Interpretacja indywidualna z dnia 10 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.620.2021.11.AP
Dotacja otrzymana z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 zwolniona jest z opodatkowania PIT, jednakże wydatki pokryte tą dotacją nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, wymagając korekty kosztów podatkowych, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o PIT.
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
1.ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 25 czerwca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 24 marca 2022 r. sygn. akt I SA/Kr 68/22 (wpływ prawomocnego wyroku 11 września 2025 r.)oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 kwietnia 2025 r. sygn. akt II FSK 991/22; i
2.stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie:
·zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do otrzymanej dotacji – jest prawidłowe,
·korekty kosztów podatkowych – jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 czerwca 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 25 czerwca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznychw zakresie skutków podatkowych otrzymania wsparcia finansowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 września 2021 r. (wpływ 11 września 2021 r.).
Treść wniosku i jego uzupełnieniajest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca będąc osobą fizyczną prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W Polsce posiada nieograniczony obowiązek podatkowy. W 2020 r. i 2021 r. rozlicza podatek dochodowy od osób fizycznych stosując opodatkowanie w sposób liniowy, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W grudniu 2020 r. otrzymał On wsparcie udzielone na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 30 września 2020 r. w sprawie wsparcia finansowego jednostek prowadzących działalność kulturalną w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1729), jako jednostka wymieniona w § 2 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia. Udzielone wsparcie poprzedzone było podpisaniem umowy. Kwota udzielonego wsparcia wynosiła 537 246,00 zł. Z informacji zamieszczanych na stronie Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu wynikało, że otrzymane wsparcie nie będzie objęte podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Z początkiem 2021 r. Wnioskodawca był zobowiązany precyzyjnie rozliczyć otrzymane wsparcie, co też uczynił. Rozliczenie polegało na wskazaniu kosztów poniesionych w 2020 r., w okresie od dnia 12 marca 2020 r. do 31 grudnia 2020 r., które zostały sfinansowane z tego wsparcia. Otrzymał On potwierdzenie prawidłowego rozliczenia wyżej wspomnianego refinansowania. W zeznaniu PIT-36L złożonym za 2020 r. otrzymanej kwoty 537 246,00 zł Wnioskodawca nie wykazał jako przychód podatkowy, kwoty rozliczone tym wsparciem nie zostały wykazane jako koszty podatkowe. Konsekwencją takiego działania był fakt, że przychód podatkowy za 2020 r. wynosił 1 798 551,84 zł, a koszty podatkowe wyniosły 1 023 209,02 zł. Gdyby nie dokonał On korekty kosztów podatkowych, to wynosiłyby one 1 560 455,02 zł. Taki stan spowodował, że dochód z działalności gospodarczej zamiast 238 096,82 zł, poprzez korektę kosztów wyniósł 775 342,82 zł. Odpowiednio do tego dochodu Wnioskodawca obliczył podatek dochodowy od osób fizycznych, który wyniósł (bez pomniejszania o składkę zdrowotną) 147 315,00 zł, zamiast kwoty 45 238,00 zł, gdyby nie skorygował On kosztów uzyskania przychodów.
W piśmie z 11 września 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarczą prowadzi od 1 maja 1992 r. Podstawowym zakresem Jego działalności zgodnie z wpisem do Ewidencji Działalności Gospodarczej jest PKD 77.39.Z - wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane. Praktycznie działalnością tą jest nagłośnienie koncertów muzycznych, telewizyjnych programów rozrywkowych z udziałem publiczności, dużych koncertów plenerowych, widowisk sportowych oraz wynajmem sprzętu nagłośnieniowego innym podatnikom.
Przykładowe realizacje w 2020 r.:
·25 - 26 stycznia 2020 r. – nagłośnienie ….;
·4 - 6 września 2020 r.- nagłośnienie ….
Przykładowe realizacje w 2021 r. (dla X):
·3 maja 2021 r. - nagłośnienie oficjalnych obchodów uroczystości ….;
·3 - 5 września 2021 r. - nagłośnienie … (dla X).
W 2020 r. Wnioskodawca prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów. W 2021 r. również prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. W 2020 r. był On opodatkowany w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Identyczna forma opodatkowania zachowana jest w 2021 r. Instytucją, która bezpośrednio dokonała wsparcia, był Instytut A, …. Instytut ten został wskazany przez ministra właściwego do spraw kultury i dziedzictwa narodowego do realizacji zadań związanych z udzielaniem wsparcia. Umowa z instytucją dokonującą wsparcia została podpisania 1 grudnia 2020 r. Wsparcie zostało udzielone na podstawie art. 65 ust. 29 ustawy z 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19. Zgodnie z regulaminem wsparcia finansowego jednostek prowadzących działalność w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, jednostką, która mogła otrzymać wsparcie byli przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy z 8 marca 2018 - Prawo przedsiębiorców, prowadzący działalność gospodarczą w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca, w tym usługi wspomagające tę działalność, poprzez organizację zaplecza technicznego. Zgodnie z tym regulaminem, Wnioskodawca kwalifikował się do takiego wsparcia. Maksymalna wysokość tego wsparcia wynosiła do 50% przychodów netto ze sprzedaży usług związanych z działalnością kulturalną w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca, w tym usług wspomagających tę działalność poprzez organizację zaplecza technicznego, obliczonych na podstawie danych z okresu od dnia 12 marca 2019 r. do 31 grudnia 2019 r., jako rekompensata z tytułu utraconych przychodów w okresie od 12 marca do 31 grudnia 2020 r.
Wsparcie finansowe mogło być przeznaczone na działalność wyłącznie operacyjną i mogło być wydatkowane na pokrycie kosztów kwalifikowanych. Poprzez koszty kwalifikowane należy rozumieć koszty, o których mowa w art. 53 ust. 5 rozporządzenia Komisji (UE). W przypadku Wnioskodawcy były to:
a)koszty operacyjne bezpośrednio związane z projektem lub działaniem kulturalnym, np. wynajem lub dzierżawa nieruchomości lub obiektów kulturalnych, koszty podróży i materiałów bezpośrednio związanych z projektem lub działaniem kulturalnym, koszty struktur architektonicznych na potrzeby wystaw i dekoracji scenicznych, wypożyczenie, dzierżawa i amortyzacja narzędzi, oprogramowania i sprzętu, koszty praw dostępu do utworów chronionych prawem autorskim oraz innych powiązanych treści chronionych prawem własności intelektualnej, koszty promocji oraz koszty ponoszone bezpośrednio w wyniku projektu lub działalności; koszty amortyzacji i koszty finansowania są kwalifikowalne tylko wówczas, gdy nie zostały objęte pomocą inwestycyjną;
b)koszty personelu pracującego na rzecz instytucji kulturalnej lub obiektu dziedzictwa kulturowego lub projektu;
c)koszty usług doradczych i wspierających świadczonych przez konsultantów zewnętrznych i usługodawców, ponoszone bezpośrednio w wyniku projektu lub działalności.
Aby otrzymać wsparcie należało złożyć wniosek do instytucji dokonującej wsparcia i podpisać umowę. Zgodnie z regulaminem wsparcia finansowego jednostek prowadzących działalność w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, jak też umową zawartą w dniu 1 grudnia 2020 r., Wnioskodawca był zobowiązany w terminie do 15 stycznia 2021 r., złożyć informację o wykorzystaniu udzielonego wsparcia. Termin ten został przedłużony, a informację złożył 4 lutego 2021 r. W tym też dniu otrzymał On zatwierdzenie informacji przez instytucję dokonującą wsparcia.
Zgodnie z informacją złożoną 4 lutego 2021 r. otrzymane środki Wnioskodawca wydatkował na:
a)wynajem magazynu dla sprzętu nagłośnieniowego, zgodnie z umową i fakturami VAT,
b)wynajem 2 pomieszczeń biurowych, zgodnie z umową i fakturami VAT,
c)koszty wynajmu od zewnętrznych firm sprzętu technicznego niezbędnego do wykonania całości usługi, zgodnie z riderami zespołów muzycznych oraz zapotrzebowaniem przedstawianym przez producenta imprezy muzycznej,
d)koszty transportu ciężarowego wynajmowanego w celu przewozu aparatury nagłośnieniowej w związku z obsługą koncertów muzycznych, zgodnie z konkretnymi zleceniami - udokumentowane fakturami VAT,
e)odsetki od kredytów zapłacone w okresie 12 marca - 31 grudnia 2020 r.,
f)leasingi aparatury nagłośnieniowej, w tym 1 bus używany dla dowożenia ekipy nagłośnieniowej do miejsca zakontraktowanego koncertu muzycznego, zgodnie z udokumentowanymi zleceniami oraz 1 samochód dostawczy używany w tym samym celu,
g)koszty ZUS (po odliczeniu kwot zwolnionych) zgodnie z dokumentacją księgową,
h)udokumentowane koszty obsługi prawnej (kancelaria prawnicza).
