Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 11 grudnia 2025 r. „Vaniz“ EOOD przeciwko Direktor na Direktsia „Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika“ – Veliko Tarnovo., sygn. C-121/24
Artykuł 205 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w świetle zasad proporcjonalności i pewności prawa należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniom krajowym, na mocy których można dochodzić odpowiedzialności osoby solidarnie zobowiązanej do zapłaty podatku od wartości dodanej w rozumieniu tego art. 205 po tym, jak osoba zobowiązana do zapłaty tego podatku przestała istnieć jako podmiot prawa, jeżeli zostanie wykazane, że ta osoba solidarnie zobowiązana, sama korzystając z prawa do odliczenia, wiedziała lub powinna była wiedzieć, iż osoba zobowiązana nie zapłaci rzeczonego podatku.
Wydanie tymczasowe
WYROK TRYBUNAŁU (szósta izba)
z dnia 11 grudnia 2025 r.(*)
Odesłanie prejudycjalne – Wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT) – Dyrektywa 2006/112/WE – Artykuł 205 – Odpowiedzialność solidarna – Niewypłacalność dłużnika głównego – Utrzymanie obowiązku zapłaty VAT – Odpowiedzialność solidarna osoby trzeciej po wykreśleniu głównego dłużnika z rejestru handlowego – Zasada pewności prawa – Zasada proporcjonalności
W sprawie C‑121/24
mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Administrativen sad Veliko Tarnovo (sąd administracyjny w Wielkim Tyrnowie, Bułgaria) postanowieniem z dnia 7 lutego 2024 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 14 lutego 2024 r., w postępowaniu:
„Vaniz” EOOD
przeciwko
Direktor na Direktsia „Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika” – Veliko Tarnovo,
TRYBUNAŁ (szósta izba),
w składzie: I. Ziemele, prezeska izby, A. Kumin i S. Gervasoni (sprawozdawca), sędziowie,
rzecznik generalny: J. Kokott,
sekretarz: A. Calot Escobar,
uwzględniając pisemny etap postępowania,
rozważywszy uwagi, które przedstawili:
