Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.252.2025.1.PJ

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 11 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej wpłynął 22 września 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu fatycznego

Prowadzą Państwo działalność gospodarczą, w ramach której posiadają (...), które oferują szeroki asortyment wysokiej jakości (...) i (...) (...) sprzedawanych pod marką (X.). (...) (X.) wytwarzane są w trzech miejscach w (...) i okolicach - (...) (...) jest w (...) głównej w (...) pod (...) (...), (...) wytwarzane jest w (...) głównej w (...)-(...), a produkty (...) w (...) (...) na (...). Ponadto Spółka posiada sieć (...) - punktów sprzedaży, w których dostępne są (...) ((...) i wyroby (...)) (X.). Sieć punktów sprzedaży stanowią zarówno (...) własne oraz (...) franczyzowe zlokalizowane na terenie (...) i okolic oraz w (...), jak również w mniejszych i większych sklepach spożywczych.

Spółka posiada koncesję Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na wytwarzanie energii elektrycznej wydaną na okres od (...) r. do (...) r. w jednostce kogeneracji ((...)), o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej (...) MW, wykorzystującej w procesie spalania gaz ziemny wysokometanowy, zlokalizowanej w (...).

Zdecydowana część energii elektrycznej wytworzonej w jednostce kogeneracji jest przez Wnioskodawcę zużywana, w (...) głównej w (...), zaś pozostała nadwyżka wyprodukowanej energii elektrycznej jest odsprzedawana podmiotowi posiadającemu koncesję obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Wnioskodawca posiada również instalację fotowoltaiczną o łącznej mocy instalacji (...) MW. Energia elektryczna w niej wytworzona jest większości zużywana przez Spółkę, zaś pozostała nadwyżka wyprodukowanej energii elektrycznej jest odsprzedawana podmiotowi posiadającemu koncesję obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Wnioskodawca dokonuje również zakupu energii elektrycznej od podmiotów posiadających koncesję na obrót energią elektryczną, którą zużywa w sieci swoich (...) oraz punktów sprzedaży.

Wnioskodawca mając świadomość obowiązków akcyzowych jako podmiotu posiadającego koncesję na wytarzanie energii elektrycznej związanych ze zużyciem wytwarzanej oraz zakupionej bez akcyzy energii elektrycznej:

·składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje AKC-4 według ustalonego wzoru;

·oblicza i wpłaca akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego;

·zgodnie z art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym prowadzi ilościową ewidencję energii elektrycznej.

Niezależnie od powyższego, Spółka w ramach działalności prowadzi wiele punktów sprzedaży (...) i wyrobów (...), w różnych lokalizacjach, z których około (...) lokalizacji jest przez Spółkę wynajmowana od podmiotów nieposiadających koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną, zwanych dalej: „Wynajmującymi”.

Wnioskodawca jednocześnie podkreśla, że jako najemca zawiera kompleksową umowę najmu w tych lokalizacjach, w której do zapewnienia mediów w tym również energii elektrycznej we wskazanej lokalizacji jest zobowiązany Wynajmujący. Przykładowy zapis w zawartej umowie najmu dotyczącej korzystania z mediów brzmi: „Wynajmujący umożliwi Najemcy prawidłowe korzystanie z lokalu, w tym w szczególności korzystanie z energii elektrycznej, ogrzewania oraz bieżącej wody”. We wskazanych lokalizacjach umowa między dystrybutorem energii elektrycznej nie jest zawierana przez Wnioskodawcę, lecz przez wynajmującego będącego nabywcą końcowym energii elektrycznej.

W tych miejscach Spółka jako najemca ponosi koszt zużycia mediów na podstawie wystawionych przez wynajmujących refaktur według stawek obowiązujących u dostawców mediów oraz w oparciu o wskazania podliczników i według ich zużycia przez Spółkę będącą najemcą. Wynajmujący następnie refakturuje na Wnioskodawcę koszt zużytej energii elektrycznej według powyższych założeń.

Stąd też w tych lokalizacjach punktów sprzedaży, w których dochodzi do refaktury kosztów energii elektrycznej na Wnioskodawcę, energia elektryczna refakturowana na Wnioskodawcę bez wątpienia jest już z zapłaconym podatkiem akcyzowym.

Wobec powyższego Wnioskodawca podjął wątpliwość odnośnie obowiązku opodatkowywania akcyzą energii elektrycznej, zużywanej przez Wnioskodawcę w wynajmowanych przez niego lokalizacjach, której koszt został na Wnioskodawcę refakturowany.

Wątpliwości te dotyczą również zakresu wymaganych danych, które należy umieszczać w ilościowej ewidencji energii elektrycznej.

