Interpretacja indywidualna z dnia 9 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.747.2025.2.KP
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie możliwości ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy oraz nieprawidłowe w zakresie wystawienia faktur korygujących do wystawionych faktur za rok 2021 i 2022 do „zera”.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 22 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy oraz wystawienia faktur korygujących do wystawionych faktur za rok 2021 i 2022 do „zera”.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
14 kwietnia 2021 r. Wnioskodawczyni podjęła działalność gospodarczą (jednoosobowa działalność gospodarcza) zarejestrowana w Urzędzie Miasta (…). Wnioskodawczyni wykonywała działalność w zakresie usług ogólnobudowlanych z przeważającą działalnością wg PKD4339Z. Za wykonywane usługi Wnioskodawczyni wystawiała faktury dla podatników zwolnionych podmiotowo z podatku od towarów i usług zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.).
W roku 2021 Wnioskodawczyni uzyskała przychód w kwocie (…) zł (…) od czynności przychodu wykazanego w fakturze nr (...) – 25.000,00 zł z 8 listopada 2021 r. Wnioskodawczyni przekroczyła ustawowe zwolnienie od podatku VAT.
Przekroczenie to nastąpiło na skutek niewiedzy, iż zwolnienie w danym roku kalendarzowo niepełnym rozlicza się proporcjonalnie w stosunku do kwoty zwolnienia tj. 200.000,00 zł oraz liczby dni prowadzonej w danym roku działalności. Dotyczy to roku 2021. W następnych latach Wnioskodawczyni uzyskała przychód wykazany poniżej:
2022 – 190.284,21 zł
2023 – 200.000,00 zł
2024 – 198.932,20 zł
2025 – 77.000,00 zł.
Wnioskodawczyni pragnie podkreślić, iż w tych latach tj. w roku 2022, 2023, 2024, 2025 nie przekroczyła kwoty przychodu zwolnionego z VAT, co Wnioskodawczyni wykazała w zestawieniu powyżej.
Weryfikacja przychodów Wnioskodawczyni wykonana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) za lata: 2021, 2022, 2023, 2024, 2025 w sierpniu 2025 r. stwierdziła, iż z chwilą przekroczenia przychodu w roku 2021 Wnioskodawczyni stała się podatnikiem VAT i zażądano zapłaty podatku pomimo, iż Wnioskodawczyni nie obciążała tym podatkiem wystawianym zleceniodawcom usług na fakturach.
Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego
Wnioskodawczyni informuje, iż od początku prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od 14 kwietnia 2021 r. do chwili obecnej wystawiała faktury sprzedaży dokumentujące świadczenie usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez wykazywania kwoty podatku VAT. Na fakturach zawarta była tylko „Cena jednostkowa” i „Wartość towarów (usług)” oraz adnotacja: „Sprzedawca zwolniony podmiotowo z podatku od towarów i usług - dostawa towarów lub świadczenie usług zwolnione na podstawie art. 113 ust. 1 (albo ust. 9) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.).
Wnioskodawczyni informuje, iż od początku prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od 14 kwietnia 2021 r. do chwili obecnej nie dokonała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą.
Wnioskodawczyni informuje, iż od początku prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od 14 kwietnia 2021 r. do chwili obecnej nie wykonywała i nie wykonuje w ramach działalności gospodarczej czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.)
Wnioskodawczyni wyjaśnia, iż 2 października 2025 r. do Urzędu Skarbowego w (…) złożyła dwa wnioski VAT-R: jeden wniosek o dokonanie rejestracji jako podatnik VAT czynny z uwzględnieniem daty, od której utraciła prawo do zwolnienie - tj. 8 listopada 2021 r. oraz drugi wniosek o ponowne korzystanie ze zwolnienia - od 1 stycznia 2023 r.
W związku z powyższym za okres od listopada 2021 do grudnia 2022 r. Wnioskodawczyni ma obowiązek złożyć zaległe deklaracje VAT-7 oraz zapłacić wraz z odsetkami podatek należny. Tym samym za ww. okres, tj. listopad 2021 - grudzień 2022 r. Wnioskodawczyni chciałaby dokonać korekty wystawionych przez siebie faktur, od momentu przekroczenia limitu zwolnienia z VAT, poprzez wystawienie faktur korygujących zmniejszających wartość usług do „zera” (nazwanych przez Wnioskodawczynię „zerowe faktury korygujące VAT”). Zatem kwota zrealizowanych usług będzie po korekcie wynosić 0,00 zł. Następnie zostaną przez Wnioskodawczynię wystawione za ten okres faktury VAT z naliczeniem podatku VAT z datą wystawienia bieżącą i z datą sprzedaży z 2021 r. i 2022 r.
Pytania
1.Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do ponownego zwolnienia z podatku VAT za rok 2023, 2024 i 2025?
2.Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do wystawienia faktur korygujących do wystawionych faktur za rok 2021 i 2022 („zerowe faktury korygujące VAT”)?
Pani stanowisko w sprawie
Po zapoznaniu się z przepisami w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni ma prawo do ponownego zwolnienia z podatku VAT od początku roku 2023 i za rok 2024 i za rok 2025. Zasady powrotu do ponownego zwolnienia z VAT określa art. 113 ust. 11 ustawy o VAT. Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku VAT może ponownie skorzystać z tego zwolnienia nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku w którym utracił to prawo. Zdaniem Wnioskodawczyni, spełnia Ona warunek o czym informowała w tym piśmie, iż w pozostałych latach nie przekroczyła przychodu zwolnionego w danym roku.
Za okres przekroczenia z roku 2021 oraz za rok 2022 Wnioskodawczyni ma prawo do wystawienia faktur korygujących VAT do „zera” (zerowa faktura korygująca VAT) do faktur wystawionych dla zleceniodawców usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do treści art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Na podstawie art. 96 ust. 3 ustawy:
Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
Przepis art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego, po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym, rejestruje podatnika jako:
1) „podatnika VAT czynnego”,
2) „podatnika VAT zwolnionego” - w przypadku podatnika, o którym mowa w:
a) ust. 3 i 3c,
b) art. 113a ust. 1, jeżeli złożył zawiadomienie w celu rejestracji jako podatnik VAT UE
- i na jego wniosek potwierdza to zarejestrowanie.
Z kolei, w myśl art. 96 ust. 5 ustawy:
Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:
1) przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2) przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3) przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4) przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
Stosownie do treści art. 96 ust. 10 ustawy:
Podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.
Natomiast jak stanowi art. 96 ust. 12 ustawy:
Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.
W myśl art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.
W myśl art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) (uchylony).
Zatem, podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że 14 kwietnia 2021 r. rozpoczęła Pani prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług ogólnobudowlanych z przeważającą działalnością wg PKD 4339Z. W roku 2021 przekroczyła Pani ustawowe zwolnienie od podatku VAT. Przekroczenie to nastąpiło na skutek niewiedzy, iż zwolnienie w danym roku kalendarzowo niepełnym rozlicza się proporcjonalnie w stosunku do kwoty zwolnienia tj. 200.000,00 zł oraz liczby dni prowadzonej w danym roku działalności. Dotyczy to roku 2021. W latach 2022, 2023, 2024, 2025 nie przekroczyła Pani kwoty przychodu zwolnionego z VAT. Od początku prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od 14 kwietnia 2021 r. do chwili obecnej nie wykonywała Pani i nie wykonuje w ramach działalności gospodarczej czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. 2 października 2025 r. do Urzędu Skarbowego złożyła Pani dwa wnioski VAT-R: jeden wniosek o dokonanie rejestracji jako podatnik VAT czynny z uwzględnieniem daty, od której utraciła prawo do zwolnienie - tj. 8 listopada 2021 r. oraz drugi wniosek o ponowne korzystanie ze zwolnienia - od 1 stycznia 2023 r.
Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przysługuje Pani prawo do ponownego zwolnienia z podatku VAT za rok 2023, 2024 i 2025.
Z przytoczonego wyżej art. 113 ust. 11 ustawy wynika, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może na podstawie powołanego przepisu, ponownie skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, przy czym podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, o ile zostały spełnione pozostałe przesłanki skorzystania ze zwolnienia. Przepis ten, nie określa w jakim terminie podatnik jest zobowiązany o zamiarze wyboru zwolnienia poinformować urząd. W związku z tym, należy przyjąć ogólnie stosowaną zasadę aktualizacji danych wynikająca z art. 96 ust. 12 ustawy, według której podatnik o wszelkich zmianach objętych zgłoszeniem rejestracyjnym jest zobowiązany poinformować urząd w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, czyli od momentu wyboru przez podatnika zwolnienia podmiotowego na formularzu VAT-R.