Brak złożenia tej informacji skutkował zwrotem wsparcia, a opóźnienie w jej złożeniu mogło skutkować karami pieniężnymi. W czerwcu 2021 r. rozliczenie Wnioskodawcy zostało poddane audytowi, który przeprowadzała instytucja dokonująca wsparcia. Otrzymane wsparcie nie zostało zaewidencjonowane jako przychód z działalności gospodarczej. Wszystkie wydatki sfinansowane wsparciem miały bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wydatki opisane we wniosku Wnioskodawca wymienił, jako element informacji złożonej w dniu 4 lutego 2021 r. Ponoszenie tych wydatków wpływało na otrzymywane w Jego działalności przychody lub na ich zabezpieczenie.
Pytanie
Czy dokonując rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2020 r., Wnioskodawca był zobowiązany skorygować koszty podatkowe pokryte uzyskanym wsparciem z Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu?
Pana stanowisko w sprawie
Uzyskując wsparcie z Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu nie był Pan zobowiązany do korekty kosztów uzyskania za 2020 r.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne choćby nie zostały otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Szczególnym rodzajem przychodów z działalności gospodarczej są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.
Uwzględniając jednak art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
Reasumując, tę część uzasadnienia, otrzymana kwota była wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych.
W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów) o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137 tej ustawy.
Powyższy przepis odnosi się do „bezpośredniego” sfinansowania. Mając na względzie, że finansowanie to zostało otrzymane przez Wnioskodawcę po dacie poniesienia kosztów, gdyż koszty te poniósł On w czasie, gdy nie miał wiedzy o ich refinansowaniu, jak też, że prawidłowość rozliczenia wsparcia została potwierdzona w 2021 r., uważa On, że nie był zobligowany do korekty kosztów za 2020 r., i nie będzie zobowiązany do takiej korekty w 2021 r.
Interpretacja indywidualna
27 października 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego Nr 0113-KDIPT2-1.4011.620.2021.2.ISL, dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania wsparcia finansowego – uznającą Pana stanowisko za nieprawidłowe.
Interpretację doręczono Panu 3 listopada 2021 r.
Skarga na interpretację indywidualną
26 listopada 2021 r. na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego 27 października 2021 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.620.2021.2.ISL, dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych, wniósł Pan za pośrednictwem Organu podatkowego skargę z 26 listopada 2021 r. (wpływ 1 grudnia 2021 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną w zakresie objętym skargą - wyrokiem z 24 marca 2022 r. sygn. akt I SA/Kr 68/22.
Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny - wyrokiem z 24 kwietnia 2025 r. sygn. akt II FSK 991/22 - oddalił skargę kasacyjną.
Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną, stał się prawomocny od 19 marca 2025 r. Data wpływu prawomocnego orzeczenia – 24 kwietnia 2025 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24 kwietnia 2025 r. sygn. akt II FSK 991/22 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 24 marca 2022 r. sygn. akt I SA/Kr 68/22;
•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie:
·zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do otrzymanej dotacji – jest prawidłowe,
·korekty kosztów podatkowych – jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.
Zgodnie z jego treścią:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl pkt 3 tego przepisu, do źródeł przychodów zalicza się pozarolniczą działalność gospodarczą.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również: dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. W grudniu 2020 r. otrzymał wsparcie udzielone na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 30 września 2020 r. w sprawie wsparcia finansowego jednostek prowadzących działalność kulturalną w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1729), jako jednostka wymieniona w § 2 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia. Udzielone wsparcie poprzedzone było podpisaniem umowy. Instytucją, która bezpośrednio dokonała wsparcia, był Instytut A. Instytut ten został wskazany przez Ministra właściwego do spraw kultury i dziedzictwa narodowego do realizacji zadań związanych z udzielaniem wsparcia. Umowa została podpisania 1 grudnia 2020 r. Wsparcie zostało udzielone na podstawie art. 65 ust. 29 ustawy z 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19. Z początkiem 2021 r. Wnioskodawca był zobowiązany precyzyjnie rozliczyć otrzymane wsparcie. Rozliczenie polegało na wskazaniu kosztów poniesionych w 2020 r., w okresie od 12 marca 2020 r. do 31 grudnia 2020 r., które zostały sfinansowane z tego wsparcia. Otrzymał On potwierdzenie prawidłowego rozliczenia wyżej wspomnianego refinansowania.