Powyższe skłoniło Spółkę do zwrócenia się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o interpretację indywidualną dotyczącą wykazania w deklaracji akcyzowej ilości energii elektrycznej refakturowanej na Wnioskodawcę, a zakupionej już z zapłaconym podatkiem akcyzowym oraz obowiązku jej wykazywania w ilościowej ewidencji energii elektrycznej.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca jako podatnik, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, zużywający energię elektryczną wyprodukowaną przez siebie oraz zakupioną od podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną, jest zobowiązany do zadeklarowania, obliczenia i zapłaty podatku akcyzowego od ilości energii elektrycznej refakturowanej na Wnioskodawcę w lokalizacjach, w których Wnioskodawca jako najemca ponosi koszt zużycia energii elektrycznej już z zapłaconym podatkiem akcyzowym, na podstawie refaktur wystawionych przez wynajmujących nieposiadających koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną?

2.Czy Wnioskodawca jako podatnik, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, zużywający energię elektryczną wyprodukowaną przez siebie oraz zakupioną od podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną, jest zobowiązany do wykazywania w ilościowej ewidencji energii elektrycznej, ilości energii elektrycznej refakturowanej na Wnioskodawcę w lokalizacjach, w których Wnioskodawca jako najemca ponosi koszt zużycia energii elektrycznej już z zapłaconym podatkiem akcyzowym, na podstawie refaktur wystawionych przez wynajmujących nieposiadających koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Wnioskodawca jako podatnik, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, zużywający energię elektryczną wyprodukowaną przez siebie oraz zakupioną od podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną, nie jest zobowiązany do zadeklarowania, obliczenia i zapłaty podatku akcyzowego od ilości energii elektrycznej refakturowanej na Wnioskodawcę w lokalizacjach, w których Wnioskodawca jako najemca ponosi koszt zużycia energii elektrycznej już z zapłaconym podatkiem akcyzowym, na podstawie refaktur wystawionych przez wynajmujących nieposiadających koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną.

2.Wnioskodawca jako podatnik, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, zużywający energię elektryczną wyprodukowaną przez siebie oraz zakupioną od podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną, nie jest zobowiązany do wykazywania w ilościowej ewidencji energii elektrycznej, ilości energii elektrycznej refakturowanej na Wnioskodawcę w lokalizacjach, w których Wnioskodawca jako najemca ponosi koszt zużycia energii elektrycznej już z zapłaconym podatkiem akcyzowym, na podstawie refaktur wystawionych przez wynajmujących nieposiadających koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Spółka jako podmiot posiadający koncesję, zużywający energię elektryczną wyprodukowaną przez siebie lub zakupioną bez akcyzy, dokonywać będzie czynności będącej przedmiotem opodatkowania akcyzą, w myśl art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym:

„Art. 9. W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

pkt 3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2”.

W konsekwencji Wnioskodawca jest podatnikiem z tytułu czynności, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym oraz zobowiązanym w opisanym stanie faktycznym, do składania miesięcznych deklaracji podatkowych, zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Nie budzi zatem wątpliwości, że Wnioskodawca jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej nie posiada statusu nabywcy końcowego, a zatem zobowiązany jest jako podatnik podatku akcyzowego do obliczenia, zadeklarowania oraz wpłaty podatku akcyzowego.

Wnioskodawca natomiast powziął wątpliwość, czy od ilości energii elektrycznej, która jest na Wnioskodawcę refakturowana w wynajmowanych przez niego lokalizacjach w oparciu o wskazania liczników i według ich zużycia, zobowiązany jest do zadeklarowania, obliczenia i zapłaty podatku akcyzowego.

Energia ta jako zakupiona na terytorium kraju, przez podmiot nieposiadający koncesji (tj. Wynajmującego, który następnie refakturuje koszt tej energii na Wnioskodawcę), beż żadnej wątpliwości jest już z naliczonym podatkiem akcyzowym.

Natomiast podkreślić należy, że energia ta jest kupowana przez Wynajmującego będącego podmiotem nieposiadającym koncesji w oparciu o zawartą umowę miedzy dystrybutorem energii, a tymże podmiotem. Stąd też w ocenie Wnioskodawcy, dalsza refaktura kosztów zużycia tejże energii na Wnioskodawcę, nie będzie powodować po stronie Spółki obowiązku obliczania, deklarowania oraz zapłaty akcyzy od tej ilości energii.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek ten ciąży na podmiocie dokonującym sprzedaży tej energii nabywcy końcowemu, czyli podmiotowi, który na wcześniejszym etapie tę energię otrzymuje tj. Wynajmującemu, który dopiero po rozliczeniu jej zużycia w oparciu o wskazania liczników i urządzeń pomiarowych, refakturuje jej koszt na Wnioskodawcę.

Tym samym takie ujęcie obowiązków akcyzowych ma swoje uzasadnienie w związku z faktem zaistnienia na najwcześniejszym etapie czynności, z którą przepisy akcyzowe wiążą opodatkowanie akcyzą, to jest sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu w myśl art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Energia ta, jest bowiem wykazywana przez podatnika dokonującego sprzedaży energii nabywcy końcowemu, co ma swoje uzasadnienie w związku z faktem zaistnienia czynności, z którą przepisy akcyzowe wiążą opodatkowanie akcyzą.

Jednocześnie przepisy akcyzowe oprócz obowiązków deklaratoryjnych nakładają na podatnika, w którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, również konieczność prowadzenia ewidencji energii elektrycznej.

Obowiązek jej prowadzenia wynika z art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

1.Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

1)podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;

2)podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;

3)podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;

4)podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.

Spółka ma świadomość konieczności prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, jednakże wątpliwości Spółki odnoszą się do wymaganego zakresu danych w tej ewidencji, w szczególności pod kątem ilości energii zakupionej na terytorium kraju, która beż żadnej wątpliwości nabywana jest przez Spółkę już z naliczonym podatkiem akcyzowym.

Zgodnie bowiem z art. 138h ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym:

5.Ewidencja, o której mowa w ust. 1 powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1)energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju; [podkreślenie własne]

2)energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;

3)energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;

4)energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;

5)energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;

6)energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;

7)strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.

Stąd też wskazać należy, że Wnioskodawca odczytuje brzmienie przepisu art. 138h ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym w korelacji z art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w ten sposób, iż zobowiązany jest do ewidencjonowania wolumenu energii w kontekście swojego statusu podatnika zużywającego energię wyprodukowaną przez siebie lub zakupioną bez akcyzy.

Powyższa konkluzja w pełni koresponduje z celem, któremu ma służyć ewidencja akcyzowa, w szczególności umożliwiać weryfikację podstawy i przedmiotu opodatkowania, czemu w przedstawionym stanie faktycznie czyni całkowicie zadość, obrazując całość ruchu wyprodukowanej i zużytej przez Spółkę energii, a także zakupionej bez akcyzy.

Dlatego też wykazywanie w ewidencji ilościowej energii elektrycznej tej ilości energii, której koszt został na Spółkę refakturowany, zakupionej wcześniej na terytorium kraju z zapłaconym podatkiem akcyzowym, nie jest związane z żadną istotną czynnością z punktu widzenia akcyzowego. Innymi słowy dane te dotyczące energii elektrycznej już z naliczonym podatkiem akcyzowym są z punktu widzenia obowiązku ewidencyjnego całkowicie dodatkowe i niewymagane.

Natomiast podkreślić należy, że w odniesieniu do ilości energii zakupionej bez wątpienia już z zapłaconym podatkiem akcyzowym, ujmowanie jej w ewidencji wykracza całkowicie poza zakres „ryzyka akcyzowego”, a także co nie mniej istotne jest dublowaniem wykazywania energii już raz zewidencjowanej. Energia ta, jest ujmowana bowiem w ewidencji podatnika dokonującego sprzedaży energii nabywcy końcowemu, co ma swoje uzasadnienie w związku z faktem zaistnienia czynności, z którą przepisy akcyzowe wiążą opodatkowanie akcyzą.

Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie jest zobowiązana do ewidencjonowania tej ilości energii elektrycznej zakupionej na terytorium kraju z zapłaconym podatkiem akcyzowym, której koszt został na Wnioskodawcę refakturowany.

Spółka pragnie podkreślić, że takie też stanowisko przedstawił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 8 kwietnia 2024 r. znak: 0111-KDIB3-3.4013.4.2024.1.PJ:

„Zatem w prowadzonej m.in. przez podatnika ilościowej ewidencji energii elektrycznej, podatnik ten powinien wykazywać te dane, o których mowa w art. 138h ust. 5 ustawy, które wpływają na prawidłowe wywiązywanie się przez niego ze zobowiązań podatkowych, gdyż w przypadku podatnika podatku akcyzowego od energii elektrycznej ewidencja służy celom kontrolnym i stanowi podstawę do sporządzania deklaracji podatkowej.

