Interpretacja indywidualna z dnia 19 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.513.2025.2.SH

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie pismem z 29 października 2025 r. (data wpływu 4 listopada 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcą jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której 100% udziałów posiada Miasto A. Spółka dzierżawi od Gminy Miejskiej A. nieruchomości gruntowe w celu realizacji inwestycji polegającej na budowie farmy fotowoltaicznej. Grunty te pozostają własnością gminy, natomiast Spółka korzysta z nich na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy zawartej (…) 2023 r. Umowa została zawarta na (...) lat. Są to działki: nr ewidencyjny (…) o powierzchni (…) ha i nr (…) o powierzchni (…) ha położonych w B. (…) oraz działkę ewid. nr (…) o powierzchni (…) położoną w B. (…) .

Z tytułu dzierżawy tych gruntów Spółka ponosi dwa obowiązki podatkowe:

1. uiszcza czynsz dzierżawny, który ujmuje jako składnik kosztu wytworzenia inwestycji, tj. wartości początkowej środka trwałego,

2. uiszcza podatek od nieruchomości oraz podatek rolny od dzierżawionych działek.

Zadanie inwestycyjne nie zostało jeszcze zakończone i oddane do używania.

Spółka nie ujmuje podatku od nieruchomości ani podatku rolnego w wartości początkowej środka trwałego, tylko zalicza te kwoty bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 29 października 2025 r., doprecyzowując opis sprawy i odpowiadając na zadane pytania wskazali Państwo m.in., że:

- C. Sp. z o.o. , której 100 % udziałów posiada Miasto A. wydzierżawiła od Miasta A. grunty w celu realizacji inwestycji polegającej na budowie farmy fotowoltaicznej. Umowa dzierżawy została zawarta (…) 2023 r. Umowa została zawarta na (...) lat do dnia (…) (...) r. Są to działki: nr ewidencyjny (…) o powierzchni (…) ha i nr (…) o powierzchni (…) ha położonych w B., (…) oraz działkę ewid. nr (…) o powierzchni (…) położoną w B. (…).

- Spółka planuje na tych dzierżawionych działkach zrealizować zadanie inwestycyjne polegające na budowie (posadowieniu) farmy fotowoltaicznej. Dzierżawa gruntów była niezbędna, aby Spółka mogła wykazać prawo do gruntu, na którym postawiona będzie inwestycja, aby móc ubiegać się o środki zewnętrzne jak również mieć podstawę do przygotowania dokumentacji projektowych, technicznych, niezbędnych pozwoleń, ekspertyz.

Na dzień składania wniosku nie wyłoniono żadnego wykonawcy oraz nie przystąpiono do zadań budowlanych.

Spółka na wydzierżawionym aktualnie gruncie będzie realizowała inwestycję polegającą na budowie farmy fotowoltaicznej we własnym zakresie. Art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mówi, że za wartość początkową środków trwałych uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Spółka planuje zlecić część budowlaną farmy fotowoltaicznej, firmie zewnętrznej po uzyskaniu wszelkich niezbędnych planów, pozwoleń, środków zewnętrznych.

-Farma fotowoltaiczna po zakończeniu jej budowy będzie stanowić środek trwały Spółki.

Podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku od nieruchomości i podatku rolnego jest spółka C. Sp. z o.o.

W podpisanej umowie dzierżawy nr (…) z dnia (…) 2023 r. w § 6 zapisane jest cyt.:

„1. W związku z dzierżawą nieruchomości, o której mowa w § 1 niniejszej umowy, Dzierżawca zobowiązuje się do ponoszenia opłat publiczno-prawnych, w tym podatku rolnego i podatku od nieruchomości.

2. Koszty związane z wyłączeniem gruntu z produkcji rolnej ponosi Dzierżawca.”;

gdzie § 1 brzmi: „Wydzierżawiający oświadcza, że jest właścicielem nieruchomości, obejmujących:

- działki ewid. (…) o pow. (…) ha i nr (…) o pow. (…) ha, (…), dla których Sąd Rejonowy w B. prowadzi księgę wieczystą nr (…),

- działkę ewid. Nr (…) o pow. (…) ha, (…), dla której Sąd Rejonowy w B. prowadzi księgę wieczystą nr (…)”.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4a (winno być: art. 3 ust. 1) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ze zmianami cyt. „Podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

1) właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 3;

2) posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;

3) użytkownikami wieczystymi gruntów;

4) posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:

a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Krajowym Ośrodkiem Wsparcia Rolnictwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości,

b) jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2”.

