Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.895.2025.3.MG
Wydatki ponoszone na leasing operacyjny samochodu elektrycznego wykorzystywanego do celów mieszanych, którego wartość nie przekracza 225 000 zł, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w 100%. Wydatki eksploatacyjne kwalifikują się do odliczenia w wysokości 75%, niezależnie od posiadania drugiego samochodu.
Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
- nieprawidłowe - w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych oraz kosztów ubezpieczenia pojazdu (OC, AC, NNW, GAP) w 75%.
- prawidłowe - w pozostałym zakresie.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 3 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie pismem z 9 listopada 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej (art. 27 ustawy o PIT). Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Nie zatrudnia Pan osób fizycznych w oparciu o umowę o pracę lub umowę zlecenie.
W 2025 r. nabył Pan samochód osobowy elektryczny o zasięgu do (...) km. Pojazd ten został ujęty w ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa i jest wykorzystywany do celów mieszanych, tj. zarówno w działalności gospodarczej, jak i prywatnie. Ładowanie tego samochodu odbywa się przy użyciu dołączonej fabrycznie ładowarki z domowego gniazda, co powoduje, że proces pełnego ładowania trwa ponad (...) godzin. W praktyce skutkuje to tym, że przez dobę samochód pozostaje niedostępny do używania.
Zamierza Pan zawrzeć umowę leasingu operacyjnego na kolejny samochód elektryczny, tym razem o większym zasięgu, który również będzie wykorzystywany w celach mieszanych.
Leasingodawca wystawi na rzecz Pana faktury VAT dokumentujące raty leasingowe. Samochody elektryczne będą parkowane zamiennie w Pana domu rodzinnym, położonym w innej dzielnicy (...) niż dzielnica Pana zamieszkania. Za zgodą właścicieli tej nieruchomości (Pana rodziców) samochody będą tam nieodpłatnie ładowane energią elektryczną. Fakt ładowania nie będzie dokumentowany dodatkowymi umowami ani refakturowaniem kosztów energii elektrycznej. W związku z powyższym zamierza Pan zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z leasingiem operacyjnym drugiego samochodu elektrycznego, w tym raty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne, w zakresie wynikającym z ustawy o PIT. Jednocześnie zamierza Pan odliczać podatek VAT naliczony wynikający z faktur dokumentujących raty leasingowe oraz inne wydatki związane z leasingowanym pojazdem, w wysokości przewidzianej w ustawie o VAT.
Wskazuje Pan, że w chwili składania wniosku posiada fakturę dokumentującą zakup pierwszego samochodu elektrycznego, a w przyszłości będzie zawierał umowę leasingu operacyjnego dotyczącą drugiego samochodu elektrycznego, a faktury wystawiane przez leasingodawcę będą ujmowane w księdze przychodów i rozchodów oraz w rejestrach VAT.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług doradztwa prawnego oraz reprezentacji klientów w postępowaniach przed (...) i przed innymi instytucjami zamawiającymi. Charakter działalności wymaga przemieszczania się do klientów, udziału w rozprawach, posiedzeniach oraz spotkaniach, zarówno na terenie (...) i okolic, jak i na dalszych trasach, w tym przede wszystkim do (...), gdzie znajduje się siedziba (...), przed którą wykonuje Pan czynności zastępstwa procesowego.
Użytkowanie dwóch samochodów elektrycznych pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością gospodarczą z następujących powodów:
1. Pierwszy samochód elektryczny, który posiada zasięg do (...) km, jest wykorzystywany głównie na potrzeby codziennych dojazdów lokalnych związanych z działalnością gospodarczą. Z uwagi na długi czas ładowania (ponad (...) godzin przy użyciu fabrycznej ładowarki) pojazd ten nie może być efektywnie wykorzystywany do podróży służbowych na dalsze odległości, w tym do (...).
2. Drugi samochód elektryczny, który zamierza Pan użytkować na podstawie umowy leasingu operacyjnego, będzie pojazdem o znacznie większym zasięgu.
Pozwoli to na odbywanie podróży służbowych na trasie (...) oraz na inne dalsze wyjazdy związane z obsługą klientów, bez konieczności zatrzymywania się na długotrwałe ładowanie. Zapewni to ciągłość świadczenia usług i podniesie efektywność działalności.
3. Użytkowanie dwóch pojazdów jest uzasadnione faktyczną organizacją Pana pracy. W czasie gdy pierwszy samochód podlega długotrwałemu ładowaniu, drugi pojazd może być używany w działalności. Ogranicza to przerwy w dostępności środka transportu, co ma istotne znaczenie przy prowadzeniu działalności o charakterze usługowym, w której mobilność jest kluczowa.
4. Oba pojazdy będą wykorzystywane do celów mieszanych, jednak w każdym przypadku - zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT oraz art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - istnieje realny i obiektywny związek pomiędzy ich używaniem a osiąganiem przychodów z działalności gospodarczej.
Przedmiotem pytania są wszystkie wydatki eksploatacyjne, które będą ponoszone przez Pana w związku z użytkowaniem leasingowanego samochodu elektrycznego i które są wymienione w art. 86a ustawy o VAT oraz w art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT, w szczególności:
1. opłaty leasingowe (raty leasingowe, opłata wstępna),
2. koszty serwisów okresowych,
3. koszty przeglądów technicznych,
4. koszty wymiany opon i ich przechowywania,
5. koszty bieżących napraw i konserwacji pojazdu,
6. opłaty za myjnię oraz pielęgnację wnętrza pojazdu,
7. koszty ubezpieczenia pojazdu (OC, AC, NNW, GAP),
8. koszty płynów eksploatacyjnych,
9. koszty energii elektrycznej służącej do ładowania pojazdu, o ile będą ponoszone przez Pana.
Wszystkie powyższe wydatki jako pozostające w związku z używaniem samochodu osobowego wykorzystywanego do celów mieszanych są objęte pytaniem nr 2 (zakres odliczenia VAT) oraz pytaniem nr 3 (wpływ posiadania drugiego pojazdu na prawo do zaliczenia wydatków do kosztów podatkowych i do odliczenia VAT).
Wszystkie wydatki związane z leasingowanym samochodem elektrycznym będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi bezpośrednio na Pana, jako przedsiębiorcę prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą. Dotyczy to zarówno rat leasingowych i opłaty wstępnej, jak i pozostałych kosztów eksploatacyjnych wymienionych powyżej, o ile będą ponoszone przez Pana. Faktury będą ujmowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz w rejestrach VAT.
Zdarzenie przyszłe dotyczy roku podatkowego 2025 i kolejnych lat podatkowych, w których będzie Pan ponosił wydatki związane z leasingiem operacyjnym drugiego samochodu elektrycznego.
Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od 16 września 2025 r.
Zarówno pierwszy samochód elektryczny, jak i drugi samochód, który ma być leasingowany, są samochodami osobowymi w rozumieniu art. 5a pkt 19a ustawy o PIT.
Wartość początkowa drugiego samochodu elektrycznego będzie wynosiła do 225 000 zł, zgodnie z limitem przewidzianym dla samochodów elektrycznych.
Zamierza Pan zawrzeć umowę leasingu operacyjnego w 2025 r. lub w pierwszej połowie 2026 r., tak aby skorzystać z dofinansowania z programu „nasze - auto” umowa leasingu zostanie zawarta na okres 60 miesięcy.
Przedmiotem leasingu będzie samochód elektryczny marki (...).
Samochód leasingowany nie będzie Pana środkiem trwałym, ponieważ leasing operacyjny nie powoduje ujęcia środka trwałego w ewidencji podatnika. Pojazd pozostaje środkiem trwałym leasingodawcy.
Drugi samochód elektryczny będzie wykorzystywany do celów mieszanych, wobec czego nie będzie Pan prowadził ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 23 ust. 5f ustawy o PIT i art. 86a ust. 4 ustawy o VAT.
Umowa leasingu operacyjnego, którą planuje Pan zawrzeć, będzie spełniała warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności:
- będzie zawarta na czas oznaczony (co najmniej 24 miesiące),
- suma opłat leasingowych będzie odpowiadała co najmniej wartości początkowej samochodu,
- pojazd pozostanie środkiem trwałym finansującego.
Drugi samochód elektryczny będzie wykorzystywany do wykonywania usług doradztwa prawnego oraz reprezentacji przed (...). Siedziba (...) znajduje się w (...), a Pan realizuje zlecenia wymagające osobistego stawiennictwa w tej instytucji. Drugi pojazd ma znacznie większy zasięg niż pierwszy samochód, dzięki czemu umożliwia odbywanie dalekich podróży służbowych (w szczególności na trasie (...)) bez konieczności wielogodzinnego ładowania.
Pozwala to na efektywne wykonywanie usług i bezpośrednio wpływa na możliwość uzyskiwania przychodów. Leasing drugiego samochodu umożliwia realizację zleceń wymagających podróży na większe odległości, zapewnia terminowe świadczenie usług i pozwala utrzymać oraz zwiększać liczbę obsługiwanych klientów, a tym samym osiągać przychód z działalności.
