Interpretacja indywidualna z dnia 5 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.488.2025.1.KW/IN

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia momentu rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez leasingodawcę w związku z umową leasingu operacyjnego.

Treść wniosku jest następująca.

Opis zdarzenia przyszłego

A. spółka z o. o. [dalej: Spółka lub Wnioskodawca] jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym dla celów podatku dochodowego od osób prawnych [dalej: CIT] i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług [dalej: VAT].

Działalność gospodarcza Spółki obejmuje przede wszystkim świadczenie usług leasingu. Może to być zarówno leasing operacyjny, o którym mowa w art. 17b ustawy o CIT, leasing finansowy, o którym mowa w art. 17f ustawy o CIT, jak i będący de facto odrębnym rodzajem leasingu - leasing gruntów, o którym mowa w art. 17i ustawy o CIT. Zawierane przez Spółkę umowy spełniają warunki przewidziane w ww. przepisach. Działalność gospodarcza Spółki obejmuje także świadczenie usług najmu oraz dzierżawy.

Przedmiotem zawieranych przez Spółkę umów leasingu są m.in. nowe i używane pojazdy mechaniczne podlegające rejestracji. Pojazdy te zwykle są nabywane przez Spółkę od dilerów samochodowych i komisów, którzy są zarejestrowanymi podatnikami VAT. Przedmiotem działalności Spółki jest oddawanie środków trwałych do używania na podstawie umów leasingu, najmu i dzierżawy [dalej łącznie: umowy leasingu], zaś przedmiotowe samochody nabywane są przez Spółkę wyłącznie w celu oddania ich do odpłatnego używania korzystającym na podstawie umów leasingu i niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie pojazdów przeznaczonych do tych celów.

W przypadku nabywania tych towarów Spółka rozważa, aby sekwencja zdarzeń była następująca, zarówno w odniesieniu do samochodów nowych, jak i używanych:

1.Po dokonaniu wyboru pojazdu przez klienta (korzystającego), klient zawrze umowę leasingu ze Spółką. Następnie klient wpłaci Spółce opłatę wstępną. Spółka zamówi u dostawcy (dilera samochodowego lub w komisie) pojazd - przedmiot leasingu.

2.Dostawca tego pojazdu (diler samochodowy lub komis) wystawi na Spółkę fakturę sprzedaży i przekaże ją Spółce wraz z dokumentami niezbędnymi do zarejestrowania pojazdu.

3.Pojazd rejestrowany będzie na Spółkę jako nowego właściciela w wydziale komunikacji właściwego starosty. Stosownie do art. 72 ust. 1 pkt 1) oraz 3) ustawy z 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym [dalej: uPRD], rejestracji dokonuje się na podstawie dowodu własności pojazdu, przy czym rolę tę pełni faktura wystawiona przez dilera lub komis, oraz – w przypadku samochodów nowych - świadectwa zgodności WE wraz z oświadczeniem zawierającym dane i informacje o pojeździe niezbędne do rejestracji i ewidencji pojazdu. W przypadku samochodów używanych, podstawą do rejestracji jest przedstawienie faktury sprzedaży, dowodu rejestracyjnego oraz tablic rejestracyjnych. Zwykle rejestracja dokonywana jest przez pracowników Spółki lub zewnętrzny podmiot, przy czym działają oni w imieniu Spółki, na podstawie udzielonego przez Spółkę pełnomocnictwa. O ile w przypadku samochodów nowych, które nie były dotychczas zarejestrowane, jest to pierwsza rejestracja, o tyle w przypadku samochodów używanych - następuje przerejestrowanie samochodu na Spółkę.

4.Po dokonaniu rejestracji pojazdu zostanie on postawiony do dyspozycji (do odbioru) korzystającego. Korzystający odbierze go od dilera / komisu. Korzystający upoważniony jest do odbioru przedmiotu umowy w imieniu Spółki.

5.Z chwilą (z datą) rejestracji pojazdu, którą Spółka uznaje jako równoznaczną z chwilą postawienia przedmiotu leasingu do dyspozycji korzystającego, tj. do odbioru, Spółka planuje dokonanie aktywacji umowy leasingu. Aktywacja oznacza uruchomienie praw i obowiązków wynikających z umowy, w szczególności przyznanie korzystającemu uprawnienia do korzystania z przedmiotu leasingu, a ze strony Spółki - rozpoczęcie naliczania rat leasingowych. Z tym samym momentem (z datą rejestracji samochodu), w przypadku leasingu operacyjnego, o którym mowa w art. 17b ustawy o CIT, a także w przypadku umów najmu czy dzierżawy, Spółka wprowadzi również pojazd do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz - od kolejnego miesiąca po wprowadzeniu do ewidencji - Spółka planuje rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej pojazdu.