Spółka jest zobowiązana do zapłaty podatku od nieruchomości i podatku rolnego, ponieważ Stroną umowy jest jednostka samorządu terytorialnego.

- Z umowy dzierżawy nr (…) z (…) 2023 r. nie wynika, że Spółka C. jest zobowiązana do zwrotu kosztów poniesionych przez Wydzierżawiającego (Miasto A.), tj. kosztów poniesionych na podatek od nieruchomości i podatek rolny.

- Na pytanie zawarte w wezwaniu: „Czy Strony umowy dzierżawy, o której mowa we wniosku, zawarły w umowie informację dotyczącą, kto jest odpowiedzialny za ponoszenie kosztów podatku od nieruchomości oraz podatku rolnego?, odpowiedzieli Państwo: Tak, zawarły taką informację. W § 6 Umowy jest zapis, że Dzierżawca (C. sp. z o.o.) zobowiązuje się do ponoszenia opłat publiczno-prawnych, w tym podatku rolnego i podatku od nieruchomości.

- Spółka nie posiada informacji czy wysokość podatku od nieruchomości i podatku rolnego została wkalkulowana w cenę czynszu za dzierżawę nieruchomości.

- Nie ma zwrotu podatku od nieruchomości i podatku rolnego, nie ma takich zapisów w umowie dzierżawy z (…) 2023 r. Spółka płaci podatek ponieważ jest podatnikiem podatku zgodnie z Ustawą o podatkach i opłatach lokalnych.

- C. sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) w dniu (…) 2023 r. zawarło umowę dzierżawy gruntów, na których planowana jest budowa instalacji fotowoltaicznej. Zawarcie umowy dzierżawy było niezbędne, aby Spółka mogła:

• wykazać prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane,
• opracować dokumentację projektową i techniczną niezbędną do realizacji inwestycji,
• ubiegać się o dofinansowanie zewnętrzne (środki krajowe lub unijne),
• w dalszym etapie - zrealizować inwestycję polegającą na budowie farmy fotowoltaicznej i prowadzić działalność w zakresie produkcji i sprzedaży energii elektrycznej do przedsiębiorstwa energetycznego.

W związku z zawartą umową Spółka ponosi:

- czynsz dzierżawny na rzecz właściciela gruntów - Miasta A.,

- podatek od nieruchomości,

- podatek rolny.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.), „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”.

- Analiza związku przyczynowo-skutkowego:

a) Czynsz dzierżawny

Wydatki na czynsz dzierżawny gruntu pozostają w bezpośrednim związku z przyszłymi przychodami z działalności gospodarczej.

Dzierżawa gruntów stanowi warunek konieczny dla realizacji inwestycji w farmę fotowoltaiczną. Bez posiadania tytułu prawnego do gruntu Spółka nie mogłaby:

• przygotować dokumentacji projektowej,
• uzyskać decyzji administracyjnych,
• rozpocząć budowy,
• a w konsekwencji - prowadzić działalności w zakresie produkcji i sprzedaży energii elektrycznej.

Czynsz dzierżawny ponoszony jest w celu osiągnięcia przychodów z planowanej działalności wytwórczej i spełnia przesłanki art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

b) Podatek od nieruchomości i podatek rolny

Podatek od nieruchomości i podatek rolny jest obowiązkowym świadczeniem publicznoprawnym związanym z posiadaniem nieruchomości w przypadku Spółki- gruntowej wykorzystywanej w działalności gospodarczej. Wydatki te mają charakter pośredni - nie przekładają się wprost na wielkość przychodów, ale są niezbędne dla zachowania źródła przychodów, ponieważ umożliwiają utrzymanie prawa do nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej.

Ponoszone wydatki są racjonalne, celowe i gospodarczo uzasadnione ponieważ stanowią element procesu inwestycyjnego, są niezbędne dla uzyskania wszystkich formalnych i prawnych podstaw do rozpoczęcia działalności wytwórczej, umożliwiają zachowanie prawa do nieruchomości oraz zapewniają ciągłość przygotowania inwestycji.

Wszystkie wskazane wydatki służą więc osiągnięciu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, co oznacza, że spełniają przesłanki uznania ich za koszty uzyskania przychodów.

Pytania

1.Czy czynsz dzierżawny opłacany przez Spółkę z tytułu dzierżawy gruntu, na którym ma być realizowana inwestycja polegająca na budowie farmy fotowoltaicznej, może zostać zaliczony do kosztu wytworzenia środka trwałego do czasu zakończenia inwestycji i oddania jej do użytkowania na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwiększając wartość początkową zadania, od której Spółka będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów? (Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 29 października 2025 r.)

2. Czy Spółka, która w okresie realizacji inwestycji w farmę fotowoltaiczną ponosi opłaty z tytułu podatku od nieruchomości oraz podatku rolnego — może zaliczyć te wydatki bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bez konieczności zwiększania wartości początkowej środka trwałego?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Stanowisko do pytania Nr 1 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 29 października 2025 r.

Spółka uważa, że czynsz dzierżawny płacony za grunt dzierżawiony od Miasta A. , na którym będzie realizowana inwestycja polegająca na budowie farmy fotowoltaicznej, stanowi koszt wytworzenia środka trwałego do dnia oddania go do użytkowania, o którym mowa w art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Czynsz dzierżawny, jako koszt bezpośrednio związany z dostępem do gruntu niezbędnego do realizacji inwestycji, jest kosztem funkcjonalnie powiązanym z budową farmy fotowoltaicznej. Czynsz ten powinien stanowić koszt wytworzenia środka trwałego (do czasu zakończenia inwestycji i oddania jej do użytkowania) zwiększając jego wartość początkową, od której Spółka będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno podatek od nieruchomości, jak i podatek rolny, opłacane przez Spółkę w okresie budowy farmy fotowoltaicznej, mogą być zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wyłączonych w art. 16 ust. 1. Ani podatek od nieruchomości, ani podatek rolny nie są ujęte w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów - zatem co do zasady mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów.

Spółka dzierżawi grunty, które są niezbędne do realizacji inwestycji - czyli do budowy farmy fotowoltaicznej, która w przyszłości będzie generować przychody z działalności gospodarczej. Oba podatki są więc kosztami funkcjonalnie powiązanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ich ponoszenie wynika wprost z przepisów prawa oraz zawartej umowy dzierżawy.

Jednocześnie, grunty pozostają własnością Miasta i nie będą ujmowane w ewidencji środków trwałych Spółki. Dlatego podatki związane z tymi gruntami nie mogą zwiększać wartości początkowej farmy fotowoltaicznej jako środka trwałego - nie wpływają bowiem na techniczne lub użytkowe cechy budowanej instalacji.

Wydatki te mają charakter ogólny (pośredni) i powinny być ujmowane na bieżąco w kosztach podatkowych, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Taka praktyka znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych dotyczących podatku od nieruchomości oraz podatku rolnego ponoszonych przez dzierżawców terenów pod inwestycje. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe m.in.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 października 2013 r., Znak: ILPB3/423-337/13-2/KS, w której organ potwierdził, że podatek od nieruchomości oraz podatek rolny mogą być traktowane jako koszty pośrednie i rozpoznawane w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 czerwca 2010 r., Znak: ITPB3/423-134c/10/AW, gdzie organ uznał, że podatek od nieruchomości związany z działalnością gospodarczą może być zaliczony do kosztów pośrednich i rozliczony podatkowo na bieżąco,
• interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 9 listopada 2018 r., Znak: 0113-KDIPT2-1.4011. 499.2018.1.KO, odnosząca się do podatku rolnego oraz opłaty za wyłączenie gruntów z produkcji rolnej - organ potwierdził, że opłaty te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zarówno: podatek od nieruchomości, jak i podatek rolny, ponoszone w związku z dzierżawą gruntów przeznaczonych pod budowę farmy fotowoltaicznej, mogą być zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, bez konieczności zwiększania wartości początkowej środka trwałego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT:

W zależności od rodzaju wydatku, wydatki poniesione przez podatnika mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio, albo poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego.

Jak wynika bowiem z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT:

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o CIT:

Przy czym, stosownie do art. 16c ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Ze wskazanych wyżej przepisów wynika zatem, że w przypadku wytworzenia składnika majątku, który spełnia warunki do uznania go za środek trwały, jego wartość początkową, od której dokonywane będą odpisy amortyzacyjne ustala się według kosztu jego wytworzenia.