Brak dostępności szybszego środka transportu o dużym zasięgu mógłby uniemożliwić Panu świadczenie usług wymagających obecności w (...) lub w innych odległych miejscowościach. Drugi samochód elektryczny zapewnia ciągłość i niezawodność mobilności, co stanowi element zabezpieczenia stabilności działalności gospodarczej. Pojazd o większym zasięgu pozwala na wykonywanie obowiązków zawodowych także w okresach, gdy pierwszy samochód elektryczny jest niedostępny z uwagi na ponad 20-godzinny proces ładowania. Zapobiega to przerwom w możliwości świadczenia usług, chroni źródło przychodów oraz zapewnia pełną dostępność transportową niezbędną do prowadzenia działalności.
Wydatki poniesione na eksploatację drugiego samochodu elektrycznego będą ponoszone w celu uzyskania przychodów z wykonywanej przez Pana działalności gospodarczej.
Świadczy Pan usługi doradztwa prawnego oraz reprezentacji przed (...) i przed innymi zamawiającymi. Charakter tych usług wymaga przemieszczania się do klientów, udziału w rozprawach i posiedzeniach, a także obecności w siedzibie (…). Drugi samochód elektryczny o większym zasięgu umożliwia odbywanie podróży służbowych na dłuższych dystansach, w tym na trasie (...), bez konieczności przerywania podróży na długotrwałe ładowanie. Dzięki temu może Pan terminowo świadczyć usługi i wykonywać zlecenia, które generują przychód.
Wydatki eksploatacyjne, takie jak serwis, ubezpieczenie, myjnie, przeglądy, wymiana opon czy ładowanie pojazdu, są niezbędne do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania samochodu wykorzystywanego w działalności, a tym samym pozostają w bezpośrednim związku z możliwością świadczenia usług i osiągania przychodów.
Wydatki eksploatacyjne drugiego pojazdu:
1. umożliwią wykonywanie usług wymagających osobistego stawiennictwa w (...) i w innych miejscach oddalonych od (...),
2. zapewnią stałą dostępność środka transportu w sytuacjach, gdy pierwszy samochód jest niedostępny z powodu ponad 20-godzinnego ładowania,
3. pozwolą terminowo realizować zlecenia klientów, co przekłada się bezpośrednio na uzyskiwanie przychodów oraz na możliwość przyjmowania kolejnych spraw,
4. zwiększają Pana mobilność i eliminują ryzyko opóźnień w realizacji usług.
W konsekwencji ponoszone wydatki eksploatacyjne pozostają w bezpośrednim, obiektywnym związku z uzyskiwaniem przychodów i spełniają przesłanki z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.
Wydatki poniesione na eksploatację drugiego samochodu elektrycznego będą ponoszone w celu zabezpieczenia źródła przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.
Drugi samochód elektryczny o większym zasięgu zapewni Panu możliwość stałego i nieprzerwanego świadczenia usług doradztwa prawnego oraz reprezentacji przed (...) i innymi zamawiającymi. Pierwszy samochód elektryczny wymaga ponad 20 godzin ładowania z gniazda domowego i nie pozwala na odbycie dalszych podróży służbowych bez przerw na wielogodzinne ładowanie.
Wydatki eksploatacyjne drugiego pojazdu (serwis, przeglądy, ubezpieczenie, wymiana opon, myjnie, ładowanie energią elektryczną) zapewniają jego sprawność techniczną i gotowość do użytkowania w każdym czasie. Dzięki temu może Pan stale realizować zlecenia klientów, bez ryzyka przerw wynikających z braku dostępności środka transportu.
Wydatki eksploatacyjne zabezpieczają źródło przychodów poprzez:
1. zapewnienie pełnej Pana mobilności niezależnie od czasu ładowania pierwszego pojazdu,
2. zapewnienie możliwości dojazdu na rozprawy i posiedzenia (…), co jest niezbędne dla wykonywania usług,
3. eliminację ryzyka utraty klientów lub zleceń z powodu braku dostępnego środka transportu,
4. umożliwienie realizacji spraw wymagających natychmiastowego działania, co w działalności prawniczej jest częste,
5. utrzymanie ciągłości świadczenia usług, co chroni stabilność przychodów z działalności gospodarczej.
W związku z powyższym poniesione wydatki pozostają w funkcjonalnym związku z zabezpieczeniem źródła przychodów, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.
