Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.259.2025.2.AM

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 23 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej wpłynął 25 września 2025 r. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 20 października 2025 r. (wpływ 21 października 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego (dalej: PPW), o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (dalej: ustawa lub ustawa o podatku akcyzowym).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą skoncentrowaną na wydobyciu oraz sprzedaży węgla kamiennego klasyfikowanego pod kodem CN 2701. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku akcyzowym wskazany surowiec stanowi wyrób węglowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1a tej ustawy. W 2024 r. Spółka dokonała sprzedaży wyrobów węglowych w łącznej ilości przekraczającej 30 milionów kilogramów. Jednocześnie Spółka zakłada, że w roku bieżącym, jak również w kolejnych latach podatkowych, roczna ilość sprzedawanych wyrobów węglowych będzie każdorazowo przekraczała wskazany próg ilościowy.

W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje m.in. dostaw wyrobów węglowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz podmiotów posiadających status finalnych nabywców węglowych (dalej: FNW), o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy o podatku akcyzowym. Podmioty te składają stosowne oświadczenia, z których wynika, że nabywane wyroby węglowe są przeznaczane na cele objęte zwolnieniem od podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ww. ustawy.

W celu zastosowania zwolnienia od akcyzy w odniesieniu do wyrobów węglowych dostarczanych FNW, Spółka realizuje obowiązki ewidencyjne i dokumentacyjne wynikające z ustawy o podatku akcyzowym w następujący sposób:

- po dokonaniu dostawy wyrobów węglowych na rzecz FNW, Spółka sporządza projekt dokumentu e-DD na podstawie faktury dokumentującej daną transakcję sprzedaży. Następnie przekazuje projekt e-DD do systemu EMCS PL2, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 26 lit. c ustawy o podatku akcyzowym, w terminach wskazanych odpowiednio w art. 46na ust. 3, 4 lub 6 tej ustawy. Po przesłaniu projektu Spółka uzyskuje zweryfikowany dokument e-DD z nadanym numerem referencyjnym, potwierdzający kompletność i prawidłowość danych, zgodnie z art. 46na ust. 8 ustawy. Finalnie Spółka wykonuje czynności wymagane do zakończenia monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych przy użyciu systemu EMCS PL2 w terminie określonym w art. 46ba ustawy;

- finalny nabywca węglowy składa oświadczenie, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 31a ust. 3i tej ustawy, złożenie oświadczenia przez FNW następuje poprzez odbiór faktury dokumentującej sprzedaż wyrobów węglowych, stanowiącej podstawę do sporządzenia projektu dokumentu e-DD, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze ustawy o podatku akcyzowym.

W kontekście realizacji powyższego obowiązku, Spółka planuje od dnia 1 lutego 2026 roku, uznawać odbiór faktury ustrukturyzowanej za pośrednictwem Krajowego Systemu e-Faktur (dalej: KSeF) jako spełnienie obowiązku złożenia oświadczenia. Obowiązek korzystania z KSeF wynika z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), który z dniem 1 lutego 2026 roku stanie się obligatoryjnym narzędziem do wystawiania, przesyłania i odbierania faktur w formie ustrukturyzowanej pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Mając na uwadze powyższe Spółka będzie zobligowana do wystawiania faktur ustrukturyzowanych w KSeF na rzecz FNW działających w charakterze podatników i będących podmiotami gospodarczymi, a podmioty te będą zobowiązane do odbierania faktur ustrukturyzowanych wyłącznie w KSeF.

Faktura ustrukturyzowana, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 32a ustawy o VAT, jest fakturą wystawioną za pośrednictwem KSeF, posiadającą nadany numer identyfikacyjny, który umożliwia jej identyfikację w tym systemie. Faktura ta przyjmuje format xml, zgodny ze strukturą logiczną e‑Faktury FA(3), opublikowaną w Centralnym Repozytorium Wzorów Dokumentów Elektronicznych (CRWDE) na platformie ePUAP.

Zastosowanie mechanizmu KSeF w procesie poświadczenia odbioru faktur zapewnieni Spółce pełną zgodności z obowiązującymi przepisami prawa oraz będzie stanowić optymalizację procesów podatkowych w zakresie rzetelnego dokumentowania (złożenie oświadczenia) transakcji sprzedaży wyrobów węglowych w zwolnieniu od akcyzy.

Należy podkreślić, że system KSeF zapewnia mechanizm uwierzytelniania użytkowników, który pozwala na weryfikację tożsamości podmiotu próbującego uzyskać dostęp do systemu. Proces uwierzytelnienia może odbywać się m.in. poprzez:

- kwalifikowany podpis elektroniczny,

- kwalifikowaną pieczęć elektroniczną (dla podmiotów niebędących osobami fizycznymi),

- profil zaufany.

Po pomyślnym uwierzytelnieniu, użytkownik uzyskuje dostęp do systemu KSeF, umożliwiającego przeglądanie, wystawianie oraz otrzymywanie faktur ustrukturyzowanych. Należy podkreślić, że system KSeF wyklucza możliwość anonimowego wystawiania faktur oraz wystawiania faktur przez podmioty, które nie zostały uprzednio zweryfikowane w systemie.

Wdrożenie Krajowego Systemu e-Faktur zapewnia jednolity standard wystawiania faktur na terytorium całego kraju, a także gwarantuje, że faktura zostanie skutecznie dostarczona do finalnego nabywcy węglowego. Wystawienie faktury za pośrednictwem KSeF stanowi jednocześnie zapewnienie, że faktura ta natychmiastowo pojawi się na koncie odbiorcy faktury w systemie.

Pytanie

Czy opisany sposób odbioru faktur ustrukturyzowanych, dokumentujących sprzedaż wyrobów węglowych przez Spółkę na rzecz FNW, działających w charakterze podatników i będących podmiotami gospodarczymi, (tj. nie wymienionymi w art. 106gb ust. 4 ustawy o VAT jako podmioty mające prawo do odbioru faktury poza KSeF) można uznać za złożenie oświadczenia, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie ustawy o podatku akcyzowym, w trybie przewidzianym w art. 31a ust. 3i tej ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Opisany sposób odbioru faktur ustrukturyzowanych przez FNW, będących podmiotami gospodarczymi zobowiązanymi do otrzymywania faktur za pośrednictwem KSeF na podstawie ustawy o VAT, który stanowi podstawę do sporządzenia projektu e-DD, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze ustawy o podatku akcyzowym, może zostać uznany za sposób złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie, w sposób przewidziany w art. 31a ust. 3i ustawy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W myśl art. 31a ust. 3i ustawy o podatku akcyzowym oświadczenie o przeznaczeniu wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy może zostać złożone poprzez odbiór przez FNW faktury dokumentującej sprzedaż, będącej podstawą do sporządzenia projektu e-DD, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze (w przypadku gdy sprzedaż nie jest realizowana w ramach wykonywania umów, o których mowa w art. 31a ust. 3e ustawy).

W kontekście powyższego Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż:

- ustawa o podatku akcyzowym jako warunek dla zastosowania zwolnienia od akcyzy w odniesieniu do wyrobów węglowych wskazuje sam wymóg „odbioru faktury” - a więc czynność faktyczną realizowaną przez FNW,

- ustawa o podatku akcyzowym nie wprowadza jakichkolwiek wymogów co do sposobu udokumentowania faktu odbioru faktury dokumentującej sprzedaż wyrobów węglowych.

Powyższe prowadzi do konkluzji, że jako dowód potwierdzający fakt odbioru przez FNW faktury dokumentującej sprzedaż wyrobów węglowych Spółka może uznać przesłanie faktury ustrukturyzowanej do KSeF.

Potwierdza to wprost brzmienie art. 106na ust. 3 ustawy o VAT zgodnie z którym „Faktura ustrukturyzowana jest uznana za otrzymaną przy użyciu KSeF w dniu przydzielenia w tym systemie numeru identyfikującego tę fakturę”.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że ustawodawca wprowadza wprawdzie możliwość udostępnienia faktury poza systemem KSeF, w sposób uzgodniony z nabywcą, jednak ta możliwość dotyczy wyłącznie podmiotów wskazanych enumeratywnie w art. 106gb ust. 4 ustawy o VAT, tj. w przypadku gdy:

 1) miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego lub

 2) nabywcą jest podmiot nieposiadający siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, lub

 3) nabywcą jest podmiot nieposiadający siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, który posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności nie uczestniczy w nabyciu towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę, lub

 4) nabywcą jest podatnik korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113a ust. 1, lub

 5) nabywcą jest podmiot, który nie posługuje się numerem, za pomocą którego jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, ani numerem identyfikacji podatkowej, inny niż nabywca, o którym mowa w pkt 1-3 i 6, lub

 6) nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Wnioskodawca podkreśla, że jak wskazano w pytaniu przedmiotem niniejszego wniosku jest dokumentowanie sprzedaży przez Spółkę na rzecz podatnika mającego obowiązek odbioru faktury w KSeF, tj. nie wymienionego w art. 106gb ust. 4 ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca jest w posiadaniu interpretacji indywidualnej o numerze (…) wydanej w jego sprawie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w której otrzymał odpowiedź na zadane we wniosku o interpretację pytanie: „(...)”.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w ww. interpretacji potwierdził, że prawidłowym jest potraktowanie automatycznych wiadomości zwrotnych tzw. (...) jako dowodu potwierdzającego odbiór faktury elektronicznej przez kontrahenta. Dyrektor KIS uznał przy tym, że ustawodawca nie precyzuje formy jaką winien przybrać odbiór faktury przez finalnego nabywcę węglowego. Zdaniem Organu analiza całości uregulowań ustawy, w tym cel nowelizacji obowiązującej od 1 lutego 2021 roku pozwala w niebudzący sposób stwierdzić, że pośredniczący podmiot węglowy (wnioskodawca) stosując ułatwienie przewidziane w treści art. 31a ust. 3i ustawy o podatku akcyzowym winien jest móc udowodnić fakt odbioru faktury przez finalnego nabywcę węglowego tj. udowodnić w toku odpowiedniego postępowania fakt spełnienia warunków do realizacji zwolnienia.

Przyjąć zatem należy, że w świetle ustawy o podatku akcyzowym dopuszczalna jest każda forma uzyskania potwierdzenia odbioru faktury, która będzie w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzała fakt dostarczenia przez PPW faktury dokumentującej sprzedaż zwolnionych od akcyzy wyrobów węglowych konkretnemu FNW.

W ocenie Wnioskodawcy takim niebudzącym wątpliwości potwierdzeniem przez FNW odbioru faktury ustrukturyzowanej będzie jej otrzymanie w KSeF.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 126, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy:

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN ex 2701, wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Jak wynika z art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy:

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 18b lit. b ustawy:

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy:

Pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub

b) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

- który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy:

Finalny nabywca węglowy to podmiot, który:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Jak wynika z art. 2 ust. 1 pkt 26 lit. c ustawy:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. d ustawy:

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. c ustawy:

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 37 ustawy:

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy:

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy:

W przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3) import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

4) użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

5) użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

 a) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

 b) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

 c) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

6) użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

7) powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl art. 9a ust. 3 ustawy:

Jak stanowi art. 9 ust. 4 ustawy:

Stosownie do art. 10 ust. 1, 1a i 1b ustawy:

 1. Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

1a.Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

1b.Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych.

Jak wynika z art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy:

Zgodnie z art. 21a ust. 1 ustawy:

W przypadku wyrobów węglowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,

2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia przypadającego w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 31a ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

 1) w procesie produkcji energii elektrycznej;

 2) w procesie produkcji wyrobów energetycznych;

 3) przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz.U. z 2024 r. poz. 737, 854, 1562 i 1635), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. z 2024 r. poz. 338, 743 i 858), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2024 r. poz. 799), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2024 r. poz. 1283 i 1572), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2024 r. poz. 1491 i 1761);

 4) do przewozu towarów i pasażerów koleją;

 5) do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;

 6) w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;

 7) w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;

 8) przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

 9) (uchylony)

Zgodnie z art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy:

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy:

 a) który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał do 30 mln kg wyrobów węglowych - uzyskanie od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że odebrane przez niego wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy, oraz wystawienie faktury dokumentującej tę sprzedaż,

 b) który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych:

