Interpretacja indywidualna z dnia 25 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.737.2025.4.KO

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie m.in. podatku od towarów i usług.

Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 24 października 2025 r. będącym odpowiedzią na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, prowadzącym działalność (…). Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: Grupa). Grupa (…). Dzięki długoletniemu doświadczeniu oraz posiadanym patentom zdobyła zaufanie i uznanie Klientów.

Działalność Wnioskodawcy polega na (…)

Wnioskodawca posiada (…).

Wnioskodawca w roku 2022 przystąpił do umowy partnerskiej (dalej: Umowa) podpisanej w 2015 r. przez Grupę oraz przez Kontrahenta.

Celem przystąpienia do umowy partnerskiej było uzyskanie przez Wnioskodawcę wsparcia inwestycyjnego dla zwiększenia produkcji prowadzonej w Polsce. W celu rozbudowy hali produkcyjnej, Kontrahent zobowiązał się do udzielenia Wnioskodawcy wsparcia w wysokości (…). Wnioskodawca zobowiązał się do wystawiania faktury sprzedażowej w momencie otrzymania każdej transzy. Opis na fakturze: Wsparcie inwestycyjne.

Wnioskodawca od roku 2022 ponosił wydatki na rozbudowę hali produkcyjnej, a następnie wprowadził ją do ewidencji środków trwałych i w lutym 2024 rozpoczął amortyzację. W wyniku uzgodnień, pierwsza transza w 2023 w wysokości (…) została rozliczona w drodze kompensaty wzajemnych zobowiązań, zaś w czerwcu 2024 i 2025 kolejne transze w tej samej wysokości wpłynęły na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Kwota poniesionych nakładów przewyższała wartość otrzymanych transz. Ostatnia transza wpłynie w roku 2026. Również po tym wpływie, kwota dofinansowania nie pokryje w całości wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na rozbudowę hali produkcyjnej. W zamian za wsparcie, strony zobowiązały się do współpracy do (...) 2030. Kontrahent dostarcza Wnioskodawcy materiały do (…).

Wnioskodawca w 2023 oraz 2024 r. rozpoznał przychód z tytułu otrzymanych wpłat oraz dokonywał odpisów amortyzacyjnych w pełnej wysokości. Aktualnie planowana jest korekta rozliczeń, tak aby były one zgodne z obowiązującymi przepisami podatkowymi.

Wnioskodawca ustala różnice kursowe na podstawie art. 9b ust 1 pkt 1 w zw. z art. 15 a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( dalej: ustawa o CIT).

Wniosek dotyczy zdarzenia przeszłego.

Pismem z 24 października 2025 r. uzupełniono opis sprawy następująco.

1. Na czym będzie polegała współpraca do 31 sierpnia 2030 r. pomiędzy Państwem a kontrahentem?

Odpowiedź:

Wnioskodawca będzie kontynuował współpracę w ramach umowy ramowej, do której przystąpił, to znaczy będzie nabywał od Kontrahenta materiały (…).

2. Czy, gdyby nie otrzymali Państwo wsparcia finansowego na rozbudowę hali produkcyjnej od kontrahenta, to podjęliby Państwo z nim współpracę?

Odpowiedź:

Współpraca z Kontrahentem trwa niezależnie od otrzymanego wsparcia finansowego. Dofinansowanie rozbudowy hali umożliwiło intensyfikację współpracy. Brak wsparcia na rozbudowę hali oznaczałby współpracę na mniejszą skalę, ale współpraca by trwała.

3. W jaki sposób została wyliczona kwota przyznanego Państwu wsparcia finansowego w celu rozbudowy hali produkcyjnej i od czego uzależniona była jej wysokość?

Odpowiedź:

Kwota wsparcia jest kwotą, jaką udało się wynegocjować na poziomie Grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca. Wnioskodawca nie dysponuje żadnymi kalkulacjami w tym zakresie.

4. Czy w jakimkolwiek przypadku są Państwo zobowiązani do zwrotu otrzymanego wsparcia finansowego na rozbudowę hali produkcyjnej, np. naruszenia warunków współpracy, proszę opisać?

Odpowiedź:

Nie, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zwrotu wsparcia, nawet w przypadku, gdyby doszło do naruszenia warunków współpracy.

5. Czy faktury zakupowe w związku z rozbudową hali są wystawiane na Państwa?

Odpowiedź:

Tak, faktury zakupowe w związku z rozbudową hali wystawiane były na Wnioskodawcę.

6. Czy nabywane towary i usługi związane z rozbudową hali produkcyjnej są/będą ujmowane przez Państwa na koncie przejściowym tzn. czy są/będą ujęte przejściowo w prowadzonej ewidencji dla potrzeb rozliczenia podatku VAT?

