Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 11 grudnia 2025 r. Česká síť s. r. o. przeciwko Odvolací finanční ředitelství., sygn. C-796/23

Artykuł 9 ust. 1 i art. 193 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2013/43/UE z dnia 22 lipca 2013 r.,należy interpretować w ten sposób, że:stoją one na przeszkodzie przepisom krajowym, które przewidują, iż jednego ze wspólników spółki cywilnej nieposiadającej osobowości prawnej odrębnej od osobowości prawnej swoich członków i świadczącego usługi podlegające opodatkowaniu, zwanego „wyznaczonym wspólnikiem”, uważa się za osobę zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej od podlegających opodatkowaniu usług świadczonych przez innych wspólników tej spółki, nawet jeśli to oni występowali wobec swoich klientów końcowych w związku ze świadczeniem tych usług, oraz że w tym względzie nie ma znaczenia okoliczność, że w tym celu ci inni wspólnicy odeszli od przepisów prawa cywilnego dotyczących reprezentacji wspomnianej spółki w stosunkach z osobami trzecimi, zawierając umowy ze swymi klientami końcowymi we własnym imieniu.