Interpretacja indywidualna z dnia 19 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.477.2025.2.AS

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu Spółki wydatków poniesionych na składki na ubezpieczenie na życie z UFK dla Prezesa i Wiceprezesów - członków zarządu. Uzupełnili go Państwo pismem z 8 października 2025 r. (wpływ 8 października 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca.

Opis zdarzenia przyszłego

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) (dalej jako: „Spółka”, „Podatnik”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą rachunkowo-księgową. Jest podatnikiem podatku od osób prawnych a także czynnym podatnikiem podatku VAT w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775, dalej jako: „Ustawa VAT”). Spółka ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Zarząd Spółki jest 3-osobowy. Podstawą wypłaty wynagrodzenia na rzecz członków zarządu jest uchwała wspólników. Członkowie zarządu są jednocześnie udziałowcami Spółki. W związku z wypłatą ww. wynagrodzenia Zarządowi, na Spółce ciążą obowiązek płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spółka jako ubezpieczający zamierza zawrzeć 3 indywidualne polisy na życie (...) z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym ze Składką Regularną oraz możliwością uiszczania Składek Dodatkowych (dalej jako: „Umowa”, „Polisa”), wskazując jako Ubezpieczonych swoich trzech członków zarządu: A.A. będącego Prezesem Zarządu, B.B. oraz C.C. będących Wiceprezesami Zarządu.

Umowy ubezpieczenia zostaną zawarte z towarzystwem ubezpieczeń (...) Towarzystwo Ubezpieczeń na Życie Spółka Akcyjna.

Przedmiotem ubezpieczenia jest życie ubezpieczonych. Zakres ubezpieczenia obejmuje śmierć ubezpieczonych w okresie ubezpieczenia albo dożycie przez nich daty dożycia określonej w umowie. Uposażeni, czyli osoby uprawnione do otrzymania świadczenia z tytułu śmierci ubezpieczonego zostali określeni zgodnie z Ogólnymi Warunkami Ubezpieczenia. Osobą uposażoną nie jest Spółka.

Polisy mają tworzyć pozapłacowy składnik wynagrodzenia szeroko pojęty jako benefit. Ubezpieczyciel podejmuje decyzje o objęciu ochroną oraz o wysokości składki za ryzyko ubezpieczeniowe badając wiele czynników jak np. wiek, stan zdrowia, rodzaj wykonywanej pracy itp.