Odpowiedź:

Wnioskodawca wykorzystywał konta przejściowe (środki trwałe w budowie) na potrzeby rozliczenie podatku dochodowego, tzn. do czasu zakończenia inwestycji i rozpoczęcia amortyzacji. Podatek VAT naliczony rozliczany był przez Wnioskodawcę na bieżąco i również na bieżąco ujmowany w prowadzonej ewidencji dla potrzeb rozliczenia podatku VAT

7. Na czyją rzecz i na czyj rachunek są/będą nabywane towary i usługi związane z rozbudową hali produkcyjnej?

Odpowiedź:

Towary i usługi związane z rozbudową hali produkcyjnej nabywane były na rzecz i rachunek Wnioskodawcy.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczenie pytania jak we wniosku)

5. Czy otrzymany zwrot wydatków podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Zdaniem Wnioskodawcy zwrot wydatków opisany we wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie dojdzie tu do świadczenia jakichkolwiek usług na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawy o VAT).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

a)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

b)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

c)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy, a więc każde świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania, niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

a)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

b)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Trzeba podkreślić, że oba ww. warunki muszą być spełnione, aby świadczenie jako usługa podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

W opisanym przypadku nie mamy zatem do czynienia ze świadczeniem, które w świetle wskazanych powyżej przesłanek mogłoby zostać uznane na gruncie ustawy o VAT za usługę. Dodatkowo należy wskazać na zapis art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na mocy tego przepisu, dofinansowanie/zwrot kosztów ogólnej działalności nie podlega opodatkowaniu VAT. Jedynie dopłaty (zwroty), które da się przypisać do konkretnych usług czy dostaw, i które mają bezpośredni wpływ na cenę tych konkretnych usług czy dostaw, uwzględniane są w podstawie opodatkowania. Tak wypowiedział się m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach:

-z dnia 28 stycznia 2025r., sygn. I FSK 14/21,

-z dnia 25 października 2014r., sygn. I FSK 289/21.

Zdaniem Sądu, przesłanką pozwalającą zaliczyć dotację do podstawy opodatkowania jest jej udzielenie w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc gdy stanowić będzie wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług lub dostawę towarów. Przy czym chodzi tu o bezpośredni związek dofinansowania z ceną konkretnej dostawy/usługi. Przesłankami wskazującymi na ten bezpośredni związek są następujące okoliczności:

-dofinansowanie ma celu dostarczenie określonego towaru lub wykonanie określonej usługi,

-cena za usługę czy towar, którą zapłaci nabywca zmniejszy się na skutek otrzymanego dofinansowania,

-musi być możliwe zidentyfikowanie świadczenia wzajemnego.

W opisanym przypadku, nie mamy zatem do czynienia ani z usługą opodatkowaną VAT ani z dotacją opodatkowaną VAT. W ramach umowy z Kontrahentem, Wnioskodawca otrzyma zwrot poniesionych wydatków, co na gruncie przepisów podatkowych traktowane jest jako dotacja zakupowa (zwrot poniesionych wydatków), która nie jest opodatkowana podatkiem VAT. Celem uzyskanego wsparcia jest nie świadczenie konkretnej usługi, lecz rozbudowa hali produkcyjnej, która służyć ma m.in. produkcji w ramach współpracy z Kontrahentem.

W związku z tym, transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z wyżej wskazanymi regulacjami, przy ocenie charakteru świadczenia, jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

W tym miejscu należy wskazać, że jak wynika z powołanych powyżej przepisów, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Należy w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z 15 lipca 1982 r. w sprawie C-89/91 Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto, TSUE przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem, pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub jej ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Jak wynika z powyższej analizy art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie stanowi, co do zasady, usługę. Muszą być jednak przy tym spełnione następujące warunki:

-istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

-wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługę świadczoną na rzecz usługobiorcy,

-istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi,

-odpłatność za otrzymane świadczenie (usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

-istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zaprezentowana argumentacja w przedmiocie wzajemności świadczeń jako warunku koniecznego do uznania usługi za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT znajduje szerokie poparcie w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych, jak i w powołanym już powyżej orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Szczególnie trafnie kwestię tę ujął WSA w Kielcach w wyroku z 15 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 89/12, w którym stwierdził, że: „Świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Aby usługa podlegała obowiązkowi podatkowemu z tytułu VAT koniecznym warunkiem jest, by świadczona była odpłatnie, przy czym pomiędzy czynnością podlegającą opodatkowaniu (usługą) a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu jej wyświadczenia musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek”.

