Interpretacja indywidualna z dnia 12 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.768.2025.2.GG

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 października 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 5 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 listopada 2025 r. (data wpływu 20 listopada 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W kwietniu 2025 r. została założona jednoosobowa działalności gospodarcza. Prowadzona działalność to świadczenie pomocy prawnej. Uczęszcza Pani na studia jednolite magisterskie na kierunku prawo, niestacjonarne. Podstawa programu nawiązuje do wykonywanych usług w ramach działalności, która stanowi formę edukacji pomagającą w rozwoju działalności. Studia pomagają w rozwoju firmy. Zdobywana wiedza i umiejętności na studiach są niezbędne w prowadzonej działalności gospodarczej. Z uwagi na charakter studiów niestacjonarne podlegają stałym opłatom.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.): Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza, należy uznać takie wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Prowadzona działalność gospodarcza oparta jest na świadczeniu pomocy prawnej a studia na kierunku prawo stanowią formę kształcenia, która pozwala nabyć umiejętności w zakresie różnych gałęzi prawa, analiz prawnych, które pozwalają pozyskać wiedzę z zakresu świadczonych usług w ramach jednoosobowej działalności. Nadto program studiów jest ukierunkowany na przygotowanie studenta do zdobycia wiedzy aby mógł kompleksowo udzielać pomocy prawnej. W opisie kierunku możemy utożsamić powiązanie z pomocą prawną.

Na prawie:

• ­   poznasz genezę i ewolucję myśli prawniczej, instytucji prawnych oraz dotyczących ich regulacji;
• ­ poznasz krajowe i ponadnarodowe źródła prawa, zasady poszczególnych gałęzi prawa, przepisy
• ­ niezbędne w pracy prawnika, zasady stosowania prawa, w szczególności metody interpretacji przepisów prawa oraz teorie wykładni, z uwzględnieniem orzecznictwa i dorobku doktryny;
• ­ zdobędziesz wiedzę o różnych rodzajach struktur społecznych i instytucji społecznych oraz wybranych strukturach i instytucjach takich jak państwo, organy władzy centralnej, administracja rządowa i samorządowa, organy wymiaru sprawiedliwości, podmioty występujące w obrocie prawnym, rodzina;
• ­ nauczysz się wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu poszczególnych gałęzi prawa – w szczególności prawidłowo dobierać źródła prawa oraz pozyskiwać treść przepisów niezbędnych w pracy prawnika, a także analizować je, stosując różne wnioskowania prawnicze;
• ­ dowiesz się, jaka jest rola prawnika w procesach tworzenia i stosowania prawa, w kształtowaniu, organizacji i funkcjonowaniu prawem regulowanych struktur i instytucji, a także w organizacji państwowej, strukturach międzynarodowych i ponadnarodowych;
• ­ przygotujesz się do pracy w takich zawodach, jak: sędzia, adwokat, radca prawny, notariusz, prokurator, referendarz sądowy, komornik sądowy, kurator sądowy.

Jest to niezbędny element do rozwoju umiejętności pozwalających na efektywne prowadzenie działalności a w związku z czym do uzyskania z tego tytułu przychodu.

Wobec powyższego opłata za studia stanowi zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.) koszt uzyskania przychodu.

Uzupełnienie wniosku

Posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskane przychody z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowuje Pani na zasadach ogólnych (skala podatkowa).

Dokumentacja, którą prowadzi Pani dla potrzeb działalności gospodarczej to księgowa uproszczona - Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów (PKPiR) oraz Jednolity Plik Kontrolny (JPK).

Prowadzona działalność polega na współpracy z podmiotami (Kancelarią Prawną) w zakresie pomocy prawnej pod względem merytorycznym oraz znajomości procesowej.

Studia magisterskie niestacjonarne podjęła Pani w październiku 2024 r.

Pierwszą opłatę za studia poniosła Pani w październiku 2024 r., udokumentowane jest to potwierdzeniem transakcji.

Sformułowanie „Studia pomagają w rozwoju firmy” należy rozumieć, że chce podnieść Pani swoje kompetencje w zakresie ogólnej wiedzy prawniczej, która pozwala na rozwiązywanie problemów prawnych i tym samym „ogranicza koszty usługi prawnej”, która w przyszłości może być przydatna do wykonywania usług prawniczych niewymagających tytułu, ale również wymagających tytułu. Uzyskanie dalszych kwalifikacji (zawodu np. adwokata, rady prawnego) może wpłynąć pozytywnie na prowadzoną działalność gospodarczą.

Pytanie

Czy opłata za studia stanowi koszt uzyskania przychodu?

Pani stanowisko w sprawie

Opłata za studia zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.) stanowi koszt uzyskania przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z opisu sprawy wynika, że w kwietniu 2025 r. założyła Pani jednoosobową działalność gospodarczą, w zakresie świadczenia pomocy prawnej. Uczęszcza Pani na studia jednolite magisterskie na kierunku prawo, niestacjonarne, od października 2024 r. Podstawa programu nawiązuje do wykonywanych usług w ramach działalności, która stanowi formę edukacji pomagającą w rozwoju działalności. Z uwagi na charakter studiów niestacjonarnych podlegają one stałym opłatom.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• ­ pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• ­ nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• ­ być właściwie udokumentowany.

Powołany przepis wskazuje, że przy ocenie danego wydatku przede wszystkim musi istnieć źródło przychodów. Z zasadą tą, skorelowane są przepisy ustanawiające reguły potrącania wydatków w określonym czasie.