Faktura wystawiona przez dilera / komis dla udokumentowania sprzedaży pojazdu odnosi się każdorazowo do konkretnego pojazdu, oznaczonego co do tożsamości za pomocą numeru VIN. Z chwilą zarejestrowania pojazdu i wystawienia faktury przez dilera samochodowego (bądź komis) samochód ten jest gotowy do wydania i Spółka (bądź korzystający w jej imieniu) może dokonać jego odbioru w każdym momencie. Diler / komis nie może dokonać sprzedaży samochodu, którego dotyczy wystawiona faktura, innemu podmiotowi, ani zarejestrować go na inny podmiot niż Spółka, ani też dokonać wydania pojazdu na rzecz innego podmiotu niż korzystający (który odbiera pojazd działając w imieniu Spółki).

Spółka dotychczas przeprowadzała ten proces w ten sposób, że zazwyczaj odbiór był potwierdzamy protokołem odbioru. Protokół odbioru zarówno samochodu nowego, jak i używanego od dilera (komisu) podpisywany jest tylko przez korzystającego, na wzorze dostarczonym przez Spółkę. Po potwierdzeniu odbioru pojazdu w drodze protokołu korzystający przesyła jego skan do Spółki w formie załącznika do wiadomości e-mail. Po dokonaniu odbioru, w oparciu o protokół potwierdzający ten odbiór, Spółka dokonuje obecnie aktywacji umowy leasingu. Aktywacja oznacza uruchomienie praw i obowiązków wynikających z umowy, w szczególności przyznanie korzystającemu uprawnienia do korzystania z przedmiotu leasingu, a ze strony Spółki - rozpoczęcie naliczania rat leasingowych (bądź czynszów najmu / dzierżawy). W oparciu o protokół odbioru, w przypadku leasingu operacyjnego, o którym mowa w art. 17b ustawy o CIT, a także umów najmu i/lub dzierżawy, obecnie Spółka wprowadza również pojazd do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i rozpoczyna dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej pojazdu.

Spółka rozważa możliwość odstąpienia od wymogu sporządzania protokołu odbioru samochodów (zarówno nowych, jak i używanych). Według planowanego rozwiązania, którego celem jest ograniczenie wymogów administracyjnych, Spółka zamiast na podstawie skanu protokołu odbioru samochodu nowego bądź używanego, rozważa przyjęcie za moment, od którego następowałaby aktywacja umowy leasingu, daty dokonania rejestracji pojazdu. Z tą chwilą Spółka utożsamia moment postawienia przedmiotu leasingu do dyspozycji korzystającego, tj. umożliwienia korzystającemu odbioru tego samochodu., ponieważ korzystający właśnie od momentu zarejestrowania pojazdu może go w każdej chwili odebrać i korzystać z niego.

W momencie planowanej aktywacji umowy leasingu, tj. z chwilą (z datą) dokonania rejestracji samochodu, Spółce przysługiwać będzie już prawo własności pojazdu (pojazd będzie już zarejestrowany na Spółkę, będzie posiadał dowód rejestracyjny tzw. miękki, tj. pozwolenie czasowe). Spółka wprowadzi go więc do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz - od kolejnego miesiąca po wprowadzeniu do ewidencji - rozpocznie dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu umowy leasingu dla celów CIT. Z tą chwilą Spółka rozpocznie również obciążanie korzystającego należnymi ratami leasingowymi.

W związku z planowaną zmianą po stronie Spółki pojawiły się wątpliwości w zakresie skutków planowanych działań na gruncie CIT.

Pytanie

Czy w przypadku zawarcia umowy leasingu operacyjnego, o której mowa w art. 17b ustawy o CIT, umowy najmu bądź dzierżawy, z datą dokonania rejestracji pojazdu, z którą to chwilą Spółka utożsamia moment postawienia przedmiotu umowy do dyspozycji korzystającego i aktywacji umowy leasingu, Spółka będzie uprawniona, by wprowadzić nabyty samochód do ewidencji środków trwałych i rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej przedmiotu leasingu od następnego miesiąca?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, z datą dokonania rejestracji przedmiotu leasingu, z którą to chwilą przedmiot leasingu, najmu bądź dzierżawy zostaje postawiony do dyspozycji korzystającego, tj. korzystający może dokonać odbioru samochodu (nowego bądź używanego), Spółka będzie uprawniona by wprowadzić przedmiot umowy do ewidencji środków trwałych i rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od jego wartości początkowej od kolejnego miesiąca po takim wprowadzeniu.

Stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), odpisów amortyzacyjnych dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały wprowadzono do ewidencji środków trwałych. Jak natomiast wynika z art. 16d ust. 2 ustawy o CIT, składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin oprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa wart. 16h ust. 1 pkt 4.

Z przywoływanego art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT wynika, że od ujawnionych środków trwałych nieobjętych dotychczas ewidencją, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, niezależnie czy mowa jest o wprowadzeniu danego środka trwałego do ewidencji w terminie (tj. w miesiącu oddania go do używania), czy też o ujawnieniu środka trwałego (a więc o wprowadzeniu go do ewidencji w terminie późniejszym), każdorazowo podatnikowi przysługuje prawo do dokonywania podatkowych odpisów amortyzacyjnych od miesiąca następującego po wprowadzeniu środka trwałego do ewidencji środków trwałych.

Zgodnie natomiast z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, „Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte łub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane pryz podatnika na potrzeby związane Z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.”

Jak wynika z zaprezentowanych powyżej regulacji, przesłanki dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych są następujące:

1)posiadanie prawa własności środka trwałego [dalej: ŚT],

2)kompletność ŚT i jego zdatność do użytku,

3)przewidywany okres użytku ŚT dłuższy niż rok,

4)wykorzystanie ŚT na potrzeby działalności gospodarczej lub oddanie ŚT do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu operacyjnego,

5)wpisanie ŚT do ewidencji środków trwałych.

Przesłanki o numerach 1-3 i 5 nie wymagają szerszego komentarza. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółce będzie przysługiwać prawo własności pojazdu nowego bądź używanego, które to prawo nabędzie nie później niż z chwilą otrzymania faktury wystawionej przez dilera bądź komis. Nabywane pojazdy będą kompletne, a o ich zdatności do użytku będzie decydować przeprowadzona rejestracja i ubezpieczenie pojazdów, ponieważ są to przesłanki wymagane dla poruszania się pojazdów po drogach publicznych. Ponadto, w przypadku oddania przedmiotu leasingu do używania na podstawie umowy leasingu operacyjnego, o której mowa w art. 17b ustawy o CIT, ale także w przypadku zawieranych przez Spółkę umów najmu bądź dzierżawy, okres użytku pojazdu przez Spółkę zawsze będzie przekraczał rok.

Konieczne jest natomiast szersze odniesienie się do kluczowej z perspektyw niniejszego wniosku przesłanki „oddania ŚT do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu operacyjnego”.

W ocenie Spółki, w przypadku umów, które polegają na oddawaniu ŚT do używania klientowi (najem, dzierżawa, leasing etc.) datą „oddania do używania” jest data, od której wynajmujący/wydzierżawiający/finansujący jest uprawniony by rozpocząć naliczanie czynszu bądź rat leasingowych. W tych wypadkach jest to bowiem jedyna uchwytna data, w przypadku której można mówić o „używaniu” ŚT. W przypadku umowy leasingu data ta jest tożsama z datą aktywacji umowy. W szczególności, zdaniem Spółki, rozpoczęcie faktycznego użytkowania ŚT przez leasingobiorcę nie jest miarodajne dla potrzeb analizowanych przepisów. Data ta nigdy nie jest znana finansującemu. Finansujący ani nie jest zobowiązany, ani uprawniony do ustalania momentu, w którym leasingobiorca faktycznie, tj. po raz pierwszy, użył maszyny albo dokonał pierwszego przejazdu danym pojazdem. Okoliczności te pozostają całkowicie poza kontrolą finansującego i jako takie nie mogą wywoływać skutków podatkowych. Literalna wykładnia pojęcia „oddania do używania” wskazuje jednoznacznie, że dla celów wprowadzenia ŚT do ewidencji środków trwałych i rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych konieczne jest jedynie przekazanie ŚT korzystającemu do potencjalnego, nie zaś faktycznie stwierdzonego użytku. Jeśli bowiem korzystający uzyskuje zgodnie z prawem i umową potencjalną możliwość dysponowania ŚT, to nawet jeśli przedmiot ten nigdy nie zostanie przez niego użyty, pomimo istnienia odpowiedniego uprawnienia, niewątpliwie nic zmieni to faktu, że ŚT ten został oddany uprzednio korzystającemu do używania, tj. został mu do takiego użytku udostępniony.

