Interpretacja indywidualna z dnia 18 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.654.2025.2.MR
Wystawienie faktury korygującej do zera dla pierwotnej faktury VAT dokumentującej rzeczywiste zdarzenie gospodarcze, nie rodzi obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, przy jednoczesnym braku prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeśli faktura nie była zaakceptowana przez sprzedawcę.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku zapłaty podatku VAT na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z tytułu pierwotnie wystawionej faktury oraz braku prawa do odliczenia podatku wykazanego na fakturze pierwotnej wystawionej w procesie samofakturowania. Uzupełnili go Państwo pismem z 22 października 2025 r. (wpływ 29 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (ostatecznie przedstawiony w piśmie z 22 października 2025 r.)
A (dalej jako „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest producentem samochodów i części do produkcji samochodów.
W związku z prowadzoną działalnością, Spółka dokonuje zakupu m.in. części i materiałów, jak również usług od podmiotów polskich, jak i podmiotów zagranicznych. W przypadku podmiotów z siedzibą w Polsce, Spółka dąży do rozliczenia z dostawcami w EURO (kwota podatku VATustalana jest w złotych polskich).
W procesie zakupu części i materiałów, jak również zakupu usług, Spółka zawiera z dostawcami umowy w sprawie wystawiania faktur, o której stanowi art. 106d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm. – dalej jako „ustawa o VAT”).
Zgodnie z tymi umowami, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za prawidłowe wystawienie faktur.
W procesie samofakturowania, tak samo jak w procesie fakturowania sprzedaży przez Spółkę, zdarza się zastosowanie na wystawianej w tym systemie fakturzeVAT, błędnego kursu waluty, co skutkuje koniecznością wystawienia faktury korygującej VAT.
System finansowo-księgowy Wnioskodawcy, w którym wystawiane są faktury VAT i będą wystawiane faktury (także faktury korygujące) w postaci faktury ustrukturyzowanej, w takim przypadku (błędnego kursu waluty) będzie korygował błąd wystawiając fakturę korygującą VAT do „0”, a następnie generując kolejną fakturę VAT.
W wyniku takiego działania nie dojdzie do uszczuplenia dochodów podatkowych ani do uchybienia przepisom o momencie powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.
Ponieważ to Spółka będzie wystawiała faktury VAT i faktury korygujące w postaci ustrukturyzowanej w imieniu własnym, ale także w imieniu i na rzecz dostawców, to w zakresie dokumentów dających postawę do odliczenia kwot podatku naliczonego będzie ona miała kontrolę nad tymi dokumentami oraz nad realizacją prawa do odliczenia.
Wystawianie faktur w trybie art. 106d ustawy o VAT oznacza, że Spółka będzie odbiorcą faktur wystawionych przez nią w imieniu i na rzecz dostawców.
Wszystkie wystawione faktury, a więc faktura pierwotna z zastosowanym błędnym kursem waluty, faktura korygująca do „0”, jak i kolejna faktura z poprawnym kursem waluty, po wprowadzeniu regulacji dotyczącej Krajowego Systemy e-faktur „KSeF”, będą przesyłane do tego systemu dotyczy to zarówno faktur dokumentujących sprzedaż Wnioskodawcy, jak i faktur wystawianych w trybie art. 106d ustawy o VAT.
Pytania (ostatecznie przedstawione w piśmie z 22 października 2025 r.)
1.Czy zastosowanie tego sposobu korygowania ustrukturyzowanych faktur VAT przesyłanych do KSeF spowoduje po stronie Spółki obowiązek:
-zapłaty podatku z tytułu dokumentującej sprzedaż Spółki, pierwotnej, skorygowanej do „0“ faktury VAT na podstawie art. 108 ust.1 ustawy o VAT ?
-prawo do odliczenia podatku naliczonego z pierwotnej, skorygowanej do „0” faktury VAT wystawionej w systemie samofakturowania?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 22 października 2025 r.)
Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 lipca 2025 r. znak 0114-KDIP1-3.4012.456.2025.1.JG:
„art. 108 ust. 1 ustawy o VAT dotyczy sytuacji, w których kwota podatku wynika jedynie z samego faktu wystawienia faktury, a więc gdy dana czynność nie jest objęta zakresem opodatkowania lub też gdy faktura w ogóle nie odzwierciedla żadnej transakcji. Natomiast, jeżeli faktura dokumentuje rzeczywiste zdarzenie gospodarcze, które co do zasady podlega opodatkowaniu, sam fakt wystawienia takiej faktury w sposób niezgodny z przepisami nie rodzi obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.
Obowiązek zapłaty podatku w trybie tego przepisu wynika wyłącznie z faktu wystawienia tzw. pustej faktury. Przepis ten ma działać prewencyjnie przed prowadzaniem do obiegu nierzetelnych faktur, z których nieuczciwi przedsiębiorcy mogliby wywodzić prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Natomiast jeżeli faktura dokumentuje rzeczywiste zdarzenie gospodarcze, które podlega opodatkowaniu, to sam fakt wystawienia faktury, która następnie zostanie skorygowana do „0" i wystawiona zostanie ponownie faktura z poprawnymi danymi, nie rodzi obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 108 ustawy o VAT.
W opisanych powyżej okolicznościach nie mamy do czynienia z „pustą" fakturą, gdyż pierwotnie wystawiona faktura dokumentuje faktyczne zdarzenie gospodarcze, które zaistniało, oraz, które jest objęte zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Faktura ta zostanie skorygowana do „0", a następnie zostanie wystawiona w odpowiednim okresie rozliczeniowym faktura prawidłowa (korygująca zastosowanie błędnego kursu waluty).
W związku z powyższym, w przedstawionych powyżej okolicznościach, nie ma podstaw do naliczenia podatku VATod pierwotnie wystawionej faktury z nieprawidłowo zastosowanym kursem, która zostanie następnie skorygowana do „0" i zastąpiona fakturą prawidłową.
W tym konkretnym przypadku zastosowanie wskazanego sposobu korekty faktur nie spowoduje po stronie Spółki obowiązku zapłaty podatku z tytułu pierwotnej faktury na podstawie art. 108 ustawy o VAT”.
Zważywszy, że sytuacja u Wnioskodawcy jest analogiczna jak w opisanej interpretacji Spółka stoi na stanowisku, że:
- ustrukturyzowane i przesłane do KSeF faktury VAT następnie w ten sam sposób skorygowane do „0” nie spowodują u Spółki obowiązku zapłaty VAT wykazanego w tych nieprawidłowo wystawionych fakturachVAT;
- po stronie Spółki nie powstanie odpowiedzialność odszkodowawcza w zakresie VAT wykazanego na skorygowanych do „0" ustrukturyzowanych fakturach VAT wystawianych w trybieart. 106d ustawy o VAT.
W ocenie Spółki, nie nabędzie Ona w takim przypadku prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury pierwotnej skorygowanej następnie do „0”. Prawo to Wnioskodawca nabędzie dopiero na podstawie prawidłowo wystawionej faktury VAT w trybie art. 106d ustawy o VAT.
Za takim stanowiskiem przemawia treść art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem: nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z cytowanych powyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Jednocześnie pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
Stosownie do art. 2 pkt 31 ustawy:
Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
Zgodnie z art. 2 pkt 32 ustawy:
Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze elektronicznej - rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.
Według art. 2 pkt 32a ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze ustrukturyzowanej - rozumie się przez to fakturę wystawioną przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur wraz z przydzielonym numerem identyfikującym tę fakturę w tym systemie.
W myśl art. 106b ust. 1 ustawy:
Podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
Na podstawie art. 106d ust. 1 ustawy:
Podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:
1)dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu,
2)o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
3)dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b
-jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.
W myśl art. 106g ust. 1 ustawy:
Faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.
Jak wynika z treści art. 106g ust. 3a ustawy:
Faktura ustrukturyzowana jest udostępniana i otrzymywana za pomocą oprogramowania interfejsowego, o którym mowa w art. 106nc ust. 1.
Ustawą z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1598), wprowadzono zmiany w zakresie KSeF, które miały wejść w życie 1 lipca 2024 r. Jednak, zgodnie z ustawą z dnia 9 maja 2024 r. zmieniającą ustawę o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2024 r. poz. 852), zwanej dalej „ustawą zmieniającą” - termin wejścia w życie obowiązkowego KSeF został przesunięty na 1 lutego 2026 r.
Stosownie do art. 106ga ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2026 r.:
Podatnicy są obowiązani wystawiać faktury ustrukturyzowane przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur.
Na podstawie art. 106nh ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2026 r.:
W okresie trwania niedostępności Krajowego Systemu e-Faktur, o której mowa w art. 106ne ust. 4, oraz w przypadku gdy podatnik nie ma możliwości wystawienia faktury ustrukturyzowanej z innego powodu niż awaria Krajowego Systemu e-Faktur, o której mowa w art. 106ne ust. 1 i 3, podatnik wystawia faktury w postaci elektronicznej zgodnie z wzorem udostępnionym na podstawie art. 106gb ust. 8.