Odnosząc się zatem ściśle do sformułowanego przez Państwa pytania w kontekście przedstawionych we wniosku okoliczności faktycznych należy stwierdzić, że Spółka jako podatnik, zużywający wyprodukowaną przez siebie energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy przekraczającej 1MW, nie jest zobowiązana do wykazywania w prowadzonej ilościowej ewidencji energii elektrycznej, ilości energii elektrycznej zakupionej przez Spółkę na terytorium kraju jako nabywca końcowy energii z zapłaconym podatkiem akcyzowym, tj. energii elektrycznej, od której podatnikiem jest, co do zasady, jej sprzedawca”.

Dlatego też, stanowisko Spółki zawarte w niniejszym wniosku poparte przywołanymi przepisami prawa, należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w odniesieniu do sformułowanych pytań, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz.126, ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W poz. 33 załącznika nr 1 do ustawy wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy:

W art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy wskazano, że:

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy:

Art. 9 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

W art. 11 ust. 2 ustawy wskazano, że:

W myśl art. 5 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy:

W myśl natomiast art. 138h ustawy:

1.Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

Jak z kolei stanowi § 2 ust. 1-4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2023 r. w sprawie ewidencji, dokumentacji i protokołów dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz.U. z2023 r. poz.2817), zwanym dalej „rozporządzeniem” lub „rozporządzeniem w sprawie ewidencji”:

W § 3 rozporządzenia wskazano natomiast:

Mając na uwadze powyższe należy zauważać, że w zakresie energii elektrycznej ustawodawca zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy enumeratywny katalog czynności, których dokonanie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą. W art. 11 ustawy określono natomiast moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku zdarzeń podlegających opodatkowaniu dotyczących energii elektrycznej. Wreszcie konsekwencją dokonania czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą i powstania obowiązku podatkowego jest ciążące na podatniku zobowiązanie do rozliczenia i zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24 ustawy.

Zauważyć także należy, że podatek akcyzowy jest zasadniczo podatkiem jednofazowym. Z zasadą jednokrotności opodatkowania akcyzą (w zakresie energii elektrycznej, wyrażoną art. 9 ust. 3 ustawy), wiąże się również zasada opodatkowania konsumpcji, która sprowadza się do obciążania ciężarem ekonomicznym podatku ostatecznego nabywcy wyrobu. Zasada ta jest w szczególności uwidoczniona w stosunku do opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej na rzecz nabywcy końcowego zdefiniowanego w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy - podmiotu nabywającego energię elektryczną, nieposiadającego koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne. Zatem zgodnie z powyższą definicją wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji końcowemu nabywcy – konsumentowi. Przy czym opodatkowaniu podlega również zużycie energii elektrycznej w przypadkach określonych w ustawie.

Jednocześnie zgodnie z art 2. ust. 1 pkt 21 sprzedaż oznacza czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot. Na potrzeby opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych, ustawodawca ustanowił szeroką definicję sprzedaży, tak aby obejmowała wszystkie możliwe transakcje i czynności, których przedmiotem mogą być wyroby akcyzowe. W ten bowiem sposób racjonalny ustawodawca umożliwia zapewnienie powszechności opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich możliwych transakcji i czynności, które w świetle art. 5 ustawy mogą być w wielu przypadkach oderwane od transakcji w rozumieniu cywilnoprawnymi, co ma służyć zapewnieniu realizacji założonych przez normodawcę celów opodatkowania.

Obowiązek podatkowy w przypadku energii elektrycznej powstaje, m.in. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 (zużycie przez podmiot posiadający koncesję) jak i w momencie jej sprzedaży nabywcy końcowemu (w związku z czynnością o której mowa art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy) przy czym, co wynika wprost z art. 11 ust. 2 ustawy, jest to związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Jak wskazano wyżej, zgodnie definicją nabywcy końcowego, wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji nabywcy końcowemu, w tym przez podmiot posiadający koncesję jak i przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tą energię.

Z kolei opodatkowaniu akcyzą nie podlega samo wytwarzanie energii elektrycznej, jak i energia elektryczna, która jest przedmiotem obrotu pomiędzy podmiotami posiadającymi koncesję, a także sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję przez podmiot, który tą energię elektryczną wyprodukował i który sam takiej koncesji nie posiada.

Opodatkowaniu, zgodnie z zasadą jednofazowości, nie podlega także energia elektryczna nabyta przez nabywcę końcowego (nabyta od podmiotu posiadającego koncesję z akcyzą zawartą w cenie), która została odsprzedana (refakturowana) innemu podmiotowi. Tym samym pomimo faktu, że w takiej sytuacji dochodzi do sprzedaży w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy, to ta kolejna czynność z uwagi na treść art. 9 ust. 3 ustawy co do zasady nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że posiadają Państwo koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej i są podatnikiem z tytułu dokonywania czynności o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy, w zakresie zużycia energii elektrycznej nabywanej od innego podmiotu posiadającego koncesję oraz w zakresie zużycia wytwarzanej przez Państwa energii w oparciu o jednostkę kogeneracyjną i instalację fotowoltaiczną.