- sporządzenie, po dostarczeniu finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, projektu e-DD na podstawie faktury dokumentującej tę sprzedaż, przesłanie tego projektu e-DD do Systemu w terminach określonych odpowiednio w art. 46na ust. 3, 4 lub 6 i uzyskanie z Systemu e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, zgodnie z art. 46na ust. 8, oraz dokonanie czynności wymaganych do zakończenia monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych z użyciem Systemu w terminie, o którym mowa w art. 46ba,

- złożenie oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy,

 c) realizowanej w postaci wydania deputatu węglowego - uzyskanie od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że odebrane przez niego wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy, oraz sporządzenie listy finalnych nabywców węglowych uprawnionych do odbioru deputatu węglowego.

Jak stanowi art. 31a ust. 3e ustawy:

W myśl art. 31a ust. 3h ustawy:

Stosownie do art. 31a ust. 3i ustawy:

Jak wynika z art. 46ba ustawy:

W świetle art. 46na ust. 3 ustawy:

Jak stanowi art. 46na ust. 8 ustawy:

Jak z kolei wynika z art. 138i ust. 1 i 2 ustawy:

1. Ewidencję wyrobów węglowych prowadzą:

 1) pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

 2) pośredniczący podmiot węglowy używający wyrobów węglowych.

2. Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać następujące dane:

 1) ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN;

 2) datę sprzedaży wyrobów węglowych i datę ich wydania finalnemu nabywcy węglowemu;

 3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego nabywcy węglowego;

 4) datę wystawienia i numer faktury, z której wynika zapłata należności za wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych, o których mowa w art. 31a ust. 1, sprzedane przez pośredniczący podmiot węglowy, na podstawie której wyroby te zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

W myśl § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 lutego 2023 r. w sprawie danych umieszczanych w Systemie oraz trybu postępowania w przypadku przemieszczania wyrobów akcyzowych przy użyciu Systemu (Dz.U. 2023 poz. 276):

W przypadku monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych na podstawie e-DD poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy z użyciem Systemu w e-DD powinny być zawarte:

 1) data i czas sprzedaży;

 2) typ, numer identyfikacyjny, nazwa oraz adres podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. c ustawy, oraz podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. d ustawy;

 3) kod CN, numer pozycji towarowej oraz masa brutto wyrobu akcyzowego.

Zgodnie z art. 2 pkt 32a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 775, ze zm.; dalej jako „ustawa o VAT”):

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze ustrukturyzowanej - rozumie się przez to fakturę wystawioną przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur wraz z przydzielonym numerem identyfikującym tę fakturę w tym systemie.

Jak wynika z art. 106gb ustawy o VAT (który będzie obowiązywał od 1 lutego 2026 r.):

 1. Faktura ustrukturyzowana jest wystawiana i otrzymywana przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur za pomocą oprogramowania interfejsowego, w postaci elektronicznej i zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

 2. Oprogramowanie interfejsowe, o którym mowa w ust. 1, jest dostępne na stronie, której adres jest podany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

 3. Dostęp do faktury ustrukturyzowanej, faktur, o których mowa w art. 106nda ust. 1, art. 106nf ust. 1 i art. 106nh ust. 1, po przesłaniu ich do Krajowego Systemu e-Faktur, oraz faktury VAT RR i faktury VAT RR KOREKTA wystawionych przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur, bez konieczności uwierzytelniania, o którym mowa w art. 106nb, jest możliwy za pośrednictwem kodu, o którym mowa w ust. 5, po podaniu danych umożliwiających zidentyfikowanie tej faktury.

 4. W przypadku gdy:

 1) miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego lub

 2) nabywcą jest podmiot nieposiadający siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, lub

 3) nabywcą jest podmiot nieposiadający siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, który posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności nie uczestniczy w nabyciu towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę, lub

 4) nabywcą jest podatnik korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113a ust. 1, lub

 5)nabywcą jest podmiot, który nie posługuje się numerem, za pomocą którego jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, ani numerem identyfikacji podatkowej, inny niż nabywca, o którym mowa w pkt 1-3 i 6, lub

 6) nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej

- faktura ustrukturyzowana jest udostępniana nabywcy w sposób z nim uzgodniony.

