Interpretacja indywidualna z dnia 17 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.46.2022.9.BS

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1.ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 31 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 14 września 2022 r. sygn. akt I SA/Gd 692/22 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 lipca 2025 r. sygn. akt II FSK 1394/22; i

2.stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy Spółka uprawniona jest do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wydatków na przeprowadzenie wskazanych w stanie faktycznym działań marketingowych oraz udziału klientów w programie szkoleniowym dla kierowców z zakresu bezpiecznej jazdy – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – 30 i 31 marca 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest (…). Spółka pełni funkcję (…) na podstawie umowy o współpracy z krajowym dystrybutorem ww. marki (dalej: „Dystrybutor”). Spółka jest rezydentem podatkowym w Polsce.

Zgodnie z umową z Dystrybutorem Spółka jest uprawniona do otrzymania tzw. bonusów jakościowych pod warunkiem spełnienia określonych warunków. Jednym z bonusów jakościowych jest bonus za aktywność marketingową dealera. Ten bonus jest rozliczany kwartalnie. W przypadku nie uzyskania bonusu w danym kwartale nie ma możliwości jego nadrobienia/zwiększenia poprzez poprawiony wynik w następnym kwartale. Płatność jest niezależna od wyników sprzedaży, ale jej wysokość oparta jest na sprzedaży zrealizowanej w danym kwartale. Płatność bonusu wyłączenie w przypadku realizacji 100% aktywności marketingowej w danym kwartale.

Dystrybutor określa jakie aktywności marketingowe zrealizować powinien dealer w danym okresie i następnie dokonuje rozliczenia dealera z tych aktywności.

Przykładowo w danym kwartale 2021 r. Dystrybutor wymagał przeprowadzenia następujących działań marketingowych:

- Lokalna kampania reklamowa dotycząca wprowadzenia nowych modeli samochodów,

- Przeprowadzenie niestandardowej akcji promocyjnej w social media, zwłaszcza w zakresie premiery nowego modelu samochodu,

- Przeprowadzenie premiery nowego modelu samochodu w salonie albo poza nim,

- M - udział dealera w programie eventów organizowanych przez Dystrybutora (warunek wypłaty bonusa: pisemne zgłoszenie oraz udział Klientów, koszty oraz minimalna liczba zgłoszeń jest potwierdzana instrukcją marketingową),

- Administrowanie rozwiązaniem (…) - ustalenie procesu obsługi zapytań klientów przez narzędzie online.

W każdym przypadku warunkiem wypłaty bonusu jest udokumentowanie wydatków na przeprowadzenie danego działania oraz przedstawienie dokumentacji zdjęciowej/filmowej jak również zapewnienie kontynuacji danej akcji.

Wnioskodawca ponosi koszty przeprowadzenia działań marketingowych jak również zdarzenia marketingowego - uczestnictwa klientów w programie szkoleniowym (w tym ostatnim przypadku otrzymuje faktury kosztowe od Dystrybutora).

Przeprowadzenie wszystkich wymaganych przez Dystrybutora aktywności jest podstawą i ma wpływ na wypłatę bonusu jakościowego. Płatność bonusu jest wyłącznie w przypadku realizacji przez dealera 100% aktywności marketingowych w danym okresie. Płatność bonusu jakościowego jest niezależna od wyników sprzedaży. W przypadku nie uzyskania bonusu w kwartale nie ma możliwości jego nadrobienia w następnych okresach. Wnioskodawca stara się uzyskać jak najwięcej bonusów jakościowych - w czasach zwiększającej się konkurencji na rynku motoryzacyjnym bonusy stanowią istotny element przychodów dealerów samochodowych często decydujący o zyskowności i rentowności prowadzonej działalności.

W związku z tym Wnioskodawca ponosi koszty przeprowadzania działań marketingowych i uczestnictwa klientów programie szkoleniowym w zakresie bezpiecznej jazdy - wydatki na nie stanowią kilka do kilkunastu procent kwoty bonusu jakościowego o którego otrzymanie stara się Wnioskodawca.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 31 marca 2022 r. wskazaliście Państwo, że:

1.w związku z przeprowadzeniem wskazanych we wniosku działań marketingowych i zdarzenia marketingowego, tj.:

a)lokalnej kampanii reklamowej dotyczącej wprowadzenia nowych modeli samochodów, Wnioskodawca poniósł wydatki na spoty reklamowe w lokalnych stacjach radiowych, billboardy rozmieszczone w okolicy.

Wydatki marketingowe obejmują:

-działania we własnych social mediach takich jak (…),

-kampanie banerowe w wybranych portalach internetowych.

b)niestandardowej akcji promocyjnej w social media: stworzenie kreacji wraz z dedykowaną stroną internetową (landing page), w celu pozyskania danych osobowych potencjalnych klientów.

c)premiery nowego modelu samochodu w salonie albo poza nim:

-koszty zamówienia wydrukowanych zaproszeń dla potencjalnych klientów oraz koszty ich wysyłki,

-koszty wyżywienia uczestników,

-koszty transportu pojazdów w przypadku wydarzenia poza salonem, np. wydarzenie plenerowe,

-organizacja wydarzenia przez agencję w tym wynajęcie np. oświetlenia, wynajęcie sceny, nagłośnienia, hostessy, oprawa muzyczna, konferansjer, mobilnej szatni, upominki dla uczestników itp.

d)M, koszty podróży i uczestnictwa klientów w szkoleniu realizowanym na torze wyścigowym w kraju albo za granicą, w tym koszty noclegów Wnioskodawca pokrywa w całości lub częściowo.

e)administrowania rozwiązaniem (…). Administrowanie systemem X po stronie dealera przy użyciu centralnie dostarczonego narzędzia informatycznego. Administrowanie polega na zarządzaniu kalendarzem jazd próbnych potencjalnych klientów, którzy dokonali zdalnego zapisu na jazdę wybranym modelem. W każdym salonie w A, B i C wyznaczona została osoba odpowiedzialna za koordynację.

f)uczestnictwa klientów w programie szkoleniowym w zakresie bezpiecznej jazdy. Wydatki związane z udziałem Klientów w treningach/szkoleniach jazdy na torze wyścigowym, podczas których uczeni są technik bezpiecznej jazdy jak również driftu czy sportowej jazdy z wykorzystaniem dostępnych w produktach marki (…) systemów bezpieczeństwa. Koszty podróży i uczestnictwa klientów w szkoleniu realizowanym na torze wyścigowym w kraju albo za granicą w tym koszty noclegów Wnioskodawca pokrywa w całości lub częściowo Wnioskodawca.

2.Ww. wydatki nie zostaną zwrócone Wnioskodawcy przez Dystrybutora w jakiejkolwiek formie. Okoliczność poniesienia wydatków przez Wnioskodawcę jest uwzględniana przez Dystrybutora przy kalkulacji bonusu przysługującego Wnioskodawcy.

3.Bonus marketingowy zależny jest od wykonania przez Wnioskodawcę wszystkich celów marketingowych określonych przez Dystrybutora. Wysokość bonusu nie jest uzależniona proporcjonalnie od wysokości wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę i nie uwzględnia poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów, ale stanowi kryterium otrzymania bonusu. Podstawą kalkulacji wysokości bonusu jest ilość oraz wartość pojazdów samochodowych sprzedanych w danym okresie.

4.Jeżeli Wnioskodawca nie zrealizuje aktywności marketingowej określonej przez Dystrybutora i w związku z tym nie uzyska bonusu, to Dystrybutor nie zwróci poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków. W zakresie podejmowania starań o uzyskanie bonusu ryzyko poniesienia wydatków w celu zrealizowania celów marketingowych pozostaje po stronie Wnioskodawcy.

5.Wszystkie materiały (akcesoria) przekazywane Klientom podczas eventów są opatrzone logiem marki producenta samochodów, której przedstawicielem na Polskę jest Dystrybutor. Wykorzystywane są także materiały reklamowe przygotowywane na zamówienie Wnioskodawcy, gdzie obok ww. marki umieszczane jest również logo Wnioskodawcy.

Pytanie

Czy Spółka uprawniona jest do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów CIT wydatków na przeprowadzenie wskazanych w stanie faktycznym działań marketingowych oraz udziału klientów w programie szkoleniowym dla kierowców z zakresu bezpiecznej jazdy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”) Spółka uprawniona jest do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów CIT wydatków na przeprowadzenie wskazanych w stanie faktycznym działań marketingowych oraz udziału klientów w programie szkoleniowym dla kierowców z zakresu bezpiecznej jazdy jako wydatków mających na celu uzyskanie przychodu w postaci wypłaty przez Dystrybutora na rzecz Spółki bonusu jakościowego.

Warunki zaliczania ponoszonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów

Artykuł 15 ust. 1 ustawy o CIT wprowadza generalną zasadę dotyczącą zaliczania ponoszonych przez podatników wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródło przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z kolei art. 16 ust. 1 ustawy o CIT wprowadza tzw. negatywny katalog kosztów, które pomimo spełnienia warunku opisanego w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W świetle powyższych przepisów, aby dany wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów konieczne jest, aby:

-spełniał warunek wynikający z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz

-nie był wymieniony wśród wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W opinii Spółki, ponoszone przez nią poszczególne kategorie wydatków na organizację spotkań opisanych w stanie faktycznym spełniają oba warunki umożliwiające zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z zacytowanym na wstępie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wydatek zaliczany do kosztów uzyskania przychodów powinien wykazywać bezpośredni lub pośredni związek z przychodami Spółki. W szczególności powinien on zostać poniesiony w celu:

-osiągnięcia przychodów lub

-zachowania przychodów lub

-zabezpieczenia źródła przychodów.

Zdaniem Spółki ponoszone przez nią poszczególne kategorie wydatków niewątpliwie wykazują ścisły związek z osiąganymi przez nią przychodami, jak również służą zachowaniu oraz zabezpieczeniu źródeł przychodów.

W zakresie spełnienia drugiego warunku koniecznego do uznania danych wydatków za koszty uzyskania przychodów niezbędne jest, aby dany wydatek nie był wymieniony w tzw. negatywnym katalogu kosztów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zdaniem Spółki, wydatki poniesione na organizację spotkań opisanych we wniosku, nie spełniają kryteriów żadnego z wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W szczególności nie mogą być uznane za wydatki reprezentacyjne, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. Powołany powyżej przepis wyłącza z kosztów uzyskania przychodów koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o CIT nie wprowadza definicji pojęcia reprezentacja. W związku z powyższym, próby jego zdefiniowania były wielokrotnie podejmowane przez podatników, organy podatkowe oraz sądy w indywidualnych sprawach podatników. W praktyce, pojawiły się rozbieżności co do rozumienia tego terminu, nawet pomiędzy poszczególnymi składami sędziowskimi Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”). Z jednej strony utożsamiany był on z „okazałością, wytwornością, wystawnością i przepychem”, natomiast z drugiej interpretowany był jako „przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu”. W wyroku z 17 czerwca 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów (sygn. akt II FSK 702/11) odrzucił możliwość definiowania terminu reprezentacja jako „przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu”, uznając że: „wyjaśnić należało, że kryteria wyprowadzone z przepisów o przedstawicielstwie nie mogły w ocenie składu orzekającego zostać uznane za przydatne do wskazania kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. (...) Termin ten związany jest zatem z pewnymi czynnościami faktycznymi (np. spotkanie z kontrahentem w restauracji i zjedzenie wspólnie posiłku), a nie reprezentacją w sensie prawnym”. Sąd ten nie zgodził się również, aby o zaliczeniu danych wydatków do kosztów reprezentacji decydowały takie cechy, jak okazałość, wytworność, wystawność, czy przepych: „Naczelny Sąd Administracyjny w składzie poszerzonym na tle przedstawionego poglądu będącego wynikiem uwzględnienia wykładni językowej zgadza się co do tego, ze każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny ze względu na rodzaj konkretnych wydatków kwalifikowanych jako koszty reprezentacji wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. Natomiast podobnie jak to miało w rozpatrywanej sprawie takimi decydującymi kwalifikatorami nie mogły być ani miejsce świadczenia usług gastronomicznych ani też przypisana im cecha bliżej nie określonej „wystawności”, „przepychu” czy też „okazałości”. Powodem odrzucenia tego kryterium wyodrębniania działań reprezentacyjnych stała się jego zbyt duża nieostrość, rodząca ryzyko uzależnienia zakresu zjawisk przypisywanych temu terminowi od indywidualnej, relatywnej oceny osoby dokonującej rozgraniczenia wydatków reprezentacyjnych”. Jednocześnie, poszerzony skład NSA w powyższym wyroku zaproponował wykładnię terminu reprezentacja jako działań nastawionych wyłącznie na wykreowanie pożądanego wizerunku firmy: „Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności. (...) wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia”. Sąd zwrócił również uwagę, że analizując pojęcie reprezentacji należy mieć na względzie zmieniające się zwyczaje oraz realia gospodarcze: „Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego należy kierować się w tym zakresie (brak definicji ustawowej oraz wnioski płynące z analizy zmiany poglądów na tle poszczególnych przypadków) posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej - uzyskiwanie przychodów podlegających opodatkowaniu”.