Stwierdzenie bowiem, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszt uzyskania przychodów, stanowi niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętego przychodu.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo - skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu”, przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod tym wszakże warunkiem, że wykaże, że świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami a możliwością uzyskania w przyszłości z tego tytułu przychodu trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu podatnika.

Ponadto należy dodać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodu, nie stwarza domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostają z mocy samego prawa uznane za koszty podlegające odliczeniu. Innymi słowy – poniesienie wydatku, który nie został wyłączony w art. 23, nie oznacza, że wydatek taki automatycznie będzie uznany za koszt uzyskania przychodów. Podatnik ma bowiem możliwość odliczenia od przychodów wszelkich kosztów, pod warunkiem że mają one związek z przychodem z prowadzonej działalności (gospodarczej, wykonywanej osobiście), a ich poniesienie ma bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Wydatki poniesione tytułem opłaty za studia niestacjonarne nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Jak już wskazano, dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Do stwierdzenia, czy poniesiona przez Panią opłata za studia prawnicze niestacjonarne, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

• ­ czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
• ­ czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo wydatki, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza, należy uznać wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu wskazała Pani, że chce podnieść swoje kompetencje w zakresie ogólnej wiedzy prawniczej, która pozwala na rozwiązywanie problemów prawnych i tym samym „ogranicza koszty usługi prawnej”, a w przyszłości może być przydatna do wykonywania usług prawniczych niewymagających tytułu, ale również wymagających tytułu. Uzyskanie dalszych kwalifikacji (zawodu np. adwokata, rady prawnego) może wpłynąć pozytywnie na prowadzoną działalność gospodarczą.

W ocenie Organu, celem, jaki był związany z poniesieniem tego rodzaju wydatku, było i jest niewątpliwie zdobycie wiedzy i umiejętności przez Panią w dziedzinie prawa. Jednak, wydatek poniesiony przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nie był poniesiony w celu uzyskania przychodu, z uwagi na okoliczność, że jest to wydatek o charakterze osobistym, związany z nabyciem wiedzy w dziedzinie prawniczej i zdobyciem określonych uprawnień.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że opłata za studia niestacjonarne poniesiona przez Panią przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w tej działalności.

Wydatek ten nie spełnia bowiem przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro został poniesiony przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, to należy uznać, że brak jest związku przyczynowo -skutkowego między jego poniesieniem a uzyskiwaniem przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w późniejszym okresie. Wydatek poniesiony w czasie, kiedy źródło przychodów nie istnieje, nie może być ponoszony na jego zachowanie lub zabezpieczenie. Wydatek na kształcenie nie może być również uznany za poniesiony w celu uzyskania (zwiększenia) przychodów, skoro jego poniesienie nastąpiło w okresie, kiedy źródło tych przychodów jeszcze nie istnieje.

Natomiast w odniesieniu do potencjalnych wydatków poniesionych przez Panią w okresie prowadzenia już pozarolniczej działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że jeżeli program studiów jest bezpośrednio związany z zakresem prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, a zdobyta wiedza będzie miała odzwierciedlenie w powstaniu lub wzroście przychodu (np. przez wpływ na zakres oraz jakość świadczonych usług), ewentualnie w zachowaniu źródła tego przychodu, nie ma przeszkód prawnych, aby zaliczyć wydatki związane z tymi studiami do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki te, jako przydatne do prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, jednak pod koniecznym warunkiem ich należytego udokumentowania.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawne, należy stwierdzić, że do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej może Pani zaliczyć tylko te wydatki, które zostały poniesione, celem nabycia odpowiednich kwalifikacji (studia prawnicze niestacjonarne), po rozpoczęciu działalności gospodarczej.

Natomiast wydatki poniesione przez Panią w związku ze studiami prawniczymi przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nie mogą stanowić kosztów tej działalności.

Stanowisko Organu znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądowoadministracyjnym np.: wyrok NSA z dnia 17 października 2014 r. sygn. akt II FSK 2304/12, wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 16 września 2014 r. sygn. akt I SA/Rz 589/14, wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 czerwca 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 2839/13, wyrok WSA w Gliwicach z dnia 03 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Gl 746/13, wyrok WSA w Łodzi z dnia 09 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Łd 1107/13.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 października 2014 r. sygn. akt II FSK 2304/12, stwierdził m. in., że: „(…) wydatków poniesionych na aplikację radcowską nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez radcę prawnego (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.) (…). Celem poniesienia wymienionych (…) wydatków było uzyskanie możliwości wykonywania zawodu radcy prawnego, bez względu na formę w jakiej zawód ten będzie wykonywany (…). Związek pomiędzy wydatkami poniesionymi na aplikację radcowską a przychodem osiągniętym w wyniku wykonywania zawodu radcy prawnego jest zbyt odległy i warunkowy, aby mógł spełniać wymogi określone w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. (…). W tym przypadku wydatki poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nie mogą zostać uznane za poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, ponieważ jeszcze ono nie istnieje. W konsekwencji wydatki te w istocie rzeczy mają charakter osobisty i służą zdobyciu kwalifikacji zawodowych – a co za tym idzie nie można uznać ich za koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, ponieważ nie spełniają przesłanek wyrażonych w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. (…).

Skonstatować zatem należy, że nie ma Pani możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatku poniesionego przed założeniem działalności gospodarczej w postaci opłaty za studia niestacjonarne, których termin zakończenia przypadać będzie już w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Nadmienia się ponadto, że aktualnie obowiązuje jednolity tekst ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.).

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• ­ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• ­ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• ­ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .. . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• ­ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• ­ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.