Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 11 grudnia 2025 r. mBank S.A. przeciwko ML., sygn. C-767/24
Artykuł 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich w związku z zasadą skutecznościnależy interpretować w ten sposób, żew kontekście uznania za nieważną w całości umowy kredytu hipotecznego zawartej między konsumentem a bankiem ze względu na to, że umowa ta zawiera nieuczciwy warunek, bez którego wspomniana umowa nie może dalej obowiązywać – stoi on na przeszkodzie orzecznictwu krajowemu, zgodnie z którym złożenie przez tego konsumenta oświadczenia o potrąceniu jego wierzytelności z wierzytelnością banku pociąga za sobą dorozumiane zrzeczenie się zarzutu przedawnienia dotyczącego wierzytelności, na którą powołuje się wspomniany bank.
WYROK TRYBUNAŁU (dziewiąta izba)
z dnia 11 grudnia 2025 r. (*1)
Odesłanie prejudycjalne – Ochrona konsumentów – Dyrektywa 93/13/EWG – Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich – Artykuł 7 ust. 1 – Skutki stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku – Nieważność umowy – Powództwo przedsiębiorcy o zwrot kwoty kredytu wypłaconej na podstawie umowy, która powinna zostać uznana za nieważną – Skutki złożenia oświadczenia o potrąceniu – Dorozumiane zrzeczenie się zarzutu przedawnienia – Skuteczne wykonywanie praw procesowych konsumentów – Zasada skuteczności – Odstraszający skutek zakazu stosowania nieuczciwych warunków umownych
W sprawie C‑767/24 [Kuszycka] (i)
mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Sąd Okręgowy w Warszawie (Polska) postanowieniem z dnia 6 listopada 2024 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 6 listopada 2024 r., w postępowaniu:
mBank S.A.
przeciwko
ML,
TRYBUNAŁ (dziewiąta izba),
w składzie: M. Condinanzi, prezes izby, N. Jääskinen i R. Frendo (sprawozdawczyni), sędziowie,
rzecznik generalny: R. Norkus,
sekretarz: A. Calot Escobar,
uwzględniając pisemny etap postępowania,
rozważywszy uwagi, które przedstawili:
