Interpretacja indywidualna z dnia 10 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.467.2025.1.PK

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie:

• płatności jednorazowych z góry - jest nieprawidłowe;
• płatności ratalnej - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący rozpoznania momentu powstania przychodu z tytułu opłat za kursy językowe. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka A. sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie:

(…).

Działalność edukacyjną w zakresie nauki języków obcych Spółka prowadzi pod marką B.

Kursy językowe organizowane są w cyklach rocznych obejmujących rok szkolny - od października do czerwca następnego roku (np. październik 2025 - czerwiec 2026). Kursy podzielone są na dwa semestry: zimowy i letni.

Zapisy na kurs trwający od października do czerwca następnego roku rozpoczynają się w czerwcu, tj. 4 miesiące przed rozpoczęciem się kolejnego kursu.

Spółka zawiera z uczestnikami umowy o nauczanie języka obcego, które przewidują dwa modele płatności:

• płatność jednorazową z góry - tj. w dniu podpisania umowy uczestnik wpłaca 200 zł zaliczki, a pozostałą kwotę zazwyczaj w ciągu kilku dni;
• płatność ratalną - tj. w dniu podpisania umowy uczestnik wpłaca 200 zł zaliczki, a pozostała kwota płatna jest w 9 miesięcznych ratach (nieoprocentowanych) zgodnie z zawartym w umowie harmonogramem.

Umowa przewiduje prawo jej wypowiedzenia w trakcie roku szkolnego, z zachowaniem formy pisemnej ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego.

W takim przypadku:

• uczestnik nie jest zobowiązany do zapłaty kolejnych rat począwszy od następnego miesiąca po skutecznym wypowiedzeniu;
• w przypadku płatności jednorazowej z góry, Spółka zobowiązana jest zwrócić uczestnikowi kwotę odpowiadającą niewykorzystanej części kursu, pomniejszoną o rabat przyznany za płatność z góry oraz koszt podręczników.

W praktyce Spółka otrzymuje wpłaty (zarówno w formie jednorazowej płatności, jak i rat miesięcznych) z góry przed faktycznym wykonaniem świadczeń edukacyjnych.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Spółki, że dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (CIT), przychód podatkowy z tytułu organizowanych kursów językowych powstaje z końcem każdego miesiąca kalendarzowego, w którym świadczone są zajęcia (okres rozliczeniowy) zgodnie z art. 12 ust 3c, niezależnie od tego, czy uczestnik opłacił kurs w całości z góry, czy w ratach?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, przychód podatkowy powstaje w momencie wykonania usługi (art. 12 ust. 3c ustawy o CIT), ponieważ kursy językowe świadczone są w ramach miesięcznych okresów rozliczeniowych, należy uznać, że przychód powstaje z końcem każdego miesiąca, w którym Spółka faktycznie świadczy zajęcia, a otrzymane wcześniej wpłaty (zaliczki, przedpłaty, raty) nie stanowią przychodu podatkowego w dacie ich otrzymania - zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278, dalej: „ustawy CIT”):

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy CIT:

Ustawa CIT nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 tej ustawy przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT:

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy CIT:

Objęte powyższą regulacją przychody muszą być zatem następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, stąd też między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu. Określenie „związane z działalnością gospodarczą” pojmuje się dość szeroko, uznając tym samym, iż przychodami z tego źródła są nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, w tym w szczególności z tytułu niektórych operacji finansowych.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Ustawodawca nie zastrzega, że przychodem są tylko wymienione w art. 12 ustawy CIT przysporzenia, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 ustawy CIT, mogą być uznane za przychód osoby prawnej zwłaszcza, że listę przysporzeń - stanowiącą katalog zamknięty, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu - które nie mogą być zaliczone do przychodów zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.

Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą określa art. 12 ust. 3a ustawy CIT. Stanowi on, że:

Ustawodawca przewidział także szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych.