Zgodnie natomiast z art. 16g ust. 4 ustawy o CIT:

Wskazany w art. 16g ust. 4 ustawy o CIT katalog wydatków, które stanowią o wartości początkowej wytworzonego środka trwałego jest otwarty. Zatem wszystkie wydatki, a nie tylko literalnie wymienione w treści omawianego przepisu, które mają wpływ na wartość początkową środka trwałego, stanowią element kalkulacji tej wartości. Z tego powodu wszystkie koszty pozostające w bezpośrednim związku z wytworzeniem środka trwałego, stanowią składnik wartości początkowej tego środka trwałego.

Z wyżej przytoczonych regulacji ustawowych wynika zatem, iż decydujące znaczenie dla zaliczenia określonego wydatku do wydatków stanowiących koszt wytworzenia środka trwałego (inwestycji w obcym środku trwałym) ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem inwestycyjnym. Wszelkie wydatki pozostające w związku z wytworzeniem środka trwałego (inwestycji w obcym środku trwałym) mają wpływ na jego koszt wytworzenia. Koszt ten zarazem stanowi o wartości początkowej, od której dokonuje się następnie odpisów amortyzacyjnych.

Ad 1

Państwa wątpliwości określone pytaniem nr 1 dotyczą ustalenia, czy czynsz dzierżawny opłacany przez Spółkę z tytułu dzierżawy gruntu, na którym ma być realizowana inwestycja polegająca na budowie farmy fotowoltaicznej, może zostać zaliczony do kosztu wytworzenia środka trwałego do czasu zakończenia inwestycji i oddania jej do użytkowania na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwiększając wartość początkową zadania, od której Spółka będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym środkiem trwałym ma decydujące znaczenie dla jego właściwej kwalifikacji. Wydatek taki może być poniesiony nawet we wczesnym stadium procesu inwestycyjnego w celu stworzenia warunków do prowadzenia inwestycji, bez których nie doszłoby do wytworzenia środka trwałego.

W niniejszej sprawie mamy do czynienia właśnie z etapem projektowania farmy fotowoltaicznej. W tym celu Spółka ponosi wydatki na czynsz dzierżawny.

Dzierżawa gruntów, o której mowa w opisie sprawy nie służy ogólnej działalności Państwa Spółki, lecz realizacji konkretnej inwestycji budowlanej. Do poniesienia czynszu dzierżawnego nie doszłoby gdyby Spółka nie realizowała inwestycji polegającej na budowie farmy fotowoltaicznej, tj. gdyby nie wytwarzała środka trwałego. W związku z powyższym nie zalicza się kosztów z nią związanych do kosztów ogólnych zarządu, czy pozostałych kosztów operacyjnych, gdyż nie ma wątpliwości, że ww. koszty nie powstałby, gdyby Spółka nie wytworzyła środka trwałego w postaci instalacji fotowoltaicznej.

W celu prawidłowego, na gruncie podatkowym, rozliczenia wydatków kreujących wartość środka trwałego, decydujące znaczenie ma moment zakończenia inwestycji i przekazanie tego środka do używania. Wydatki poniesione do dnia przekazania wytworzonego środka trwałego powiększają jego wartość początkową. Wydatki poniesione po tym dniu, stanowią koszt na tzw. zasadach ogólnych.

Podsumowując wykładnię przepisów dotyczących ustalenia wartości początkowej środków trwałych należy stwierdzić, że do jej elementów należy zaliczać te koszty, które są powiązane z inwestycją, której efektem będzie wytworzenie amortyzowanego środka trwałego, przy czym katalog wydatków dających się przyporządkować do danego przedsięwzięcia ma charakter otwarty. Wydatki takie stanowią element procesu wytwarzania składników majątku podatnika i mają wpływ na koszt wytworzenia środka trwałego. Bez tych wydatków nie powstałyby środek trwały. Wydatki na wytworzenie środka trwałego nie zostałyby natomiast poniesione, gdyby nie podjęto decyzji o jego wytworzeniu. Zaliczony do wartości początkowej koszt czynszu dzierżawnego poniesiony do dnia oddania środka trwałego do używania może zostać zatem zaliczony do kosztu wytworzenia środka trwałego (wartości początkowej farmy fotowoltaicznej). Wydatek ten nie stanowi bowiem kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych.

