Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.600.2025.1.MW

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii oraz prawa do zwrotu podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów (serwerów) w Polsce,
• nieprawidłowe w zakresie prawa do zwrotu podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia usług kolokacji.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 września 2025 r. za pośrednictwem e-PUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług informatycznych świadczonych na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii oraz prawa do zwrotu podatku VAT. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą prawną prawa szwajcarskiego, posiada siedzibę w (...) i prowadzi działalność na terytorium Szwajcarii. Przedmiotem działalności Spółki jest rozwój oprogramowania i doradztwo, rozwój, administracja i zarządzanie bazami danych, elektroniczne przetwarzanie danych, doradztwo w zakresie serwerów i sprzętu oraz handel urządzeniami elektronicznymi. Spółka może posiadać i zarządzać znakami towarowymi i licencjami.

Spółka nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakładu ani nie prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej. Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Rzeczpospolitej Polsce ani nie jest zarejestrowana jako podatnik czynny podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Spółka jest podatnikiem podatku o podobnym charakterze do podatku od wartości dodanej w kraju siedziby (Szwajcaria) w rozumieniu § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 20 października 2021 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 931 ze zm.).

Spółka nabywa w Polsce usługi i towary, które są opodatkowywane VAT w Polsce. Obecnie Spółka nabywa wyłącznie serwery oraz usługi kolokacji tych serwerów. Nabywane w Polsce towary (serwery) i usługi są wykorzystywane do świadczenia usług na rzecz szwajcarskiego kontrahenta. Nabywane w Polsce towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium państwa, w którym Spółka rozlicza podatek o podobnym charakterze do podatku od wartości dodanej (tj. Szwajcarii) i są one wykorzystywane w całości do wykonywania tych czynności.

Spółka nie jest właścicielem, najemcą ani dzierżawcą żadnych nieruchomości zlokalizowanych w Polsce. Spółka nie korzysta z nieruchomości w Polsce. Spółka korzysta z tzw. usługi kolokacji nabywanej od jej polskiego kontrahenta będącego podatnikiem czynnym VAT. Usługa kolokacji polega na dzierżawie szaf typu „rack” (szafa teleinformatyczna), w których zostały zainstalowane urządzenia teleinformatyczne (IT) należące do Spółki, wraz z udostępnieniem systemów infrastruktury technicznej dla urządzeń IT Spółki przy zapewnieniu bezpieczeństwa i właściwych parametrów środowiskowych gwarantujących poprawną pracę urządzeń IT. Rzeczone szafy „rack” oraz urządzenia towarzyszące znajdują się w nieruchomości wykorzystywanej przez polskiego kontrahenta Spółki do świadczenia m.in. na rzecz Spółki usług kolokacji. Spółka na podstawie wskazanej umowy usług kolokacji nie nabyła prawa do wyłącznego i nieograniczonego korzystania z nieruchomości zlokalizowanych w Polsce ani z ich części. Każdorazowy wstęp osoby reprezentującej Spółkę do pomieszczenia, gdzie znajdują się wydzierżawione szafy typu „rack” wymaga uzasadnienia i zgody kontrahenta świadczącego usługę kolokacji, a także odbywa się pod nadzorem osoby reprezentującej kontrahenta albo jego podwykonawcy. Umowa usług kolokacji precyzuje także, że wydzierżawione szafy „rack” mogą być wykorzystywane tylko w celu zainstalowania w nich urządzeń IT Spółki. W celu zapewnienia ciągłości w świadczeniu usług kolokacji polski kontrahent Spółki jest zobowiązany do usuwania awarii wszystkich urządzeń uniemożliwiających korzystanie przez Spółkę z jej urządzeń IT znajdujących się w nieruchomości administrowanej przez kontrahenta. Ponadto, w ramach usługi kolokacji polski kontrahent Spółki zapewnia tzw. usługę „zdalnej ręki”, która polega na możliwości zlecenia przez Spółkę kontrahentowi wykonania czynności związanych z prawidłową konserwacją i naprawą urządzeń IT Spółki, znajdujących się w szafach „rack” wydzierżawionych od polskiego kontrahenta.

Spółka świadczy swoje usługi na rzecz kontrahenta będącego podmiotem powiązanym ze Spółką i mającego siedzibę w Konfederacji Szwajcarskiej. Spółka nie świadczy usług na rzecz kontrahentów z Rzeczpospolitej Polski.

Zgodnie z wyżej wspomnianą umową zawartą między Spółką a jej szwajcarskim kontrahentem zakres usług świadczonych przez Spółkę obejmuje następujące kategorie określone w załączniku do umowy nazwanym „Services Catalogue”:

1.Usługa (...) - usługa zapewnia konfigurację komputera osobistego o standardowej konfiguracji ze standardowym zestawem zainstalowanych programów, a także zapewnia dostęp do sieci lokalnej ((...) = komputer + telefon + standardowe oprogramowanie). Każdy przedstawiciel, w zależności od wykonywanych obowiązków, otrzymuje komputer stacjonarny lub przenośny. Na komputerze zainstalowane jest standardowe oprogramowanie i pakiet aplikacji;

2.Usługa oprogramowania serwerowego i systemowego - usługa zapewnia możliwość pracy ze skoordynowanym oprogramowaniem klienckim przy obecności zainstalowanego oprogramowania na serwerach roboczych biura przedstawiciela, przy obecności certyfikatu dla oprogramowania, braku ograniczeń o charakterze technicznym;

3.Usługa zapewnienia dostępu do zasobów sieciowych - usługa zapewnia pracę użytkowników w sieci lokalnej, a także możliwość uzyskania przez użytkownika dostępu do usług sieciowych i zasobów sieciowych (w przypadku ich zdolności do pracy), z uwzględnieniem wykorzystania usługi katalogowej (...) po stronie organizacji klienta. Dostawca jest zobowiązany do zapewnienia ciągłej pracy niezbędnego sprzętu sieciowego (aktywnego, pasywnego);

4.Usługa e-mail - usługa zapewnia możliwość akceptowania i przesyłania wiadomości e-mail;

5.Usługa dostępu do Internetu - usługa zapewnia dostęp do Internetu użytkowników systemu według wymogów klienta. Dostawca zapewnia ciągłą pracę urządzeń sieciowych, bram dostępowych do Internetu;

6.Usługa komunikacji telefonicznej - usługa daje możliwość korzystania z wewnętrznej i zewnętrznej komunikacji telefonicznej. Dostawca zapewnia ciągłą pracę specjalistycznego sprzętu, stacji telefonicznych, urządzeń przyjętych do eksploatacji;

7.Usługa wydruku dokumentów - usługa zapewnia możliwość drukowania informacji na drukarkach sieciowych;

8.Usługa administracji technicznej nazwami domen i serwerami (...) - usługa zapewnia utrzymywanie serwerów (...), nazw domen należących do klienta;

9.Usługa (...) - usługa daje użytkownikom możliwość pracy z głównym oprogramowaniem międzynarodowym z uwzględnieniem odpowiednich praw dostępu. Obejmuje również administrację bazą, ustawianie praw dostępu, kontrolę wydajności serwera;

10.Usługa udoskonalenia oprogramowania (...) - usługa polega na przygotowaniu i rozwoju dodatkowej funkcjonalności (...) zgodnie z zapytaniami o modyfikacje;

11.Usługa pracy z bazami (...) - usługa zapewnia możliwość pracy z poszczególnymi bazami (...);

12.Usługa systemu bank-klient - usługa polega na zapewnieniu dostępu i zabezpieczenie pracy systemu bank-klient w miejscu pracy użytkowników;

13.Usługa zdalnego dostępu do zasobów firmy - usługa polega na zapewnieniu zdalnego dostępu do zasobów spółki;

14.Usługa współdzielenia informacji (na nośnikach zewnętrznych) - usługa polega na przekazywaniu informacji na nośniki zewnętrzne (z nośników zewnętrznych) przy braku możliwości klienta;

15.Usługa odzyskiwania informacji z kopii zapasowych - usługa polega na przeprowadzeniu procedury odzyskiwania informacji z kopii zapasowych w razie potrzeby;

16.(...) - usługa zapewnia możliwość współpracy z oprogramowaniem (...);

17.(...) - usługa zapewnia możliwość pracy z oprogramowaniem (...);

18.(...) - usługa zapewnia możliwość pracy z pakietem (...).

Wyżej wymienione usługi świadczone przez Spółkę są typowymi usługami IT, z zakresu wsparcia informatycznego. Wartość tych usług nie jest uzależniona od miejsca położenia, charakteru czy też kondycji jakiejkolwiek nieruchomości.

Pytania

1)Czy opisane usługi informatyczne świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii nie podlegają w Polsce opodatkowaniu VAT?

2)Czy Wnioskodawca ma prawo dochodzić zwrotu podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług opodatkowanych VAT w Polsce w procedurze przewidzianej w Rozporządzeniu, tj. na podstawie § 3 ust. 1 w zw. z § 7 ust. 1 Rozporządzenia?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1)na pytanie nr 1 należy odpowiedzieć twierdząco - tzn., że opisane usługi informatyczne świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii nie podlegają w Polsce opodatkowaniu VAT;

2)na pytanie nr 2 należy odpowiedzieć twierdząco - tzn., że Wnioskodawca ma prawo dochodzić zwrotu podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług opodatkowanych VAT w Polsce w procedurze przewidzianej w Rozporządzeniu, tj. na podstawie § 3 ust. 1 w zw. z § 7 ust. 1 Rozporządzenia.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Pytanie nr 1.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Zgodnie z art. 28e ustawy o VAT miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Wyżej wskazany przepis jest implementacją art. 47 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Wyżej wskazany przepis art. 47 Dyrektywy 112 jest z kolei sprecyzowany w art. 31a ust. 1 obowiązującego w Polsce bezpośrednio Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z tym przepisem usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 Dyrektywy 112, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Zgodnie z tym przepisem usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

a)gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;

b)gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

Usługi informatyczne świadczone przez Spółkę nie zostały przy tym wymienione w art. 31a ust. 2 Rozporządzenia wykonawczego do Dyrektywy 112.

W orzecznictwie wskazuje się, że za usługi związanie z nieruchomościami można uznać takie świadczenia, które odnoszą się do konkretnie określonej nieruchomości, przedmiotem usługi powinna być skonkretyzowana nieruchomość lub usługa powinna być świadczona wobec konkretnej nieruchomości. Oznacza to, że konkretna nieruchomość powinna być wpisana w istotę świadczonej usługi, być jej centralnym elementem, nadając główny sens usłudze (wyr. WSA w Gdańsku z dnia 26 lipca 2023 r. sygn. I SA/Gd 428/23). W wyroku z dnia 26 lipca 2023 r. sygn. I SA/Gd 428/23 WSA w Gdańsku oceniając, czy usługa pozyskiwania danych, które dotyczą położenia, prędkości i innych cech uzgodnionych przez strony obiektów znajdujących się na orbicie Ziemi, jest związana z nieruchomością wskazał, że:

• W ocenie Sądu, w świetle stanu faktycznego zaprezentowanego we wniosku interpretacyjnym, prawidłowe jest stanowisko organu, co do braku podstaw by twierdzić, że usługa wykonywana przez ukraiński podmiot jest ściśle związana z nieruchomością. Skarżąca nabywa usługę, jednak lokalizacja tejże usługi nie jest bezpośrednio związana z nieruchomością, a jej przedmiotem jest dostarczanie danych SST pobieranych z przestrzeni kosmicznej. Sam fakt zainstalowania sensorów koniecznych do przesyłania danych na nieruchomości nie świadczy o faktycznym korzystaniu z tej nieruchomości, bowiem to nie nieruchomość stanowi przedmiot nabywanej przez stronę usługi, a lokalizacja dotycząca obiektów znajdujących się w przestrzeni kosmicznej. (...)
• Podzielając w pełni poglądy wyrażone w powołanym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie o sygn. akt I FSK 1576/13, Sąd orzekający w niniejszej sprawie zauważa, że w przypadku usługi opisanej we wniosku, występujący związek uzyskanych danych SST z konkretnymi nieruchomościami należy uznać za nieistotny.

Art. 28e ustawy o VAT jest wyjątkiem od zasady, według której uznaje się, że miejscem świadczenia usług wykonywanych na rzecz podatników jest miejsce siedziby/prowadzenia działalności przez tych podatników. Oznacza to, że przepis ten - jako wprowadzający wyjątek od zasady - powinien być wykładany ściśle, bez rozszerzania jego zastosowania.

Wobec przedstawionej powyżej prawidłowej wykładni art. 28e ustawy o VAT, osadzonej w przepisach Dyrektywy 112 i Rozporządzenia wykonawczego do Dyrektywy 112 nie można zatem przyjąć, że usługi informatyczne świadczone przez Spółkę na rzecz jej szwajcarskiego kontrahenta miały związek z nieruchomościami. Wskazuje na to charakter tych usług. Usługi te były bowiem klasycznymi usługami informatycznymi, nie mającymi żadnego związku z nieruchomościami. Wartość i użyteczność tych usług w żaden sposób nie jest uzależniona od charakteru, miejsca położenia, czy kondycji jakiejkolwiek nieruchomości. Nie można przy tym przyjąć, że centralnym elementem opisanych usług IT świadczonych przez Wnioskodawcę jest nieruchomość. Sam fakt umieszczenia urządzeń IT wykorzystywanych do świadczenia opisanych usług w nieruchomości nie może wskazywać na zastosowanie wyjątku z art. 28e ustawy o VAT, gdyż (jak wskazuje się w orzecznictwie) żadna nieruchomość nie stanowi przedmiotu nabywanej przez szwajcarskiego kontrahenta usługi. Związek między opisanymi usługami IT świadczonymi przez Spółkę, a znajdującą się w Polsce nieruchomością, w której zlokalizowane są wydzierżawione szafy typu „rack” jest tak odległy, że uznanie zastosowania w tych okolicznościach normy szczególnej z art. 28e ustawy o VAT i opodatkowanie VAT tych usług w Polsce, wskazywałoby na stosowalność tej normy praktycznie do większości usług, do świadczenia których na pewnym etapie konieczne jest wykorzystanie nieruchomości, np. (tak jak w opisanych okolicznościach) do umieszczenia w nieruchomości urządzeń, przy zastosowaniu których dana usługa jest świadczona.

W powyższym kontekście należy podkreślić, że opisane usługi świadczone przez Spółkę na rzecz jej kontrahenta są świadczone przez szwajcarski podmiot, na rzecz innego szwajcarskiego podmiotu na terytorium Szwajcarii. Zatem żaden związek tych usług z Polską nie występuje. Dlatego też nie istnieją podstawy prawne do opodatkowania VAT tych usług w Polsce. W szczególności podstawa ta nie wynika z art. 28e ustawy o VAT.

Pytanie nr 2.

Wobec przedstawionej powyżej oceny, że usługi IT świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz jego szwajcarskiego kontrahenta nie są opodatkowane VAT w Polsce i podstawa do takiego opodatkowania nie może wynikać z art. 28e ustawy o VAT, należy uznać, że Wnioskodawca ma prawo dochodzić zwrotu podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług opodatkowanych VAT w Polsce w procedurze przewidzianej w Rozporządzeniu, tj. na podstawie § 3 ust. 1 w zw. z § 7 ust. 1 Rozporządzenia.

Rzeczone przepisy przewidują bowiem prawo podmiotów z państw trzecich (w tym ze Szwajcarii), zarejestrowanych jako podatnicy VAT albo podatku o podobnym charakterze i nie wykonujących na terytorium Polski sprzedaży opodatkowanej VAT (w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT), do otrzymania na ich wniosek zwrotu podatku naliczonego VAT.

Zatem w świetle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki do ubiegania się o zwrot podatku naliczonego VAT w Polsce, w oparciu o ww. procedurę. W tym nie ma podstaw do uznania, że Wnioskodawca wykonuje na terytorium Polski sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1, 4 i 5 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Spółka posiada siedzibę w (...) i prowadzi działalność na terytorium Szwajcarii. Przedmiotem działalności Spółki jest rozwój oprogramowania i doradztwo, rozwój, administracja i zarządzanie bazami danych, elektroniczne przetwarzanie danych, doradztwo w zakresie serwerów i sprzętu oraz handel urządzeniami elektronicznymi. Spółka może posiadać i zarządzać znakami towarowymi i licencjami. W kraju siedziby (Szwajcaria) Wnioskodawca jest podatnikiem podatku o podobnym charakterze do podatku od wartości dodanej.

Spółka nie prowadzi na terytorium Polski działalności gospodarczej, nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Spółka nabywa w Polsce usługi i towary, które są opodatkowywane VAT w Polsce. Obecnie Spółka nabywa wyłącznie serwery oraz usługi kolokacji tych serwerów. Nabywane w Polsce towary (serwery) i usługi są wykorzystywane do świadczenia usług na rzecz szwajcarskiego kontrahenta. Nabywane w Polsce towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium Szwajcarii i są przez Spółkę wykorzystywane w całości do wykonywania tych czynności.

Od polskiego kontrahenta, będącego podatnikiem czynnym VAT, Spółka nabywa usługi kolokacji, która polega na dzierżawie szaf typu „rack” (szafa teleinformatyczna), w których zostały zainstalowane urządzenia teleinformatyczne (IT) należące do Spółki, wraz z udostępnieniem systemów infrastruktury technicznej dla urządzeń IT Spółki przy zapewnieniu bezpieczeństwa i właściwych parametrów środowiskowych gwarantujących poprawną pracę urządzeń IT. Rzeczone szafy „rack” oraz urządzenia towarzyszące znajdują się w nieruchomości wykorzystywanej przez polskiego kontrahenta Spółki do świadczenia m.in. na rzecz Spółki usług kolokacji. Spółka na podstawie wskazanej umowy usług kolokacji nie nabyła prawa do wyłącznego i nieograniczonego korzystania z nieruchomości zlokalizowanych w Polsce ani z ich części. Każdorazowy wstęp osoby reprezentującej Spółkę do pomieszczenia, gdzie znajdują się wydzierżawione szafy typu „rack” wymaga uzasadnienia i zgody kontrahenta świadczącego usługę kolokacji, a także odbywa się pod nadzorem osoby reprezentującej kontrahenta albo jego podwykonawcy. Umowa usług kolokacji precyzuje także, że wydzierżawione szafy „rack” mogą być wykorzystywane tylko w celu zainstalowania w nich urządzeń IT Spółki. W celu zapewnienia ciągłości w świadczeniu usług kolokacji polski kontrahent Spółki jest zobowiązany do usuwania awarii wszystkich urządzeń uniemożliwiających korzystanie przez Spółkę z jej urządzeń IT znajdujących się w nieruchomości administrowanej przez kontrahenta. Ponadto, w ramach usługi kolokacji polski kontrahent Spółki zapewnia tzw. usługę „zdalnej ręki”, która polega na możliwości zlecenia przez Spółkę kontrahentowi wykonania czynności związanych z prawidłową konserwacją i naprawą urządzeń IT Spółki, znajdujących się w szafach „rack” wydzierżawionych od polskiego kontrahenta.

Spółka nie świadczy usług na rzecz polskich kontrahentów. Spółka świadczy typowe usługi IT z zakresu wsparcia informatycznego na rzecz kontrahenta będącego podmiotem powiązanym ze Spółką i mającego siedzibę w Szwajcarii.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy w związku z nabyciem przez Spółkę towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku naliczonego oraz wskazania czy świadczone przez Spółkę na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii usługi IT są opodatkowane w Polsce.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących możliwości ubiegania się o zwrot podatku naliczonego od nabywanych na terytorium Polski towarów i usług należy wskazać, że w art. 89 ustawy ustawodawca wprowadził instytucję zwrotu podatku zapłaconego w Polsce, gdzie w myśl art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Zgodnie z art. 89 ust. 1a ustawy:

Przy czym, na podstawie art. 89 ust. 1c ustawy:

Realizując delegację ustawową zawartą w art. 89 ust. 5 ustawy, Minister Finansów, Funduszy i Polityki regionalnej w rozporządzeniu z 20 października 2021 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. z 2021 r., poz. 1982) dalej zwanym: „rozporządzeniem”, określił m.in. warunki, terminy i tryb zwrotu podatku podmiotom, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zgodnie z § 2 pkt 1, 3 i 5 rozporządzenia:

Z kolei przepis § 3 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że:

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia:

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia:

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że dla podmiotów nieposiadających na terytorium Polski siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywano transakcji gospodarczych, niedokonujących sprzedaży na terytorium kraju (z wyjątkami wymienionymi w rozporządzeniu), mogą być zastosowane zwroty podatku na warunkach określonych ww. art. 89 ust. 1a-1g oraz ww. rozporządzeniu z 20 października 2021 r. Zwrot podatku, o którym mowa powyżej ma zastosowanie w przypadku gdy miejscem świadczenia a zarazem opodatkowania danej usługi/towaru jest terytorium Polski.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa należy wskazać, że zwroty podatku na warunkach określonych w art. 89 ustawy dotyczą podmiotów: nieposiadających na terytorium Polski siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywano transakcji gospodarczych oraz niedokonujących sprzedaży na terytorium kraju. Dodatkowo podmiot może ubiegać się o zwrot podatku w odniesieniu do nabytych na terytorium kraju towarów i usług jeżeli te towary i usługi były przez ten podmiot wykorzystywane do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium państwa, w którym rozlicza podatek od wartości dodanej lub podatek o podobnym charakterze, innym niż terytorium kraju (art. 89 ust. 1a ustawy). Ponadto rozporządzenie określa, że zwrot podatku przysługuje podmiotowi uprawnionemu z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub podmiotowi uprawnionemu z państwa trzeciego w przypadku gdy podmiot ten jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim siedziby lub podatnikiem podatku od wartości dodanej albo podatku o podobnym charakterze w kraju siedziby i nie wykonuje na terytorium kraju, w okresie, za który występuje o zwrot podatku, sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy (§ 3 ust. 1 rozporządzenia). Należy również podkreślić, że zwrot podatku, o którym mowa powyżej ma zastosowanie w przypadku gdy miejscem świadczenia a zarazem opodatkowania danej usługi/towaru jest terytorium Polski i w związku z tym faktura wystawiona przez dostawcę towarów i usług zawiera polski podatek VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy ustalić miejsce opodatkowania nabywanych przez Spółkę towarów i usług. Z opisu sprawy wynika, że obecnie Spółka nabywa w Polsce od polskiego kontrahenta wyłącznie serwery oraz usługi kolokacji tych serwerów. A zatem, w pierwszej kolejności należy ustalić czy miejscem opodatkowania zakupionych przez Spółkę serwerów jak i zakupionych usług kolokacji jest terytorium Polski.

