Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.1003.2025.2.MG
Aport nieruchomości gruntowej zabudowanej przez Gminę Miasto A do spółki B jest zwolniony z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z uwagi na brak pierwszego zasiedlenia w okresie dwóch lat poprzedzających dostawę.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwastanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, transakcji aportu działki nr 1 zabudowanej budynkami do spółki B ....
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 14 listopada 2025 r. (data wpływu 14 listopada 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca Gmina Miasto A jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozlicza podatek VAT w ramach centralizacji wspólnie z podległymi jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej. Gmina Miasto A jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną i wykonującą zadania własne wynikające z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Do zadań własnych Gminy należy w szczególności zaspokajanie potrzeb zbiorowych wspólnoty samorządowej, w tym prowadzenie polityki mieszkaniowej, gospodarowanie zasobem nieruchomości oraz wspieranie budownictwa mieszkaniowego. Gmina Miasto A utworzyło spółkę B sp. z o.o., której udziałowcem jest także Krajowy Zasób Nieruchomości na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 lipca 2017 r. o Krajowym Zasobie Nieruchomości (B ... Sp. z o.o. z siedzibą w A). Udziały w B Gmina nabyła poprzez wniesienie wkładów pieniężnych, sfinansowanych ze środków Rządowego Funduszu Rozwoju Mieszkalnictwa. Środki pochodziły z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji i zakupów inwestycyjnych związanych z przeciwdziałaniem COVID-19. Pozostałymi udziałowcami są inne okoliczne gminy województwa ....
Spółka B ... z siedzibą w A …, została zawarta na podstawie aktu notarialnego Rep. … z dnia 11.10.2023 r. wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla … w …, Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, pod numerem KRS: …, NIP: .., REGON: …. Podstawowym celem działalności spółki jest budowanie domów mieszkalnych oraz ich eksploatacja na zasadach najmu, zgodnie z przepisami ustawy z 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz.U.2024.1440 t.j. z dnia 2024.09.30). Przedmiotem działalności B jest wyłącznie realizacja mieszkań społecznych dla osób i rodzin nieposiadających własnego mieszkania w danej miejscowości, którzy dysponują środkami na regularne opłacanie czynszu, jednak ich dochody są za niskie za zaciągnięcie kredytu hipotecznego na mieszkanie.
Gmina zamierza realizować przedsięwzięcie inwestycyjno-budowlane za pośrednictwem B poprzez:
a)wynajmowanie lokali mieszkalnych osobom uprawnionym na podstawie ustawy o B, na zasadach określonych w umowach zawartych pomiędzy B a Najemcami,
b)administrowanie przedsięwzięciami inwestycyjno-budowlanymi,
c)wynajmowanie, zarządzanie i administrowanie lokalami użytkowymi znajdującymi się w zrealizowanych przedsięwzięciach inwestycyjno-budowlanych,
d)sprawowanie na podstawie odrębnych umów zlecenia zarządu nieruchomościami.
B Sp. z o.o. nie jest podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT. Gmina Miasto A planuje wnieść aportem do spółki B nieruchomość gruntową będącą jej własnością z przeznaczeniem na realizację przez tę Spółkę inwestycji mieszkaniowej, w wyniku której powstaną lokale mieszkalne o umiarkowanym czynszu w formule tzw. społecznej inicjatywy mieszkaniowej (B). W zamian za wniesiony wkład niepieniężny Gmina Miasto A obejmie odpowiednią ilość udziałów w podwyższonym kapitale Sp. z o.o. Wniesienie przedmiotowego aportu nie ma na celu dokapitalizowania ww. Spółki, lecz wiąże się z realizacją zadania własnego Gminy związanego z budownictwem mieszkaniowym.
Nieruchomość gruntowa jest działką zabudowaną o nr 1 i powierzchni 8737 m2, znajdującą się w A na ul. …. Działka jest zabudowana budynkiem frontowym, budynkiem oficyny parterowej, oraz czterema budynkami gospodarczymi. Budynek frontowy został wybudowany w 1890 r. (szacowany rok zakończenia budowy), powierzchnia zabudowy wynosi 120,62 m2, jest to budynek parterowy, w którym znajdują się 4 lokale mieszkalne. Strop oraz konstrukcja dachu są drewniane, dach jest pokryty papą. Budynek wyposażony jest w instalację wodociągową oraz kanalizacyjną. Budynek oficyny parterowej został wybudowany w 1895 roku (szacowany rok zakończenia budowy), powierzchnia zabudowy wynosi 103,41 m2, znajdują się w nim 2 lokale mieszkalne. Strop oraz konstrukcja dachu są drewniane, dach jest pokryty papą. Budynek wyposażony jest w instalację wodociągową oraz kanalizacyjną. Cztery budynki gospodarcze, murowane, zostały wybudowane przed rokiem 1967. W jednym z nich dach jest pokryty dachówką, natomiast w trzech pozostałych papą. Nieruchomość gruntowa zabudowana o nr działki 1, została nieodpłatnie nabyta przez Gminę Miasto A Decyzją Wojewody …nr … z dnia 03.06.2002 r., z mocy prawa własności. Nieruchomość jest przeznaczona pod wynajem na cele mieszkaniowe.
Zdaniem wnioskodawcy wniesienie przez Gminę Miasto A do spółki B aportem opisanej nieruchomości gruntowej zabudowanej będzie stanowić dostawę towarów zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2025.775 t.j.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel.
Takie ujęcie pojęcia: „dostawa towarów” oznacza, że obejmuje ono wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jako właściciel, w tym np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, czy przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego - aport. Co jednak istotne dostawa towarów stanowi przedmiot opodatkowania VAT jeżeli, co do zasady, ma charakter odpłatny. Należy zaznaczyć, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Czynność wniesienia aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jako właściciel.
Wniesienie aportu do spółki prawa handlowego nieruchomości wpisuje się zatem w pojęcie odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu ww. przepisów ustawy o podatku VAT. Odpłatność z tego tytułu stanowi otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną wymierną korzyść.
Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1- na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1.przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej,
2.zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji
3.świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 u.p.t.u. – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle wyżej wymienionych przepisów, grunty spełniają definicję towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, a ich zbycie w postaci aportu jest traktowane zasadniczo jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.
Podkreślenia wymaga jednak fakt, iż zarówno odpłatna dostawa towarów, jak również odpłatne świadczenie usług, podlegają opodatkowaniu, jeżeli są wykonywane przez podmiot działający w charakterze podatnika VAT.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, a także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.
W tym przypadku Gmina Miasto A zamierza wnieść w formie aportu nieruchomość gruntową zabudowaną do utworzonej Spółki B, czynność ta skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, a zatem aport traktowany jest na równi z odpłatną dostawą towarów polegającą opodatkowaniu VAT. Gmina działa w tym przypadku w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
W myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U.2025.418 t.j. z dnia 2025.04.01), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.
Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy – Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
W stosunku do dostawy budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział zwolnienia od podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, przy spełnieniu określonych w tych przepisach warunkach.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższych zapisów wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest, co do zasady, zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu, na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
W analizowanej sytuacji Wnioskodawca uważa, że aport nieruchomości gruntowej zabudowanej o nr działki 86, znajdującej się w A na ulicy ..., nastąpi po upływie dwóch lat od jej pierwszego zasiedlenia oraz przez ostatnie dwa lata Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budynków, które mogłyby zwiększać wartość początkową o co najmniej 30%, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo:
Budynek frontowy
Jest to budynek w rozumieniu przepisów art. 3 pkt. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U z 2025 r. poz. 418 ze zm.). Budynek jest trwale związany z gruntem. Budynek był wykorzystywane na cele mieszkaniowe. Szacuje się, że budowa budynku została zakończona w 1890 r. Najwcześniejsza posiadana umowa najmu lokalu datowana jest na 02.01.1969 r. Od pierwszego zasiedlenia budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Budynek wielorodzinny mieszkalny frontowy użytkowany jest na cele mieszkalne dla najemców gminnego zasobu nieruchomości. W budynkach gospodarczych, poszczególne pomieszczenia przypisane są dla poszczególnych najemców i są przez nich wykorzystywane. Gmina Miasto A nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej.
Budynek oficyny
Jest to budynek w rozumieniu przepisów art. 3 pkt. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U z 2025 r. poz. 418 ze zm.). Budynek jest trwale związany z gruntem. Budynek był wykorzystywane na cele mieszkaniowe. Szacuje się, że budowa budynku została zakończona w 1895 r. Najwcześniejsza posiadana umowa najmu lokalu datowana jest na 01.11.1983 r. Od pierwszego zasiedlenia budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Budynek wielorodzinny mieszkalny oficyny do dnia wniesienia aportu wykorzystywany jest na cele mieszkalne dla najemców gminnego zasobu nieruchomości. W budynkach gospodarczych, poszczególne pomieszczenia przypisane są dla poszczególnych najemców i są przez nich wykorzystywane. Gmina Miasto A nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej.
Budynek Gospodarczy nr 1
Jest to budynek w rozumieniu przepisów art. 3 pkt. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U z 2025 r. poz. 418 ze zm.). Budynek jest trwale związany z gruntem. Budynek gospodarczy - wyodrębnione pomieszczenia przypisane są dla poszczególnych najemców i są przez nich wykorzystywane. Szacuje się, że budynek powstał przed rokiem 1895. Dokładna data rozpoczęcia użytkowania nie jest znana. Od oddania budynku do użytkowania upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Budynek do dnia wniesienia aportu wykorzystywany jest jako budynek gospodarczy z wyodrębnionymi pomieszczeniami dla poszczególnych najemców. Gmina Miasto A nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej.
Budynek Gospodarczy nr 2
Jest to budynek w rozumieniu przepisów art. 3 pkt. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U z 2025 r. poz. 418 ze zm.). Budynek jest trwale związany z gruntem. Budynek gospodarczy - wyodrębnione pomieszczenia przypisane są dla poszczególnych najemców i są przez nich wykorzystywane. Szacuje się, że budynek powstał przed rokiem 1895. Dokładna data rozpoczęcia użytkowania nie jest znana. Od oddania budynku do użytkowania upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Budynek do dnia wniesienia aportu wykorzystywany jest jako budynek gospodarczy z wyodrębnionymi pomieszczeniami dla poszczególnych najemców. Gmina Miasto A nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej.
Budynek Gospodarczy nr 3
Jest to budynek w rozumieniu przepisów art. 3 pkt. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U z 2025 r. poz. 418 ze zm.). Budynek jest trwale związany z gruntem. Budynek gospodarczy - wyodrębnione pomieszczenia przypisane są dla poszczególnych najemców i są przez nich wykorzystywane. Szacuje się, że budynek powstał przed rokiem 1896. Dokładna data rozpoczęcia użytkowania nie jest znana. Od oddania budynku do użytkowania upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Budynek do dnia wniesienia aportu wykorzystywany jest jako budynek gospodarczy z wyodrębnionymi pomieszczeniami dla poszczególnych najemców. Gmina Miasto A nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej.
Budynek Gospodarczy nr 4
Jest to budynek w rozumieniu przepisów art. 3 pkt. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U z 2025 r. poz. 418 ze zm.). Budynek jest trwale związany z gruntem. Budynek gospodarczy - wyodrębnione pomieszczenia przypisane są dla poszczególnych najemców i są przez nich wykorzystywane. Szacuje się, że budynek powstał przed rokiem 1895. Dokładna data rozpoczęcia użytkowania nie jest znana. Od oddania budynku do użytkowania upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Budynek do dnia wniesienia aportu wykorzystywany jest jako budynek gospodarczy z wyodrębnionymi pomieszczeniami dla poszczególnych najemców. Gmina Miasto A nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej.
Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Czy Gmina Miasto A skorzysta ze zwolnienia z podatku Vat w związku z transakcją aportu nieruchomości gruntowej zabudowanej, mieszczącej się na ulicy ... w A do spółki B ... (B), na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Gmina Miasto A stoi na stanowisku, że aport nieruchomości gruntowej zabudowanej znajdującej się na ulicy ... w A (działka nr 1) do Spółki B ... z siedzibą w A skorzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.
W analizowanej sytuacji Wnioskodawca uważa, że aport nieruchomości gruntowej zabudowanej o nr działki 86, znajdującej się w A na ulicy ..., nastąpi po upływie dwóch lat od jej pierwszego zasiedlenia oraz przez ostatnie dwa lata Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budynków, które mogłyby zwiększać wartość początkową o co najmniej 30%, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.
Pojęcie „podatnik” zostało zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status, wynikający z art. 15 ust. 6 ustawy, na mocy którego:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.
Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj., gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań, oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny.
Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina Miasto A utworzyło spółkę B sp. z o.o., której udziałowcami są: Krajowy Zasób Nieruchomości oraz inne okoliczne gminy województwa .... Podstawowym celem działalności spółki jest budowanie domów mieszkalnych oraz ich eksploatacja na zasadach najmu, zgodnie z przepisami ustawy o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa. Przedmiotem działalności B jest wyłącznie realizacja mieszkań społecznych dla osób i rodzin nieposiadających własnego mieszkania w danej miejscowości, którzy dysponują środkami na regularne opłacanie czynszu, jednak ich dochody są za niskie za zaciągnięcie kredytu hipotecznego na mieszkanie.
