Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.669.2025.2.DS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek z – brak daty – o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług dotyczący zwolnienia od podatku VAT sprzedaży walut wirtualnych (kryptowalut) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 14 października 2025 r. (wpływ 20 października 2025 r.) oraz z 21 października 2025 r. (wpływ 24 października 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce. Pana PKD obejmuje m.in. 73.11.Z – działalność reklamowa, 64.99.Z – pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana.

W ramach działalności prowadzi Pan kupno i sprzedaż walut wirtualnych (kryptowalut) na własny rachunek, głównie poprzez rachunki bankowe i platformy wymiany (P2P). Transakcje polegają na tym, że kupuje Pan walutę wirtualną od jednej osoby i sprzedaje ją Pan innej, osiągając przychód z różnicy kursowej (spreadu). Nie prowadzi Pan działalności kantorowej ani maklerskiej w rozumieniu prawa dewizowego. Nie świadczy Pan usług doradztwa finansowego. Pana działalność ogranicza się do kupna i sprzedaży walut wirtualnych we własnym imieniu.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

Jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT od 1 października 2025 r., w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą polegającą na kupnie i sprzedaży walut wirtualnych (P2P).

Kupowane i sprzedawane waluty wirtualne (USDT) pełnią wyłącznie funkcję środka płatniczego, używanego w transakcjach wymiany między osobami prywatnymi.

Sprzedaży walut wirtualnych dokonuje Pan wyłącznie na rzecz osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Zakupu walut wirtualnych dokonuje Pan wyłącznie od osób prywatnych (niebędących podatnikami VAT) poprzez platformę (…) P2P.

Transakcje mają charakter wymiany waluty wirtualnej USDT na walutę tradycyjną PLN.

Wszystkie płatności odbywają się wyłącznie w walucie PLN.

Waluty wirtualne, o których mowa we wniosku, spełniają definicję waluty wirtualnej z art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Usługi świadczone w ramach tej działalności nie stanowią usług zarządzania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT.

Określenie P2P oznacza handel walutami wirtualnymi pomiędzy osobami prywatnymi za pośrednictwem platformy internetowej (…), w ramach którego sprzedający i kupujący dokonują bezpośredniej wymiany środków pieniężnych i kryptowaluty.

Kupno walut wirtualnych USDT dokonuje Pan wyłącznie na terytorium Polski, od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT, poprzez platformę (…) P2P.

Sprzedaż walut wirtualnych USDT odbywa się wyłącznie na rzecz osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w Polsce.

Nie korzysta i nie podlega Pan pod art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, czyli nie świadczy Pan usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi ani podobnymi usługami finansowymi.

Pytanie

Czy opisana działalność polegająca na kupnie i sprzedaży walut wirtualnych (P2P) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 i 12 ustawy o VAT w związku z wyrokiem TSUE C-264/14 (Hedqvist)?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 14 października 2025 r.)

Uważa Pan, że działalność polegająca na kupnie i sprzedaży walut wirtualnych (USDT) w ramach P2P powinna korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej C-264/14 (Hedqvist). Transakcje te dotyczą wymiany walut będących środkiem płatniczym i stanowią usługi finansowe zwolnione od VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też należy przyjąć, że definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

Tak więc przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest czy wykonano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym łącznie spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne z tytułu wykonanych czynności (wynagrodzenie).

Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie, w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Podatnikiem VAT jest zatem podmiot, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że:

- prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się Pan kupnem i sprzedażą walut wirtualnych (kryptowalut) na własny rachunek i we własnym imieniu, głównie poprzez rachunki bankowe i platformy wymiany (P2P);

- jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT od 1 października 2025 r.;

- nie prowadzi Pan działalności kantorowej ani maklerskiej w rozumieniu prawa dewizowego;

- nie świadczy Pan usług doradztwa finansowego;

- kupowane i sprzedawane waluty wirtualne (USDT) pełnią wyłącznie funkcję środka płatniczego, używanego w transakcjach wymiany między osobami prywatnymi;

- zakupu walut wirtualnych dokonuje Pan wyłącznie od osób prywatnych wyłącznie na terytorium Polski (niebędących podatnikami VAT) poprzez platformę (…) P2P;

- sprzedaży walut wirtualnych dokonuje Pan wyłącznie na rzecz osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Polski;

- transakcje mają charakter wymiany waluty wirtualnej USDT na walutę tradycyjną PLN;

- wszystkie płatności odbywają się wyłącznie w walucie PLN;

- waluty wirtualne, o których mowa we wniosku, spełniają definicję waluty wirtualnej z art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu;

- usługi świadczone w ramach tej działalności nie stanowią usług zarządzania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy;

- nie świadczy Pan usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi ani podobnymi usługami finansowymi.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy opisana działalność polegająca na kupnie i sprzedaży walut wirtualnych (P2P) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 i 12 ustawy w związku z wyrokiem TSUE C-264/14 (Hedqvist).

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny pozwalający na objecie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność gospodarczą, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle powyższego, mając na uwadze okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że w odniesieniu do czynności w zakresie sprzedaży walut wirtualnych (kryptowalut) będzie Pan działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem czynności te wykonywane będą w sposób ciągły, zorganizowany i będą prowadzone w celach zarobkowych. Opisane usługi sprzedaży walut wirtualnych będzie Pan realizował w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednocześnie wskazać należy, że wykonywane przez Pana czynności dotyczące sprzedaży walut wirtualnych (kryptowalut) nie będą stanowić dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ponieważ w opisanym zdarzeniu waluty wirtualne nie stanowią towaru.

