Interpretacja indywidualna z dnia 9 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.506.2025.1.AS
Usługi świadczone na rzecz zleceniodawcy z Unii Europejskiej nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce, lecz w miejscu siedziby zleceniodawcy, zgodnie z art. 28b ustawy o VAT.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 października 2025 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku podjęcia w jednym z kolejnych lat obrotowych uchwały o przeznaczeniu zysku netto za rok 2025 do wypłaty udziałowcom Spółki w formie dywidendy, dochód z tytułu podzielonego zysku będzie opodatkowany według stawki 10% podstawy opodatkowania, z uwagi na fakt, iż zysk został osiągnięty w roku, w którym Spółka była podatnikiem rozpoczynającym prowadzenie działalności.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również jako: „Spółka”) m.in. w zakresie (…).
Spółka jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Polsce bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.
Spółka została wpisana do KRS w dniu 16 kwietnia 2025 r. i od samego początku swojej działalności dokonała wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (dalej jako: „CIT Estoński”), spełniając warunki, o którym mowa w art. 28c i nast. ustawy o CIT.
Z punktu widzenia estońskiego CIT, Spółka w roku 2025 była podatnikiem rozpoczynającym działalność gospodarczą.
Pierwszy rok obrotowy Spółki trwać będzie do 31 grudnia 2025 r. Zgodnie z umową Spółki rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.
W pierwszym roku obrotowym przychód netto Spółki przekroczy kwotę 12 mln zł netto (szacunkowa wartość). Oznacza to, iż w kolejnym roku obrotowym (od roku 2026 r.) Spółka nie będzie spełniała kryterium uznania jej za małego podatnika w myśl art. 4a ust. 10 ustawy o CIT.
Spółka planuje w jednym z kolejnych lat obrotowych podjąć uchwałę o podziale wyniku finansowego za rok 2025 i przeznaczyć ten zysk netto do wypłaty udziałowcom Spółki (w formie dywidendy).
Pytanie
Czy w przypadku podjęcia w jednym z kolejnych lat obrotowych uchwały o przeznaczeniu zysku netto za rok 2025 do wypłaty udziałowcom Spółki w formie dywidendy, dochód z tytułu podzielonego zysku będzie opodatkowany według stawki 10% podstawy opodatkowania, z uwagi na fakt, iż zysk został osiągnięty w roku, w którym Spółka była podatnikiem rozpoczynającym prowadzenie działalności?
Państwa stanowisko w sprawie
Spółka stoi na stanowisku, iż dochód z tytułu podzielonego zysku zostanie osiągnięty w roku, w którym podjęta będzie uchwała o podziale wyniku finansowego netto, co oznacza, że dywidenda za rok 2025 zostanie opodatkowana stawką 10% lub 20%, w zależności od tego, czy w roku podjęcia uchwały o podziale wyniku finansowego netto Spółka będzie spełniała kryteria uznania jej za małego podatnika w myśl art. 4a ust. 10 ustawy o CIT, czy też nie.
Uzasadnienie Państwa stanowiska
Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT:
Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku).
Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto (art. 28m ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT).
Wysokość stawek podatkowych, właściwych dla estońskiego CIT, wskazano w art. 28o ustawy o CIT:
Ryczałt wynosi:
1) 10% podstawy opodatkowania - w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności;
2) 20% podstawy opodatkowania - w przypadku podatnika innego niż wskazany w pkt 1.
Tak obliczony podatek (ryczałt) od dochodu z tytułu podzielonego zysku jest płatny w terminie do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto (art. 28t ust. 1 ustawy o CIT).
Analiza powołanych przepisów, a w szczególności literalnego brzmienia art. 28n ust. 1 pkt 1, nie pozostawia wątpliwości, że podstawę opodatkowania ryczałtem z tytułu podzielonego zysku podatnik ma obowiązek ustalić w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku, na podstawie której zysk przeznaczono do wypłaty udziałowcom. Stanowisko takie prezentuje Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 30 grudnia 2024 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.563.2024.2.AG.
W ramach estońskiego CIT, gdy dochodzi do opodatkowania dochodu z tytułu podzielonego zysku, podstawę opodatkowania można ustalić dopiero po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za poprzedni rok podatkowy (obrotowy), a uchwałę o podziale zysku można podjąć dopiero, gdy sprawozdanie finansowe będzie już zatwierdzone.
Z powyższego wynika, że wypłacając dywidendę (zysk z danego roku) istotna dla ustalenia właściwej stawki podatku jest data (rok podatkowy) podjęcia uchwały w sprawie podziału wyniku finansowego netto. Nie jest natomiast istotna data faktycznej wypłaty tego zysku ani rok, za który jest wypłacany.
Wniosek ten ma znaczenie z punktu widzenia zastosowania właściwej stawki ryczałtu. Do podstawy opodatkowania ustalonej w roku podjęcia uchwały należy zastosować stawkę podatku obowiązującą w tym właśnie roku, która jak wynika z art. 28o ust. 1 ustawy, uzależniona jest od statusu podatnika.
Podsumowując, jeśli wysokość ryczałtu wyznacza rok podatkowy, w którym podejmowana jest uchwała o podziale zysku, a uchwała ta może zostać podjęta nie wcześniej niż w roku podatkowym następującym po roku, w którym zysk ten został wypracowany to, odnosząc się do opisanego zdarzenia przyszłego, dywidenda za rok 2025, wypłacona w jednym z lat następnych powinna być opodatkowana:
a) stawką 20%, gdy Spółka nie będzie posiadała statusu małego podatnika lub
b) stawką 10%, gdy Spółka będzie spełniała kryteria uznania jej za małego podatnika w myśl art. 4a ust. 10 ustawy o CIT.
Termin faktycznej wypłaty tego zysku (dywidendy) lub rok, za który jest wypłacany pozostają bez wpływu na właściwą stawkę ryczałtu.
Podobnie w tym zakresie wypowiedział się Dyrektor KIS m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:
- Interpretacja z 18 czerwca 2025 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.220.2025.2.IN,
- Interpretacja z 10 stycznia 2025 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.658.2024.2.KM.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do zadanego we wniosku pytania oraz Państwa stanowiska w sprawie wyznaczających granice rozpatrywanego wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie kwestia ustalenia właściwej stawki opodatkowania dywidendy za rok 2025 wypłaconej udziałowcom Spółki w przypadku podjęcia w jednym z kolejnych lat obrotowych uchwały o podziale wyniku finansowego netto.
Zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Opodatkowanie ryczałtem obejmuje okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych wskazany przez podatnika w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7.
Po zakończeniu okresu czteroletniego, jeśli podatnik spełnia warunki ustawowe, może kontynuować rozliczenia zgodnie z przepisami rozdziału 6b ustawy o CIT, w kolejnym okresie czteroletnim.
Stosownie do art. 28f ust. 2 ustawy o CIT:
Opodatkowanie ryczałtem przedłuża się na kolejne okresy bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych, chyba że podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem w deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, składanej za ostatni rok podatkowy, w którym podatnik był opodatkowany ryczałtem.
W myśl art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT:
Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku).
Zgodnie z art. 28m ust. 2 ustawy o CIT:
Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy (podzielonego zysku).
Stosownie do art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:
Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.
Według treści art. 28o ustawy o CIT:
1. Ryczałt wynosi:
1) 10% podstawy opodatkowania - w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności;
2) 20% podstawy opodatkowania - w przypadku podatnika innego niż wskazany w pkt 1.
Stosownie do treści art. 4a pkt 10 ustawy o CIT:
Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:
Podatnik jest obowiązany do zapłaty:
1) ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.
Pamiętać należy, że zgodnie z art. 28d ust. 1 ustawy o CIT:
Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, zwanym dalej w niniejszym rozdziale „ryczałtem”, jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:
1) wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku oraz
2) w kapitale własnym:
a) kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz
b) kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.
Zgodnie z art. 28c pkt 3 ustawy o CIT:
Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o wyniku finansowym netto - oznacza to wynik finansowy netto ustalany na podstawie przepisów o rachunkowości.
Literalne brzmienie ww. art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wskazuje, że podstawę opodatkowania stanowi dochód z tytułu podzielonego zysku ustalonego w roku, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku.
Termin płatności ryczałtu z tytułu podzielonego zysku określony został w art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.
Analiza powołanych przepisów, a w szczególności literalnego brzmienia art. 28n ust. 1 pkt 1, nie pozostawia wątpliwości, że podstawę opodatkowania ryczałtem z tytułu podzielonego zysku podatnik ma obowiązek ustalić w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku, na podstawie której zysk przeznaczono do wypłaty udziałowcom Spółki.
Skoro zatem podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat, ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto to termin powstania zobowiązania podatkowego z tytułu przedmiotowych dochodów związany jest z datą podjęcia uchwały o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto. Przy czym ustawodawca odnosi się do daty (roku podatkowego) podjęcia uchwały o podziale zysku, nie zaś do daty (roku podatkowego) wypłaty dywidendy.