Co więcej, również analiza przepisów ustawy o CIT wskazuje, że w przypadku, gdy celem ustawodawcy byłoby, by o prawie do dokonywania odpisów amortyzacyjnych po stronie finansującego decydował faktyczny użytek przedmiotu leasingu przez korzystającego, nie zastosowałby pojęcia „oddania do używania”, ale posłużyłby się pojęciem „używania ŚT”. Cel ustawodawcy „jest wyraźnie widoczny” w konstrukcji przepisu art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, który w sposób niepozostawiający wątpliwości odróżnia przesłankę dokonywania odpisów amortyzacyjnych w razie korzystania ze ŚT na własne potrzeby (wykorzystywanie dla potrzeb działalności gospodarczej) od przesłanki dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości ŚT w przypadku oddania go do używania korzystającemu (dzierżawcy, najemcy).

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, w przypadku stosunków prawnych opartych na posiadaniu zależnym takich jak najem, dzierżawa czy leasing operacyjny, kluczowe jest nie tyle fizyczne, ale „prawne” posiadanie rzeczy, tj. postawienie jej do dyspozycji posiadacza zależnego, które realizuje się w postaci udzielenia korzystającemu uprawnienia do korzystania z rzeczy. Rzecz należy zatem uznać za postawioną do dyspozycji korzystającego od momentu, w którym uzyskuje uprawnienie do korzystania z niej, niezależnie czy faktycznie z rzeczy korzysta, czy też nic. W przypadku umowy leasingu momentem tym jest aktywacja umowy, tj. umówiony przez strony umowy moment, od którego w związku z postawieniem samochodu do dyspozycji korzystającego ma on prawo używać rzeczy, a finansujący ma prawo naliczać z tego tytułu odpowiednie opłaty. Z tej perspektywy nie do zaakceptowania byłaby sytuacja, w której ŚT byłby postawiony do dyspozycji korzystającego i z tego tytułu finansujący obciążałby korzystającego umówionymi ratami leasingowymi, a jednocześnie ŚT nie mógłby być przedmiotem amortyzacji po stronie Spółki z przyczyn leżących po stronie korzystającego, które to przyczyny nie są i nie mogą być znane finansującemu.

Wszystkie powyższe argumenty Spółki zostały zaakceptowane w interpretacji indywidualnej wydanej na wniosek Spółki 9 sierpnia 2017 r. (nr 0114-KDIP2-2.4010.93.2017.1.SO), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził prawidłowość stanowiska Spółki, zgodnie z którym „w związku z aktywacją umowy, tj. z chwilą, w której Spółka jest właścicielem opłaconego i zarejestrowanego samochodu, gotowego do odbiory/ przez korzystającego, Spółka jest uprawniona by wprowadzić ŚT do ewidencji środków trwałych i rozpocząć, od następnego miesiąca, dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej pojazdu, nawet jeśli aktywacja umowy nie wiąże się jeszcze z fizycznym odbiorem pojazdu przez korzystającego. Aktywacji tej towarzyszyć będzie również rozpoczęcie obciążania korzystającego ratami leasingowymi wynikającymi z umowy leasingu.”

Organ potwierdził więc, że dla potrzeb dokonywania odpisów amortyzacyjnych o nabyciu i oddaniu przedmiotu leasingu do używania należy mówić już od chwili postawienia zarejestrowanego samochodu, będącego własnością Spółki, do dyspozycji korzystającego. W efekcie, bez znaczenia dla uprawnienia Spółki do dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest to, czy korzystający odebrał postawiony mu do dyspozycji pojazd, czy też nie, a tym bardziej - czy ten odbiór potwierdził. Chwilą, z którą wiązać się będzie oddanie pojazdu korzystającemu do używania będzie moment, w którym będący własnością Spółki pojazd będzie przez Spółkę zarejestrowany i gotowy do odbioru przez korzystającego, który- będzie mógł tego odbioru dokonać w dogodnym dla siebie momencie.

