Interpretacja indywidualna z dnia 8 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.499.2025.2.KM
W przypadku sprzedaży środka trwałego, który uprzednio został wycofany z ewidencji z powodu decyzji organu podatkowego, podatnik może rozpoznać koszty zakupu tego środka jako koszty uzyskania przychodu, o ile istnieje bezpośredni związek tych wydatków z uzyskanym przychodem.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Uzupełnili go Państwo – pismem z 29 października 2025 r. (data wpływu: 5 listopada 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT). W (…) Spółka zakupiła pojazd typu quad, posiadający homologację umożliwiającą rejestrację jako ciągnik rolniczy (…).
Quad został nabyty przez Spółkę z zamiarem wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej. Pojazd miał służyć przede wszystkim do (…). Ponadto quad miał być wykorzystywany do (…).
Pojazd został ujęty w ewidencji środków trwałych i rozpoczęto jego amortyzację. Przy zakupie Spółka odliczyła podatek VAT naliczony.
W wyniku przeprowadzonej (…) kontroli (nr kontroli (…), nr protokołu (…)) organ podatkowy zakwestionował ujęcie pojazdu jako środka trwałego, wskazując, iż quad nie służy działalności gospodarczej Spółki, lecz został nabyty na cele prywatne.
W konsekwencji Spółka dokonała:
-wycofania pojazdu z ewidencji środków trwałych,
-korekty kosztów podatkowych w zakresie odpisów amortyzacyjnych,
-korekty odliczonego VAT od zakupu quada.
Wnioskodawca rozważa obecnie sprzedaż wskazanego pojazdu w przyszłości.
Powstała wątpliwość, czy w przypadku dokonania tej sprzedaży, jako podatnik podatku dochodowego CIT, Spółka będzie mogła uwzględnić przychód i koszty związane ze sprzedażą quada w prawidłowy sposób w rozliczeniu podatkowym.
W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 29 października 2025 r. wskazali Państwo m.in., że:
Decyzją właściwego urzędu skarbowego pojazd (…), jako niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą, został wycofany ze środków trwałych. W związku z tym dokonano korekty „in minus” odpisów amortyzacyjnych oraz wszystkich kosztów dotyczących zakupu paliwa do tego pojazdu, zgodnie z decyzją organu podatkowego.
Spółka planuje w przyszłości sprzedaż pojazdu – ciągnika rolniczego (…). Przy sprzedaży spółka zamierza ująć w kosztach uzyskania przychodu wartość netto zakupu tego pojazdu, tj. (…) zł (pojazd został zakupiony w (…)).
Zatem pytanie przedstawione we wniosku dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości netto zakupu pojazdu (…) — pomimo wcześniejszej korekty kosztów dokonanej w związku z decyzją organu podatkowego o wyłączeniu pojazdu ze środków trwałych.
Pytanie
Czy w przypadku sprzedaży quada, nabytego w (…) i wycofanego z ewidencji środków trwałych w wyniku kontroli podatkowej, Wnioskodawca – jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) – będzie mógł prawidłowo uwzględnić przychód oraz koszty związane ze sprzedażą tego pojazdu w rozliczeniu podatkowym, w tym ewentualną korektę kosztów wcześniej skorygowanych na skutek decyzji organu?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży quada powstanie obowiązek wykazania przychodu ze sprzedaży, natomiast Spółka będzie mogła uwzględnić koszty związane z zakupem pojazdu wynikające z aktualnych przepisów podatkowych, pomimo że wcześniej zostały one skorygowane w wyniku działań organu podatkowego.
Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów mogą obejmować wydatki poniesione w związku z działalnością gospodarczą, w tym odpisy amortyzacyjne środków trwałych. W sytuacji, gdy quad zostanie sprzedany, przychód ze sprzedaży będzie stanowił element dochodu podatkowego Spółki, a koszty związane z użytkowaniem pojazdu, które wcześniej zostały skorygowane, mogą zostać odpowiednio uwzględnione przy rozliczeniu podatkowym, o ile zachowana jest zasada bezpośredniego związku wydatków z działalnością gospodarczą.
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż quada jako czynność generująca przychód przywraca możliwość prawidłowego rozliczenia kosztów w rozliczeniu CIT, które zostały wcześniej skorygowane w wyniku kontroli, co pozwala uniknąć nieuzasadnionego obciążenia podatkowego Spółki.
Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie powyższego stanowiska w formie interpretacji indywidualnej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena, czy przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego pojazd mógł/nie mógł stanowić środka trwałego w Państwa Spółce. Powyższe informacje w tym zakresie zostały przyjęte jako niepodlegający ocenie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej element opisu sprawy.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej „ustawa o CIT”):
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:
Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
W myśl art. 12 ust. 3a ustawy o CIT:
Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1) wystawienia faktury albo
2) uregulowania należności.
Jak wynika natomiast z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT:
Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.