W odniesieniu do nabywanych w Polsce serwerów, w kwestii określenia miejsca ich opodatkowania zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Wskazali Państwo, że nabyte w Polsce serwery są zainstalowane w szafach typu „rack” (szafa teleinformatyczna) poprzez które polski kontrahent świadczy na Państwa rzecz usługi kolokacji. Z wniosku wynika zatem, że nabyte serwery nie były przemieszczane do innego kraju. Tym samym miejscem dostawy (opodatkowania) nabywanych przez Spółkę serwerów stosownie do ww. art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy jest terytorium Polski.

W odniesieniu do nabywanych przez Spółkę od polskiego kontrahenta usług kolokacji należy wskazać, że kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

W myśl art. 28b ust. 2 ustawy:

Z powołanych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady usługa świadczona na rzecz podatnika, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Od powyższej zasady ustawodawca przewidział szereg wyjątków, wskazując m.in. szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług związanych m.in. z nieruchomościami.

I tak zgodnie z art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług:

Wskazany przepis stanowi implementację przepisu art. 47 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1), zgodnie z którym:

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1 ze zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 - pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Jednocześnie w art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, które należy uznać za związane z nieruchomościami, czyli usług objętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE. Co więcej w art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, których nie należy traktować jako usług związanych z nieruchomościami, czyli usług nieobjętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.

Jak stanowi art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011:

W art. 31a ust. 3 Rozporządzenia wykonawczego 282/2011 zdefiniowano katalog przesłanek negatywnych tj. usług które nie są uznawane za związane z nieruchomościami:

Rozwiązania wprowadzone powyższym rozporządzeniem 282/2011 mają na celu doprowadzić w całej Unii Europejskiej do wspólnej wykładni i spójnego stosowania przepisu szczególnego, jakim jest art. 47 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Spółka wskazała, że korzysta z usługi kolokacji nabywanej od polskiego kontrahenta będącego czynnym podatnikiem podatku VAT. Usługa kolokacji polega na dzierżawie szaf typu „rack” (szafa teleinformatyczna), w których zostały zainstalowane urządzenia teleinformatyczne (IT) należące do Spółki, wraz z udostępnieniem systemów infrastruktury technicznej dla urządzeń IT Spółki przy zapewnieniu bezpieczeństwa i właściwych parametrów środowiskowych gwarantujących poprawną pracę urządzeń IT. Szafy „rack” oraz urządzenia towarzyszące znajdują się w nieruchomości wykorzystywanej przez polskiego kontrahenta Spółki do świadczenia m.in. na rzecz Spółki usług kolokacji. Spółka na podstawie wskazanej umowy usług kolokacji nie nabyła prawa do wyłącznego i nieograniczonego korzystania z nieruchomości zlokalizowanych w Polsce ani z ich części. Każdorazowy wstęp osoby reprezentującej Spółkę do pomieszczenia, gdzie znajdują się wydzierżawione szafy typu „rack” wymaga uzasadnienia i zgody kontrahenta świadczącego usługę kolokacji, a także odbywa się pod nadzorem osoby reprezentującej kontrahenta albo jego podwykonawcy. Umowa usług kolokacji precyzuje także, że wydzierżawione szafy „rack” mogą być wykorzystywane tylko w celu zainstalowania w nich urządzeń IT Spółki. W celu zapewnienia ciągłości w świadczeniu usług kolokacji polski kontrahent Spółki jest zobowiązany do usuwania awarii wszystkich urządzeń uniemożliwiających korzystanie przez Spółkę z jej urządzeń IT znajdujących się w nieruchomości administrowanej przez kontrahenta. Ponadto, w ramach usługi kolokacji polski kontrahent Spółki zapewnia tzw. usługę „zdalnej ręki”, która polega na możliwości zlecenia przez Spółkę kontrahentowi wykonania czynności związanych z prawidłową konserwacją i naprawą urządzeń IT Spółki, znajdujących się w szafach „rack”.