Zgodnie z art. 106ga ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2026 r.:
Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy wystawiania faktur:
1)przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju;
2)przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, który posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności nie uczestniczy w dostawie towarów lub świadczeniu usług, dla których wystawiono fakturę;
3)przez podatnika korzystającego z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 7, 7a i 9, dokumentujących czynności rozliczane w tych procedurach;
4)na rzecz nabywcy towarów lub usług będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej;
5)w przypadku odpowiednio udokumentowanych dostaw towarów lub świadczenia usług, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 106s;
6)przez podatnika korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113a ust. 1.
Na podstawie art. 106ga ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2026 r.:
W przypadku, o którym mowa w ust. 2, wystawia się faktury elektroniczne lub faktury w postaci papierowej.
W świetle art. 106ga ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2026 r.:
W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, podatnicy mogą wystawiać faktury ustrukturyzowane.
W myśl art. 106gb ust. 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2026 r.:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór faktury ustrukturyzowanej.
Według art. 106na ust. 1 ustawy:
Fakturę ustrukturyzowaną uznaje się za wystawioną w dniu jej przesłania do Krajowego Systemu e-Faktur.
Jak stanowi art. 106na ust. 3 ustawy:
Faktura ustrukturyzowana jest uznana za otrzymaną przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur w dniu przydzielenia w tym systemie numeru identyfikującego tę fakturę.
Zgodnie z art. 106na ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2026 r.:
W przypadku udostępnienia faktury ustrukturyzowanej nabywcy, o którym mowa w art. 106gb ust. 4, w sposób inny niż przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur, za datę otrzymania tej faktury uznaje się datę jej faktycznego otrzymania przez tego nabywcę.
Wskazania również wymaga, że zgodnie z art. 106s w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2026 r.:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki odpowiednio udokumentowanych dostaw towarów lub świadczenia usług, w których podatnik nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, uwzględniając:
1)specyfikę niektórych rodzajów działalności związaną z liczbą i rodzajem czynności wymagających udokumentowania;
2)konieczność zapewnienia szczególnych sposobów dokumentowania czynności przez podatników;
3)możliwości techniczno-organizacyjne związane z dokumentowaniem czynności przez podatników;
4)konieczność przeciwdziałania nadużyciom związanym z unikaniem prawidłowego dokumentowania czynności przez podatników.
W myśl art. 106j ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy po wystawieniu faktury:
1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,
2)(uchylony),
3)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury,
– podatnik wystawia fakturę korygującą.
Stosownie do art. 106j ust. 2 ustawy:
Faktura korygująca powinna zawierać:
1) (uchylony)
2) numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2a. numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca, z wyjątkiem faktur korygujących wystawianych do faktur, dla których nie został nadany numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur;
3) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
a) określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-5,
b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4) (uchylony)
5) jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6) w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.
Przy czym, zgodnie z art. 14 ustawy z 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw:
Do faktur korygujących wystawionych od dnia 1 września 2023 r. do faktur wystawionych przed tym dniem stosuje się przepis art. 106j ust. 2 pkt 2a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
Na podstawie art. 106j ust. 4 ustawy:
Fakturę korygującą fakturę ustrukturyzowaną wystawia się w postaci faktury ustrukturyzowanej.
Z powyższych przepisów wynika, że faktura dokumentuje sprzedaż. Podatnik dokonujący sprzedaży zobowiązany jest do udokumentowania tej czynności poprzez wystawienie faktury. Faktura jest zatem dokumentem (dowodem) potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego dokonanego przez podatnika VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, tj. potwierdza m.in. dostawę towarów i świadczenie usług. Faktura jest niewątpliwie dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego.
Jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Przy czym fakturę korygującą wystawić może jedynie podatnik, który wystawił fakturę pierwotną.
Tym samym, co do zasady, w sytuacji, gdy podatnik wystawił fakturę, natomiast po jej wystawieniu dojdzie do sytuacji, o których mowa w art. 106j ust. 1 ustawy, podatnik jest zobowiązany do skorygowania pierwotnej faktury poprzez jej korektę. W sytuacji natomiast, gdy transakcja udokumentowana fakturą wystawioną na rzecz nabywcy została wprowadzona do obrotu, ale nie została zrealizowana, podatnik ma prawo wystawić fakturę korygującą „do zera”.
Z wniosku wynika, że Spółka w związku z prowadzoną działalnością, dokonuje zakupu m.in. części i materiałów, jak również usług od podmiotów polskich, jak i podmiotów zagranicznych. W przypadku podmiotów z siedzibą w Polsce, dążą Państwo do rozliczenia z dostawcami w EURO (kwota podatku VAT ustalana jest w złotych polskich). W procesie zakupu części i materiałów, jak również zakupu usług, Spółka zawiera z dostawcami umowy w sprawie wystawiania faktur, o których stanowi art. 106d ustawy. W procesie fakturowania Państwa sprzedaży oraz samofakturowania zdarza się zastosowanie na wystawianej fakturze VAT, błędnego kursu waluty, co skutkuje koniecznością wystawienia faktury korygującej VAT. Państwa system finansowo-księgowy, w którym wystawiane są faktury VAT i będą wystawiane faktury (także faktury korygujące) w postaci faktury ustrukturyzowanej, w takim przypadku, tj. zastosowania błędnego kursu waluty, będzie korygował błąd wystawiając fakturę korygującą VAT do „0”, a następnie generując kolejną fakturę VAT. W wyniku takiego działania nie dojdzie do uszczuplenia dochodów podatkowych ani do uchybienia przepisom o momencie powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Będą Państwo wystawiać faktury VAT i faktury korygujące w postaci ustrukturyzowanej. Wszystkie wystawione faktury, a więc faktura pierwotna z zastosowanym błędnym kursem waluty, faktura korygująca do „0”, jak i kolejna faktura z poprawnym kursem waluty, po wprowadzeniu regulacji dotyczącej Krajowego Systemu e-faktur „KSeF”, będą przesyłane do tego systemu.
Państwa wątpliwości sprowadzają się do ustalenia, czy zastosowanie opisanego we wniosku sposobu korekty faktur VAT, dokumentujących sprzedaż Spółki, spowoduje po stronie Spółki obowiązek zapłaty podatku z tytułu pierwotnej, skorygowanej do „0” faktury na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.
Art. 103 ust. 1 ustawy wskazuje natomiast, że:
Podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.
Powyższy przepis, co do zasady, zobowiązuje wystawcę faktury do zapłaty wykazanej w niej kwoty podatku, niezależnie od okoliczności wystawienia takiej faktury. Zatem każda faktura z wykazaną kwotą podatku, wprowadzona do obrotu prawnego, powoduje konieczność zapłaty tego podatku. Już samo wystawianie faktur, które nie dokumentują faktycznych zdarzeń gospodarczych, bez względu na ujęcie ich w rejestrach prowadzonych dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług oraz wykazanie podatku należnego z nich wynikającego w deklaracji, skutkuje zaistnieniem obowiązków wynikających z art. 108 ust. 1 ustawy.
Jednakże, art. 108 ust. 1 ustawy dotyczy sytuacji, w których kwota podatku wynika jedynie z samego faktu wystawienia faktury, a więc gdy dana czynność nie jest objęta zakresem opodatkowania lub też, gdy faktura w ogóle nie odzwierciedla żadnej transakcji. Jeżeli natomiast faktura dokumentuje rzeczywiste zdarzenie gospodarcze, które co do zasady podlega opodatkowaniu, sam fakt wystawienia takiej faktury w sposób niezgodny z przepisami nie rodzi obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy. Obowiązek zapłaty podatku w trybie art. 108 ustawy wynika wyłącznie z faktu wystawienia tzw. pustej faktury. Jest to przepis o charakterze prewencyjnym, albowiem ma on przeciwdziałać wprowadzaniu do obiegu nierzetelnych faktur, z których nieuczciwi przedsiębiorcy mogliby wywodzić prawo do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast jeżeli faktura dokumentuje rzeczywiste zdarzenie gospodarcze, które podlega opodatkowaniu, to sam fakt wystawienia faktury, która następnie zostanie skorygowana do „0” i wystawiona zostanie ponownie faktura z poprawnymi danymi, nie rodzi obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 108 ustawy.
W opisanych okolicznościach nie mamy do czynienia z „pustą” fakturą, gdyż pierwotnie wystawiona faktura dokumentuje faktyczne zdarzenie gospodarcze (sprzedaż Spółki), które zaistniało, i które jest objęte zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Faktura ta zostanie skorygowana do „0”, a następnie zostanie wystawiona w odpowiednim okresie rozliczeniowym faktura prawidłowa.
W związku z powyższym, w przedstawionych okolicznościach, nie ma podstaw do naliczenia podatku VAT od pierwotnie wystawionej faktury dokumentującej sprzedaż Spółki, z nieprawidłowo zastosowanym kursem, która zostanie następnie skorygowana do „0” i zastąpiona fakturą prawidłową.
Wszystkie wystawione faktury dokumentujące sprzedaż Spółki, a więc faktura pierwotna z zastosowanym błędnym kursem waluty, faktura korygująca do „0”, jak i kolejna faktura z poprawnym kursem waluty, po wprowadzeniu regulacji dotyczącej Krajowego Systemu e-faktur „KSeF”, będą przesyłane do tego systemu.
W konsekwencji, stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku, zastosowanie wskazanego sposobu korekty faktur dokumentujących sprzedaż Spółki nie spowoduje po stronie Spółki obowiązku zapłaty podatku z tytułu pierwotnej faktury na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy.
Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości związanych z prawem do odliczenia podatku z pierwotnej, skorygowanej następnie do „0” faktury, wystawionej w systemie samofakturowania, należy w pierwszej kolejności wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Stosownie do art. 86 ust. 2 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Jak stanowi art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.
Zatem, w przypadku faktur wystawianych przez nabywcę w ramach tzw. samofakturowania warunkiem obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tych faktur jest zaakceptowanie danej faktury przez podmiot, w imieniu i na rzecz którego faktura ta została wystawiona.
W przypadku stosowania procedury samofakturowania – faktura nie jest wystawiana przez dostawcę, a tym samym nabywca wchodzi w jej posiadanie już z chwilą jej wystawienia. Z uwagi na fakt, że w procedurze samofakturowania dostawca upoważnił nabywcę do wystawiania faktur w jego imieniu i na jego rachunek, tym samym przyjąć należy, iż zgodził się, aby wystawiając fakturę nabywca zastąpił go w tym zakresie, ze wszystkimi z tym związanymi implikacjami prawnymi. Tak wystawioną fakturę należy traktować na równi z fakturą wystawianą przez dostawcę według tradycyjnego schematu.
W tym miejscu należy wyjaśnić, że wymóg przedstawienia faktury wystawionej w ramach „samofakturowania” do akceptacji dostawcy (sprzedawcy) pełni funkcję kontrolną – kontrola ta ma charakter kontroli wewnętrznej sprawowanej pomiędzy stronami umowy o „samofakturowanie” i sprowadza się do umożliwienia dostawcy sprawowania pieczy nad prawidłowością rozliczeń z kontrahentem. Dostawca (sprzedawca) upoważnia bowiem nabywcę do wystawiania faktur w jego imieniu i na jego rachunek, jednakże musi mieć również prawo do kontroli, czy faktury te zostały przez nabywcę wystawione prawidłowo. Przedstawienie faktury do akceptacji powinno następować w terminie umożliwiającym dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dostawcę.
Zatem zatwierdzenie faktur przez sprzedawcę jest bardzo istotne dla obu stron. Sprzedawcy pozwala na upewnienie się, że faktury wystawione są prawidłowo i terminowo. Natomiast nabywca nie traci prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, ponieważ w świetle art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy nie uprawniają do odliczenia faktury oraz faktury korygujące wystawione przez nabywcę, które nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.
W konsekwencji należy przyjąć, że mechanizm kontroli takich faktur przez sprzedawców znajduje odzwierciedlenie w art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami, które nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego. Jeśli sprzedawca nie dokona akceptacji takich faktur, uznając że są one w jakimś zakresie nieprawidłowe, nabywcy nie może przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na takiej fakturze.
Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane wyżej w tym zakresie wyjaśnienia, należy uznać, że jeśli w ramach procedury samofakturowania mają Państwo do czynienia z fakturami, które nie są zaakceptowane przez dostawców, wówczas faktury te nie zostaną wprowadzone do obiegu prawnego. W konsekwencji, w przypadku braku akceptacji faktury pierwotnej przez dostawcę (sprzedawcę), nie mają Państwo możliwości skorzystania z prawa odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ww. faktury.
W związku z powyższym stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie:
- zastosowanie wskazanego sposobu korekty faktur nie spowoduje po stronie Spółki obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy, z tytułu pierwotnej faktury dokumentującej sprzedaż Spółki;
-w przypadku braku akceptacji faktury pierwotnej przez dostawcę (sprzedawcę), Spółka nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego z pierwotnej, skorygowanej do „0” faktury VAT wystawionej w systemie samofakturowania.
Tym samym, oceniając całościowo Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja rozstrzyga w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku VAT na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z tytułu pierwotnie wystawionej faktury, dokumentującej sprzedaż Spółki oraz braku prawa do odliczenia podatku wykazanego na fakturze pierwotnej wystawionej w procesie samofakturowania. Natomiast w zakresie pytania dotyczącego wskazania, czy Spółka będzie narażona na odpowiedzialność względem dostawcy za zapłatę należnego podatku VAT wynikającego z faktury VAT pierwotnej, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?