Interpretacja indywidualna z dnia 10 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.682.2025.2.ZK
Działalność X sp. z o.o. prowadzona w ramach projektów, mająca na celu opracowywanie nowych produktów, stanowi działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia do odliczenia kosztów kwalifikowanych na mocy art. 18d ust. 1 ustawy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo, pismem z 2 grudnia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
X sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium kraju, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Spółka zatrudnia personel na podstawie umów o pracę (dalej zbiorczo: „Pracownicy”). Pracownikami Spółki są przede wszystkim osoby z wykształceniem technicznym, które posiadają specjalistyczną wiedzę, doświadczenie oraz kwalifikacje niezbędne do wykonywania swoich obowiązków.
Spółka prowadzi działalność gospodarczą w dwóch zasadniczych obszarach, tj.:
1.opracowywanie i wytwarzanie oprzyrządowania technologicznego służącego do (…) (dalej: „Obszar 1”),
2.opracowywanie i wytwarzanie urządzeń i maszyn służących do (…) (dalej: „Obszar 2”),
- dalej łącznie „Produkty”.
Produkty Spółki trafiają do podmiotów, które w ramach swoich procesów produkcyjnych wykorzystują (…).
Produkty opracowywane i wytwarzane przez Spółkę mają każdorazowo złożony i unikatowy charakter (dalej również: „Prototypy”). W ramach każdego zlecenia, Spółka opracowuje i wytwarza Produkt zgodny z zasadniczymi wymogami zgłoszonymi przez Klienta, który wskazuje przeznaczenie oraz oczekiwania dotyczące wyrobu, która ma być produkowany przy wykorzystaniu Produktu Spółki.
Prace nad Produktami realizowane są w formie Projektów, mających zaplanowany charakter, zarówno w zakresie zasobów jak i czasu niezbędnego na potrzeby realizacji prac (harmonogram prac). W ramach Projektu, do Spółki należy przeprowadzenie wstępnych analiz, zaprojektowanie, wytworzenie oraz przetestowanie Produktu i przygotowanie jego dokumentacji technicznej.
W ramach każdego Projektu z Obszaru 1, Spółka:
1.Przeprowadza analizę (…) w celu wstępnego określenia możliwości i sposobu wykonania Produktu spełniającego oczekiwania Klienta;
2.Po zaakceptowaniu oferty i koncepcji Produktu przez Klienta, Spółka przystępuję do szczegółowej analizy (…);
3.Po akceptacji zaproponowanych zmian i ustaleniu ostatecznego kształtu wyrobu, Spółka przystępuje do projektowania (…);
4.Po wykonaniu Projektu, Spółka przystępuje do realizacji fazy (…);
5.Po wykonaniu Prototypu, trafia on do klienta celem wykonania pierwszych prób, najczęściej w warunkach produkcyjnych w celu weryfikacji, czy Produkt spełnia zakładane wymogi;
6.W oparciu o wyniki prób i ich analizę, a także doświadczenie wynikające z realizacji dotychczasowych Projektów, Spółka nanosi poprawki konstrukcyjne w Prototypie, dostosowujące jego ostateczną postać do wymogów Klienta (…);
7.Jeżeli w wyniku kolejnych prób oraz ich analiz Spółka oraz Klient uznają, że Prototyp spełnia wymagania, prace nad jego wykonaniem/wdrożeniem produkcyjnym zostają zakończone.
Przykładem Projektu z Obszaru Form może być np. Projekt o numerze ewidencyjnym (…).
W przypadku Projektów z Obszaru 2, Spółka:
1.Przeprowadza analizę (…) w celu wstępnego określenia możliwości i sposobu wykonania Produktu spełniającego oczekiwania Klienta;
2.W oparciu o analizę, Spółka przedstawia Klientowi propozycję zmian technologicznych w wyrobie, pozwalających na (…);
3.Po zaakceptowaniu/ustaleniu z Klientem ostatecznego projektu wyrobu Spółka przedstawia Klientowi wstępne założenia urządzenia/maszyny;
4.Po zaakceptowaniu 2 i 3, Spółka przystępuje do projektowania (…);
5.Po wykonaniu Projektu, Spółka przystępuje do realizacji fazy produkcji urządzenia w oparciu o materiały i surowce niezbędne do wykonania prototypu, w tym m.in. (…). W ramach prac, Spółka wykorzystuje także maszyny/urządzenia środki trwałe oraz specjalistyczne oprogramowanie;
6.Po wykonaniu Prototypu, Spółka dokonuje (…);
7.Po pozytywnym zweryfikowaniu założeń, Prototyp jest transportowany do zakładu klienta w celu przeprowadzenia testów końcowych. W przypadku negatywnego wyniku testów u Klienta, Spółka dokonuje analizy ich wyników oraz wprowadza stosowne zmiany w Prototypie;
8.Jeżeli w wyniku kolejnych prób oraz ich analiz Spółka oraz Klient uznają, że Prototyp spełnia wymagania, prace nad jego wykonaniem/wdrożeniem produkcyjnym zostają zakończone.
Przykładem Projektu z Obszaru 2 może być np. Projekt o numerze ewidencyjnym (…).
Na potrzeby realizacji Projektów, Spółka nabywa niezbędne materiały i surowce, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty i urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów).
W ramach realizowanych Projektów pracownicy Spółki łączą i wykorzystują dostępną wiedzę oraz umiejętności, m.in. z zakresu mechaniki, techniki, robotyki, automatyki, fizyki, inżynierii, w celu opracowania innowacyjnego produktu posiadającego funkcjonalności określone przez klienta. W przypadku każdego Projektu, Produkt ulega zmianom zarówno w fazie projektowania, jak również na etapie wykonywania maszyny/urządzenia.
Przedmiotem realizowanych Projektów są prace mające na celu poszukiwanie, projektowanie, opracowywanie nowych i udoskonalonych produktów oraz procesów technologicznych, które docelowo spełnią wymagania klienta w zakresie wymaganych funkcjonalności i parametrów.
Realizowane przez Spółkę Projekty:
·mają charakter twórczy - ich celem jest stworzenie nowych, oryginalnych rozwiązań, niepowielanych wcześniej w praktyce Wnioskodawcy,
·mają charakter systematyczny – realizowane są w sposób metodyczny, uporządkowany i zaplanowany, a charakter działalności świadczy, iż w taki sam sposób będą prowadzone również w przyszłości,
·obejmują prace rozwojowe, w ramach których Wnioskodawca wykorzystuje dostępną i posiadaną wiedzę i umiejętności, łączy je i kształtuje w celu projektowania i tworzenia nowych Produktów,
·są wynikiem wykorzystania i łączenia posiadanej obecnie wiedzy i prowadzą do powstania wartości dodanej w postaci nowej koncepcji,
·nie stanowią przejawu rutynowych i okresowych zmian w Produktach.
Spółka nie uzyskuje przychodów z zysków kapitałowych.
Spółka nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia ani w oparciu o decyzję o wsparciu. W związku z tym, Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT.
Spółka nie korzysta z opodatkowania dochodów w ramach ryczałtu od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), o którym mowa w art. 28c i nast. ustawy o CIT.
Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r., poz. 706).
Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy.
Wydatki ponoszone w ramach Projektów stanowią koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy CIT i nie są zwracane Spółce w jakiejkolwiek formie oraz nie są odliczane od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Dotychczas, Spółka nie wyodrębniała kosztów kwalifikowanych dotyczących działalności badawczo- rozwojowej. Przed skorzystaniem z ulgi badawczo-rozwojowej Spółka zamierza wyodrębnić koszty kwalifikowane w odrębnej ewidencji rachunkowej.
Spółka zamierza dokonać odliczenia z tytułu ulgi B+R, zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Spółka nie uzyskuje przychodów z zysków kapitałowych.
Niniejszy wniosek dotyczy stanu faktycznego, tj. lat 2019-2025, jak również zdarzeń przyszłych, tj. Projektów o analogicznym charakterze, które będą realizowane w kolejnych latach.
Ponadto, uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w następujący sposób:
1.W wyniku realizowanych Projektów w Spółce powstaje nowa wiedza, zarówno na poziomie indywidualnym (rozwój umiejętności i wzrost poziomu doświadczenia pracowników) jak i organizacyjnym (rozwój metodyki projektowej, technologii oraz stosowania innowacyjnych rozwiązań).
Każdy realizowany Projekt stanowi kolejny etap rozwoju kompetencji Spółki oraz pracowników, którzy uczestnicząc w innowacyjnych przedsięwzięciach, poszerzają swoje umiejętności i zdobywają nowe doświadczenia, które następnie wykorzystywane są przy kolejnych, jeszcze bardziej zaawansowanych realizacjach.
W ramach Projektów, Spółka rozwija oraz wypracowuje nową wiedzę z następujących dziedzin:
1)(…),
2)(…),
3)(…),
4)(…).
2.W ramach każdego Projektu przedstawionego we wniosku Spółka zdefiniowała cele, które zostały wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.
W przypadku Projektu o numerze ewidencyjnym (…).
W przypadku Projektu o numerze ewidencyjnym (…).
Wskazane wyżej Projekty były realizowane zgodnie z harmonogramami prac właściwymi dla Projektów z Obszaru 1 oraz odpowiednio Obszaru 2. Ze względu na twórczy charakter prac i niepewność co do wyniku prac oraz zasobów niezbędnych do realizacji Projektów, niektóre etapy mogły podlegać niewielkim odstępstwom od harmonogramu.
3.Na potrzeby realizacji Projektów Spółka nabywa materiały i surowce, ponosząc koszty nabycia obejmujące: (…).
4.Urządzenia, których dotyczy wniosek to materiały wskazane w odpowiedzi na pytanie nr 3, czyli (…).
Urządzenia nie stanowią dla Spółki środków trwałych.
Urządzenia nabywane są od podmiotów trzecich, które nie są powiązane ze Spółką.
Pytania
1.Czy działalność prowadzona przez Spółkę w ramach Projektów, w stanie prawnym obowiązującym od 2019 r., stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a tym samym, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT?
2.Czy w stanie prawnym obowiązującym od 2019 roku wskazane we wniosku i zaliczone do kosztów uzyskania przychodu koszty nabycia surowców i materiałów wykorzystywanych przy realizacji Projektów, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów na potrzeby budowy Prototypów), stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 2 grudnia 2025 r.)
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane we wniosku oraz w uzupełnieniu wniosku z 2 grudnia 2025 r.)
1.W ocenie Wnioskodawcy, działalność prowadzona przez Spółkę w ramach Projektów, w stanie prawnym obowiązującym od 2019 r., stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a tym samym Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.
2.W ocenie Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od 2019 roku wskazane we wniosku i zaliczone do kosztów uzyskania przychodu koszty nabycia surowców i materiałów wykorzystywanych przy realizacji Projektów, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów na potrzeby budowy Prototypów), stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.
Uzasadnienie
Ad. 1
Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Pojęcie badań naukowych, w myśl art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, obejmuje:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Jak stanowi art. 4 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, badania podstawowe są rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.
W myśl art. 4 ust. 2 pkt 2, badania aplikacyjne są rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Pojęcie prac rozwojowych, zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Jak stanowi art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Odnosząc się do ww. regulacji, w ocenie Spółki, realizowane przez nią Projekty nie mieszczą się w przywołanej wyżej definicji badań naukowych, które mają w szczególności charakter abstrakcyjny i nie są ukierunkowane na konkretne zastosowanie ich wyników.
Projekty realizowane przez Spółkę są natomiast ukierunkowane na komercyjne wykorzystanie ich wyników, co sprawia, że należy je kwalifikować jako prace rozwojowe.
Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Projekty realizowane przez Spółkę:
·nastawione są przede wszystkim na opracowywanie nowych oraz ulepszonych towarów,
·mają charakter twórczy,
·realizowane są w sposób systematyczny, według powtarzalnej metodologii,
·mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy Spółki oraz wykorzystanie już posiadanych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Jednocześnie, realizowane przez Spółkę Projekty nie mają charakteru rutynowego i nie stanowią okresowych zmian.
W związku z powyższym, w ocenie Spółki wypełniają one definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.
W tym kontekście warto także zwrócić uwagę na interpretacje indywidualne w zakresie ulgi na działalność badawczo-rozwojową w zbliżonych sprawach, tj. na rzecz podmiotów zajmujących się konstrukcją urządzeń i maszyn zindywidualizowanych, dostosowanych do specyficznych potrzeb klientów. W rozstrzygnięciach tych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że profil działalności zbliżony do Spółki daje podstawy do korzystania z ulgi B+R.
Stanowisko takie wynika m.in.:
·z interpretacji indywidualnej z 28 lipca 2021 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.149.2021.2.MR,
·z interpretacji indywidualnej z 2 maja 2023 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.476.2024.2.KKA,
·z interpretacji indywidualnej z 28 października 2024 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.476.2024.2.KKA,
·z interpretacji indywidualnej z 23 września 2025 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.597.2025.2.PS.
Ad. 2
Jak stanowi art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
W zakresie pojęcia „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
Z kolei, w zakresie pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji tego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j.: Dz. U. z 2019 r. poz. 351 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 tej ustawy, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
W doktrynie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej.
Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
W praktyce przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
W ocenie Wnioskodawcy, powyższe mieć będzie miejsce w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, bowiem materiały i surowce nabywane są zawsze na potrzeby konkretnego Projektu, czyli na potrzeby realizacji działalności badawczo-rozwojowej.
Spółka nabywa surowce i materiały na potrzeby realizacji Projektów, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów), które stają się częścią Prototypów.
W ocenie Spółki, w tym kontekście nie ma znaczenia w tym aspekcie ani opis dotyczący nabywanych materiałów bądź surowców na fakturze, ani charakter materiału bądź surowca - czy np. stanowi surowce lub materiały w stanie nieprzetworzonym, przetworzonym (urządzenia, specjalistyczne części, elementy), które jednak w wyniku ich wykorzystania posłużą do wytworzenia Prototypu.
