Interpretacja indywidualna z dnia 10 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.560.2025.2.MD

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznegow podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek, uzupełniony pismem z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 listopada 2025 r. i 8 grudnia 2025 r. (wpływ).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan rodzicem małoletniego dziecka A. A, dla którego sąd rodzinny orzekł opiekę naprzemienną w równych okresach czasu. Dziecko przebywa naprzemiennie u każdego z rodziców, zgodnie z harmonogramem ustalonym przez sąd (tydzień na tydzień). W okresach, gdy dziecko przebywa u Pana:

-to on samodzielnie zapewnia dziecku utrzymanie, opiekę, wychowanie i podejmuje decyzje dotyczące jego codziennego życia;

-ponosi koszty utrzymania dziecka (żywność, odzież, transport, edukacja, zajęcia dodatkowe);

-drugi rodzic nie uczestniczy w tym czasie w procesie wychowawczym i nie ponosi wydatków na dziecko.

Świadczenie wychowawcze (800+) zostało podzielone po połowie między rodziców, zgodnie z zasadą opieki naprzemiennej. Podział ten ma charakter techniczny i odzwierciedla wyłącznie proporcję czasu, w którym dziecko przebywa u każdego z rodziców. Nie oznacza on faktycznego wspólnego wychowywania dziecka w tym samym czasie.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Rozliczenie dotyczy roku 2024 i za ten rok prosi Pan o wydanie interpretacji.

W okresie, którego dotyczy wniosek, podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W roku 2024 i 2025 do chwili obecnej uzyskiwał Pan dochody wyłącznie ze stosunku służbowego – (...).

W okresie, którego dotyczy wniosek, był Pan rozwodnikiem, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 8 kwietnia 2024 r. Wyrok dotyczący rozwodu uprawomocnił się 15 kwietnia 2024 r. Nie orzekano separacji, jednakże stan opieki naprzemiennej tygodniowej realizowany jest od listopada 2023 r. W okresie, którego dotyczy wniosek, nie był Pan osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek odbywał karę pozbawienia wolności.

Pana syn A. A urodził się (...) czerwca 2019 r.

W okresie, którego dotyczy wniosek, świadczenie wychowawcze (tzw. 800+) na dziecko zostało ustalone i wypłacone, zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, obydwojgu rodzicom. Świadczenie 800+ jest, od czasu uprawomocnienia wyroku, przyznane po połowie.

Opieka nad małoletnim synem A. A była i jest faktycznie sprawowana w równych okresach przez oboje rodziców, zgodnie z orzeczeniem sądu. Opieka ta realizowana jest w pełni, niezależnie przez każdego z rodziców – żadne z nich nie sprawuje jej w praktyce w dłuższym okresie.

Zgodnie z ustalonym harmonogramem, przekazanie dziecka następuje w każdy poniedziałek po zajęciach przedszkolnych. Rodzice nie spotykają się przy przekazaniu dziecka – każde z nich odbiera syna samodzielnie z przedszkola, zgodnie z ustalonym tygodniowym rytmem – tydzień na tydzień. Każde z rodziców samodzielnie podejmuje bieżące decyzje dotyczące wychowania i codziennej opieki nad dzieckiem, bez konieczności kontaktowania się z drugim rodzicem w tych sprawach.

Samodzielnie zapewnia Pan mu utrzymanie, wychowanie i opiekę. Ponosi bieżące koszty życia dziecka – wyżywienie, odzież, transport itp. Podejmuje Pan samodzielnie decyzje dotyczące jego codziennego funkcjonowania. Drugi rodzic w tym czasie nie uczestniczy w procesie wychowawczym ani w utrzymaniu dziecka.

W okresie, którego dotyczy wniosek, oprócz dziecka, o którym mowa we wniosku, nie był Pan ojcem dla innego dziecka, które wychowywał wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym.

W okresie, którego dotyczy wniosek, w stosunku do Pana bądź do Pana dziecka nie miały zastosowania przepisy art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń.

W okresie, którego dotyczy wniosek, w stosunku do Pana bądź do Pana dziecka nie miały zastosowania przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Nie ma Pan wiedzy, czy w zeznaniu podatkowym za rok, którego dotyczy wniosek, matka syna, o którym mowa we wniosku, rozliczyła się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym ma Pan prawo do zastosowania preferencyjnego sposobu opodatkowania przewidzianego dla osoby samotnie wychowującej dziecko, o którym mowa w art. 6 ust. 4e ustawy o PIT, mimo że dziecko objęte jest opieką naprzemienną, oraz świadczenie wychowawcze (800+) zostało przyznane po połowie każdemu z rodziców?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Pana – tak, ma prawo do preferencyjnego sposobu opodatkowania.

Art. 6 ust. 4e ustawy o PIT umożliwia osobie samotnie wychowującej dziecko obliczenie podatku w sposób preferencyjny.

Art. 6 ust. 4f wyłącza tę możliwość wobec osoby, która wspólnie z drugim rodzicem wychowuje co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną. Jednakże przepis ten należy interpretować z uwzględnieniem rzeczywistego charakteru wykonywania opieki, a nie wyłącznie formalnego podziału.

W wyroku z dnia 23 sierpnia 2024 r., sygn. akt II FSK 182/24, NSA stwierdził, że: „Pozostawienie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom oraz ustanowienie opieki naprzemiennej nie wyklucza możliwości uznania jednego z nich za osobę samotnie wychowującą dziecko, jeśli w okresach, gdy dziecko przebywa pod jego opieką, faktycznie samodzielnie realizuje on obowiązki wychowawcze i utrzymaniowe.” Sąd podkreślił, że o „samotnym wychowywaniu” decyduje faktyczne wykonywanie obowiązków rodzica, a nie formalne uregulowania dotyczące władzy rodzicielskiej czy świadczeń rodzinnych.

