Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 27 listopada 2025 r. A.B. przeciwko Kärntner Landesregierung., sygn. C-356/24

Artykuł 45 ust. 2 TFUE i art. 7 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Uniinależy interpretować w ten sposób, że:nie stoją one na przeszkodzie uregulowaniom państwa członkowskiego, na mocy których okresy równoważnej działalności ukończone przez osobę w innym państwie Europejskiego Obszaru Gospodarczego przed rozpoczęciem służby przez tę osobę w charakterze urzędnika w pierwszym państwie członkowskim, których nie uwzględniono uprzednio do celów zaszeregowania płacowego, są uwzględniane z mocą wsteczną, gdy sytuacja tego urzędnika w odniesieniu do systemu wynagradzania jest rezultatem awansu wynikającego ze stażu pracy, a nie promocji, którą uzyskał na mocy decyzji objętej zakresem uprawnień dyskrecjonalnych administracji, podczas gdy takie uwzględnienie nie jest przewidziane w odniesieniu do wcześniejszych okresów równoważnej działalności w sektorze prywatnym i na terytorium krajowym.Artykuł 45 ust. 1 TFUEnależy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniom państwa członkowskiego, na mocy których okresy równoważnej działalności ukończone przez osobę w innym państwie Europejskiego Obszaru Gospodarczego przed rozpoczęciem przez tę osobę służby w charakterze urzędnika w pierwszym państwie członkowskim, których nie uwzględniono uprzednio do celów zaszeregowania płacowego, powinny być uwzględnione z mocą wsteczną, gdy sytuacja tego urzędnika w odniesieniu do systemu wynagradzania jest rezultatem awansu wynikającego ze stażu pracy, a nie promocji, którą uzyskał na mocy decyzji objętej zakresem uprawnień dyskrecjonalnych administracji.Artykuły 1, 2 i 6 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy w związku z art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiejnależy interpretować w ten sposób, że:nie stoją one na przeszkodzie uregulowaniom państwa członkowskiego, na mocy których, po pierwsze, okresów równoważnej działalności ukończonych przez daną osobę w innym państwie członkowskim przed rozpoczęciem przez tę osobę służby w charakterze urzędnika w tym pierwszym państwie członkowskim nie można uwzględnić do celów awansu, jeżeli urzędnik ten uzyskał promocję na mocy decyzji objętej zakresem uprawnień dyskrecjonalnych administracji, a po drugie, taka promocja może co do zasady nastąpić dopiero po upływie szeregu lat służby, liczonych od daty odniesienia dla potrzeb awansu, o ile, po pierwsze, liczba lat służby, jakie należy ukończyć przed ubieganiem się o promocję, nie jest taka, by dotyczyło to tylko urzędników w zaawansowanym wieku, a po drugie, przyznanie promocji zależy również od innych kryteriów niezwiązanych z jakimkolwiek uwzględnieniem wieku.