W ramach polisy wszystkie składki będą opłacane przez Spółkę, który wystąpi w roli Ubezpieczającego w zawartej umowie ubezpieczenia. Polisa będzie miała charakter ochronno-inwestycyjny, zaś składki opłacane przez Spółkę składać się będą z dwóch części: obowiązkowej składki regularnej oraz dobrowolnej składki dodatkowej, która również powiększy wysokość sumy ubezpieczenia na życie, w razie śmierci Ubezpieczonego. Obowiązkowa składka regularna w 50% jej wysokości będzie poświęcana na opłacenie ochronnej części ubezpieczenia na życie, a w pozostałych 50% na opłacenie części inwestycyjnej - ubezpieczenie na życie z UFK. Dobrowolna składka dodatkowa będzie stanowiła ubezpieczenie na życie z UFK. Umowa nie stanowi grupowej umowy ubezpieczenia, jest indywidualną umową ubezpieczenia. Polisa zawiera liczne opłaty, między innymi za zarządzanie aktywami, za udział w zysku, za ryzyko ubezpieczeniowe, opłatę administracyjną itp. Przedmiotem Umów jest życie Ubezpieczonych oraz inwestowanie przez Ubezpieczyciela, w sposób wskazany przez Ubezpieczającego i na ryzyko Ubezpieczającego środków pochodzących ze składek wpłacanych z tytułu Umów w ramach Ubezpieczeniowych Funduszy Kapitałowych w okresie, na jaki Umowy zostaną zawarte (polisy mają zatem charakter ochronno-inwestycyjny). Celem Umów nie jest realizacja zysków, w krótkim horyzoncie czasowym. Celem Umów jest ochrona życia Ubezpieczonego oraz długofalowe budowanie kapitału. Zawarcie Umów wiąże się z inwestycją w instrumenty finansowe oferowane w postaci Ubezpieczeniowych Funduszy Kapitałowych o zróżnicowanym profilu ryzyka. Zgodnie z Ogólnymi Warunkami Umowy zakres ubezpieczenia będą obejmowały w zależności od umowy dożycie przez Ubezpieczonego daty Dożycia oraz życie Ubezpieczonego w Okresie Ubezpieczenia. Ze względu na inwestycyjny charakter Umów wysokości ww. świadczeń uzależnione będą od wartości zgromadzonych środków, czyli od Wartości Rachunku (sumy Części Bazowej Rachunku oraz Części Wolnej Rachunku). Dodatkowe umowy pozwolą na rozszerzenie ochrony ubezpieczonego o takie ryzyka jak ubezpieczenie od chorób, w wyniku nieszczęśliwego wypadku, operacji, pobytu w szpitalu w wyniku wypadku, inwalidztwa itp. Ubezpieczający nie jest uprawniony do otrzymania świadczenia kapitałowego z polisy. Spółka również nie bierze pod uwagę bycie uposażonym w tych polisach. Uprawnionymi byliby Ubezpieczeni lub uposażeni, domyślnie rodziny Ubezpieczonych, chyba że strony umowy wskażą inaczej. Spółka może np. dokonać konwersji (tj. zmiany sposobu podziału Jednostek Funduszy) na rachunkach. Spółka może również dokonać cesji praw wynikających z umowy na Ubezpieczonego, wtedy powyższe prawa do dysponowania środkami jak i konwersje jednostek uczestnictwa pozostanie w jego kwestii (Ubezpieczonego). Umowy przewidują regularne, miesięczne opłacanie składek z możliwością wpłacania kwot dodatkowych w dowolnym momencie trwania Umowy. Główny Rachunek składałby się z Części Bazowej, na którym Składki Regularne zapisywane będą w postaci Jednostek UFK oraz Części Wolnej, na którym Składki Dodatkowe będą również zapisywane w postaci Jednostek UFK. Opłacane składki (Regularne i Dodatkowe) są przeznaczane na cele inwestycyjne. Składki Regularne oraz Dodatkowe mogą być nadpłacane przez Ubezpieczającego. Zgodnie z OWU w trakcie trwania Umów Ubezpieczający (Spółka) może dokonywać częściowych wypłat ze środków zgromadzonych na Rachunku, pod warunkiem utrzymania minimalnego salda Części Bazowej Rachunku, przy czym w okresie pierwszych 5 lat Polisy częściowa wypłata Świadczenia Wykupu jest możliwa wyłącznie z Części Wolnej Rachunku, dobrowolnej, na której zapisywane są Składki Dodatkowe. Beneficjentem świadczeń wypłaconych z tytułu opłacania składki dotyczącej rachunku w części inwestycyjnej polisy będzie zawsze Ubezpieczony, członek Zarządu, nigdy Spółka. Spółka nie może i nie planuje dokonywać wypłaty z części inwestycyjnej umowy na swoją rzecz i nie będzie beneficjentem zgromadzonych tam środków. Otrzymane przez Zarząd środki pieniężne z tytułu wykupu częściowego bądź całkowitego mogą być większe niż suma składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy z uwagi na charakter inwestycyjny środków i możliwość osiągnięcia z nich zysku kapitałowego. Przekazanie przez Spółkę części lub całości środków pieniężnych Ubezpieczonym będzie pochodziło z części inwestycyjnej ubezpieczenia. Środki pieniężne z tytułu