Odnosząc się do miejsca świadczenia i opodatkowania usług kolokacji nabywanych przez Spółkę od polskiego kontrahenta należy zastrzec, że art. 28e ustawy jest przepisem szczególnym, którego zakres nie może być interpretowany rozszerzająco. Z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wynika, że aby świadczenie usług mogło zostać uznane za związane z nieruchomością w rozumieniu tego przepisu, konieczne jest, by świadczenie to było związane z wyraźnie określoną nieruchomością i by sama nieruchomość stanowiła przedmiot owego świadczenia. Tak jest w szczególności wówczas, gdy wyraźnie określoną nieruchomość należy uznać za konstytutywny element świadczenia usług, jako że stanowi ona centralny i nieodzowny element tego świadczenia (zob. podobnie wyrok z dnia 27 czerwca 2013 r., RR Donnelley Global Turnkey Solutions Poland, C-155/12, EU:C:2013:434, pkt 34, 35).

Zgodnie z przepisami art. 31a ust. 3 lit. b rozporządzenia wykonawczego, usługi związane z przechowywaniem towarów nie mogą być uznane za usługi związane z nieruchomością, jeżeli co do zasady usługobiorcy nie przysługuje wyłączne prawo do używania części nieruchomości, w której przechowuje towar.

Powyższe potwierdził TSUE w sprawie C-215/19, wskazując, że: „Artykuł 47 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2008/8, oraz art. 31a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112, zmienionego rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z 7 października 2013 r., należy interpretować w ten sposób, że usługi przechowywania w centrum danych, w ramach których świadczący je usługodawca udostępnia swoim klientom szafy serwerowe, by mogli oni zainstalować w nich własne serwery, oraz dostarcza im dodatkowe towary i świadczy na ich rzecz dodatkowe usługi, takie jak energia elektryczna i różne usługi w celu zapewnienia użytkowania tych serwerów w optymalnych warunkach, nie stanowią usług związanych z nieruchomością w rozumieniu tych przepisów, jeżeli owym klientom nie przysługuje - czego zbadanie należy do sądu odsyłającego - wyłączne prawo do używania części nieruchomości, w której zainstalowano szafy”.

Orzecznictwo, jak wskazuje Trybunał w wyroku C-215/19, zostało zasadniczo skodyfikowane w art. 31a ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia wykonawczego nr 282/2011, stanowiącym, że usługi związane z nieruchomością, o których mowa w art. 47 dyrektywy VAT, obejmują jedynie te usługi, które wykazują wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością, co ma miejsce, po pierwsze, w przypadku, gdy usługi te wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług, a po drugie, w przypadku, gdy usługi te są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że nabywane przez Spółkę od polskiego kontrahenta usługi kolokacji, nie stanowią usług związanych z nieruchomościami w rozumieniu art. 28e ustawy i art. 31a rozporządzenia 282/2011. W przypadku przedmiotowych usług, mimo tego, że odnoszą się i będą odnosić się do konkretnie określonej nieruchomości (w której znajdują się dzierżawione przez Spółkę szafy „rack”), identyfikowalnej co do jej położenia, to jednak celem Spółki jest uzyskanie usługi polegającej na prawidłowym funkcjonowaniu powierzonych usługodawcy urządzeń IT Spółki. Ze specyfiki świadczonych usług wynika, że nie mają one wpływu na zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości. W takim sensie nieruchomość nie jest i nie będzie elementem centralnym świadczonych usług, a więc nie można ich kwalifikować jako usług związanych z nieruchomością. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka na podstawie wskazanej umowy usług kolokacji nie nabyła prawa do wyłącznego i nieograniczonego korzystania z nieruchomości zlokalizowanych w Polsce ani z ich części. Każdorazowy wstęp osoby reprezentującej Spółkę do pomieszczenia, gdzie znajdują się wydzierżawione szafy typu „rack” wymaga uzasadnienia i zgody kontrahenta świadczącego usługę kolokacji, a także odbywa się pod nadzorem osoby reprezentującej kontrahenta albo jego podwykonawcy. Umowa usług kolokacji precyzuje także, że wydzierżawione szafy „rack” mogą być wykorzystywane tylko w celu zainstalowania w nich urządzeń IT Spółki. To, że szafy „rack” polskiego kontrahenta zlokalizowane są w danej, konkretnej nieruchomości, nie oznacza, że stają się one automatycznie częścią nieruchomości, a więc nie można wywieść wniosku, że usługi kolokacji będą wiązały się bezpośrednio z konkretną nieruchomością. Usługa kolokacji polega na dzierżawie szaf typu „rack” (szafa teleinformatyczna), w których zostały zainstalowane urządzenia teleinformatyczne (IT) należące do Spółki, wraz z udostępnieniem systemów infrastruktury technicznej dla urządzeń IT Spółki przy zapewnieniu bezpieczeństwa i właściwych parametrów środowiskowych gwarantujących poprawną pracę urządzeń IT. W związku z powyższym istotna jest możliwość użytkowania urządzeń IT Spółki znajdujących się w szafach teleinformatycznych, a nie sama nieruchomość, w której te urządzenia się znajdują. Tym samym należy stwierdzić, że w niniejszym przypadku usługi kolokacji nie są związane z nieruchomością. W konsekwencji do przedmiotowych usług art. 28e ustawy nie znajduje zastosowania. W tym przypadku, miejsce świadczenia, a tym samym miejsce opodatkowania przedmiotowych usług należy ustalić na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy. Co istotne, wskazali Państwo, że Spółka nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, a zatem miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania usługi kolokacji nie będzie terytorium Polski, ale miejsce gdzie Spółka (jako usługobiorca) posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. Szwajcaria.

