Interpretacja indywidualna z dnia 15 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.861.2025.2.AG
Kosztem uzyskania przychodów są racjonalnie uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, takie jak zakup zegarka naręcznego powyżej 10 000 zł, jeśli wykazano jego niezbędność dla poprawy efektywności czasu pracy w kontekście generowania dochodów, podlegające amortyzacji zgodnie z art. 22 ustawy o PIT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
W dniu 6 listopada 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 4 listopada 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 4 listopada 2025 r. (wpływ 12 listopada 2025 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 listopada 2025 r. (wpływ 5 grudnia 2025 r.) . Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Prowadzi Pan działalność gospodarczą od (…) 2008 r. jako indywidualną praktykę lekarską (gabinet A). Przeważające PKD działalności – 86.22.Z – praktyka lekarska specjalistyczna.
Prowadzi Pan podatkową książkę przychodów i rozchodów, dochody opodatkowuje Pan podatkiem liniowym (19%), jest Pan przedmiotowo zwolniony z podatku VAT.
W gabinecie przyjmowane są pacjentki, których potrzeby są zróżnicowane, stara się Pan sprostać tym potrzebom. Świadczone usługi możemy podzielić na diagnostyczne, lecznicze oraz drobne zabiegi. Badania pacjentek dokonywane są również przy użyciu specjalistycznego sprzętu. Specyfika gabinetu A wymaga szczególnego wyposażenia, aby nic nie zakłócało wizyty, a także aby pacjentki miały poczucie komfortu, ponieważ są to dość intymne wizyty. Używanie sprzętu elektronicznego może zakłócać przebieg wizyty, a także być sprzeczne z klauzulą poufności wizyty lekarskiej pod kątem nagrywania dźwięku lub obrazu. Wizyty umawiane są z pacjentkami o określonych godzinach i trwają określoną jednostkę czasową, na tej podstawie ustalana jest opłata za wizytę.
Ponadto niektóre badania lub zabiegi również wymagają precyzyjnego określenia jednostki czasowej. Aby ułatwić sobie prowadzenie działalności i aby było to dopasowane do usług świadczonych w gabinecie, zamierza Pan zakupić zegarek naręczny, mechaniczny, który będzie wykorzystywany w gabinecie.
Wykorzystanie tego typu zegarka nie będzie zakłócać pracy innych urządzeń, a także nie zakłóci spokoju przyjmowanych pacjentek, i będzie precyzyjnie wskazywał czas trwania poszczególnych wizyt. Będzie Pan wykorzystywał zakupiony zegarek tylko i wyłącznie w gabinecie i będzie stanowił on część jego wyposażenia. Wydatki poniesione na zakup zegarka zostaną udokumentowane fakturą VAT wystawioną na Pana rzecz.
Uzupełnienie wniosku
W jaki sposób nalicza Pan opłatę za spotkanie z klientami – proszę to szczegółowo opisać?
Opłaty za spotkanie z klientami naliczane są na dwa sposoby:
−opłata naliczana za wykonaną usługę (zabieg),
−opłata liczona w sposób godzinowy (co do sekundy), w przypadku czasu potrzebnego na wykonanie określonej usługi (np. konsultacja).
Jakie funkcje będzie posiadał zakupiony przez Pana naręczny zegarek mechaniczny?
Zakupiony zegarek przede wszystkim będzie posiadał funkcję mierzenia czasu z dokładnością do jednej sekundy, tj. zegarek będzie posiadał funkcję chronografu.
W jaki sposób będzie Pan wykorzystywał ww. funkcje w prowadzonej działalności gospodarczej?
Zegarek będzie służył do mierzenia czasu wizyty. Pozwoli to na lepsze zarządzanie czasem podczas wizyty, co docelowo zwiększy liczbę przyjmowanych pacjentek.
Czym zakupiony zegarek będzie się wyróżniał od posiadanych przez Pana innych urządzeń, które przed jego zakupem wykorzystywał Pan w prowadzonej działalności gospodarczej do odmierzania czasu?
W chwili obecnej w prowadzonej działalności gospodarczej nie posiada Pan takiego urządzenia, korzysta Pan z prywatnego zegarka mechanicznego, jednak chciałby Pan dokonać zakupu na prowadzoną działalność gospodarczą, tak aby mógł Pan z zegarka prywatnego korzystać prywatnie.