W rezultacie, prawidłowa jest kwalifikacja do materiałów, które mogą być rozliczone w ramach ulgi B+R, półproduktów, tj. materiałów o charakterze przetworzonym, a także urządzeń wyprodukowanych przez inne podmioty, które stają się elementem Prototypów.
Taki wniosek potwierdzają interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. W interpretacji indywidualnej z 9 września 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.398.2022.1.AN organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska, zgodnie z którym „(…) koszty nabycia surowców i materiałów wykorzystywanych przy tworzeniu linii produkcyjnych, maszyn i urządzeń, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz gotowe urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów lub wydawane z magazynów), które stają się elementem linii wraz z kosztami uwzględnionymi w cenie nabycia tych surowców i materiałów dla celów rachunkowych usług bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową – stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT”.
Analogiczna konkluzja płynie także z wielu innych rozstrzygnięć Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, takich jak:
·interpretacja indywidualna z 3 lipca 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.259.2019.1.MR,
·interpretacja indywidualna z 2 maja 2023 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.176.2023.2.DP,
·interpretacja indywidualna z 14 stycznia 2025 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.640.2024.2.SJ,
·interpretacja indywidualna z 23 września 2025 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.597.2025.2.PS.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”),
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Stosownie do 4a pkt 26 updop,
przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 4a pkt 27 updop,
ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Stosownie do art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm., dalej: „Ustawa SWIN”),
badania naukowe są działalnością obejmującą:
a)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
b)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
W art. 4a pkt 28 updop ustawodawca wskazał, że:
ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy SWIN,
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.
W myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:
nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Stosownie z art. 18d ust. 5 updop,
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Zgodnie z art. 18d ust. 6 updop,
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Natomiast, w myśl art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,
kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
Zgodnie z art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
W myśl art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Stosownie do art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT:
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym
podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
·podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
·koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,
·ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
·jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
·w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
·podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
·kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
·koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.
Ad. 1
W celu stwierdzenia, czy opisana działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).
Przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podano w słowniku języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.
Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop – co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).
Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Dodatkowo, warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF). Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.
Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:
·w znaczeniu pierwszym – w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź
·w znaczeniu drugim – w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).
Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).
Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).
Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).
Z opisu sprawy wynika, że Produkty opracowywane i wytwarzane przez Państwa Spółkę mają każdorazowo złożony i unikatowy charakter (dalej również: „Prototypy”). W ramach każdego zlecenia, Państwa Spółka opracowuje i wytwarza Produkt zgodny z zasadniczymi wymogami zgłoszonymi przez Klienta, który wskazuje przeznaczenie oraz oczekiwania dotyczące wyrobu, która ma być produkowany przy wykorzystaniu Produktu Państwa Spółki.
W ramach realizowanych Projektów, pracownicy Państwa Spółki łączą i wykorzystują dostępną wiedzę oraz umiejętności, m.in. z zakresu techniki, robotyki, automatyki, fizyki, inżynierii, w celu opracowania innowacyjnego produktu posiadającego funkcjonalności określone przez klienta. W przypadku każdego Projektu, Produkt ulega zmianom zarówno w fazie projektowania, jak również na etapie wykonywania maszyny/urządzenia.
Przedmiotem realizowanych Projektów są prace mające na celu poszukiwanie, projektowanie, opracowywanie nowych i udoskonalonych produktów oraz procesów technologicznych, które docelowo spełnią wymagania klienta w zakresie wymaganych funkcjonalności i parametrów.
Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy działalność prowadzona przez Spółkę w ramach Projektów, w stanie prawnym obowiązującym od 2019 r., stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a tym samym, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, jest prawidłowe.
Ad. 2
Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy w stanie prawnym obowiązującym od 2019 roku wskazane we wniosku i zaliczone do kosztów uzyskania przychodu koszty nabycia surowców i materiałów wykorzystywanych przy realizacji Projektów, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów na potrzeby budowy Prototypów), stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.
Z opisu sprawy wynika, że na potrzeby realizacji Projektów, Państwa Spółka nabywa materiały i surowce, ponosząc koszty nabycia obejmujące: (…).
Urządzenia, których dotyczy wniosek to (…). Urządzenia nie stanowią dla Spółki środków trwałych. Urządzenia nabywane są od podmiotów trzecich, które nie są powiązane ze Spółką.
Odnosząc się do kosztów nabycia materiałów i surowców, należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów, surowców, które wykorzystywane są bezpośrednio w działalności badawczo-rozwojowej. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi powinny być interpretowane ściśle. Treść art. 18d ust. 2 pkt 2 jednoznacznie wskazuje, że za koszt kwalifikowany uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy w stanie prawnym obowiązującym od 2019 roku wskazane we wniosku i zaliczone do kosztów uzyskania przychodu koszty nabycia surowców i materiałów wykorzystywanych przy realizacji Projektów, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów na potrzeby budowy Prototypów), stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tej danej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści..
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