Gmina Miasto A planuje wnieść aportem do spółki B nieruchomość gruntową będącą jej własnością z przeznaczeniem na realizację przez tę Spółkę inwestycji mieszkaniowej, w wyniku której powstaną lokale mieszkalne o umiarkowanym czynszu w formule tzw. społecznej inicjatywy mieszkaniowej (B). W zamian za wniesiony wkład niepieniężny Gmina Miasto A obejmie odpowiednią ilość udziałów w podwyższonym kapitale Sp. z o.o. Nieruchomość gruntowa jest działką o nr 1 zabudowaną budynkiem frontowym, budynkiem oficyny parterowej oraz czterema budynkami gospodarczymi.
W tym miejscu należy wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe. W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych:
•wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku,
•w zamian za aport wnoszący otrzymuje pewne uprawnienia (udziały) mające określoną wartość.
Taka transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest konieczne, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku, z którym wnoszący aport uzyskuje pewną wymierną korzyść.
Wniesienie aportu do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług.
Tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ odbywa się za wynagrodzeniem: istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów. W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy.
W konsekwencji, wniesienie aportem przedmiotowej nieruchomości do Spółki w zamian za udziały należy uznać za odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju.
Wnosząc do Spółki aport w postaci działki nr 1 zabudowanej budynkiem frontowym, budynkiem oficyny parterowej oraz czterema budynkami gospodarczymi, nie będą Państwo działali w roli organu władzy publicznej, lecz w charakterze podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą.
W opisanej sytuacji w przypadku transakcji wniesienia aportu do Spółki, wyczerpane zostają przesłanki do uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy – transakcja zbycia zabudowanej działki nr 1 w drodze aportu, będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną). W przypadku dostawy nieruchomości za odpłatnością (w tym wniesienia aportu) nie będą realizowane zadania, dla realizacji których organy te zostały powołane.
Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że planowane przez Państwa wniesienie aportem działki nr 1 zabudowanej budynkiem frontowym, budynkiem oficyny parterowej oraz czterema budynkami gospodarczymi do Spółki, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, a Państwo wystąpią w tym przypadku w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.
Czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W odniesieniu natomiast do dostawy budynków i budowli zwolnienia zostały uregulowane m.in. w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy:
Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku lub jego części oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku lub jego części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418 ze zm.).
W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:
Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.
Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:
Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
Jak wynika z opisu sprawy przedmiotem aportu będzie działka nr 1 zabudowana budynkiem frontowym, budynkiem oficyny parterowej oraz czterema budynkami gospodarczymi. Budynek frontowy został wybudowany w 1890 r. Jest to budynek parterowy, w którym znajdują się 4 lokale mieszkalne. Budynek oficyny parterowej został wybudowany w 1895 roku. Znajdują się w nim 2 lokale mieszkalne. Cztery budynki gospodarcze, murowane, zostały wybudowane przed rokiem 1967. Wszystkie ww. budynki stanowią budynek w rozumieniu przepisów art. 3 pkt. 2 ustawy Prawo budowlane. Budynki są trwale związane z gruntem. Budynek frontowy oraz budynek oficyny były wykorzystywane na cele mieszkaniowe. Od pierwszego zasiedlenia budynku frontowego oraz budynku oficyny upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Wszystkie cztery budynki gospodarcze - wyodrębnione pomieszczenia przypisane są dla poszczególnych najemców i są przez nich wykorzystywane. Od oddania budynków do użytkowania upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Gmina Miasto A nie ponosiła nakładów na ulepszenie poszczególnych budynku w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej.
Zatem dostawa budynku frontowego, budynku oficyny parterowej oraz czterech budynków gospodarczych posadowionych na działce nr 1 nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynków upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto, nie ponosili Państwo nakładów na ulepszenie poszczególnych ww. budynków w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej.
W konsekwencji powyższego, dla dostawy budynku frontowego, budynku oficyny parterowej oraz czterech budynków gospodarczych posadowionych na działce nr 1 zostaną spełnione warunki umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Jak wskazałem powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynek/budynki na nim posadowione. W konsekwencji - na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy - sprzedaż działki nr 1, na której są posadowione ww. budynki, będzie zwolniona od podatku.
Tym samym, analiza powołanych wyżej przepisów prawa oraz przedstawionego opisu sprawy prowadzi do stwierdzenia, że transakcja aportu działki nr 1 zabudowanej budynkiem frontowym, budynkiem oficyny parterowej oraz czterema budynkami gospodarczymi do spółki B ... (B), będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