 5. Podatnik jest obowiązany do oznaczenia faktury ustrukturyzowanej kodem umożliwiającym dostęp do tej faktury w Krajowym Systemie e-Faktur oraz umożliwiającym weryfikację danych zawartych na tej fakturze, w przypadku:

1) udostępnienia jej nabywcy, o którym mowa w ust. 4, w sposób inny niż przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur, lub

2) użycia tej faktury poza Krajowym Systemem e-Faktur.

5a. Do oznaczania faktury ustrukturyzowanej kodem, o którym mowa w ust. 5, jest obowiązany również podmiot inny niż podatnik - w przypadku użycia tej faktury poza Krajowym Systemem e-Faktur.

 6. W przypadku gdy faktura ustrukturyzowana jest wystawiana na rzecz nabywcy, o którym mowa w ust. 4 pkt 5 i 6, i jest otrzymywana przez tego nabywcę przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur, podatnik jest obowiązany zapewnić temu nabywcy dostęp do tej faktury w Krajowym Systemie e‑Faktur poprzez podanie kodu, o którym mowa w ust. 5 oraz danych umożliwiających zidentyfikowanie tej faktury w Krajowym Systemie e-Faktur.

 7. Ustrukturyzowaną fakturę elektroniczną, o której mowa w ustawie z dnia 9 listopada 2018 r. o elektronicznym fakturowaniu w zamówieniach publicznych, koncesjach na roboty budowlane lub usługi oraz partnerstwie publiczno - prywatnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1666), przesłaną przy użyciu platformy w rozumieniu art. 1 pkt 1 tej ustawy lub systemu teleinformatycznego obsługiwanego przez OpenPEPPOL w rozumieniu art. 2 pkt 2 tej ustawy, spełniającą wymagania określone w normie europejskiej, o której mowa w art. 9 ust. 1 tej ustawy, po przesłaniu do Krajowego Systemu e-Faktur i przydzieleniu numeru identyfikującego fakturę w Krajowym Systemie e-Faktur, uznaje się za fakturę ustrukturyzowaną.

 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór faktury ustrukturyzowanej.

W świetle art. 106na ust. 1 i 3 ustawy o VAT:

1. Fakturę ustrukturyzowaną uznaje się za wystawioną w dniu jej przesłania do Krajowego Systemu e‑Faktur.

3. Faktura ustrukturyzowana jest uznana za otrzymaną przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur w dniu przydzielenia w tym systemie numeru identyfikującego tę fakturę.

W tym miejscu Organ zaznacza, że co do zasady w toku postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej, Organ jest związany z indywidualnym opisem sprawy przedstawionym przez zainteresowanego, treścią sformułowanego we wniosku pytania oraz obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, w tym zasadami i regułami interpretacyjnymi, do których należy m.in. zasada autonomii prawa podatkowego.

Przechodząc do oceny Państwa stanowiska względem przestawionych we wniosku okoliczności sprawy, na wstępie zaznaczenia wymaga fakt, że w analizowanej sprawie czynnością podlegającą zwolnieniu jest sprzedaż wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, tj. czynność, w wyniku której dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot. Co więcej, podmiotem korzystającym ze zwolnienia jest pośredniczący podmiot węglowy dokonujący właśnie sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu. Równocześnie co do zasady okresem rozliczeniowym w przypadku wyrobów węglowych, jest okres miesięczny i do tego okresu odnoszą zasadniczo obowiązki związane ze sprzedażą wyrobów węglowych, w tym te związane z monitorowaniem sprzedaży wyrobów węglowych, wprowadzone nowelizacją ustawy obowiązującą od 1 lutego 2021 r. na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 72).

W nowelizacji tej, prawodawca ustanowił nowe zasady dotyczące obrotu wyrobami węglowymi z zastosowaniem zwolnień. Nowe zasady dotyczą zarówno ściśle samych warunków uprawniających do zastosowania zwolnień, jak i innych obowiązków towarzyszących obrotowi wyrobami węglowymi w ramach tych zwolnień, które spoczywają na podmiotach uczestniczących w obrocie wyrobami węglowymi i w istocie łącznie umożliwiają realizację zwolnienia od akcyzy.

Wolą ustawodawcy, wynikającą z nowelizacji obowiązującej od 1 lutego 2021 r. oraz nowelizacji obowiązującej od 1 stycznia 2022 r. (ustawa z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2021 r. poz. 2427), warunki stosowania tych zwolnień zostały podzielone na trzy grupy odnoszące się do wolumenu sprzedaży wyrobów węglowych przez pośredniczące podmioty węglowe oraz do sytuacji transakcji sprzedaży realizowanej w postaci wydań deputatu węglowego.

W przypadku będącym przedmiotem niniejszego wniosku, tj. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu przez pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych (będącego podmiotem wysyłającym w rozumieniu ustawy), co do zasady warunkiem zwolnienia z akcyzy jest spełnienie wymagań o których mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy, które dotyczą:

- sporządzenia, po dostarczeniu finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, projektu e‑DD na podstawie faktury dokumentującej tę sprzedaż, przesłanie tego projektu e-DD do Systemu w terminie określonym w art. 46na ust. 3 i uzyskanie z Systemu e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, zgodnie z art. 46na ust. 8, oraz dokonanie czynności wymaganych do zakończenia monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych z użyciem Systemu w terminie, o którym mowa w art. 46ba;

- złożenia oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy.

Wypełnienie pierwszego z ww. warunków polega na niezwłocznym sporządzeniu i przesłaniu projektu e-DD do Systemu przez pośredniczący podmiot węglowy, nie później jednak niż do 16. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym sprzedał objęte zwolnieniem od akcyzy wyroby węglowe finalnemu nabywcy węglowemu, uzyskaniu z Systemu e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie. Podstawą sporządzenia projektu jest faktura dokumentująca sprzedaż.

Z uwagi na specyfikę monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych z wykorzystaniem Systemu, nie sporządza się raportu odbioru, a przemieszczenie uznaje się za zakończone z chwilą uzyskania z Systemu e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie.

Drugi z ww. warunków zastosowania zwolnienia dotyczy złożenia oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy.

Wskazania dalej wymaga, że obowiązująca od 1 lutego 2021 r. nowelizacja objęła monitorowaniem w Systemie EMCS PL2 - Krajowym Systemie Przemieszczania oraz Nadzoru Wyrobów Akcyzowych sprzedaż zwolnionych od akcyzy wyrobów węglowych, realizowaną przez pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych. Przy czym, monitorowanie sprzedaży wyrobów węglowych w ramach zwolnień polega w istocie na dorejestrowaniu tej sprzedaży już po odbiorze wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego.

Oznacza to, że pośredniczący podmiot węglowy poprzez dokonanie określonych czynności w określonych terminach, obowiązany jest „odwzorować” w Systemie daną sprzedaż wyrobów węglowych objętych zwolnieniem do określonego podmiotu. Podstawą tego odwzorowania - sporządzenia projektu e-DD - jest faktura dokumentująca sprzedaż wyrobów węglowych objętych zwolnieniem, która zawiera m.in. jednoznaczną ilość wyrobów węglowych, które zostały sprzedane i dostarczone finalnemu nabywcy węglowemu w ramach zwolnienia.

Z uwagi na to, że sporządzenie projektu e-DD następuje po dostarczeniu finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych na podstawie faktury dokumentującej tę sprzedaż, jak również, że faktura w okolicznościach określonych w art. 31a ust. 3i ustawy (gdy sprzedaż nie jest realizowana w ramach wykonania umów, o których mowa w art. 31a ust. 3e ustawy), zastępuje oświadczenie o przeznaczeniu wyrobów węglowych, ustawodawca nadał temu dokumentowi - fakturze dokumentującej sprzedaż wyrobów węglowych objętych zwolnieniem - istotnego znaczenia.

Tym samym co do zasady podstawą do wypełnienia pierwszego z ww. warunków zwolnienia - sporządzenia projektu e-DD, jest faktura (spełniająca ustawowe warunki), która będzie odzwierciedlała ilość faktycznie sprzedanych wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu w ramach zwolnień. Tylko bowiem w stosunku do tej ilości sprzedanych wyrobów węglowych możliwe jest zastosowanie zwolnienia z opodatkowania akcyzą.