Jak wyżej wskazano, w art. 8 ust. 1 ustawy, przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem określeniem „usługi” w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

W tym miejscu należy wskazać, że orzecznictwo TSUE wskazuje, że odpłatność ma miejsce, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym; dostawcę towarów lub usługodawcę łączy z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności; wynagrodzenie jest wyrażalne w pieniądzu, co oznacza, że istnieje możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Wynagrodzenie (zapłata) może mieć postać zarówno świadczenia pieniężnego, jak i rzeczowego (określonego w naturze), np. w przypadku dostawy towaru w zamian za świadczenie usługi, czy też w sytuacji zamiany towarów bądź usług. Zatem odpłatną dostawę towaru (odpłatne świadczenie usług) identyfikuje się zarówno w sytuacji klasycznej transakcji (pieniądze za towar/usługę), jak również w sytuacji np. wymiany barterowej. Umowy takie, nazywane umowami barterowymi, stanowią rodzaj bezpośredniej wymiany usług. Umowa barterowa jest umową wzajemną, a między świadczeniami stron zachodzi stosunek ekwiwalentności.

W analizowanej sprawie występuje bezpośredni związek pomiędzy wykonywanymi przez Pana czynnościami, a otrzymywanym wynagrodzeniem, co bezsprzecznie wskazuje na wzajemność świadczeń. Pomiędzy stronami transakcji istnieje stosunek prawny, z którego wynika z jednej strony obowiązek określonego zachowania, z drugiej zaś strony obowiązek wypłaty określonego wynagrodzenia za to zachowanie. Jak Pan wskazał:

-kupuje Pan waluty wirtualne wyłącznie od osób prywatnych wyłącznie na terytorium Polski;

-sprzedaje Pan waluty wirtualne wyłącznie na rzecz osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Polski;

-kupowane i sprzedawane waluty wirtualne pełnią wyłącznie funkcję środka płatniczego, używanego w transakcjach wymiany między osobami prywatnymi.

Zatem, należy więc uznać, że usługi sprzedaży walut wirtualnych (kryptowalut) będą stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, gdy miejscem świadczenia usług – jak Pan wskazał w opisie sprawy – będzie terytorium Polski, usługi sprzedaży walut wirtualnych (kryptowalut) realizowanych przez Pana w opisany we wniosku sposób, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, jako odpłatne świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Dokonując oceny Pana stanowiska w kwestii dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia od podatku wykonywanych czynności w zakresie sprzedaży walut wirtualnych (kryptowalut), należy wyjaśnić, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy:

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy:

Wskazane wyżej regulacje stanowią odzwierciedlenie krajowego porządku prawnego przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

Zgodnie z art. 131 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

W myśl art. 135 ust. 1 lit. e Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika (wyrok TSUE z 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

W tym miejscu należy wskazać na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 22 października 2015 r. w sprawie C-264/14 Hedqvist, w którym TSUE rozpatrywał kwestię opodatkowania czynności wymiany waluty wirtualnej Bitcoin na walutę tradycyjną i odwrotnie.

W ww. wyroku TSUE orzekł, że transakcje polegające na wymianie waluty tradycyjnej na walutę wirtualną „bitcoin” i odwrotnie dokonywane za zapłatą kwoty marży, którą stanowi różnica pomiędzy ceną, po której nabywana jest waluta, a ceną po jakiej jest sprzedawana, stanowią odpłatne świadczenie usług. Usługi takie są zwolnione od podatku na mocy art. 135 ust. 1 lit. e) Dyrektywy 2006/112/WE.

Co istotne, tezy wyroku nie ograniczają się wyłącznie do waluty Bitcoin i dotyczą (po spełnieniu warunków wskazanych w wyroku) także innych walut nietradycyjnych. W pkt 49 wyroku TSUE stwierdził bowiem, że:

TSUE stwierdził, że:

Co prawda powołany wyżej wyrok TSUE w sprawie Hedqvist C-264/14 dotyczy wirtualnej waluty „Bitcoin”, jednakże stanowisko TSUE przedstawione w tym wyroku zachowuje swoją aktualność w odniesieniu do innych walut wirtualnych.

Należy zwrócić uwagę na to, że w świetle powołanego wyżej wyroku TSUE w sprawie C-264/14 za transakcje finansowe zostały uznane transakcje dotyczące walut nietradycyjnych, o ile waluty te zostały zaakceptowane przez strony transakcji jako alternatywny środek płatniczy wobec prawnych środków płatniczych i ich jedynym przeznaczeniem jest funkcja środka płatniczego. Wskazane warunki w przedstawionych przez Pana okolicznościach będą spełnione, bowiem – jak Pan wskazał –sprzedawane waluty wirtualne (USDT) pełnią wyłącznie funkcję środka płatniczego, używanego w transakcjach wymiany między osobami prywatnymi.

Podsumowanie

W przedmiotowej sprawie świadczone przez Pana usługi sprzedaży walut wirtualnych wyłącznie na terytorium Polski, będą stanowić usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które objęte będą zwolnieniem od tego podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy i nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w myśl art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Wydając przedmiotową interpretację oparłem się na informacji, że kupno walut wirtualnych USDT dokonuje Pan wyłącznie na terytorium Polski oraz sprzedaż walut wirtualnych USDT odbywa się wyłącznie na rzecz osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w Polsce. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślam, że przedmiotowa interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.