Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.756.2025.2.DS

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 10 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług dotyczący zwolnienia od podatku VAT świadczenia usług na rzecz brokera ubezpieczeniowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 listopada 2025 r. (wpływ 8 listopada 2025 r.) oraz pismem z 10 grudnia 2025 r. (wpływ 10 grudnia 2025r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i współpracuje na podstawie umowy B2B z firmą brokerską działającą na rynku ubezpieczeń.

W ramach tej współpracy Wnioskodawca wspiera brokera ubezpieczeniowego w procesie profesjonalnej obsługi klientów, którzy zawarli umowy ubezpieczenia za jego pośrednictwem.

Zakres wykonywanych czynności obejmuje w szczególności:

-pomoc klientom brokera w prawidłowym zgłaszaniu roszczeń do zakładów ubezpieczeń,

-weryfikację poprawności dokumentów wymaganych do zgłoszenia szkody,

-przekazywanie informacji między klientem a ubezpieczycielem,

-wsparcie brokera w bieżącej obsłudze relacji z ubezpieczonymi.

Wnioskodawca nie zawiera umów ubezpieczenia, nie pośredniczy w sprzedaży polis, nie wykonuje czynności brokerskich w rozumieniu ustawy o dystrybucji ubezpieczeń, nie dokonuje likwidacji szkód ani doradztwa finansowego.

Świadczone usługi mają charakter pomocniczy wobec działalności brokera i stanowią element procesu pośrednictwa ubezpieczeniowego realizowanego przez brokera.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

1.Nie jest Pan czynnym lub zarejestrowanym płatnikiem podatku od towarów i usług.

2.Nie prowadzi Pan działalności jako agent ubezpieczeniowy, Pana działalność polega na świadczeniu usług wsparcia dla brokera w obsłudze posprzedażowej.

3.Na pytanie dotyczące wskazania do jakich czynności zobowiązały się strony umowy w związku z zawartą przez Pana umową B2B, odpowiedział Pan, że:

„Strony umowy w związku z zawartą przez przeze mnie umową z firmą brokerską („(…)”) zobowiązują się do poniższych czynności:

-w przypadku Zleceniobiorcy (Wnioskodawcy): „…Na mocy niniejszej Umowy Zleceniobiorca zobowiązuje się do świadczenia na rzecz Zleceniodawcy, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, usług wspierających działalność brokerską Zleceniodawcy, w tym w zakresie przeciwdziałania próbom wyłudzenia świadczeń nienależnych z polis ubezpieczeniowych, w szczególności poprzez:

a) analizę zgłaszanych roszczeń pod kątem ryzyka wystąpienia nadużyć,

b)opiniowanie dokumentacji dotyczącej zgłoszeń i wypłat świadczeń,

c)identyfikację potencjalnych mechanizmów wyłudzeń i wskazywanie działań prewencyjnych,

d)opracowywanie rekomendacji dla Zleceniodawcy w zakresie postępowania w przypadkach budzących wątpliwości,

e)wsparcie merytoryczne w zakresie stosowania procedur wewnętrznych oraz dobrych praktyk rynkowych dotyczących przeciwdziałania wyłudzeniom,

f)wykonywanie innych czynności uzgodnionych przez Strony mających na celu wspomaganie działalności Zleceniodawcy...”,

-w przypadku Zleceniodawcy: „…Zleceniodawca zobowiązuje się do przekazywania Zleceniobiorcy dokumentów i udostępniania informacji w zakresie niezbędnym do wykonywania przez Zleceniobiorcę obowiązków wynikających z niniejszej Umowy. Zleceniodawca zobowiązuje się przekazywać Zleceniobiorcy informacje o wszelkich zdarzeniach mogących mieć wpływ na prawidłowość czynności wykonywanych przez Zleceniobiorcę oraz zobowiązuje się udzielać wszelkich wyjaśnień na prośbę Zleceniobiorcy....”.

4.Otrzymał Pan, do chwili obecnej, 1-krotne wynagrodzenie od Zleceniodawcy, tj. od Spółki brokerskiej „(…)” i zgodnie z zawartą umową B2B będzie je Pan otrzymywał nadal, tylko i wyłącznie od brokera.