Zgodnie z informacją złożoną przez Wnioskodawcę w dniu 4 lutego 2021 r. otrzymane środki wydatkował na :
a)wynajem magazynu dla sprzętu nagłośnieniowego, zgodnie z umową i fakturami VAT,
b)wynajem 2 pomieszczeń biurowych, zgodnie z umową i fakturami VAT,
c)koszty wynajmu od zewnętrznych firm sprzętu technicznego niezbędnego do wykonania całości usługi, zgodnie z riderami zespołów muzycznych oraz zapotrzebowaniem przedstawianym przez producenta imprezy muzycznej,
d)koszty transportu ciężarowego wynajmowanego w celu przewozu aparatury nagłośnieniowej w związku z obsługą koncertów muzycznych zgodnie z konkretnymi zleceniami - udokumentowane fakturami VAT,
e)odsetki od kredytów zapłacone w okresie 12 marca - 31 grudnia 2020 r.,
f)leasingi aparatury nagłośnieniowej, w tym 1 bus używany dla dowożenia ekipy nagłośnieniowej do miejsca zakontraktowanego koncertu muzycznego, zgodnie z udokumentowanymi zleceniami oraz 1 samochód dostawczy używany w tym samym celu,
g)koszty ZUS (po odliczeniu kwot zwolnionych), zgodnie z dokumentacją księgową,
h)udokumentowane koszty obsługi prawnej (kancelaria prawnicza).
Zgodnie z regulaminem wsparcia finansowego jednostek prowadzących działalność w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, jednostką, która mogła otrzymać wsparcie byli m.in. przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy z 8 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców prowadzący działalność gospodarczą w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca, w tym usługi wspomagającą tę działalność, poprzez organizację zaplecza technicznego. Maksymalna wysokość tego wsparcia wynosiła do 50% przychodów netto ze sprzedaży usług związanych z działalnością kulturalną w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca, w tym usług wspomagających tę działalność poprzez organizację zaplecza technicznego, obliczonych na podstawie danych z okresu od 12 marca 2019 r. do 31 grudnia 2019 r., jako rekompensata z tytułu utraconych przychodów w okresie od 12 marca do 31 grudnia 2020 r.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36. Zgodnie z art. 21 ust. 36 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 129, nie ma zastosowania do tej części dotacji otrzymanej na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, która została przeznaczona, na podstawie odrębnych przepisów, na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej tę działalność.
Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 36 ww. ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 129, nie ma zastosowania do tej części dotacji otrzymanej na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, która została przeznaczona, na podstawie odrębnych przepisów, na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej tę działalność.
Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca otrzymał wsparcie udzielone na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 30 września 2020 r. w sprawie wsparcia finansowego jednostek prowadzących działalność kulturalną w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca (t. j. Dz. U z 2020 r. poz. 1729), jako jednostka wymieniona w § 2 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia.
Zgodnie z § 1 przedmiotowego rozporządzenia:
Rozporządzenie to określa zasady rozdziału i przekazywania wsparcia, o którym mowa w art. 65 ust. 29 ustawy z 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, zwanej dalej: „ustawą”, zakres, sposób i termin przedstawiania informacji o wykorzystaniu wsparcia oraz sposób udzielania wsparcia przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub przez wskazane państwowe instytucje kultury podległe ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
Przepis art. 65 ust. 29 ustawy z 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. poz. 568, 695, 1086, 1262 i 1478) - zwanej dalej: „nowelizacją ustawy COVID-19” - stanowił równocześnie delegacje ustawową dla Rady Ministrów do wydania ww. rozporządzenia.