Z kolei wypełnienie drugiego z ww. warunków dotyczącego oświadczenia jest w głównej mierze uzależnione od określonego stanu faktycznego będącego przedmiotem danej transakcji pomiędzy pośredniczącym podmiotem węglowym a finalnym nabywcą węglowym.

W przypadku sprzedaży, która nie jest realizowana w ramach wykonania umów o których mowa w art. 31a ust. 3e ustawy, zgodnie z intencją ustawodawcy przewidzianą w art. 31a ust. 3i ustawy, odbiór przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż, będzie jego oświadczeniem, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy. Tym samym odbiór faktury dokumentującej sprzedaż wyrobów węglowych będzie równoznaczny ze złożeniem oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego.

Ustawodawca nie precyzuje formy jaką winien przybrać odbiór faktury przez finalnego nabywcę węglowego. Zdaniem Organu analiza całości uregulowań ustawy, w tym cel nowelizacji obowiązującej od 1 lutego 2021 r. pozwala w niebudzący sposób stwierdzić, że pośredniczący podmiot węglowy stosując ułatwienie przewidziane w treści art. 31a ust. 3i ustawy winien jest móc udowodnić fakt odbioru faktury przez finalnego nabywcę węglowego, tj. udowodnić w toku odpowiedniego postępowania fakt spełnienia warunków do realizacji zwolnienia. Przyjąć zatem należy, że w świetle ustawy o podatku akcyzowym dopuszczalna jest każda forma uzyskania potwierdzenia odbioru faktury, która będzie w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzała fakt dostarczenia przez pośredniczący podmiot węglowy faktury dokumentującej sprzedaż zwolnionych od akcyzy wyrobów węglowych konkretnemu finalnemu nabywcy węglowemu.

Brak wskazania przez ustawodawcę konkretnej formy potwierdzenia odbioru oznacza, że ustawodawca pozostawił w tym zakresie swobodę wyboru tej formy pośredniczącym podmiotom węglowym, przy czym dopiero wiedza pośredniczego podmiotu węglowego, kiedy faktura została odebrana (odbiór przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż będzie jego oświadczeniem, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy), oznacza że została spełniona jedna z przesłanek do zastosowania zwolnienia.

Akceptowalna zatem będzie każda forma, która pozwalać będzie bez żadnych wątpliwości ustalić, czy i kiedy faktura dotarła do finalnego nabywcy węglowego.

Z przedstawionego przez Państwa we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że od 1 stycznia 2026 r. będą Państwo wystawiali faktury ustrukturyzowane za pośrednictwem Krajowego Systemu e‑Faktur (KSeF) i odbiór tych faktur planują Państwo uznawać za spełnienie obowiązku złożenia oświadczenia o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie ustawy o podatku akcyzowym, w trybie przewidzianym w art. 31a ust. 3i tej ustawy, w przypadku finalnych nabywców węglowych działających w charakterze podatników będących podmiotami gospodarczymi, tj. niebędących podmiotami wymienionymi w art. 106gb ust. 4 ustawy o VAT.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 106na ustawy o podatku VAT, fakturę ustrukturyzowaną uznaje się za wystawioną w dniu jej przesłania do Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF). Natomiast zgodnie z art. 106na ust. 3 ustawy o podatku VAT, faktura ustrukturyzowana jest uznana za otrzymaną przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur w dniu przydzielenia w tym systemie numeru identyfikującego tę fakturę.

W świetle powyższego, zdaniem Organu objęty wnioskiem sposób potwierdzania odbioru faktur ustrukturyzowanych, dokumentujących sprzedaż wyrobów węglowych przez Spółkę na rzecz finalnych nabywców węglowych, działających w charakterze podatników i będących podmiotami gospodarczymi, (tj. nie wymienionymi w art. 106gb ust. 4 ustawy o VAT jako podmioty mające prawo do odbioru faktury poza KSeF), będzie można uznać za złożenie oświadczenia, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie ustawy o podatku akcyzowym, w trybie przewidzianym w art. 31a ust. 3i tej ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko, względem zadanego we wniosku pytania, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Państwa sytuacji prawnopodatkowej w ramach przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz zadanego we wniosku pytania.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.