Jaki będzie związek przyczynowo-skutkowy poniesionego wydatku na zakup zegarka z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą (gabinet A) oraz z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej – proszę o wykazanie tego związku?
Zegarek będzie stanowił część wyposażenia gabinetu, więc będzie wykorzystywany do zabezpieczenia i możliwości generowania dochodów w działalności. Pozwoli w sposób efektywny zarządzać czasem pracy, a to przyczyni się do zwiększenia liczby przyjmowanych pacjentek, co zwiększy przychody z prowadzonej działalności.
Czy zamierza Pan zakupić zegarek w celu:
·wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku Pana/Pana działalności wobec innych podmiotów;
·uwypuklenia Pana zasobności;
·podkreślenia Pana profesjonalizmu?
Zakup zegarka w żaden sposób nie przyczyni się do kreowania oraz utrwalania pozytywnego wizerunku prowadzonej działalności, a także Pana zasobności. O profesjonalizmie Pana zawodu nie świadczą rzeczy materialne.
Czy zakup zegarka ma na celu zachęcenie potencjalnych klientów do skorzystania ze świadczonych przez Pana usług?
Do korzystania ze świadczonych przez Pana usług pacjentki ma zachęcić Pana doświadczenie, wiedza i profesjonalizm, a nie zakup zegarka.
Czy model zegarka będzie miał charakter reprezentacyjny – czy posiadanie takiego modelu zegarka podniesie Pana prestiż i spowoduje, że będzie Pan inaczej postrzegany przez klientów?
Zakupiony model zegarka nie będzie miał charakteru reprezentacyjnego. Nie jest Pan w stanie ocenić czy posiadanie określonego modelu zegarka wpłynie na prestiż i spowoduje inne postrzeganie przez pacjentki.
Czy cena nabycia wskazanego we wniosku zegarka przekroczy 10 000 zł?
Cena nabycia wskazanego we wniosku zegarka przekroczy 10 000 zł.
Pytanie
Czy może Pan zaliczyć zakup zegarka mechanicznego, naręcznego służącego do pomiaru czasu świadczenia usługi medycznej do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, zegarek jest narzędziem służącym do pomiaru czasu pracy. Jest przydatny do prawidłowego ewidencjonowania czasu pracy celem wykonania należnego wynagrodzenia za świadczone usługi medyczne. Pozwala również skutecznie zarządzać czasem pracy, a co za tym idzie zwiększyć przychody przez zwiększenie liczby przyjętych pacjentek. Zegarek może być zaliczony jako sprzęt firmowy, a jego wartość zakupu uwzględniona w kosztach uzyskania przychodu z tytułu działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z póź. zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów w art. 23.
W przypadku źródeł przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródeł przychodów. Definicja ta jest bardzo ogólna, dlatego każdy wydatek powinien być indywidualnie rozpatrywany, czy w danym przypadku będzie kosztem uzyskania przychodów czy też nie. Bardzo istotnym elementem jest ustalenie celu, w jakim dany koszt został poniesiony. Warunkiem uznania poniesionego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
−został poniesiony przez podatnika, czyli pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
−poniesienie wydatku nie zostało podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócone,
−pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
−poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
−został właściwie udokumentowany,
−nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Pana zdaniem będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.
W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.
Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.
Podkreślam, że o tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.
W złożonej rzeczywistości życia gospodarczego istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu linii rozgraniczającej poszczególne przejawy aktywności gospodarczej, wykazywanej przez przedsiębiorców. Chodzi tu o ich podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym, reprezentacyjnym – dotyczące sprzedaży towarów i usług oraz relacji z aktualnymi i potencjalnymi kontrahentami.
Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 omawianej ustawy podatkowej i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodów z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
-pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
-nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
-być właściwie udokumentowany.
Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodów, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.
Konstrukcja art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 tej ustawy), pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu bądź zachowanie źródła przychodu.
Ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.
Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:
·cel to „to, do czego się zmierza, dąży, to, co chce się osiągnąć”;
·celowość oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
·zabezpieczyć oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
Przez sformułowanie „w celu osiągnięcia przychodu” należy zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów, z taką chęcią i zamiarem. Zgodnie z orzecznictwem, nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go miało lub mogło mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie danego przychodu (wyrok NSA z 29 listopada 1993 r. sygn. akt SA/Wr 1242/94). Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Wskazuje się, że istnieją sytuacje, w których związek przyczynowo-skutkowy nie jest wyraźny. Należy je rozwiązywać w oparciu o zasadę zdrowego rozsądku, a każda sytuacja wymaga odrębnego potraktowania (wyrok NSA z 16 grudnia 1999 r. sygn. akt SA/Bk 1619/98, LEX nr 39745).
Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.
Pamiętać przy tym należy, że koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodów z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan od 2008 r. działalność gospodarczą (gabinet A). Dochody opodatkowuje Pan podatkiem liniowym (19%) i prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zamierza Pan zakupić zegarek naręczny, mechaniczny, który będzie wykorzystywany w Pana gabinecie. Zakupiony zegarek będzie posiadał funkcję mierzenia czasu z dokładnością do jednej sekundy, tj. zegarek będzie posiadał funkcję chronografu. Opłaty za spotkanie z klientami nalicza Pan na dwa sposoby: za wykonaną usługę (zabieg) oraz w sposób godzinowy (co do sekundy), w przypadku czasu potrzebnego na wykonanie określonej usługi (np. konsultacja). Wykorzystanie tego typu zegarka nie będzie zakłócać pracy innych urządzeń, a także nie zakłóci spokoju przyjmowanych pacjentek – zegarek będzie precyzyjnie wskazywał czas trwania poszczególnych wizyt. Pozwoli to na lepsze zarządzanie czasem podczas wizyty, co docelowo zwiększy liczbę przyjmowanych pacjentek. Będzie Pan wykorzystywał zakupiony zegarek tylko i wyłącznie w gabinecie i będzie stanowił on część jego wyposażenia. Cena nabycia zegarka przekroczy 10 000 zł. Wydatki poniesione na zakup zegarka zostaną udokumentowane fakturą VAT wystawioną na Pana rzecz.
Biorąc pod uwagę, że wydatki na nabycie zegarka nie są ujęte w katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, to mogą być uwzględnione w kosztach podatkowych, o ile istnieje związek tych wydatków z możliwością uzyskania przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Wykazanie tego związku spoczywa na podatniku i nie może następować w oderwaniu od konkretnego stanu faktycznego. Ocena, czy w danym przypadku zachodzi związek przyczynowy między poniesionym wydatkiem a osiągnięciem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów powinna odbywać się przy uwzględnieniu wszystkich aspektów prowadzonej działalności gospodarczej, w tym charakteru i rodzaju prowadzonej działalności.
Zauważam, że w myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Ww. przepis nie znajdzie u Pana zastosowania, ponieważ – jak Pan podkreślił – zakupiony model zegarka nie będzie miał charakteru reprezentacyjnego. Zakup zegarka w żaden sposób nie przyczyni się do kreowania oraz utrwalania pozytywnego wizerunku prowadzonej działalności, a także Pana zasobności.
Z uwagi na wskazaną przez Pana informację, że cena nabycia zegarka przekroczy 10 000 zł wskazuję na art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:
Kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a- 22o, z uwzględnieniem art. 23.
Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Stosownie natomiast do art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.
Zatem wydatek poniesiony przez Pana na zakup zegarka mechanicznego, naręcznego służącego do pomiaru czasu świadczenia usługi medycznych, może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, ale przez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pamiętać przy tym należy, że to na Panu, jako podmiocie odnoszącym korzyść z faktu zaliczenia wskazanego we wniosku wydatku do kosztów uzyskania przychodów, spoczywa obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego poniesionego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak również obowiązek właściwego jego udokumentowania.
Podsumowanie: wydatek na zakup wskazanego w opisie sprawy zegarka służącego do pomiaru czasu świadczenia usługi medycznej będzie stanowił w Pana działalności gospodarczej koszt uzyskania przychodów przez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zaznaczam również, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Wydając interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Przy wydawaniu tej interpretacji dokonałem więc wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