Aby odpowiedzieć na Państwa wątpliwości, w drugiej kolejności należy ustalić czy na terytorium Polski Spółka dokonuje sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy.

Jak wynika z treści wniosku, Spółka nie prowadzi na terytorium Polski działalności gospodarczej, nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Spółka nie świadczy usług na rzecz polskich kontrahentów. Nabywane w Polsce towary (serwery) i usługi są wykorzystywane do świadczenia typowych usług IT z zakresu wsparcia informatycznego na rzecz szwajcarskiego kontrahenta.

Biorąc pod uwagę charakter świadczonych przez Wnioskodawcę usług oraz fakt, że usługi IT Spółka świadczy na rzecz kontrahenta z Szwajcarii, należy stwierdzić, że miejscem ich opodatkowania nie jest terytorium Polski. Żaden przepis polskiej ustawy o VAT nie wskazuje, że w opisanych we wniosku okolicznościach miejscem opodatkowania usług byłoby terytorium kraju. W związku z tym do określenia miejsca świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz szwajcarskiego kontrahenta zastosowanie powinny mieć przepisy obowiązujące w kraju siedziby Wnioskodawcy. Tym samym świadczone przez Spółkę na rzecz szwajcarskiego kontrahenta usługi IT nie są opodatkowane w Polsce.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości związanych ze zwrotem podatku należy zauważyć że Spółka posiada siedzibę na terytorium Szwajcarii, gdzie jest podatnikiem podatku o podobnym charakterze do podatku od wartości dodanej. Dodatkowo Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce i nie jest zarejestrowana na terytorium Polski do celów podatku VAT. Jak już ustaliłem świadczone przez Spółkę na rzecz szwajcarskiego kontrahenta usługi IT nie są opodatkowane w Polsce, a zatem Spółka nie dokonuje na terytorium Polski sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy. Przy czym, jak ustaliłem miejscem opodatkowania zakupionych przez Spółkę towarów (serwerów) jest terytorium Polski, natomiast miejscem opodatkowania zakupionej usługi kolokacji jest terytorium Szwajcarii. Dodatkowo wskazali Państwo, że nabywane w Polsce towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium państwa, w którym Spółka rozlicza podatek o podobnym charakterze do podatku od wartości dodanej (tj. Szwajcarii) i są one wykorzystywane w całości do wykonywania tych czynności.

Mając na uwadze powyższe informacje należy uznać, że warunki określone w art. 89 ust. 1a oraz art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy oraz § 3 ust. 1 w zw. z § 7 ust. 1 rozporządzenia upoważniające Spółkę do zwrotu podatku naliczonego zostały spełnione w zakresie nabywanych przez Spółkę w Polsce towarów (serwerów). W odniesieniu do nabywanych usług kolokacji, z uwagi na to, że usługi te nie podlegają opodatkowaniu w Polsce zastosowanie znajduje wyłączenie, o którym mowa w art. 89 ust. 1c pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podmiotom, o których mowa w ust. 1 pkt 3 ustawy, nie przysługuje zwrot podatku w odniesieniu do kwot podatku zafakturowanych niezgodnie z przepisami ustawy oraz przepisami wykonawczymi wydanymi na jej podstawie. A zatem w odniesieniu do nabywanych usług kolokacji nie zostały spełnione wszystkie warunki upoważniające Spółkę do zwrotu podatku naliczonego i w konsekwencji Spółce nie przysługuje prawo do zwrotu podatku naliczonego z tego tytułu. Polski podatnik świadczący usługi na rzecz Wnioskodawcy nie powinien wykazywać stawki podatku VAT na wystawionej fakturze, lecz „odwrotne obciążenie”.

Z uwagi na powyższe za prawidłowe uznaję Państwa stanowisko w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii oraz prawa do zwrotu podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów (serwerów) w Polsce oraz za nieprawidłowe w zakresie prawa do zwrotu podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia usług kolokacji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.