Wyrok NSA z dnia 6 listopada 2025 r., sygn. I FSK 1771/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński, Protokolant Bartłomiej Deptuła, po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2025 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. sp. z o.o. z siedzibą w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 27 kwietnia 2022 r., sygn. akt I SA/Bk 559/21 w sprawie ze skargi T. sp. z o.o. z siedzibą w B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku z dnia 23 września 2021 r., nr 2001-IOV.4103.38.2021 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2016 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. sp. z o.o. z siedzibą w B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku kwotę 5.400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 27 kwietnia 2022 r., sygn. akt I SA/Bk 559/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, działając na podstawie art. 179a w zw. z art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.), dalej "p.p.s.a.", uchylił wyrok tego sądu z 22 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Bk 559/21, oraz oddalił skargę T. sp. z o.o. (dalej "spółka" lub "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 23 września 2021 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2016 r.

Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie, sąd pierwszej instancji wskazał, że poprzednio wydany w sprawie wyrok tego sądu — z 22 grudnia 2021 r. — został wydany z naruszeniem art. 109 w zw. z art. 91 § 1 p.p.s.a. skutkującym pozbawieniem strony możności obrony swoich praw, w związku z czym należało go uchylić.

Odnosząc się zaś do istoty sporu w sprawie, sąd pierwszej instancji zaaprobował ustalenia faktyczne poczynione przez organy podatkowe oraz podzielił ich ocenę prawną. Uznał tym samym, że spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie faktur wystawionych przez D. tytułem świadczenia usług doradczych. Zdaniem sądu podjęte z inicjatywy organów działania doprowadziły do zgromadzenia dowodów potwierdzających, że sporne faktury nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a skarżąca nie okazała w toku postępowania przekonujących dowodów potwierdzających, że usługa została faktycznie zrealizowana.