Zgodnie bowiem z tym przepisem:
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady rozdziału i przekazywania wsparcia pochodzącego ze środków Funduszu dla samorządowych instytucji artystycznych w rozumieniu art. 11 ust. 2 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 194), organizacji pozarządowych w rozumieniu przepisów ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1057) prowadzących działalność w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca oraz przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086) prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca, zakres, sposób i termin przedstawiania informacji o wykorzystaniu wsparcia oraz sposób udzielania wsparcia przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub przez wskazane państwowe instytucje kultury podległe ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
Fundusz, o którym mowa w tym przepisie, został uregulowany w treści art.65 nowelizacji ustawy COVID-19.
Zgodnie z jego ust. 1:
W Banku Gospodarstwa Krajowego tworzy się Fundusz Przeciwdziałania COVID-19, zwany dalej: „Funduszem”, w celu finansowania lub dofinansowania realizacji zadań związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t. j. Dz. U. poz. 374. 567 i 568).
Stosownie natomiast do ust. 2 omawianego przepisu:
Prezes Rady Ministrów zawiera z Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowę określającą w szczególności zasady dokonywania wypłat ze środków Funduszu, o których mowa w ust. 3, na finansowanie lub dofinansowanie realizowanych zadań związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, oraz zasady zawierania porozumień, o których mowa w ust. 7.
Wypłaty ze środków Funduszu są realizowane na podstawie dyspozycji wypłaty składanej do Banku Gospodarstwa Krajowego przez Prezesa Rady Ministrów Prezes Rady Ministrów może upoważnić do składania dyspozycji wypłaty ze środków Funduszu dysponenta części budżetowej lub ministra kierującego określonym działem administracji rządowej zgodnie z ustawą z 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 945, 1248, 1696 i 2170 oraz z 2020 r. poz. 284), określając jednocześnie zakres tego upoważnienia (art. 65 ust. 3 nowelizacji ustawy COVID-19).
Mając na uwadze treść powyższych przepisów należy stwierdzić, że dysponentem wskazanego Funduszu jest Prezes Rady Ministrów lub upoważniony przez niego minister kierujący określonym działem administracji rządowej. Bankowi Gospodarstwa Krajowego ustawodawca powierzył natomiast funkcje technicznego operatora Funduszu.
Przepis art. 65 ust 4 nowelizacji ustawy COVID-19, określa źródła finansowania Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, stanowiąc, że:
Obok wpłat z budżetu państwa, środki Funduszu pochodzą również m.in. z:
1)wpłat środków pieniężnych jednostek sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 9 pkt 5-8 i 14 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 869 ze zm.), z wyłączeniem samorządowych osób prawnych, z wyjątkiem środków pochodzących z dotacji z budżetu i środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;
2)środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, które za zgodą Komisji Europejskiej mogą zostać przeznaczone na wsparcie realizacji zadań związanych z przeciwdziałaniem COVID-19;
3)wpłat z budżetu państwa, w tym budżetu środków europejskich;
4)wpływów ze skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w art. 66;
5)środków z wyemitowanych obligacji, o których mowa w art. 67 ust. 3;
6)innych przychodów.
Zgodnie z treścią art. 126 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 869 ze zm.; dalej w skrócie: „u.f.p.”):
Dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.
Środki tworzące budżet państwa to nie tylko dochody budżetu państwa, o których mowa w art. 111 u.f.p., ale także wszelkie środki publiczne go w rzeczywistości zasilające.
Posługując się zastosowaną w literaturze przedmiotu definicją, stwierdzić należy, że:
Dochodami budżetu państwa są: wszystkie dochody publiczne, których przeznaczenie nie zostało zastrzeżone na rzecz budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub jednostek sektora finansów publicznych oraz dochody pochodzące od jednostek organizacyjnych powiązanych z budżetem państwa” (C. Kosikowski. Ustawa o finansach publicznych. Komentarz, Warszawa 2011, s. 320). Dochody te w sposób definitywny i bezzwrotny zasilają budżet państwa. Wydatkowanie dochodów budżetowych oznacza ostateczne ich zużycie przez władzę publiczną. Dochody ujmowane są w budżecie państwa w wielkości prognozowanej, co oznacza, że ich faktyczne wykonanie może być zarówno wyższe, jak i niższe od wielkości przyjętych w budżecie. Katalog źródeł dochodów budżetu państwa statuowany w art. 111 ustawy o finansach publicznych nie jest wyczerpujący, ustawa ta w wielu miejscach odsyła do odrębnych przepisów. Przyjmuje się, że dochody budżetowe mogą być klasyfikowane wg różnych kryteriów. Ich najogólniejszym podziałem jest podział (ustawowy) na dochody podatkowe i niepodatkowe. Ujmuje się je w załączniku nr 1 do ustawy budżetowej według źródeł dochodów oraz części i działów klasyfikacji budżetowej, (por. Zofia Szpringer, Wioleta Wasil - Rusecka -Leksykon Budżetowy publ. ....).
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 u.f.p.:
Środkami publicznymi są:
1) dochody publiczne;
2) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
2a) środki, o których mowa w art 3b ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r. poz. 1295 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 1378 i 2327);
3) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4) przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
a) ze sprzedaży papierów wartościowych,
b) z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
c) ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
d) z otrzymanych pożyczek i kredytów,
e) z innych operacji finansowych;
5) przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
1a Do przychodów budżetu państwa, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. e) zalicza się także środki przekazane z rachunków depozytowych Ministra Finansów, o których mowa w art. 83a, na inne rachunki Ministra Finansów.
2. Dochodami publicznymi są:
1) daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty, wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz banków państwowych, a także inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw;
2) inne dochody budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych należne na podstawie odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych;
3) wpływy ze sprzedaży wyrobów i usług świadczonych przez jednostki sektora finansów publicznych;
4) dochody z mienia jednostek sektora finansów publicznych, do których zalicza się w szczególności:
a) wpływy z umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze,
b) odsetki od środków na rachunkach bankowych,
c) odsetki od udzielonych pożyczek i od posiadanych papierów wartościowych,
d) dywidendy z tytułu posiadanych praw majątkowych;
5) spadki, zapisy i darowizny w postaci pieniężnej na rzecz jednostek sektora finansów publicznych;
6) odszkodowania należne jednostkom sektora finansów publicznych;
7) kwoty uzyskane przez jednostki sektora finansów publicznych z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji;
8) dochody ze sprzedaży majątku, rzeczy i praw, niestanowiące przychodów w rozumieniu ust. 1 pkt 4 lit. a) i b).
3. Do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:
1) środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a) i b);
2) niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c) i d):
a) Norweskiego Mechanizmu Finansowego,
b) Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
c) Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
3) środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;
4) środki na realizację wspólnej polityki rolnej;
5) środki przeznaczone na realizację:
a) programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna,
b) programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006. str. 1) oraz programów Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa,
c) Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009,
d) Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;
5a) środki przeznaczone na realizację inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych;
5b) środki Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym;
5c) środki pochodzące z instrumentu „Łącząc Europę”, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym instrument „Łącząc Europę”, zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylającym rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz. Urz. UE L 348 z 20.12.2013, str. 129, z późn. zm.); 6) inne środki.
Z kolei, zgodnie z treścią art. 111 u.f.p.:
Dochodami podatkowymi i niepodatkowymi budżetu państwa są:
1) podatki i opłaty, w części, która zgodnie z odrębnymi ustawami nie stanowi dochodów jednostek samorządu terytorialnego, przychodów państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych:
2) cła;
3) wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz banków państwowych;
4) wpłaty z tytułu dywidendy;
5) wpłaty z zysku Narodowego Banku Polskiego;
6) wpłaty nadwyżki środków finansowych agencji wykonawczych;
7) dochody pobierane przez państwowe jednostki budżetowe, o ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej;
8) dochody z najmu i dzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, dotyczące składników majątkowych Skarbu Państwa, o ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej;
9) odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych państwowych jednostek budżetowych lub organów władzy publicznej, o ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej;
10) odsetki od lokat terminowych ustanowionych ze środków zgromadzonych na centralnym rachunku bieżącym budżetu państwa;
11) odsetki od udzielonych z budżetu państwa pożyczek krajowych i zagranicznych;
12) grzywny, mandaty i inne kary pieniężne, o ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej;
13) spadki, zapisy i darowizny w postaci pieniężnej na rzecz Skarbu Państwa;
14) dochody ze sprzedaży majątku, rzeczy i praw, niestanowiące przychodów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 4 lit. a) i b), o ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej;
15) inne dochody określone w odrębnych ustawach lub umowach międzynarodowych;
16) środki europejskie i środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a) i b), na realizację projektów pomocy technicznej oraz środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. c) i d) i pkt 6 oraz w art 4 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 549), zwanego dalej: „rozporządzeniem nr 1306/2013”, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa;
17) odsetki wykupywane przez nabywców obligacji skarbowych lub nadwyżka wynikająca z różnicy pomiędzy ceną emisyjną a wartością nominalną zbywanych obligacji skarbowych.
Porównując treść obu cytowanych przepisów z określonymi przez ustawodawcę źródłami finansowania Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 w przepisie art. 65 ust. 4 nowelizacji ustawy COVID-19, należy uznać, że źródła te stanowią szeroko rozumiane środki publiczne budżetu państwa, których w tym przypadku dysponentem pozostaje Prezes Rady Ministrów lub upoważniony przez niego minister kierujący określonym działem administracji rządowej (art. 65 ust. 3 nowelizacji ustawy COVID-19)
Wsparcie udzielone Wnioskodawcy, na podstawie art. 65 nowelizacji ustawy COVID-19 i przepisów wykonawczych, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 30 września 2020 r. w sprawie wsparcia finansowego jednostek prowadzących działalność kulturalną w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1729) stanowi więc w istocie przejaw dotacji przedmiotowej finansowej ze środków budżetu państwa, o której mowa w art. 130 u.f.p.
Tym samym więc wobec otrzymania przez Wnioskodawcę wsparcia stanowiącego w istocie dotację przedmiotową pochodzącą ze środków Skarbu Państwa należy uznać, że z uwagi na treść art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozostawała ona wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych.
Jak zauważył NSA w wyroku z 29 października 2019 r. sygn. akt II FSK 3765/17:
Bezpośredniość sfinansowania wydatków i kosztów z dotacji należy rozumieć jako bezpośredniość pochodzenia środków finansujących lub refinansujących te wydatki i koszty z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego; sfinansowanie z dotacji określonych wydatków powinno być rozumiane jako ostateczne poniesienie ich ciężaru ekonomicznego przez budżety (fundusze) publiczne, a nie jako sfinansowanie określonego wydatku z wcześniej otrzymanej kwoty dotacji. W aspekcie praktycznym oznacza to, że prawidłowe jest ogólne pomniejszenie o kwotę dotacji zarówno przychodów, jak i kosztów ich uzyskania, gdyż zabieg taki realizuje zasadę neutralności podatkowej dotacji.
Automatyczną konsekwencją jednak uznania, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest konieczność uwzględnienia w realiach sprawy także treści art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Definicja sformułowana w powołanym przez ustawodawcę wyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Odnosząc się natomiast do kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na prowadzenie działalności gospodarczej refinansowanych ze środków pochodzących z wsparcia uzyskanego z Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu wskazać należy, że aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełniać łącznie następujące warunki:
·pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania
·albo zabezpieczenia źródła przychodu,
·być właściwie udokumentowany;
·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.
Jednakże, na mocy art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b, 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.
Skoro jak wskazano we wniosku otrzymana dotacja refinansowała przedmiotowe wydatki, to przesłanka bezpośredniości została w tym przypadku spełniona.
W tym miejscu wskazać należy, że wyłączenie, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, będzie miało zastosowania w przedmiotowej sprawie z uwagi na fakt, że środki wypłacane z Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu korzystają ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując, dokonując rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2020 r., Wnioskodawca był zobowiązany skorygować koszty podatkowe pokryte uzyskanym wsparciem z Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku, bowiem stanowi ona ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 24 marca 2022 r. sygn. akt I SA/Kr 68/22 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 kwietnia 2025 r. sygn. akt II FSK 991/22.
Końcowo, należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Pana może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Wskazać należy, że zgodnie ze sformułowanym pytaniem, interpretacja odnosi się wyłącznie do korekty kosztów pokrytych uzyskanym wsparciem finansowym za 2020 r., nie odnosi się natomiast do korekty tych kosztów za 2021 r., czy też do kwestii ustalenia, czy udzielone wsparcie stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż kwestie te nie były objęte przedmiotem zapytania.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?