Przekładając powyższy wywód na analizowane, zmodyfikowane zdarzenie przyszłe, Spółka wskazuje, że nabywając pojazdy będące następnie przedmiotem leasingu (lub najmu, dzierżaw)), co do zasady nie zawiera pisemnej umowy sprzedaży. W większości przypadków potwierdzeniem zawarcia umowy sprzedaży samochodu o określonej treści jest wystawiona przez sprzedającego (dilera / komis) faktura. Określa ona przedmiot sprzedaży (jest on szczegółowo opisany oraz jest na niej wskazany numer VIN pojazdu, jednoznacznie go identyfikujący), cenę, datę sprzedaży oraz ewentualne dodatkowe warunki (np. wyłączenie rękojmi za wady lub zastrzeżenie prawa własności). Spółka przyjmując fakturę potwierdza zawarcie umowy na warunkach wyszczególnionych w jej treści. Sporadycznie umowy sprzedaży zawierane są w formie odrębnych dokumentów, poprzedzających wystawienie przez dostawcę faktury - umowy takie zawierają wszystkie wskazane powyżej elementy.

Czasami na fakturze jest zastrzeżenie przejścia prawa własności do czasu zapłaty, wówczas momentem przejścia własności pojazdu na rzecz Spółki jest data zapłaty. Jeżeli jednak na fakturze takiego zastrzeżenia nie ma i Spółka otrzyma dokumenty pozwalające na dokonanie rejestracji pojazdu, bądź pojazd zostanie już zarejestrowany, oznacza to, że doszło do jego wydania Spółce. Zgodnie z art. 348 kodeksu cywilnego: „Przeniesienie posiadania następuje przez wydanie rzeczy. Wydanie dokumentów, które umożliwiają rozporządzanie rzeczą, juk również wydanie środków, które dają faktyczną władzę nad rzeczą, jest jednoznaczne z wydaniem samej rzeczy”. Zatem wydanie dokumentów, które umożliwiają rozporządzanie przedmiotem jest równoznaczne z wydaniem samego przedmiotu. W takiej sytuacji (tj. gdy została wydana przez dilera / komis faktura bez zastrzeżenia prawa własności oraz dokumenty do rejestracji / pojazd został zarejestrowany) można uznać, że do przeniesienia własności doszło w dacie sprzedaży wskazanej na fakturze.

Spółka będzie wprowadzać nabywane pojazdy (nowe i używane) do ewidencji środków trwałych dopiero z chwilą (z datą) rejestracji przedmiotu umowy leasingu, który to moment jest równoznaczny w ocenie Spółki z postawieniem przedmiotu umowy do dyspozycji korzystającego, tj. po dokonaniu rejestracji pojazdu korzystający w każdym momencie może dokonać odbioru samochodu (nowego bądź używanego). Skoro w wydanej na rzecz Spółki (i przywołanej powyżej) interpretacji organ uznał, iż momentem oddania samochodu do uznania jest już moment jego postawienia korzystającemu do dyspozycji, bez względu na moment faktycznego odbioru, to należałoby uznać, iż w przypadku wprowadzenia przez Spółkę nabytego samochodu do ewidencji środków trwałych np. w miesiącu kolejnym (bądź miesiącach kolejnych) po jego postawieniu korzystającemu do dyspozycji, będziemy mówić o ujawnieniu środka trwałego przez Spółkę w rozumieniu art. 16d ust. 2 ustawy o CIT. Jak natomiast wynika z art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, w takim przypadku dokonywanie odpisów amortyzacyjnych również rozpoczyna się od miesiąca kolejnego po wprowadzeniu środka trwałego do ewidencji.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że z datą dokonania rejestracji przedmiotu umowy leasingu, który to moment w ocenie Spółki jest równoznaczny z postawieniem przedmiotu umowy do dyspozycji korzystającego, tj. z umożliwieniem korzystającemu odbioru samochodu i aktywacji umowy leasingu, a więc po uzyskaniu faktury sprzedaży oraz rejestracji pojazdu, będzie ona uprawniona by wprowadzić przedmiot umowy do ewidencji środków trwałych i rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od jego wartości początkowej od kolejnego miesiąca po takim wprowadzeniu.

W świetle powyższego Spółka wnosi o uznanie jej stanowiska za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Końcowo odnosząc się do powołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej, wskazać należy, że dotyczy ona konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika. Została wydana w określonym stanie faktycznym. Nie może ona zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Każdą sprawę organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.