wykupu częściowego bądź całkowitego polis ubezpieczeniowych otrzymane przez Ubezpieczonych będą wiązać się ze składkami zarówno ochronnymi jak i inwestycyjnymi - regularnymi i dodatkowymi. Wniosek o wypłatę środków, w trakcie trwania ubezpieczenia, może składać wyłącznie Spółka jako Ubezpieczający. Ubezpieczeni nie mają takiego uprawnienia i do chwili faktycznej wypłaty środków z polisy na ich rzecz nie mają oni żadnego prawa do tych środków (do momentu wypłaty środków z polisy zgodnie z dyspozycją Spółki, Ubezpieczony nie ma żadnych uprawień do tych środków). Dysponentem środków zgromadzonych w części inwestycyjnej w trakcie ich gromadzenia będzie Spółka, zaś z chwilą wypłaty - ubezpieczony lub osoba trzecia, ale nie Ubezpieczający. Ubezpieczający oraz Ubezpieczeni przez okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zawarto Umowy nie mogą wypłacić kwoty stanowiącej wartości odstąpienia od umowy, nie mają możliwości zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z Umów, ani wypłaty z tytułu dożycia wieku oznaczonego w Umowach. Umowy będą zawarte na czas określony. Początek Okresu Ubezpieczenia będzie wskazany na Polisie. Rekomendowany przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe minimalny okres trwania Umów i długość trwania horyzontu inwestycyjnego wynosi 10 lat. Okres ten wynika z potrzeby zapewnienia odpowiednio długiego czasu pozwalającego na zbudowanie zamierzonego kapitału w oparciu o regularne wpłaty oraz na długofalowym budowaniu relacji między Ubezpieczającym, a Ubezpieczonym. Z punktu widzenia Spółki, celem objęcia członków zarządu Ubezpieczeniem na życie z UFK jest ich dodatkowa motywacja oraz zwiększenie lojalności wobec Spółki (Ubezpieczony będzie mniej chętny do rezygnacji ze współpracy w sytuacji, gdy Spółka będzie opłacać za niego składki ubezpieczeniowe z częścią kapitałową). Ubezpieczony będzie również pracował wydajniej wiedząc, że jest objęty ochroną ubezpieczeniową, z której w razie zdarzenia ubezpieczeniowego skorzysta on lub uposażeni, jeśli Ubezpieczony umrze. Zatem, opłacanie wskazanych składek przez Spółkę służy umacnianiu więzi Ubezpieczonego ze spółką i podtrzymywaniu współpracy. Dodatkowe benefity pozapłacowe stanowiłyby dodatkowe świadczenia dla nich. Jest to dodatek do wynagrodzenia (pozapłacowy element), który wpłynie bezpośrednio na ich sytuację finansową, ale też wpłynie pozytywnie na ich morale. Ubezpieczenie na życie dla członka zarządu wykupione przez spółkę może przysłużyć się efektywności wykonywanych przez nich zadań, bowiem służy zapewnieniu im oraz członkom ich rodzin bezpieczeństwa i stabilizacji, w sytuacji zajścia np. wypadku podczas wykonywania czynności na rzecz spółki. Zatem, ponoszone z tego tytułu wydatki, będą związane w sposób pośredni z uzyskanymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej. Prawa do ochrony nie można przenieść na nikogo innego. Jeśli chodzi o część kapitałową to zależy to od konstrukcji umowy lub od tego, czy została dokonana cesja praw wynikających z umowy na Ubezpieczonego. Benefity dla kluczowych osób w przedsiębiorstwie służą zapewnieniu płynności w prowadzeniu biznesu i nie są standardem na polskim rynku. Przyczyni się to do zwiększenia tej grupy osób, którzy podejmą współpracę z nim w przyszłości. Spółka jest zdania, że ta forma benefitu przyczyni się do łatwiejszego pozyskiwania kolejnych wartościowych kluczowych współpracowników do swojej działalności Członkowie zarządu A.A., B.B. oraz C.C. podpisując się pod wnioskiem o objęcie ich taką ochroną zgodziliby się na warunki i zasady na jakich takie polisy by funkcjonowały. Opłacanie składek przez Spółkę sprzyja większemu zaangażowaniu Ubezpieczonego w efektywną pracę na rzecz Spółki, realizacji wyznaczanych jej celów, kreowaniu określonych i oczekiwanych postaw oraz ma na celu zachęcanie do podejmowania większej odpowiedzialności, zachęcanie do uczciwości i lojalności wobec spółki, służy utrzymaniu wartościowych współpracowników w Spółce. Powyższe przełoży się pośrednio na mniejszą rotację w firmie, stabilizację i tym samym wpłynie to na wysokość uzyskiwanych przychodów Spółki, zachowania i zabezpieczenia jego źródła przychodów. Ubezpieczenie uiszczane przez Spółkę z tytułu polisy na rzecz członków zarządu będzie mieścić się w dziale I w grupach 1, 3 i 5 oraz w dziale II w grupach 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, będzie wykluczać:

• wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
• możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
• wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie Uprawnionym do otrzymania świadczenia z tytułu wskazanych we wniosku umów będzie ubezpieczony.

Opłacanie składek ubezpieczeniowych będzie wskazane w umowach ze jako benefit, czyli pozapłacowy element wynagrodzenia. Ubezpieczony będzie podpisywał się również na wniosku jako strona umowy. Umowa bowiem obejmuje ochronę życia Ubezpieczonego, jest ankieta medyczna i wszelkie zgody na zawarcie takiej polisy, które musi zaakceptować Ubezpieczony. Polisy mają mieć charakter motywacyjny, sprzyjać większemu zaangażowaniu Ubezpieczonych w efektywną pracę na rzecz Spółki.

Pytania:

1)Czy wydatki poniesione na składki na ubezpieczenie na życie dla A.A. będącego Prezesem Zarządu, B.B. oraz C.C. będących Wiceprezesami Zarządu stanowią koszty uzyskania przychodu dla Spółki?

2)Czy w momencie zapłaty przez Spółkę składki na polisy Ubezpieczonych, Spółka z tytułu pełnionych funkcji płatnika zobowiązana będzie do przesłania informacji o przychodach z innych źródeł, zgodnie z art. 42a ustawy o PIT?

3)Czy środki pieniężne otrzymane przez A.A., B.B. oraz C.C. na skutek dokonania wykupu częściowego bądź całkowitego z polisy przez Spółkę na rzecz Ubezpieczonych, stanowią przychód zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych?

Niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych i stanowi odpowiedź na pytanie nr 1. W kwestii podatku dochodowego od osób fizycznych (pytania nr 2 i 3) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i które nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1. Z powyższego wynika, że określony wydatek niewymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, może stanowić koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie przychodu podatnika.

Za powyższym przemawia utrwalona praktyka interpretacyjna, którą prezentuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej: 0111-KDIB2-1.4010.330.2021.2.BJ - Rozliczenia CIT w związku z opłacaniem ubezpieczenia na życie dla pracownika, 0111-KDIB1-1.4010.278.2023.1.KM - Pokrywanie składek na ubezpieczenie na życie pracowników jako koszt podatkowy, 0111-KDIB2-1.4010.251.2022.2.BJ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Jako konieczne do spełnienia warunki przy kwalifikacji kosztu do kosztów uzyskania przychodów zarówno w literaturze, jak i orzecznictwie przyjmuje się, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów.

Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodów odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na podatniku spoczywa więc ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a)„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b)„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c)„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zawarli Państwo 3 indywidualne umowy ubezpieczenia (polisy) na życie (...) z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym ze Składką Regularną oraz możliwością uiszczania Składek Dodatkowych (dalej jako: „Umowa”, „Polisa”), wskazując jako Ubezpieczonych swoich trzech Członków Zarządu. Przedmiotem ubezpieczenia jest życie ubezpieczonych. Zakres ubezpieczenia obejmuje śmierć ubezpieczonych w okresie ubezpieczenia albo dożycie przez nich daty dożycia określonej w umowie. Uposażeni, czyli osoby uprawnione do otrzymania świadczenia z tytułu śmierci ubezpieczonego określeni zgodnie z Ogólnymi Warunkami Ubezpieczenia. Osobą uposażoną nie jest Spółka. Polisa będzie miała charakter ochronno-inwestycyjny, zaś składki opłacane przez Spółkę składają się z dwóch części: obowiązkowej składki regularnej oraz dobrowolnej składki dodatkowej, która również powiększy wysokość sumy ubezpieczenia na życie, w razie śmierci Ubezpieczonego.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu Spółki wydatków poniesionych na składki na ubezpieczenie na życie z UFK dla Prezesa i Wiceprezesów - członków zarządu

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy mieć na względzie, że wydatki, o których mowa we wniosku, mają na celu dodatkową motywację oraz zwiększenie lojalności wobec Spółki, bo Ubezpieczeni będą mniej chętni do rezygnacji ze współpracy w sytuacji, gdy Spółka będzie opłacać za nich składki ubezpieczeniowe z częścią kapitałową. Ubezpieczenie na życie dla Prezesa i Wiceprezesów - członków zarządu wykupione przez Spółkę może przysłużyć się także efektywności wykonywanych przez nich zadań, bo służy zapewnieniu im oraz członkom ich rodzin bezpieczeństwa i stabilizacji, w sytuacji zajścia np. wypadku podczas wykonywania czynności na rzecz Spółki. Ubezpieczony będzie pracował wydajniej wiedząc, że jest objęty ochroną ubezpieczeniową, z której w razie zdarzenia ubezpieczeniowego skorzysta on lub uposażeni, jeśli Ubezpieczony umrze. Dodatkowe benefity pozapłacowe będą stanowić dodatkowe świadczenia dla nich. Jest to dodatek do wynagrodzenia (pozapłacowy element), który wpłynie bezpośrednio na ich sytuację finansową, ale też wpłynie pozytywnie na ich morale. Zatem, opłacanie przez Państwa składek służy umacnianiu więzi Ubezpieczonych ze Spółką i podtrzymywaniu współpracy.

Podstawa prawna dokonywania świadczenia z tytułu polisy ubezpieczeniowej na rzecz wskazanych członków zarządu wynika z uchwały zarządu Spółki.

Z uwagi na fakt, że w analizowanym przypadku członkowie zarządu są jednocześnie wspólnikami Spółki, w tym zakresie ocena prawna przedmiotowych wydatków wymaga odniesienia się do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „świadczenia” oraz „jednostronnego świadczenia”. Należy więc przyjąć rozumienie tego pojęcia w języku potocznym. Świadczenie jednostronne to zobowiązanie, przy którym tylko jedna z objętych nim stron jest uprawniona, tj. takie, które nie jest wynikiem lub podstawą świadczenia wzajemnego, mającego charakter ekwiwalentny, przy czym przez pojęcie świadczenia należy rozumieć obowiązek wykonania „czegoś na czyjąś rzecz” (Słownik języka polskiego, PWN, 2003 r.).