Wymieniony art. 113 ust. 11 ustawy nie uzależnia jednak prawa wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie. Zatem fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia.
Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne w pierwszej kolejności należy stwierdzić, że skoro utraciła Pani prawo do zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych przez Panią usług, z uwagi na przekroczenie limitu sprzedaży i 2 października 2025 r. do Urzędu Skarbowego złożyła Pani wniosek VAT-R o dokonanie rejestracji jako podatnik VAT czynny z uwzględnieniem daty, od której utraciła prawo do zwolnienie - tj. 8 listopada 2021 r., to okres, o którym mowa w art. 113 ust. 11 ustawy, minął wraz z zakończeniem roku 2022.
Po tym czasie może Pani skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, jeżeli spełnione są następujące warunki:
- wartość sprzedaży u podatnika w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy,
- podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.
Z wniosku wynika, że w 2022 r. nie przekroczyła Pani limitu 200 000 zł. Ponadto w ramach prowadzonej działalności nie wykonuje Pani czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Tym samym skoro wraz z końcem 2022 r. upłynął okres, o którym mowa w art. 113 ust. 11 ustawy, to miała Pani prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej za lata 2023, 2024, 2025.
Zatem, chcąc skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, 2 października 2025 r. do Urzędu Skarbowego złożyła Pani wniosek VAT-R o ponowne korzystanie ze zwolnienia - od 1 stycznia 2023 r. Jak już wyżej wskazano, fakt złożenia tego zawiadomienia po upływie 7 dni nie pozbawia Pani prawa do wyboru przysługującego Pani zwolnienia, pomimo niedopełnienia obowiązku rejestracyjnego w wymaganym przepisami terminie.
Tym samym, Pani stanowisko uznaję za prawidłowe w zakresie prawa do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy od 1 stycznia 2023 r.
Jednocześnie należy zauważyć, że to organ podatkowy właściwy dla podatnika decyduje ostatecznie o sposobie rejestracji podatnika jako podatnik VAT zwolniony.
Ponadto Pani wątpliwości dotyczą wskazania, czy przysługuje Pani prawo do wystawienia faktur korygujących do wystawionych faktur za rok 2021 i 2022 („zerowe faktury korygujące VAT”).
Odnośnie udokumentowania zdarzeń poprzez wystawienie faktur, należy wskazać, że w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.
Przez wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.
W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na obowiązek skorygowania takiej faktury przez wystawienie faktury korygującej.
Zasady dotyczące wystawiania faktur oraz faktur korygujących zostały określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.
Jak stanowi art. 106e ust. 1 pkt 1 - 15 ustawy:
Faktura powinna zawierać:
1) datę wystawienia;
2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a oraz pkt 25;
5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;
13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15)kwotę należności ogółem.
Zgodnie z art. 106g ust. 1 ustawy:
Faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.
Stosownie do art. 106i ust. 1 ustawy:
Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.
Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy po wystawieniu faktury:
1) podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,
2) (uchylony)
3) dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4) dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5) stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury
- podatnik wystawia fakturę korygującą.
W myśl art. 106j ust. 2 ustawy:
Faktura korygująca powinna zawierać:
1) (uchylony)
2) numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2a) numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca, z wyjątkiem faktur korygujących wystawianych do faktur, dla których nie został nadany numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur;
3) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
a) określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-5,
b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4) (uchylony)
5) jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6) w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.
Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, również, gdy dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, udzielono rabatu, bądź upustów i obniżek cen. Wystawiana jest ona w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.
Istotą faktur korygujących jest więc korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.
Z okoliczności sprawy wynika, że Pani jako podatnik zwolniony podmiotowo za wykonywane usługi wystawiała faktury bez wykazywania kwoty podatku VAT dla podatników podatku od towarów i usług. Na fakturach zawarta była tylko „Cena jednostkowa” i „Wartość towarów (usług)” oraz adnotacja: „Sprzedawca zwolniony podmiotowo z podatku od towarów i usług - dostawa towarów lub świadczenie usług zwolnione na podstawie art. 113 ust. 1 (albo ust. 9) ustawy. Z opisu sprawy wynika, że w roku 2021 przekroczyła Pani ustawowe zwolnienie od podatku VAT. W związku z powyższym za okres od listopada 2021 do grudnia 2022 r. miała Pani obowiązek złożyć zaległe deklaracje VAT-7 oraz zapłacić wraz z odsetkami podatek należny. Tym samym za ww. okres, tj. listopad 2021 - grudzień 2022 r. chciałaby Pani dokonać korekty wystawionych przez siebie faktur, od momentu przekroczenia limitu zwolnienia z VAT, poprzez wystawienie faktur korygujących zmniejszających wartość usług do „zera” (nazwanych przeze Panią „zerowe faktury korygujące VAT”). Zatem kwota zrealizowanych usług będzie po korekcie wynosić 0,00 zł. Następnie zostaną przez Panią wystawione za ten okres faktury VAT z naliczeniem podatku VAT z datą wystawienia bieżącą i z datą sprzedaży z 2021 r.
Odnosząc się do Pani wątpliwości należy w pierwszej kolejności wskazać, że w przypadku, gdyby wystawioną przez upoważniony do tego podmiot fakturę lub fakturę korygującą otrzymał podmiot, który w rzeczywistości nie był stroną transakcji - nie nabył faktycznie towaru/usługi - skorygowanie tego błędu powinno nastąpić poprzez wystawienie faktury korygującej „do zera”, gdyż w takiej sytuacji faktura dokumentuje transakcję, która nie miała miejsca. Podmiot, który ją otrzymał i figuruje na dokumencie jako nabywca, nie był stroną transakcji. Zatem, jeżeli faktura byłaby wystawiona na podmiot, który nie był stroną transakcji i dokument został do niego doręczony, to sprzedawca będzie obowiązany do wystawienia faktury korygującej „do zera”. Wystawiona faktura lub faktura korygująca dokumentuje bowiem transakcję, która w rzeczywistości nie miała miejsca. Błędnie wskazany na fakturze kontrahent nie nabył towaru ani usługi.
Jednak w opisanej sytuacji dochodzi do wykonanej usługi na rzecz podmiotu, który prawidłowo był wykazany na fakturze, i do którego doręczono dokument. Transakcje gospodarcze zrealizowane były z fatycznym odbiorcą, który nabywa od Pani usługę. Czyli do rzeczywistej transakcji dochodzi z faktycznym odbiorcą usługi, a nie z podmiotem, wykazanym błędnie na fakturze. Tym samym, w opisanym przypadku wystawione przez Panią faktury dokumentują czynność, która miała miejsce.
Zatem, w ww. sytuacji nie ma przyczyny, która powodowałaby obowiązek dokonania korekty do zera wystawionej faktury. Czynność udokumentowana fakturą została faktycznie wykonana a faktura została wprowadzona do obiegu prawnego.
Jednocześnie z powołanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku, bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.
Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić poprzez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Zatem, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Przy czym, podatnik ma obowiązek dokonać korekty faktur wyłącznie do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Jeżeli więc faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera np. pomyłki, to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami.
W analizowanej sprawie wystąpiła przesłanka wskazująca na konieczność skorygowania przez Panią faktur dokumentujących świadczenie usług ogólnobudowlanych, gdyż jak wynika z okoliczności sprawy, w roku 2021 przekroczyła Pani ustawowe zwolnienie od podatku VAT.
W konsekwencji, w wyniku przekroczenia przez Panią zwolnienia od podatku VAT zobowiązana jest Pani do wystawienia faktur korygujących do pierwotnie wystawionych faktur dokumentujących świadczenie usług, w których wykaże Pani prawidłową stawkę podatku i kwoty podatku należnego. W omawianej sprawie nie ma podstaw aby Pani wystawiała faktury korygujące do wystawionych faktur za rok 2021 i 2022 „do zera”, gdyż dokumentują one rzeczywiste transakcje na prawidłowo wykazanego na fakturze nabywcę.
Zatem Pani stanowisko, zgodnie z którym za okres 2021 r. i 2022 r. ma Pani prawo do wystawienia faktur korygujących VAT do „zera” uznaję za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawiła Pani i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?