poza tym, wierzytelności mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie uległy przedawnieniu.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy mają Państwo prawo ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość wierzytelności od Spółki B Sp. z o.o.

Jak już wskazano o możliwości zaliczenia wierzytelności odpisanych jako nieściągalne do kosztów uzyskania przychodów decyduje kumulatywne spełnienie wskazanych wyżej przesłanek, tj.:

-wierzytelności muszą być wcześniej zarachowane jako przychody;

-wierzytelności nie uległy przedawnieniu;

-wierzytelności powinny być odpisane jako nieściągalne (powinien być dokonany odpowiedni zapis w ewidencji prowadzonej zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT);

-wierzytelności powinny zostać udokumentowane w sposób wskazany w art. 16 ust. 2 ustawy o CIT.

Ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „postanowienia o nieściągalności”, również akty prawne regulujące kwestię egzekucji wierzytelności nie posługują się takim pojęciem. Przyjąć jednak należy, że przez postanowienie o nieściągalności należy rozumieć postanowienie, z którego treści jednoznacznie wynika, że dłużnik nie ma majątku, z którego mogłaby być egzekwowana wierzytelność. Postanowienie o nieściągalności nie może być też co do zasady utożsamiane z postanowieniem o umorzeniu egzekucji. Pomimo, że w sentencji postanowień wydawanych przez organy egzekucyjne nie pojawia się termin „postanowienie o nieściągalności”, to jednak treść tych postanowień nie powinna budzić wątpliwości co do istnienia bądź nieistnienia majątku, z którego może być zaspokojona egzekwowana wierzytelność.

Z treści postanowień wydawanych przez organy egzekucyjne powinno jasno wynikać, czy i w jakim zakresie roszczenia te zostały zaspokojone. Podstawą do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalnej nie może być postanowienie o umorzeniu postępowania, jak i inne postanowienia organów egzekucyjnych, z treści których nie wynika jednoznacznie, że podstawą nieściągalności wierzytelności był brak majątku dłużnika. W rezultacie postanowienie o zakończeniu postępowania egzekucyjnego, z którego nie wynika brak majątku dłużnika nie może być wystarczającym dokumentem dla uznania wierzytelności za nieściągalną.

Za postanowienie takie można jednak uznać postanowienie o umorzeniu postępowania dokonane w trybie art. 824 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.). W myśl tego przepisu, postępowanie egzekucyjne umarza się w całości lub w części z urzędu, jeżeli jest oczywiste, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych. Z tego postanowienia wynika, że dłużnik nie ma majątku, z którego mogłaby być egzekwowana należność. Posiadanie takiego dokumentu daje podatnikowi możliwość zaliczenia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów.

Z opisu sprawy wynika, że wierzytelność od B Sp. z o.o. została zarachowana do przychodów należnych w latach 2018–2019. Wierzytelność ta jednak nie została odpisana jako nieściągalna w Państwa księgach – na co wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku.

Dla zaliczenia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów konieczne jest więc spełnienie ww. przesłanek jednocześnie. Nie będzie mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów wierzytelność, która nie została odpisana jako nieściągalna choćby została uprzednio zaliczona do przychodów należnych i udokumentowana została w sposób przewidziany w ustawie o CIT.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości i uwzględniając przedstawione okoliczności sprawy, z których wynika, że przedmiotowa Wierzytelność została zarachowana do przychodów należnych i nie uległa przedawnieniu, jednak nie została odpisana jako nieściągalna, stwierdzić należy, że skoro jeden z warunków możliwości zaliczenia nieściągalnej wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów nie został spełniony, to taka wierzytelność nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu. Bez znaczenia jest w tym momencie czy nieściągalność wierzytelności została udokumentowana w sposób wskazany w art. 16 ust. 2 ustawy o CIT.

Tym samym nie przysługuje Państwu prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opisanych we wniosku wierzytelności, ponieważ wierzytelności te nie zostały przez Państwa odpisane w księgach jako nieściągalne.

Zatem Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Przechodząc z kolei do Państwa wątpliwości dotyczących możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności własnej, jeżeli wierzytelność ta została uprzednio zarachowana jako przychód należny, wskazać należy, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT:

Przepis ten zawiera zakaz wykazywania w kosztach uzyskania przychodów straty rozumianej jako ujemna różnica pomiędzy wartością „brutto” wierzytelności a kwotą przychodu z tytułu zbycia tej wierzytelności.

W świetle powyższego, art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT wprowadza generalną zasadę, zgodnie z którą, gdy podatnik odpłatnie zbywa wierzytelność, to strata, jaka może powstać w związku z taką transakcją, czyli różnica pomiędzy wartością „brutto” wierzytelności a kwotą przychodu z tytułu zbycia tej wierzytelności, nie będzie stanowić kosztu uzyskania przychodu.

Opisane powyżej zasady ustalania kosztu uzyskania przychodu należy zatem stosować w następujący sposób:

• należy ustalić, czy i w jakiej wysokości poniesiony został koszt w rozumieniu art. 15 ust. 1 - co do zasady, jest nim nominalna wartość zbytej wierzytelności w ujęciu brutto,

• należy ustalić, czy powstała strata ze zbycia wierzytelności,

• jeżeli nie powstała strata, to koszt poniesiony stanowi koszt uzyskania przychodu w całości,

• jeżeli powstała strata, a zbyta wierzytelność była zarachowana jako przychód należny, to należy ustalić stosunek straty do tego przychodu,

• jeżeli strata jest wyższa od tego przychodu, to nadwyżka powinna być odjęta od kosztu poniesionego i dopiero jego zmniejszona kwota stanowi koszt uzyskania przychodu,

• jeżeli strata jest niższa albo równa temu przychodowi, to koszt poniesiony stanowi koszt uzyskania przychodu w całości.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu sprawy stwierdzić należy, że w przypadku wierzytelności, które stanowiły dla Spółki przychód należny, ale nie zostały/nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich odpisania jako nieściągalne, Spółka będzie mogła rozpoznać koszt uzyskania przychodów do wysokości przychodu ze sprzedaży tych wierzytelności oraz zaliczyć do kosztów uzyskania stratę na sprzedaży do wysokości zaliczonej wcześniej do przychodów należnych.

Należy jednocześnie dodać, że w sytuacji zbycia przez Spółkę opisanych wierzytelności, Spółce nie będzie przysługiwało prawo zaliczenia w koszty nieściągalnej wierzytelności na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a, nawet jeśli zostaną spełnione wszystkie warunki. Nieściągalna wierzytelność na skutek transakcji sprzedaży traci status wierzytelności odpisanej jako nieściągalna. Po dokonaniu sprzedaży nieściągalnej wierzytelności nie zachodzą już przesłanki do zastosowania wobec niej art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 2 z powyższym zastrzeżeniem uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie podmiotu, który o jej wydane wystąpił, zatem nie jest ona wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.