Zatem w dyspozycji ww. przepisu mieszczą się sytuacje, gdy spółka kapitałowa wykonuje świadczenie na rzecz swojego wspólnika, nie otrzymując w zamian żadnego świadczenia wzajemnego. Nie znajdzie on natomiast zastosowania w przypadku, gdy świadczenia wypłacane na rzecz udziałowca dotyczą pełnienia funkcji w organie zarządzającym. Odpowiada im wówczas wykonywanie przez tę osobę fizyczną określonych czynności na rzecz spółki, co wyklucza możliwość uznania tych świadczeń za mające charakter jednostronny.

W analizowanej sprawie nie można mówić o świadczeniu jednostronnym, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT, bowiem w przedstawionych w opisie sprawy świadczeniach Spółki na rzecz członków zarządu w postaci opłacenia składek ubezpieczeniowych odpowiada wzajemne świadczenie na rzecz Spółki w postaci wykonywania przez ubezpieczonych członków zarządu określonych czynności i zadań wynikających z pełnionych funkcji.

W sprawie nie znajduje również zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.):

Oznacza to, że zarząd prowadzi sprawy spółki we wszystkich obszarach niezastrzeżonych wyraźnie do kompetencji innych organów spółki oraz reprezentuje spółkę. Prowadzenie spraw spółki dotyczy sfery wewnętrznej funkcjonowania spółki (podejmowania decyzji organizacyjnych i gospodarczych w spółce), natomiast reprezentacja odnosi się do relacji zewnętrznych (składania oświadczeń woli wobec innych niż spółka uczestników obrotu prawnego).

Treść przepisu art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT, nie uwzględnia zatem wydatków na rzecz osób wchodzących w skład organów zarządzających osób prawnych, pozwalając tym samym na zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów również innych niż wynagrodzenie z tytułu pełnionej funkcji wydatków ponoszonych na rzecz tych osób, przy zachowaniu ogólnych warunków wynikających z treści art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do wydatków na rzecz Prezesa i Wiceprezesów - członków zarządu nie będzie miał zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT, gdyż zarząd nie jest organem stanowiącym, lecz organem zarządzającym, wykonawczym.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o CIT:

Kosztem uzyskania przychodów mogą być zatem opłacone przez pracodawcę składki ubezpieczeniowe na rzecz pracowników, które są wymienione w załączniku do ustawy dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1526), tj. ubezpieczenia:

• na życie (dział I, grupa 1),
• na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, a także ubezpieczenia na życie, w których świadczenie zakładu ubezpieczeń jest ustalane w oparciu o określone indeksy lub inne wartości bazowe (dział I, grupa 3),
• wypadkowe i chorobowe, jeżeli są uzupełnieniem ubezpieczeń wymienionych w grupach 1-4 (dział I, grupa 5),
• wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (dział II, grupa 1),
• choroby (dział II, grupa 2).

Nie będą natomiast kosztem uzyskania przychodów składki płacone z tytułu umów ubezpieczenia innych, niż wymienione powyżej.

Z powyższego przepisu wynika, że możliwość zaliczenia przez pracodawcę do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez niego wydatków dotyczących składek w związku z zawartymi umowami ubezpieczenia, ustawodawca uzależnił od jednoczesnego spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w cytowanym powyżej art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o CIT.

Pierwsza przesłanka wskazuje grupy umów ubezpieczenia, druga dotyczy uprawnionego do otrzymania świadczenia, którym nie może być pracodawca, natomiast zgodnie z trzecią, umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono winna wykluczać wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Należy zaznaczyć, że niespełnienie tych przesłanek lub zmiana okoliczności faktycznych, w wyniku której przynajmniej jedna z nich przestaje być spełniona, skutkuje brakiem możliwości zaliczenia składek na ubezpieczenie do kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Co zostało wykazane powyżej, wydatki poniesione na składki na ubezpieczenie na życie dla A.A. będącego Prezesem Zarządu, B.B. oraz C.C. będących Wiceprezesami Zarządu, spełniają dyspozycję art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, zatem mogą stanowić koszty uzyskania przychodu Spółki.

Państwa stanowisko w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu Spółki wydatków poniesionych na składki na ubezpieczenie na życie z UFK dla Prezesa i Wiceprezesów - członków zarządu (pytanie nr 1), należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.