5.Na pytanie dotyczące opisania sposobu kalkulacji wypłacanego wynagrodzenia, wskazał Pan, że:

„Moje wynagrodzenie jest wypłacane w formie miesięcznego (za pełny miesiąc świadczenia usługi) wynagrodzenia ryczałtowego. Jego wypłacenie następuje po wykonaniu czynności wynikających z zawartej umowy”.

6.Pana usługi stanowią i będą stanowić w przyszłości usługi powiązane ze świadczeniem usług ubezpieczeniowych – obecnie, jako osoby wspierającej działalność brokera, a w przyszłości, jako broker. Aktualnie Pana usługi powiązane są ze świadczeniem usług ubezpieczeniowych, polegają na obsłudze posprzedażowej i są wykonywane w imieniu Spółki brokerskiej. Faktycznie polegają one w szczególności na bezpośrednich kontaktach z klientem (ubezpieczonym), co ma związek z jego ochroną ubezpieczeniową, zdarzeniami ubezpieczeniowymi i wymagają bardzo dobrej znajomości produktu ubezpieczeniowego.

7.Świadczone usługi wykonuje Pan we własnym imieniu i na własny rachunek, jednakże na rzecz firmy brokerskiej, której działania Pan wspiera. Pana usługi mają na celu prawidłową realizację umów ubezpieczenia zawartych wcześniej za pośrednictwem brokera.

8.Na pytanie dotyczące wskazania, czy działania wykonywane przez Pana w ramach zawartej umowy B2B mają doprowadzić do zawarcia umowy między klientem a ubezpieczycielem, odpowiedział Pan, że:

„Tak jak opisałem w pkt 6, moje usługi w ramach zawartej umowy B2B z firmą brokerską polegają na obsłudze posprzedażowej, kontaktach z klientem (ubezpieczonym), który już wcześniej zawarł umowę z ubezpieczycielem za pośrednictwem brokera”.

9.Na pytanie dotyczące wskazania, czy w ramach zawartej umowy B2B jest uczynienie przez Pan wszystkiego co możliwe, aby obie strony zawarły umowę, a Pan nie ma w tym żadnego interesu, odpowiedział Pan, że:

„Tak, jak opisałem w pkt 6-8, celem moich usług w ramach zawartej umowy B2B z firmą brokerską nie jest „uczynienie wszystkiego co możliwe, aby dwie strony zawarły umowę”. Świadczone przeze mnie usługi mają charakter wsparcia brokerskiego i są funkcjonalnie związane z usługami pośrednictwa ubezpieczeniowego, ponieważ ich prawidłowe wykonanie umożliwia brokerowi należyte wywiązywanie się z obowiązków wobec klientów (ubezpieczonych) wynikających z zawartych polis”.

10.Na pytanie dotyczące wyjaśnienia cytowanego fragmentu o treści: „Przekazywane informacje między klientem a ubezpieczycielem”, wskazał Pan, że dotyczą opisu zdarzeń ubezpieczeniowych (w formie pisemnej i wizualnej), w których wobec klienta firmy brokerskiej (ubezpieczonego) wysuwane są roszczenia z tytułu poniesionej szkody majątkowej lub osobowej. W ramach tych roszczeń klient przekazuje dokumentację („informacje”) do firmy brokerskiej, którą należy zweryfikować pod kątem tego, czy w ogóle jest to szkoda w rozumieniu prawa ubezpieczeniowego, rodzaju tej szkody, okoliczności jej wystąpienia, a także czy przekazana dokumentacja jest kompletna (ewentualnie poprosić o jej uzupełnienie). Następnie należy ustalić podstawę prawną zgłoszenia szkody (tj. zidentyfikować odpowiednią polisę ubezpieczeniową ubezpieczonego, która w swoim zakresie obejmuje dane zdarzenie), a następnie przesłać te informacje do odpowiedniego ubezpieczyciela z wnioskiem o rejestrację szkody. Do zakończenia procedury likwidacyjnej szkody cała korespondencja między ubezpieczycielem a klientem odbywa się za pośrednictwem firmy brokerskiej (w tym za pośrednictwem Wnioskodawcy w ramach zawartej umowy B2B). Celem takiego działania jest zapewnienie prawidłowej realizacji umów ubezpieczenia zawartych za pośrednictwem brokera oraz utrzymanie ochrony ubezpieczeniowej klientów. Czynności te są bezpośrednio związane z wykonywaniem usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, mają charakter istotny i niezbędny dla realizacji umów ubezpieczenia, a ich niewykonanie mogłoby prowadzić do naruszenia interesów ubezpieczonych i odpowiedzialności brokera wobec klientów.

11.Na pytanie dotyczące wyjaśnienia cytowanego fragmentu o treści: „Wsparcie brokera w bieżącej obsłudze relacji z ubezpieczonymi”, wskazał Pan, że zostało opisane w dużej części w pkt 6-10. Należy do tych wymienionych przykładów dodać jeszcze przeprowadzanie instruktażu dla ubezpieczonego w zakresie wymaganych dokumentów do zgłaszania szkód ubezpieczeniowych, wsparcie w ewentualnych reklamacjach lub negocjacjach wysokości odszkodowania oraz bieżące monitorowanie statusu roszczenia.

12.Usługi świadczone przez Pana nie mają charakteru wyłącznego udostępniania informacji stronom transakcji finansowej. Pana usługi bezpośrednio związane są z utrzymaniem ochrony ubezpieczeniowej i kontaktem z klientem, wymagają podejmowania decyzji i znajomości produktów ubezpieczeniowych.

13.Usługi świadczone przez Pana nie są czynnościami wyłącznie technicznymi – ani nie mają charakteru czynności pomocniczych wykonywanych na rzecz osoby poszkodowanej w wypadku, ponieważ nie świadczy Pan usług na rzecz poszkodowanych tylko na rzecz Spółki brokerskiej, która reprezentuje interesy swoich klientów – ubezpieczonych.

14.Pana usługi są bezpośrednio związane z zawartymi umowami ubezpieczenia, a ich niewykonanie spowodowałoby istotne naruszenie umów ubezpieczenia zawartych za pośrednictwem brokera i utratę zaufania do brokera.

15.Na pytanie dotyczące wskazania, czy usługi świadczone przez Pana mają na celu wykazanie stronie danej umowy okazji do jej zawarcia, wskazał Pan, że:

„w zakresie moich obowiązków nie mieści się marketing ani pozyskiwanie nowych klientów dla brokera ubezpieczeniowego. Zakres moich usług obejmuje natomiast wsparcie brokera w utrzymaniu ochrony ubezpieczeniowej klientów oraz w obsłudze posprzedażowej umów ubezpieczenia, w tym kontakt z ubezpieczonymi, o czym wyjaśniałem szerzej w pkt 6-14”.

16.Świadczone przez Pana usługi nie opierają się na prowadzeniu negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Podkreśla Pan jednak, co wynika również z poprzednich Pana odpowiedzi, że wykonywane przez Pana czynności stanowią element pośrednictwa ubezpieczeniowego w znaczeniu funkcjonalnym, ponieważ służą utrzymaniu i prawidłowemu wykonywaniu umów ubezpieczenia zawartych za pośrednictwem brokera.

17.Pana czynności nie dotyczą rozliczeń finansowych, należności ani warunków płatności między stronami umowy ubezpieczenia. Mają one charakter obsługi posprzedażowej i polegają na weryfikacji dokumentacji dotyczącej zdarzeń ubezpieczeniowych, identyfikacji odpowiednich polis i przekazywaniu informacji niezbędnych do realizacji ochrony ubezpieczeniowej.

18.Świadczone przez Pan usługi nie obejmują czynności, o których mowa w art. 43 ust. 15 ustawy o VAT. Nie wykonuje Pan czynności ściągania długów (w tym factoringu), usług doradztwa, ani usług w zakresie leasingu. Czynności te są bezpośrednio związane z usługami pośrednictwa ubezpieczeniowego, nie mają charakteru doradczego, ani finansowego.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 8 listopada 2025 r.)

Czy usługi świadczone przez Pana w ramach umowy B2B z firmą brokerską, polegające na obsłudze posprzedażowej zawartych umów ubezpieczenia, w tym weryfikacji zgłoszeń szkód, kontaktach z klientami (ubezpieczonymi), wsparciu merytorycznym brokera i realizacji obowiązków brokera wobec klientów, stanowią usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego lub usługi powiązane ze świadczeniem usług ubezpieczeniowych i tym samym mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zarówno w odniesieniu do stanu faktycznego (obecnie świadczonych usług), jak i zdarzeń przyszłych (świadczenia podobnych usług w roli brokera)?

Pana stanowisko w sprawie (uzupełnione pismem z 8 listopada 2025 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana działalność korzysta ze zwolnienia z podatku VAT, ponieważ stanowi usługę ściśle związaną i niezbędną do świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego przez brokera.

Wnioskodawca działa wyłącznie na rzecz brokera, w ramach jego procesu obsługi klientów ubezpieczeniowych, i nie świadczy usług o charakterze niezależnym (administracyjnym, doradczym czy konsultingowym).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zwolnieniu podlegają usługi ubezpieczeniowe, pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, a także elementy tych usług, jeżeli są one właściwe i niezbędne do ich świadczenia.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią więc element właściwy i niezbędny do świadczenia usług brokerskich, a zatem korzystają ze zwolnienia z VAT.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS:

-0114-KDIP4-2.4012.374.2021.2.MC z 9 sierpnia 2021 r.,

-0112-KDIL1-3.4012.95.2022.1.KB z 7 kwietnia 2022 r.,

-0114-KDIP1-3.4012.164.2018.2.ISK z 10 lipca 2018 r.

Wnioskodawca stanowczo wskazuje, że świadczone przez Niego usługi w ramach umowy B2B z firmą brokerską („(…)”), obejmujące obsługę posprzedażową umów ubezpieczenia, weryfikację zgłoszeń szkód, kontakty z klientami (ubezpieczonymi) oraz wsparcie merytoryczne brokera, stanowią usługi powiązane ze świadczeniem usług ubezpieczeniowych.

Usługi te mają bezpośredni związek z prawidłową realizacją umów ubezpieczenia zawartych za pośrednictwem brokera i są niezbędne do zapewnienia ochrony ubezpieczeniowej klientów. Wnioskodawca podkreśla, że świadczone czynności nie obejmują usług doradztwa, czynności ściągania długów, leasingu ani negocjacji płatności w imieniu klienta.

W związku z powyższym, usługi te mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zarówno w odniesieniu do stanu faktycznego (obecnie świadczonych usług), jak i zdarzeń przyszłych (świadczenia analogicznych usług w roli brokera).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie jestnieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Według art. 8 ust. 1 ustawy:

Pod pojęciem usługi należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy.

Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.

Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę, należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

·istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

·wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

·istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

·odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

·istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Należy wskazać, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 15 ustawy:

Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek odzwierciedlenia odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 135 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Należy wskazać, że ww. zwolnienia mają charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi – cechy, które ją wyróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianych zwolnień wyłącznie do określonej grupy podmiotów. Zatem podkreślić należy, że wystarczającą przesłanką pozwalającą objąć zwolnieniem daną czynność jest wykazanie jej związku ze wskazanymi w ww. przepisach czynnościami, przy czym związek ten musi być wyraźny i nie odbiegać od świadczenia usług ubezpieczeniowych, wypaczając przez to istotę przewidzianego zwolnienia.

Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczania zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą, podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT.

Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych, ani usług pokrewnych świadczonych przez brokerów i pośredników ubezpieczeniowych.

Natomiast w ogólnym rozumieniu „czynność ubezpieczeniowa” charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Czynność ubezpieczeniowa, w każdym przypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe, TSUE w sprawie C-8/01 orzekł, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu, iż ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (wyroki TS w sprawie Card Protection Plan C-349/96, EU:C:1999:93, pkt 17; Skandia C-240/99, EU:C:2001:140, pkt 37; Taksatororringen C-8/01, EU:C:2003:621, pkt 39). Trybunał wyraził stanowisko, że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczenia i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym.

Należy zwrócić uwagę na rolę jaką odgrywa Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w kształtowaniu wykładni wspólnotowej, w tym wykładni prawa podatkowego. Istotę funkcji TSUE należy postrzegać nie tylko przez pryzmat dokonywanej przez niego wykładni konkretnych przepisów prawa wspólnotowego, ale również z punktu widzenia roli jego orzeczeń jako źródła prawa wspólnotowego. Należy także dodać, że TSUE odgrywa kluczową rolę z punktu widzenia jednolitej interpretacji prawa i gwarantuje zarazem, że normy prawa wspólnotowego nie wywołają odmiennych skutków w różnych państwach. Zaznaczyć także należy, że idea ujednolicenia wykładni i stosowania prawa unijnego, jaka stawiana jest działalności TSUE, pokazuje, że intencją Trybunału nie jest, aby wykładnia przez niego przyjęta, była wyłącznie jednokrotnym rozstrzygnięciem prawnym, osadzonym w konkretnym stanie faktycznym, ale także aby przyczyniała się do rozwoju i udoskonalenia prawa wspólnotowego. Wykładnia ta ma także prowadzić do ukształtowania jednolitego rozumienia prawa podatkowego. W konsekwencji powyższych stwierdzeń należy przyjąć, że wspólnotowym prawem podatkowym są w rzeczywistości dopełniające się wzajemnie dyrektywy i orzecznictwo TSUE.

Dlatego też interpretacji zwolnień od podatku należy dokonywać w pierwszej kolejności w oparciu o regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady w kontekście celu tych zwolnień i przy uwzględnieniu orzecznictwa TSUE.

Ponadto, mając na uwadze wykładnię zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy oraz w art. 135 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE, konieczne jest zdefiniowanie pojęcia „usług pośrednictwa”. W związku z tym, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani Dyrektywa 112 nie definiują tego pojęcia, w celu określenia, jakie czynności należy rozumieć pod pojęciem usług pośrednictwa, należy oprzeć się na wykładni językowej, wspieranej przy tym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, wersja internetowa: http://sjp.pwn.pl), przez pośrednictwo należy rozumieć działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron. Równorzędnie, przez pośrednictwo rozumie się kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych, a więc załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, uczestniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie stwierdzić należy, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo. Z kolei z doktrynalnego punktu widzenia cechą charakterystyczną pośrednictwa odróżniającą ten stosunek od innych umów jest fakt, że bezpośrednią przyczyną zawarcia bezpośrednio lub pośrednio umowy są działania pośrednika. Innymi słowy przez umowę o pośrednictwo należałoby rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema stronami, z których jedna (pośrednik) otrzymuje zlecenie od drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy (podmiotu zastępowanego) w stosunek umowny z osobą trzecią.

W celu rozstrzygnięcia, co w świetle przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa” warto odnieść się do wyroku z 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde, w którym TSUE stwierdził, że:

Natomiast w wyroku z 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 Commissioners of Customs & Excise przeciwko CSC Financial Services Ltd. Trybunał orzekł, że pojęcie pośrednictwa obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa.

Działalność ta może obejmować m.in. wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych. Celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. TSUE w orzeczeniu tym uznał, że znaczenie słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13 część B lit. d pkt 5 VI Dyrektywy odnosi się „do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywaniu kontaktu z drugą stroną lub negocjowaniu, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Powyższe tezy znalazły potwierdzenie w wyroku w sprawie C-40/15, gdzie Trybunał wskazał (w kontekście uznania danej działalności za usługi „świadczone przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych” w rozumieniu art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy VAT), że w pierwszej kolejności usługodawca powinien pozostawać w stosunku z ubezpieczycielem i ubezpieczonym. Stosunek ten może być wyłącznie pośredni, jeżeli usługodawca jest podwykonawcą brokera lub agenta. W drugiej kolejności jego działalność powinna obejmować istotne aspekty pośrednictwa ubezpieczeniowego, takie jak wyszukiwanie klientów ubezpieczeniowych i kontaktowanie ich z ubezpieczycielem.

Jak wynika z powołanych przepisów krajowych, wskazanego przepisu Dyrektywy oraz orzecznictwa TSUE, zwolnieniu od podatku podlegają usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, w tym wykonywane przez brokerów i agentów ubezpieczeniowych.

W orzecznictwie TSUE dotyczącym tej tematyki wyraźnie jednak zostało podkreślone, że pośrednictwo ubezpieczeniowe, to czynności których celem jest uczynienie wszystkiego co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę ubezpieczenia. Zgodnie z tym orzecznictwem, istotnymi aspektami pośrednictwa ubezpieczeniowego jest wyszukiwanie klientów ubezpieczeniowych i kontaktowanie ich z ubezpieczycielem w celu zawarcia umowy.

W konsekwencji, żeby uznać daną działalność za pośrednictwo konieczne jest, aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z czynności:

-wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia umowy;

-uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę;

-prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji;

-nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.

Nie oznacza to oczywiście, że pośrednik nie może wykonywać dodatkowych czynności, jednakże, aby czynności te można było zaliczyć do czynności pośredniczących konieczne jest aby wywoływały lub miały na celu wywołanie skutku dla wszystkich stron transakcji, innymi słowy konieczne jest aby skutek tych czynności odnalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami.

Z opisu sprawy wynika, że:

-prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą i współpracuje na podstawie umowy B2B z firmą brokerską działającą na rynku ubezpieczeń;

-w ramach tej współpracy wspiera Pan brokera ubezpieczeniowego w procesie profesjonalnej obsługi klientów, którzy zawarli umowy ubezpieczenia za jego pośrednictwem. Zakres wykonywanych czynności obejmuje w szczególności:

Øpomoc klientom brokera w prawidłowym zgłaszaniu roszczeń do zakładów ubezpieczeń,

Øweryfikację poprawności dokumentów wymaganych do zgłoszenia szkody,

Øprzekazywanie informacji między klientem a ubezpieczycielem, które dotyczą opisu zdarzeń ubezpieczeniowych (w formie pisemnej i wizualnej), w których wobec klienta firmy brokerskiej (ubezpieczonego) wysuwane są roszczenia z tytułu poniesionej szkody majątkowej lub osobowej. W ramach tych roszczeń klient przekazuje dokumentację („informacje”) do firmy brokerskiej, którą należy zweryfikować pod kątem tego, czy w ogóle jest to szkoda w rozumieniu prawa ubezpieczeniowego, rodzaju tej szkody, okoliczności jej wystąpienia, a także czy przekazana dokumentacja jest kompletna (ewentualnie poprosić o jej uzupełnienie). Następnie należy ustalić podstawę prawną zgłoszenia szkody (tj. zidentyfikować odpowiednią polisę ubezpieczeniową ubezpieczonego, która w swoim zakresie obejmuje dane zdarzenie), a następnie przesłać te informacje do odpowiedniego ubezpieczyciela z wnioskiem o rejestrację szkody. Do zakończenia procedury likwidacyjnej szkody cała korespondencja między ubezpieczycielem a klientem odbywa się za pośrednictwem firmy brokerskiej (w tym za pośrednictwem Wnioskodawcy w ramach zawartej umowy B2B). Celem takiego działania jest zapewnienie prawidłowej realizacji umów ubezpieczenia zawartych za pośrednictwem brokera oraz utrzymanie ochrony ubezpieczeniowej klientów. Czynności te są bezpośrednio związane z wykonywaniem usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, mają charakter istotny i niezbędny dla realizacji umów ubezpieczenia, a ich niewykonanie mogłoby prowadzić do naruszenia interesów ubezpieczonych i odpowiedzialności brokera wobec klientów,

Øwsparcie brokera w bieżącej obsłudze relacji z ubezpieczonymi, do których należy jeszcze przeprowadzanie instruktażu dla ubezpieczonego w zakresie wymaganych dokumentów do zgłaszania szkód ubezpieczeniowych, wsparcie w ewentualnych reklamacjach lub negocjacjach wysokości odszkodowania oraz bieżące monitorowanie statusu roszczenia;

-Pana działalność polega na świadczeniu usług wsparcia dla brokera w obsłudze posprzedażowej;

-aktualnie Pana usługi powiązane są ze świadczeniem usług ubezpieczeniowych, polegają na obsłudze posprzedażowej i są wykonywane w imieniu Spółki brokerskiej. Faktycznie polegają one w szczególności na bezpośrednich kontaktach z klientem (ubezpieczonym), co ma związek z jego ochroną ubezpieczeniową, zdarzeniami ubezpieczeniowymi i wymagają bardzo dobrej znajomości produktu ubezpieczeniowego;

-Pana usługi mają na celu prawidłową realizację umów ubezpieczenia zawartych wcześniej za pośrednictwem brokera;

-usługi w ramach zawartej umowy B2B z firmą brokerską polegają na obsłudze posprzedażowej, kontaktach z klientem (ubezpieczonym), który już wcześniej zawarł umowę z ubezpieczycielem za pośrednictwem brokera;

-celem Pana usług w ramach zawartej umowy B2B z firmą brokerską nie jest „uczynienie wszystkiego co możliwe, aby dwie strony zawarły umowę”;

-świadczone usługi wykonuje Pan we własnym imieniu i na własny rachunek, jednakże na rzecz firmy brokerskiej, której działania Pan wspiera;

-nie zawiera Pan umów ubezpieczenia, nie pośredniczy w sprzedaży polis, nie wykonuje czynności brokerskich w rozumieniu ustawy o dystrybucji ubezpieczeń, nie dokonuje likwidacji szkód ani doradztwa finansowego;

-trzymał Pan, do chwili obecnej, 1-krotne wynagrodzenie od Zleceniodawcy, i zgodnie z zawartą umową B2B będzie je Pan otrzymywał nadal, tylko i wyłącznie od brokera;

-usługi świadczone przez Pana nie mają charakteru wyłącznego udostępniania informacji stronom transakcji finansowej;

-usługi świadczone przez Pana nie są czynnościami wyłącznie technicznymi – ani nie mają charakteru czynności pomocniczych wykonywanych na rzecz osoby poszkodowanej w wypadku;

-Pana usługi są bezpośrednio związane z zawartymi umowami ubezpieczenia, a ich niewykonanie spowodowałoby istotne naruszenie umów ubezpieczenia zawartych za pośrednictwem brokera i utratę zaufania do brokera;

-w zakresie Pana obowiązków nie mieści się marketing ani pozyskiwanie nowych klientów dla brokera ubezpieczeniowego. Zakres Pana usług obejmuje natomiast wsparcie brokera w utrzymaniu ochrony ubezpieczeniowej klientów oraz w obsłudze posprzedażowej umów ubezpieczenia, w tym kontakt z ubezpieczonymi;

-świadczone przez Pana usługi nie opierają się na prowadzeniu negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Podkreśla Pan, że wykonywane przez Pana czynności stanowią element pośrednictwa ubezpieczeniowego w znaczeniu funkcjonalnym, ponieważ służą utrzymaniu i prawidłowemu wykonywaniu umów ubezpieczenia zawartych za pośrednictwem brokera;

-Pana czynności nie dotyczą rozliczeń finansowych, należności ani warunków płatności między stronami umowy ubezpieczenia. Mają one charakter obsługi posprzedażowej i polegają na weryfikacji dokumentacji dotyczącej zdarzeń ubezpieczeniowych, identyfikacji odpowiednich polis i przekazywaniu informacji niezbędnych do realizacji ochrony ubezpieczeniowej

-świadczone przez Pan usługi nie obejmują czynności, o których mowa w art. 43 ust. 15 ustawy.

Ponadto, z zawartej umowy wynika, że: „Na mocy niniejszej Umowy Zleceniobiorca zobowiązuje się do świadczenia na rzecz Zleceniodawcy, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, usług wspierających działalność brokerską Zleceniodawcy, w tym w zakresie przeciwdziałania próbom wyłudzenia świadczeń nienależnych z polis ubezpieczeniowych, w szczególności poprzez:

Øanalizę zgłaszanych roszczeń pod kątem ryzyka wystąpienia nadużyć,

Øopiniowanie dokumentacji dotyczącej zgłoszeń i wypłat świadczeń,

Øidentyfikację potencjalnych mechanizmów wyłudzeń i wskazywanie działań prewencyjnych,

Øopracowywanie rekomendacji dla Zleceniodawcy w zakresie postępowania w przypadkach budzących wątpliwości,

Øwsparcie merytoryczne w zakresie stosowania procedur wewnętrznych oraz dobrych praktyk rynkowych dotyczących przeciwdziałania wyłudzeniom,

Øwykonywanie innych czynności uzgodnionych przez Strony mających na celu wspomaganie działalności Zleceniodawcy”.

W analizowanej sprawie, Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy usługi świadczone przez Pana w ramach umowy B2B z firmą brokerską, polegające na obsłudze posprzedażowej zawartych umów ubezpieczenia, w tym weryfikacji zgłoszeń szkód, kontaktach z klientami (ubezpieczonymi), wsparciu merytorycznym brokera i realizacji obowiązków brokera wobec klientów, stanowią usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego lub usługi powiązane ze świadczeniem usług ubezpieczeniowych i tym samym mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zarówno w odniesieniu do stanu faktycznego (obecnie świadczonych usług), jak i zdarzeń przyszłych (świadczenia podobnych usług w roli brokera).

Na tle przedstawionego opisu sprawy, wyżej wskazanych przepisów prawa oraz wyroków należy stwierdzić, żeczynności które wykonuje/będzie Pan wykonywał w ramach zawartej umowy ze Spółka są czynnościami związanymi z obsługą posprzedażową, które w praktyce polegają na obsłudze i realizacji szeregu czynności wykupionego już przez Klienta ubezpieczenia, tj. sprowadzają się do wykonania czynności faktycznych związanych z zawartą już umową.

Z powyżej wskazanych przez Pan informacji jednoznacznie wynika, że umowa ubezpieczenia między Spółką (brokerem) a Klientem została już zawarta. Jak Pan sam podkreśla – czynności wykonywane przez Pan mają charakter obsługi posprzedażowej i polegają na obsłudze zawartych umów ubezpieczenia, w tym na weryfikacji zgłoszeń szkód, kontaktach z klientami (ubezpieczonymi), wsparciu merytorycznym brokera i realizacji obowiązków brokera wobec klientów. Żadnej z tych czynności nie można zaliczyć do czynności pośredniczących, które mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na postawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, bowiem nie mają na celu wywołania skutków dla wszystkich stron transakcji, tj. by skutek ten odnalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami.

W konsekwencji, czynności wykonywane przez Pana polegające na obsłudze posprzedażowej zawartych umów ubezpieczenia, w tym weryfikacji zgłoszeń szkód, kontaktach z klientami (ubezpieczonymi), wsparciu merytorycznym brokera i realizacji obowiązków brokera wobec klientów nie stanowią usług pośrednictwa ubezpieczeniowego i nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy. Jednocześnie w sytuacji, gdy sam będzie Pan brokerem i będzie Pan świadczył powyższe usługi w ramach zawartej umowy B2B z firmą brokerską, usługi te nadal nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Podsumowanie

Usługi świadczone przez Pana w ramach umowy B2B z firmą brokerską, polegające na obsłudze posprzedażowej zawartych umów ubezpieczenia, w tym weryfikacji zgłoszeń szkód, kontaktach z klientami (ubezpieczonymi), wsparciu merytorycznym brokera i realizacji obowiązków brokera wobec klientów, nie stanowią/nie będą stanowić usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego i tym samym nie mogą/nie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zarówno w odniesieniu do stanu faktycznego (obecnie świadczonych usług), jak i zdarzeń przyszłych (świadczenia ww. usług w sytuacji, gdy będzie Pan brokerem).

Tym samym, Pana stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślam, że przedmiotowa interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanych przez Pana interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia. Jednakże wskazane przez Pana we własnym stanowisku interpretacje indywidualne, znajdujące – Pana zdaniem – potwierdzenie Pana stanowiska w przedmiotowej sprawie dotyczą innych zdarzeń niż opisywanych w Pana sprawie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności zwolnienia od podatku VAT – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy – innych usług niż objętych wnioskiem, tj. świadczonych na podstawie zawartej umowy B2B z firmą brokerską.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.