Z kolei w wyroku z 29 października 2009 r. C-246/08 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przypomniał, że jeżeli działalność usługodawcy polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, brak jest podstawy opodatkowania i usługi te nie podlegają tym samym podatkowi VAT (teza 43). Świadczenie usług tylko wtedy dokonywane jest odpłatnie w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy, jeżeli pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywisty ekwiwalent usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy (teza 44).

Podsumowując należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to odpłatne świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że przystąpili Państwo do umowy partnerskiej podpisanej w 2015 przez Grupę oraz przez Kontrahenta. Celem przystąpienia do umowy partnerskiej było uzyskanie przez Państwa wsparcia inwestycyjnego dla zwiększenia produkcji. W celu rozbudowy hali produkcyjnej, Kontrahent zobowiązał się do udzielenia Państwu wsparcia w wysokości (…) w czterech równych transzach przekazywanych co roku w latach 2023-2026. Zobowiązali się Państwo do wystawiania faktury sprzedażowej w momencie otrzymania każdej transzy. Opis na fakturze: Wsparcie inwestycyjne.

W zamian za wsparcie, strony zobowiązały się do współpracy do (...) 2030. Na pytanie, na czym będzie polegała współpraca do (...) 2030 r. pomiędzy Państwem a kontrahentem, odpowiedzieli Państwo, że będą kontynuować współpracę w ramach umowy ramowej, do której przystąpili, to znaczy będą Państwo nabywać od Kontrahenta materiały (…).

Dofinansowanie rozbudowy hali umożliwiło intensyfikację współpracy.

Brak wsparcia na rozbudowę hali oznaczałby współpracę na mniejszą skalę, ale współpraca by trwała. Kontrahent dostarcza Państwu materiały (..).

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy otrzymany zwrot wydatków podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości wskazać należy, że świadczenie usług zakłada istnienie dwóch podmiotów, a więc tego, który świadczy usługę (usługodawcy) i tego, który świadczenie odbiera (usługobiorcy), czyli konsumenta usługi. Skoro opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług, to znaczy, że istnieje stosunek prawny pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą, a rezultatem tego związku jest wzajemne działanie tych podmiotów. Działanie to polega na tym, że wynagrodzenie otrzymywane przez wykonawcę usługi następuje w zamian za wykonanie usługi na rzecz jej odbiorcy. Pomiędzy odpłatną czynnością podlegającą opodatkowaniu, a otrzymywanym z tytułu tej czynności wynagrodzeniem musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek.

Z przedstawionego opisu wynika, że mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną – świadczeniem w zamian za wynagrodzenie określone w odrębnej umowie, tj. Porozumieniu. Należy zauważyć, że zobowiązanie się Państwa do współpracy do (...) 2030r. na większą skalę, stanowić będzie odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ czynność ta wiąże się z wynagrodzeniem (ekwiwalentem będzie przyznane Państwu wsparcie inwestycyjne).

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku w związku z otrzymaniem przez Państwa wsparcia inwestycyjnego (dla zwiększenia produkcji w celu rozbudowy hali produkcyjnej) występuje odpłatne świadczenie usługi w postaci zobowiązania się do współpracy na większą skalę. Bowiem brak wsparcia na rozbudowę hali oznaczałby współpracę na mniejszą skalę.

W rozpatrywanej sprawie wykonane przez Państwa czynności tj. zobowiązanie się do współpracy do (...) 2030 r. na większą skalę wypełnia definicję świadczenia usług. W opisanej sytuacji mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną – świadczeniem w zamian za wynagrodzenie. Przyznanie Państwu wsparcia inwestycyjnego (dla zwiększenia produkcji w celu rozbudowy hali produkcyjnej) następuje w zamian za zobowiązanie się do współpracy do (...) 2030 r. na większą skalę.

Reasumując, w niniejszym przypadku następuje świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, gdyż określone świadczenie pieniężne zostaje wypłacone w związku z określonymi Państwa czynnościami w zakresie zobowiązanie się do współpracy do (...) 2030 r. na większą skalę. Spełniona zatem jest przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności (wsparcie inwestycyjne dla zwiększenia produkcji w celu rozbudowy hali produkcyjnej), a otrzymaniem świadczenia wzajemnego (zobowiązanie się do współpracy do (...) 2030 r. na większą skalę), co jest warunkiem koniecznym do uznania, że czynność w postaci zobowiązania się do współpracy do (...) 2030 r. na większą skalę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Stanowisko Państwa w zakresie podatku od towarów i usług należało więc uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług.

Ocena prawna stanowiska Państwa w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.