Podział świadczenia 800+ między rodziców nie może przesądzać o braku prawa do preferencji. Jest to jedynie techniczny sposób rozliczenia wynikający z czasu sprawowania opieki. W okresach, gdy dziecko przebywa pod Pana opieką, wykonuje Pan obowiązki wychowawcze samodzielnie, bez wsparcia drugiego rodzica – a więc spełnia przesłanki z art. 6 ust. 4e ustawy o PIT.

W świetle wyroku NSA (sygn. akt II FSK 182/24) oraz faktycznych okoliczności sprawy, spełnia Pan kryteria osoby samotnie wychowującej dziecko, a więc ma prawo do rozliczenia podatku na zasadach określonych w art. 6 ust. 4e ustawy o PIT, mimo orzeczonej opieki naprzemiennej i podziału świadczenia wychowawczego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

-podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Stosownie do art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Według art. 6 ust. 4e cytowanej ustawy:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

-w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Na podstawie art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2024 r. poz. 1576).

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1576 ze zm.):

Świadczenie wychowawcze przysługuje osobom, o których mowa w art. 4 ust. 2, w wysokości 800,00 zł miesięcznie na dziecko.

Art. 4 ust. 2 omawianej ustawy stanowi, że:

Świadczenie wychowawcze przysługuje:

1)matce albo ojcu, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu matki albo ojca, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 2a, albo

2)opiekunowi faktycznemu dziecka, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu opiekuna faktycznego, albo

3)opiekunowi prawnemu dziecka, albo

4)dyrektorowi domu pomocy społecznej, albo

5)rodzinie zastępczej, osobie prowadzącej rodzinny dom dziecka, dyrektorowi placówki opiekuńczo-wychowawczej, dyrektorowi regionalnej placówki opiekuńczo-terapeutycznej albo dyrektorowi interwencyjnego ośrodka preadopcyjnego, o których mowa w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U. z 2024 r. poz. 177, 742, 743 i 858).

Z art. 5 ust. 2a cytowanej ustawy wynika, że:

W przypadku gdy dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną obydwojga rodziców rozwiedzionych, żyjących w separacji lub żyjących w rozłączeniu sprawowaną w porównywalnych i powtarzających się okresach, kwotę świadczenia wychowawczego ustala się każdemu z rodziców w wysokości połowy kwoty przysługującego za dany miesiąc świadczenia wychowawczego.

W świetle art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa, wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania. Muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto, przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych, należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Uwzględniając cytowane uregulowania prawne wskazać należy, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie.

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje dla potrzeb jej wykładni i stosowania pojęcia „samotnego wychowywania”, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji.

Dla ustalenia znaczenia „samotnie” oraz „wychowywać” należy zatem odwołać się w pierwszej kolejności do językowych reguł interpretacyjnych.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „wychować — wychowywać” to: (1) «zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności», (2) «przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie».

Zatem, „wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

Natomiast, „samotny” to: (1) «żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół», (2) «znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam», (3) «spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa», (4) «znajdujący się na odludziu».

Wychowywanie dziecka w systemie opieki naprzemiennej przez rozwiedzionych rodziców nie stanowi samo w sobie przesłanki negatywnej, która pozbawia rodzica prawa do opodatkowania dochodów na zasadach przewidzianych dla osoby samotnie wychowujących dzieci. Jednakże zarówno ojciec, jak i matka dziecka, nie mogą opodatkować swoich dochodów na zasadach przewidzianych dla rodziców samotnie wychowujących dzieci, ponieważ zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prawo to przysługuje tylko jednemu rodzicowi, pod warunkiem, że spełnia pozostałe warunki dla tej preferencji.

Istotne jest również, że z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania w sytuacji gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Do zastosowania wyłączenia z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poza byciem dziecka pod opieką naprzemienną, konieczne jest wystąpienie też drugiej przesłanki negatywnej, o której mowa w tym przepisie, czyli sytuacja, gdy, zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, faktycznie rodzic pobiera świadczenie wychowawcze z ZUS w wysokości 400 zł miesięcznie.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane rozważania prawne stwierdzić należy, że w Pana sytuacji wystąpiły łącznie dwie negatywne przesłanki, o których mowa w art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powodują one, że nie ma Pana prawa do preferencyjnego opodatkowania w omawiany sposób.

Wskazał Pan bowiem, że zgodnie z rozstrzygnięciem sądu Pana syn pozostawał w systemie opieki naprzemiennej (tydzień na tydzień). Wraz z tym w okresie, którego dotyczy wniosek, świadczenie wychowawcze na dziecko zostało ustalone i wypłacone obojgu rodzicom, czyli podzielone po połowie między nimi zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

W konsekwencji, nie kwestionując Pana zaangażowania w proces wychowawczy syna, nie może rozliczyć się Pan jako rodzic samotnie wychowujący dziecko, za 2024 r., na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c i 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się natomiast do powołanego przez Pana wyroku stwierdzić należy, że rozstrzygnięcie w nim zawarte zapadło w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Nie stanowi natomiast materialnego prawa podatkowego i nie ma mocy powszechnie obowiązującej. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa bowiem zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje ona takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych. W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.