Jak wynika z wniosku zadanie inwestycyjne polegające na budowie farmy fotowoltaicznej nie zostało jeszcze przez Państwa zakończone, a farma fotowoltaiczna oddana do używania. Jesteście bowiem Państwo na etapie planowania inwestycji.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że koszty czynszu dzierżawnego wynikające z umowy dzierżawy gruntów zawartej z Gminą związane są bezpośrednio z realizacją inwestycji polegającej na budowie farmy fotowoltaicznej. Zatem skoro inwestycja nie została jeszcze zakończona i oddana do użytkowania, to poniesione do dnia przekazania inwestycji do użytkowania koszty czynszu dzierżawnego są objęte zakresem przedmiotowym cytowanego wyżej art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem płacony czynsz stanowi koszt wytworzenia środków trwałych zwiększając ich wartość początkową, od której będziecie Państwo mogli (po oddaniu środków trwałych do używania), dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tych środków i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, czynsz dzierżawny płacony przez Spółkę za grunt dzierżawiony od Miasta A., na którym będzie realizowana inwestycja polegająca na budowie farmy fotowoltaicznej, stanowi koszt wytworzenia środka trwałego do dnia oddania go do użytkowania, o którym mowa w art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy czynsz dzierżawny opłacany przez Spółkę z tytułu dzierżawy gruntu, na którym ma być realizowana inwestycja polegająca na budowie farmy fotowoltaicznej, może zostać zaliczony do kosztu wytworzenia środka trwałego do czasu zakończenia inwestycji i oddania jej do użytkowania na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwiększając wartość początkową zadania, od której Spółka będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów, uznano za prawidłowe.

Ad 2

W kwestii objętej pytaniem nr 2, Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Spółka, która w okresie realizacji inwestycji w farmę fotowoltaiczną ponosi opłaty z tytułu podatku od nieruchomości oraz podatku rolnego — może zaliczyć te wydatki bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bez konieczności zwiększania wartości początkowej środka trwałego.

Odnosząc się do powołanego na wstępie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wskazać należy, że do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Wskazać należy, że podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że z tytułu dzierżawy gruntów, o których mowa we wniosku Spółka na mocy zawartej umowy zobowiązana jest również ponosić wydatki tytułem podatku od nieruchomości oraz podatku rolnego.

Spółka nie ujmuje podatku od nieruchomości ani podatku rolnego w wartości początkowej środka trwałego, tylko zalicza te kwoty bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

W tym miejscu wskazać, ze zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 707 ze zm.):

W myśl natomiast art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1344):

Obowiązek uiszczania podatku od nieruchomości lub podatku rolnego jest więc związany z posiadaniem odpowiedniego, określonego w ustawie władztwa/tytułu prawnego do nieruchomości/gruntu i jest uiszczany niezależne od sposobu wykorzystania nieruchomości.

Podatki te nie są tyko płacone przez właściciela gruntu, ale właściciel ten może scedować obowiązek płacenia tych podatków na inne podmioty.

W przedmiotowej sprawie, podatek od nieruchomości i podatek rolny uiszczany przez Spółkę od dzierżawionych działek jest obowiązkowym świadczeniem publicznoprawnym związanym z posiadaniem prawa do nieruchomości gruntowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej na podstawie zawartej umowy dzierżawy. Wydatki te mają zatem charakter pośredni, nie przekładają się wprost na wielkość przychodów osiąganych przez Spółkę, ale są niezbędne dla zachowania źródła przychodów, ponieważ umożliwiają utrzymanie prawa do nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej. Jednocześnie nie są bezpośrednio związane z prowadzoną inwestycją budowlaną.

Ponoszone wydatki są racjonalne, celowe i gospodarczo uzasadnione ponieważ są niezbędne dla uzyskania wszystkich formalnych i prawnych podstaw do rozpoczęcia działalności wytwórczej, umożliwiają zachowanie prawa do nieruchomości oraz zapewniają ciągłość przygotowania inwestycji. Wszystkie wskazane wydatki służą osiągnięciu lub zabezpieczeniu źródła przychodów Spółki.

Tym samym, mając na względzie powyższe, w ocenie organu, prawidłowo udokumentowane wydatki, zarówno z tytułu podatku od nieruchomości, jak i podatku rolnego, opłacane przez Spółkę zarówno przed jak i w okresie budowy farmy fotowoltaicznej, mogą zostać zaliczone przez Państwa bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki z tego tytułu nie będą przy tym stanowiły elementu kalkulacji wartości początkowej planowanej Inwestycji. Spełnione bowiem zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT – przedmiotowe wydatki będą pozostawały bowiem w związku przyczynowo-skutkowym z całokształtem działalności gospodarczej Wnioskodawcy i osiąganymi przychodami z tej działalności.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.