Mając na uwadze stanowisko zajęte przez NSA wskazać należy, że Spółka realizuje wskazane w stanie faktycznym działania marketingowe oraz zapewnia udział klientów w programie szkoleniowym dla kierowców z zakresu bezpiecznej jazdy organizowanym przez Dystrybutora. Prosty rachunek ekonomiczny wskazuje na opłacalność ponoszenia wydatków na Wydarzenia - wydatki na nie stanowią kilka do kilkunastu procent kwoty bonusu jakościowego, o którego otrzymanie stara się Wnioskodawca.

W świetle przedstawionej powyżej argumentacji, Spółka stoi na stanowisku, że ponoszone przez nią wydatki związane z organizacją spotkań opisanych we wniosku spełniają wszystkie warunki przewidziane ustawą o CIT, niezbędne do tego, aby można było je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 6 maja 2022 r. wydałem interpretację indywidualną Znak: 0111-KDIB1-1.4010.46.2022.2.BS, w której uznałem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia czy Spółka uprawniona jest do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów CIT wydatków w związku z przeprowadzeniem działań marketingowych, tj.:

a)lokalnej kampanii reklamowej dotyczącej wprowadzenia nowych modeli samochodów, Wnioskodawca poniósł wydatki na spoty reklamowe w lokalnych stacjach radiowych, billboardy rozmieszczone w okolicy. Wydatki marketingowe obejmują:

-działania we własnych social mediach takich jak (…),

-kampanie banerowe w wybranych portalach internetowych,

b)niestandardowej akcji promocyjnej w social media: stworzenie kreacji wraz z dedykowaną stroną internetową (landing page), w celu pozyskania danych osobowych potencjalnych klientów,

c)premiery nowego modelu samochodu w salonie albo poza nim:

-koszty zamówienia wydrukowanych zaproszeń dla potencjalnych klientów oraz koszty ich wysyłki,

-koszty wyżywienia uczestników,

-koszty transportu pojazdów w przypadku wydarzenia poza salonem, np. wydarzenie plenerowe,

-organizacja wydarzenia przez agencję w tym wynajęcie np. oświetlenia, wynajęcie sceny, nagłośnienia, hostessy, oprawa muzyczna, konferansjer, mobilnej szatni, upominki dla uczestników itp.,

d)administrowania rozwiązaniem (…). Administrowanie systemem X po stronie dealera przy użyciu centralnie dostarczonego narzędzia informatycznego. Administrowanie polega na zarządzaniu kalendarzem jazd próbnych potencjalnych klientów, którzy dokonali zdalnego zapisu na jazdę wybranym modelem. W każdym salonie w A, B i C wyznaczona została osoba odpowiedzialna za koordynację,

– za prawidłowe,

natomiast w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z akcją marketingową (…) oraz udziałem klientów w programie szkoleniowym dla kierowców z zakresu bezpiecznej jazdy uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 8 maja 2022 r.

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem z 24 maja 2022 r. (wpływ tego samego dnia) wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wnosząc na podstawie art. 146 § 1 pkt 1 w związku z art. 145 § 1 pkt 1 ustawy o uchylenie zaskarżonej Interpretacji w części w jakiej stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe oraz na podstawie art. 200 i art. 205 ustawy o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania na rzecz Skarżącej.

Odpowiedzi na skargę udzieliłem pismem z dnia 21 czerwca 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-1. 4010.46.2021.3.BS

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny Gdańsku uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 14 września 2022 r. sygn. akt I SA/Gd 692/22.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 15 lipca 2025 r. sygn. akt II FSK 1394/22 oddalił skargę kasacyjną Organu.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 15 lipca 2025 r. i wpłynął do mnie 21 października 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oraz Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w ww. wyrokach;

•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. w 2022 r.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym:

interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.