Zastosowanie ma wówczas przepis art. 12 ust. 3c ustawy CIT, zgodnie z którym:

Przepis ten ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie wzajemnych należności i zobowiązań między stronami będzie obejmować kolejne wyodrębnione umownie okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy.

Analizując przepis art. 12 ust. 3c ustawy CIT, należy zauważyć, że:

• dotyczy on wszystkich usług, które strony rozliczają cyklicznie; ustawodawca w żaden sposób nie zawęził katalogu tych usług;
• strony ustaliły, że będą one rozliczane cyklicznie;
• wspomniana regulacja dotyczy tylko usług, nie obejmuje natomiast dostawy towarów, nawet jeżeli ma ona charakter ciągły;
• okres rozliczeniowy może wynikać zarówno z umowy, jak i z wystawionej faktury VAT;
• okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 1 rok;
• w przypadku usług rozliczanych w okresach cyklicznych datą powstania przychodu jest zawsze koniec okresu rozliczeniowego, nie ma natomiast wówczas znaczenia, ani data wystawienia faktury, ani data otrzymania należności.

W odniesieniu do kwestii powstania przychodów należnych w zakresie tzw. usług ciągłych należy sprecyzować zakres tego pojęcia.

Słownikowe znaczenie słowa „ciągłość” to „łączność, nieprzerywający się związek jakichś faktów, brak luk, przerw w czasie albo w przestrzeni. To także dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały”.

Zgodnie z definicją słownikową (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN):

• „okres” to m.in. „czas, w którym ma miejsce jakieś zjawisko cykliczne i po jego upływie powtarza się jego przebieg”;
• „rozliczeniowy” to m.in. „dotyczący rozliczenia - uregulowania wzajemnych należności”;
• „rozliczenie” to „uregulowanie wzajemnych należności, zobowiązań między przedsiębiorstwem i dostawcami, dłużnikami i wierzycielami, pracodawcami i pracownikami itp.”.

Tym samym pojęcie „okres rozliczeniowy” oznacza umownie zdefiniowany powtarzalny przedział czasowy, którego upłynięcie pociąga za sobą obowiązek uregulowania przez dane podmioty wzajemnych zobowiązań finansowych, np. miesiąc, kwartał, rok.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność edukacyjną w zakresie nauki języków obcych pod marką B. Kursy językowe organizowane są w cyklach rocznych obejmujących rok szkolny - od października do czerwca następnego roku.

Zapisy na kurs trwający od października do czerwca następnego roku rozpoczynają się w czerwcu, tj. 4 miesiące przed rozpoczęciem się kolejnego kursu. Spółka zawiera z uczestnikami umowy o nauczanie języka obcego, które przewidują dwa modele płatności:

• płatność jednorazową z góry - tj. w dniu podpisania umowy uczestnik wpłaca 200 zł zaliczki, a pozostałą kwotę zazwyczaj w ciągu kilku dni;
• płatność ratalną - tj. w dniu podpisania umowy uczestnik wpłaca 200 zł zaliczki, a pozostała kwota płatna jest w 9 miesięcznych ratach (nieoprocentowanych) zgodnie z zawartym w umowie harmonogramem.

Umowa przewiduje prawo jej wypowiedzenia w trakcie roku szkolnego, z zachowaniem formy pisemnej ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego. Tym samym Spółka otrzymuje wpłaty (zarówno w formie jednorazowej płatności, jak i rat miesięcznych) z góry przed faktycznym wykonaniem świadczeń edukacyjnych. W takim przypadku, przy płatności ratalnej, uczestnik nie wpłaca już kolejnej raty, a przy płatności z góry są Państwo zobowiązani zwrócić kwotę odpowiadającą niewykorzystanej części kursu, pomniejszoną o rabat przyznany za płatność z góry oraz koszt podręczników.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia momentu, kiedy powstaje przychód podatkowy z tytułu otrzymanych opłat za kursy językowe.

W Państwa opinii powstaje on z końcem danego miesiąca kalendarzowego, w którym świadczone są zajęcia (okres rozliczeniowy) zgodnie z art. 12 ust 3c ustawy o CIT, niezależnie od tego, czy uczestnik opłacił kurs w całości z góry, czy w ratach.

Wskazany przez Państwa przepis art. 12 ust. 3c ustawy o CIT stanowi, że jeżeli z umowy wynika, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, to za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze.

Płatności jednorazowej „z góry” nie można w żaden sposób skategoryzować jako płatności cyklicznej, o której mowa w art. 12 ust. 3c ustawy o CIT - tym samym przepis ten nie może mieć w tym przypadku zastosowania.

Z przedstawionego przez Państwa stanu faktycznego wynika, że w ramach rozliczeń pomiędzy kursantem a Spółką jednym z modeli płatności jest płatność jednorazową „z góry”, czyli w dniu podpisania umowy uczestnik wpłaca zaliczkę, a pozostałą kwotę zazwyczaj w ciągu kilku dni.

W świetle wcześniej wymienionych przepisów wywieść można, że o powstaniu przychodu podatkowego decyduje zaistnienie najwcześniejszego momentu w nim wyznaczonego, a więc dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. Jeżeli jednak podatnik przed tym dniem wystawił fakturę lub otrzymał należność to przychód powstaje w tym dniu.

W odniesieniu do opłat jednorazowych, Wnioskodawca powinien zatem rozpoznać przychód w momencie wystąpienia najwcześniejszego zdarzenia, wymienionego w art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, tzn. w Państwa przypadku - w momencie uregulowania należności.

Kolejnym opisanym sposobem dokonania płatności jest płatność ratalna - tj. w dniu podpisania umowy uczestnik wpłaca 200 zł zaliczki, a pozostała kwota płatna jest w 9 miesięcznych ratach (nieoprocentowanych) zgodnie z zawartym w umowie harmonogramem.

Usługi o charakterze ciągłym obejmują czynności polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do ich świadczenia. Wynikają one ze zobowiązania o charakterze ciągłym, które wytwarza trwały stosunek prawny i z którego wypływają obowiązki ciągłe bądź okresowe. Istotą usług o charakterze ciągłym jest stałe i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta.

Zatem w odniesieniu do usług rozliczanych okresowo (w okresach rozliczeniowych) - co powinno wynikać z ustaleń między stronami - za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze. W przedstawionym stanie faktycznym w umowie ustalono harmonogram spłat miesięcznych.

Tym samym, płatności ustalone w miesięcznych ratach będą stanowić dla Państwa przychód zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, tj. na ostatni dzień określonego w umowie okresu rozliczeniowego.

Tym samym w części dotyczącej wpłat ratalnych Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Warto podkreślić, że ustawodawca wyłączył z przychodów otrzymane zapłaty w formie zaliczki, jeżeli ma ona charakter zabezpieczenia wykonania płatności lub zaliczki na koszty przygotowania świadczenia ponoszone przed jego wykonaniem. Wtedy do czasu wykonania świadczenia zapłata wynagrodzenia nie jest należna, a wpłacone zaliczki nie wchodzą definitywnie do majątku podatnika, bowiem w wypadku niewykonania świadczenia podatnik obowiązany jest do zwrotu otrzymanych kwot.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT:

Należy jednak pamiętać, że pobranie wpłaty lub zarachowanie należności na poczet usługi, która będzie wykonywana w następnych okresach sprawozdawczych, nie powoduje powstania przychodu podatkowego tylko wtedy, gdy z postanowień umowy wyraźnie wynika, że wpłata nie stanowi zapłaty, lecz ma charakter zaliczki (przedpłaty, zadatku).

W opisanej przez Państwa sytuacji, gdy Spółka otrzymuje jednorazowe płatności z góry, nie można uznać, że są one poprzedzone wpłatą zaliczki.

Podsumowując, Państwa stanowisko w zakresie:

• płatności jednorazowych z góry jest nieprawidłowe - przychód należy rozpoznać w momencie uregulowania płatności;
• płatności ratalnej - jest prawidłowe - przychód powstaje na ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie (miesiąca).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.