Z powyższego wynika zatem, że wypłacając dywidendę (zysk z danego roku) istotna dla ustalenia właściwej stawki podatku jest data (rok podatkowy) podjęcia uchwały w sprawie podziału wyniku finansowego netto. Nie jest natomiast istotna data faktycznej wypłaty tego zysku ani rok, za który jest wypłacany.
Zatem do podstawy opodatkowania ustalonej w roku podjęcia uchwały należy zastosować stawkę podatku obowiązującą w tym właśnie roku, która jak wynika z art. 28o ust. 1 ustawy, uzależniona jest od statusu podatnika.
W tym miejscu wskazać należy, że podział wyniku finansowego może nastąpić dopiero po zatwierdzeniu sprawozdania. Do tego czasu wynik finansowy netto za poprzedni rok podatkowy (obrotowy) pozostaje jako saldo na koncie „Wynik finansowy”. Przeksięgowanie na konto „Rozliczenie wyniku finansowego” następuje dopiero w księgach rachunkowych roku następnego - po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego. Jeśli jednostka jest zobowiązana do poddania badaniu sprawozdania finansowego, wówczas zatwierdzenie sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający powinno nastąpić po uprzednim wyrażeniu przez biegłego rewidenta opinii bez zastrzeżeń lub z zastrzeżeniami o tym sprawozdaniu.
Jak bowiem wynika z art. 53 ust. 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.):
Roczne sprawozdanie finansowe jednostki, z zastrzeżeniem ust. 2b, podlega zatwierdzeniu przez organ zatwierdzający, nie później niż 6 miesięcy od dnia bilansowego.
Zgodnie natomiast z art. 191 § 1 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej: „KSH”):
Wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1.
W myśl art. 193 § 3 KSH:
Dzień dywidendy wyznacza się w ciągu dwóch miesięcy od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 191 § 1. Jeżeli uchwała wspólników nie określa dnia dywidendy, dniem dywidendy jest dzień powzięcia uchwały o podziale zysku.
Z kolei stosownie do art. 231 § 1 KSH:
Zwyczajne zgromadzenie wspólników powinno odbyć się w terminie sześciu miesięcy po upływie każdego roku obrotowego.
W myśl art. 231 § 2 KSH:
Przedmiotem obrad zwyczajnego zgromadzenia wspólników powinno być:
1) rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy;
2) powzięcie uchwały o podziale zysku albo pokryciu straty, jeżeli zgodnie z art. 191 § 2 sprawy te nie zostały wyłączone spod kompetencji zgromadzenia wspólników;
3) udzielenie członkom organów spółki absolutorium z wykonania przez nich obowiązków.
Jak wynika z powyższych przepisów uchwała o podziale zysku może zostać podjęta dopiero po sporządzeniu sprawozdania finansowego spółki za dany rok obrotowy i po podjęciu uchwały o jego zatwierdzeniu. Sprawozdanie za poprzedni rok podatkowy powinno być potwierdzone uchwałą podjętą przez zgromadzenie wspólników oraz walne zgromadzenie akcjonariuszy w terminie 6 miesięcy od zakończenia roku obrotowego.
Skoro więc właściwą wysokość ryczałtu wyznacza rok podatkowy, w którym podejmowana jest uchwała o podziale zysku, a uchwała ta może zostać podjęta nie wcześniej niż w roku podatkowym następującym po roku, w którym zysk ten został wypracowany, to należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że dywidenda za rok 2025, wypłacona w roku, w którym podjęta będzie uchwała o podziale wyniku finansowego netto powinna być opodatkowana stawką 10% lub 20%, w zależności od tego, czy w roku podjęcia uchwały o podziale wyniku finansowego netto Spółka będzie spełniała kryteria uznania jej za małego podatnika w myśl art. 4a ust. 10 ustawy o CIT. Natomiast bez znaczenia pozostaje fakt, iż zysk został osiągnięty w roku, w którym Spółka była podatnikiem rozpoczynającym prowadzenie działalności.
Reasumując, wysokość ryczałtu od wypłacanego zysku (dywidendy) za rok 2025 winna zostać ustalona na podstawie stawki ryczałtu obowiązującej w roku podatkowym, w którym podjęta zostanie uchwała o podziale wyniku finansowego wypracowanego w roku 2025. Natomiast termin faktycznej wypłaty tego zysku (dywidendy) lub rok, za który jest wypłacany i fakt, iż w tym roku posiadali Państwo status podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności pozostają bez wpływu na stosowaną stawkę ryczałtu.
Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż dotyczą ona konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcie w nich zawarte jest wiążące. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt niniejszej sprawy. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
