Wyrok WSA w Krakowie z dnia 6 listopada 2025 r., sygn. II SA/Kr 1029/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Fronc Sędziowie: Sędzia WSA Monika Niedźwiedź Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Anna Frasik – Mazurek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2025 r. sprawy ze skargi S. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 12 kwietnia 2024 r. znak: SKO.Rol./4172/6/2021 w przedmiocie ustalenia opłaty za wyłączenie gruntu z produkcji rolnej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Starosta P. decyzją z dnia 21 stycznia 2021 r. sygn. ROŚ.6124.206.2019 ustalił sprawcy wyłączenia – skarżącemu S. P., opłatę w wysokości dwukrotnej należności, zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (j.t. Dz.U.2024.82) w kwocie [...]zł za faktyczne wyłączenie gruntu z produkcji rolnej stanowiącego użytki rolne ŁIII o pow. 0,0099 ha i RI o pow. 0,0085 ha na działce nr [...] w m. Ś. Gmina N. B. oraz użytki rolne ŁIII o pow. 0,029 ha, RI o pow. 0,0092 ha na działce nr [...] w m. Ś. Gmina B., w terenie nieprzeznaczonym na cele nierolnicze i nieleśne.

W uzasadnieniu decyzji przedstawiono dokładnie przebieg postępowania w sprawie, wszystkie ustalenia poczynione w sprawie w toku postępowania wyjaśniającego i zebrane dowody, dokonując następnie ich oceny oraz przywołano również mające zastosowanie w sprawie przepisy ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych.

W odwołaniu skarżący zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych, a tym samym uznanie, że do wyłączenia gruntu z produkcji rolnej doszło niezgodnie z przepisami. Działki będące przedmiotem postępowania stanowią działki siedliskowe, przeznaczone pod budownictwo zagrodowe. Jest to więc specyficzny rodzaj nieruchomości, związanej bezpośrednio z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Nieruchomość jest zabudowa budynkiem mieszkalnym oraz stodołą (od ponad 50 lat). Nadto przedmiotowy teren stanowi ugór od ponad 40 lat, a złożone na tym terenie rzeczy w żaden sposób nie wpływają na zmianę przeznaczenia gruntu i po zabraniu składowanych przedmiotów, stan gruntu pozostanie taki sam. Nie doszło zatem do sytuacji, aby nastąpiło trwałe przekształcenie przeznaczenia gruntu. Nadto zdaniem Strony, nawiezienie niewielkiej ilości gruzu w celu umożliwienia wjazdu na działkę, nie można określić jako zmianę przeznaczenia gruntu. Obszar, na którym chwilowo złożył opony, nie jest tak duży jak zostało to stwierdzone w wydanej decyzji. Błędne ustalenia spowodowały zaliczenie do obszaru składowania opon kilku działek, co zdaniem Strony można wyjaśnić i sprawdzić.