Literalna wykładnia powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa. Od zasady tej, w ściśle określonych przypadkach, wprowadzone zostały przez ustawodawcę wyjątki. Katalog przysporzeń, których nie zalicza się do przychodów podatkowych jest zamknięty i zawarto go w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazać przy tym należy, że przychód w prawie podatkowym nie jest definiowany wynikowo (jako strata lub zysk podmiotu), a jako jakiekolwiek trwałe przysporzenie majątkowe, uzyskane poprzez przyrost aktywów lub zmniejszenie pasywów podatnika.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy w przypadku sprzedaży quada, nabytego w (…) i wycofanego z ewidencji środków trwałych w wyniku kontroli podatkowej, Wnioskodawca – jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) – będzie mógł prawidłowo uwzględnić przychód oraz koszty związane ze sprzedażą tego pojazdu w rozliczeniu podatkowym, w tym ewentualną korektę kosztów wcześniej skorygowanych na skutek decyzji organu.
Jak wynika z opisu sprawy, Spółka zakupiła pojazd typu quad, posiadający homologację umożliwiającą rejestrację jako ciągnik rolniczy (…). Pojazd został ujęty w ewidencji środków trwałych i rozpoczęto jego amortyzację. Przy zakupie Spółka odliczyła podatek VAT naliczony.
W wyniku przeprowadzonej (…) kontroli, organ podatkowy zakwestionował ujęcie pojazdu jako środka trwałego, wskazując, iż quad nie służy działalności gospodarczej Spółki, lecz został nabyty na cele prywatne.
W konsekwencji Spółka dokonała:
-wycofania pojazdu z ewidencji środków trwałych,
-korekty kosztów podatkowych w zakresie odpisów amortyzacyjnych,
-korekty odliczonego VAT od zakupu quada.
Spółka planuje w przyszłości sprzedaż pojazdu – ciągnika rolniczego (…). Przy sprzedaży spółka zamierza ująć w kosztach uzyskania przychodu wartość netto zakupu tego pojazdu, tj. (…) zł.
Mając powyższe na względzie wskazać należy, że przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.
Skoro, jak wynika z informacji przedstawionych we wniosku, w przyszłości planują Państwo sprzedaż pojazdu – ciągnika rolniczego (…), to stwierdzić należy, że kwota, którą Państwo otrzymają ze sprzedaży ww. pojazdu będzie stanowiła w całości Państwa przychód na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, podlegający uwzględnieniu przy rozliczeniu podatkowym.
Z powstaniem przychodu zasadniczo korelują koszty jego uzyskania.
Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz art. 16 ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.
Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.
Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.
Jednocześnie podkreślić należy, że nieujęcie danego wydatku w katalogu kosztów niepotrącalnych, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie oznacza automatycznie, że inne koszty w nim niewymienione, tymi kosztami mogą być. W takim przypadku należy bowiem badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodu (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).
Wskazać należy, że uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.
Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien więc wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym. W tym celu każdorazowo wymagana jest ocena istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien natomiast rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami.
Za tzw. koszty bezpośrednie uznaje się te wydatki, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła i są one niezbędne dla osiągnięcia przychodu (tj. są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów). Takimi wydatkami są m.in. wydatki poniesione na nabycie sprzedawanego majątku.
Niewątpliwie wydatki na nabycie pojazdu, który nie spełniał wymogów do rozliczenia poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej tego składnika majątku stanowią koszty bezpośrednio związane ze zbyciem tego pojazdu. Wydatki te zostały przy tym poniesione przez Państwa w (…) i zamierzają je Państwo zaliczyć w kwocie netto do kosztów uzyskania przychodów związanych ze zbyciem quada, uwzględniając tym samym skorygowane odpisy amortyzacyjne.
Zgodzić się zatem należy z Państwem, że momentem rozliczenia wydatków na nabycie quada będzie moment uzyskania przychodu z jego zbycia.
Jak bowiem stanowi art. 15 ust. 4 ustawy o CIT:
Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.
Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia oraz opis sprawy, stwierdzić należy, że w momencie uzyskania przychodu ze sprzedaży quada przysługiwać Państwu będzie możliwość rozpoznania kosztów podatkowych związanych z jego nabyciem, pomimo że wcześniej ww. koszty zostały skorygowane w wyniku działań organu podatkowego.
Reasumując, w sytuacji, gdy quad zostanie sprzedany, przychód ze sprzedaży będzie stanowił dla Spółki element kalkulacji dochodu podatkowego, uwzględnianego w rozliczeniu podatkowym podobnie jak wskazane we wniosku koszty związane z nabyciem pojazdu, które wcześniej zostały skorygowane.
Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że Państwa stanowisko wskazujące, że w przypadku sprzedaży quada powstanie obowiązek wykazania przychodu ze sprzedaży, natomiast Spółka będzie mogła uwzględnić koszty związane z zakupem pojazdu wynikające z aktualnych przepisów podatkowych, pomimo że wcześniej zostały one skorygowane w wyniku działań organu podatkowego – jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