Jednocześnie w ramach działalności prowadzą Państwo wiele punktów sprzedaży w różnych lokalizacjach, z których około (...) lokalizacji jest przez Spółkę wynajmowana od podmiotów nieposiadających koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną.

Jako najemca tych punktów zawierają Państwo umowę najmu, w której do zapewnienia mediów w tym również energii elektrycznej jest zobowiązany Wynajmujący. We wskazanych lokalizacjach umowa między dystrybutorem energii elektrycznej nie jest zawierana przez Państwa, lecz przez Wynajmującego będącego nabywcą końcowym energii elektrycznej.

W tych miejscach ponoszą Państwo koszt zużycia mediów na podstawie wystawionych przez wynajmujących refaktur według stawek obowiązujących u dostawców mediów oraz w oparciu o wskazania podliczników i według ich zużycia przez Państwa będących najemcą. Wynajmujący następnie refakturuje na Państwa koszt zużytej energii elektrycznej, która jest już z zapłaconym podatkiem akcyzowym.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności faktyczne stwierdzić należy, że w tym zakresie (objętym pytaniem nr 1) znajdzie zastosowanie art. 9 ust. 3 ustawy, w świetle którego refakturowana na Państwa energia elektryczna, która jest już z zapłaconym podatkiem akcyzowym, nie będzie podlegała kolejny raz opodatkowaniu akcyzą, pomimo tego że są Państwo podmiotem posiadającym koncesję.

W konsekwencji zgodzić się należy z Państwa oceną, że nie są Państwo zobowiązani do zadeklarowania, obliczenia i zapłaty podatku akcyzowego od ilości energii elektrycznej refakturowanej na Państwa w lokalizacjach, w których jako najemca ponoszą Państwo koszt zużycia energii elektrycznej już z zapłaconym podatkiem akcyzowym, na podstawie refaktur wystawionych przez wynajmujących nieposiadających koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 2 wyjaśnić należy, że prowadzenie ewidencji ilościowej energii elektrycznej przez podmioty do jej prowadzenia zobowiązane zgodnie z art. 138h ust. 1 ustawy służy, co do zasady, prawidłowemu rozliczeniu podatku akcyzowego i jest w przypadkach określonych w art. 138h ust. 1 pkt 1-3 ustawy zasadniczo związane z wykonywanymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem w prowadzonej m.in. przez podatnika ilościowej ewidencji energii elektrycznej, podatnik ten powinien wykazywać te dane, o których mowa w art. 138h ust. 5 ustawy, które przede wszystkim wpływają na prawidłowe wywiązywanie się przez niego ze zobowiązań podatkowych, gdyż w przypadku podatnika podatku akcyzowego od energii elektrycznej ewidencja służy celom kontrolnym i stanowi podstawę do sporządzania deklaracji podatkowej. Co prawda m.in. podmiot posiadający koncesję winien ewidencjonować także inne czynności, które co do zasady nie stanowią jeszcze czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą, takich jak np. sprzedaż energii elektrycznej podmiotom posiadającym koncesję, niemniej ma to również związek z uwidocznieniem w tej ewidencji wszelkich zdarzeń, które ewentualnie mogą mieć wpływ na prawidłowe wywiązywanie się podmiotów z obowiązków podatkowych. Jak jednak słusznie Państwo zauważają, ewidencjonowanie w Państwa przypadku nabywanej energii elektrycznej z zapłaconym podatkiem na wcześniejszym etapie obrotu, nie będzie miało wpływu na Państwa rozliczenia, tym samym nie jest w ocenie Organu w objętym wnioskiem stanie faktycznym konieczne.

Odnosząc się zatem do sformułowanego przez Państwa pytania nr 2 w kontekście przedstawionych we wniosku okoliczności faktycznych należy stwierdzić, że nie są Państwo zobowiązani do wykazywania w ilościowej ewidencji energii elektrycznej, ilości energii elektrycznej refakturowanej na Państwa w lokalizacjach, w których jako najemca ponoszą Państwo koszt zużycia energii elektrycznej już z zapłaconym podatkiem akcyzowym, na podstawie refaktur wystawionych przez wynajmujących nieposiadających koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną.

W konsekwencji Państwa stanowisko w tym zakresie (objęte pytaniem nr 2), jest zdaniem Organu prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W odniesieniu do powołanej przez Państwa interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych oraz konkretnych stanów prawnych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz.111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 iart.54§ 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art.57aPPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.