Pytania
1.Czy wydatki ponoszone przez Pana na podstawie umowy leasingu operacyjnego dotyczącej samochodu elektrycznego (w tym raty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne), wykorzystywanego do celów mieszanych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości 75% tych wydatków?
2.Czy Pana będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących raty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne związane z leasingowanym samochodem elektrycznym wykorzystywanym do celów mieszanych, w wysokości 50% kwoty podatku, zgodnie z art. 86a ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług?
3.Czy fakt posiadania przez Pana innego samochodu elektrycznego (nabytego w 2025 r. na własność i wykorzystywanego do celów mieszanych) ma wpływ na możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z leasingiem operacyjnym drugiego samochodu elektrycznego oraz na prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z tym pojazdem?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania Nr 1 i 3 w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania Nr 2 i 3 w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, raty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne związane z leasingiem operacyjnym samochodu elektrycznego wykorzystywanego do celów mieszanych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT, w wysokości 75% tych wydatków.
Wskazuje Pan, że leasing drugiego pojazdu jest uzasadniony gospodarczo i stanowi racjonalną optymalizację kosztów działalności. Samochody będą nieodpłatnie ładowane w Pana domu rodzinnym za zgodą właścicieli nieruchomości, co pozwala ograniczyć wydatki eksploatacyjne związane z korzystaniem z pojazdów i wprost wpływa na obniżenie kosztów prowadzenia działalności.
Leasingowany samochód będzie miał znacznie większy zasięg niż pierwszy samochód nabyty przez Pana. Ma to istotne znaczenie w kontekście wykonywanej działalności gospodarczej.
Świadczy Pan usługi doradztwa prawnego i reprezentacji przed (...), której siedziba znajduje się w (...). Z uwagi na odległość między miejscem prowadzenia działalności (...), samochód elektryczny o większym zasięgu umożliwi odbywanie podróży służbowych bez konieczności przerywania ich na długotrwałe ładowanie. Pierwszy samochód elektryczny o zasięgu do (...) km nie spełnia tego warunku, gdyż wymaga wielogodzinnego ładowania, co w praktyce wyłącza go z możliwości wykorzystania przy dalszych podróżach służbowych. W konsekwencji, zawarcie umowy leasingu drugiego samochodu elektrycznego jest uzasadnione potrzebami prowadzonej działalności i zapewnia jej większą efektywność. Tym samym wydatki na leasing i eksploatację drugiego samochodu elektrycznego stanowią koszty uzyskania przychodów w wysokości 75%, stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT.
Pana zdaniem, będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne związane z leasingowanym samochodem elektrycznym. Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi zarówno do działalności gospodarczej, jak i prywatnych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego. Nie planuje Pan prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu dla celów pełnego odliczenia, wobec czego odliczenie będzie ograniczone do 50%, stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy o VAT.
Pana zdaniem, fakt posiadania już jednego samochodu elektrycznego nie ogranicza prawa do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z leasingiem drugiego samochodu ani prawa do odliczenia VAT od wydatków dotyczących tego pojazdu. Żaden przepis ustawy o PIT ani ustawy o VAT nie wprowadza ograniczenia liczby pojazdów, które podatnik może wykorzystywać w działalności gospodarczej. Ocenie podlega jedynie faktyczne wykorzystanie pojazdów w działalności.
Pierwszy samochód elektryczny jest używany głównie lokalnie, natomiast drugi samochód - z uwagi na znacznie większy zasięg - będzie wykorzystywany do podróży służbowych na dalszych trasach, w szczególności pomiędzy (...), gdzie znajduje się jedyna siedziba (...), przed którą świadczy Pan usługi zastępstwa procesowego. W związku z tym posiadanie dwóch samochodów jest uzasadnione realnymi potrzebami biznesowymi i nie ma przeszkód, aby wydatki dotyczące obu pojazdów były rozliczane podatkowo zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT oraz art. 86a ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania, przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.
Pana wątpliwość budzi kwestia, czy do kosztów uzyskania przychodów może Pan zaliczyć koszty związane z zakupem oraz eksploatacją drugiego samochodu osobowego (elektrycznego) w ramach leasingu operacyjnego.
W kontekście tych wątpliwości wyjaśniam, że decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodów. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków należy wziąć pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągniecia przychodów, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągniecia przychodów.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają możliwości wykorzystywania na potrzeby działalności gospodarczej różnych środków transportu, w tym także samochodów osobowych oraz ilości zakupionych środków transportu. Warunkiem koniecznym dla uznania wydatków poniesionych na określony składnik majątku, w tym przypadku samochodu osobowego, za koszt uzyskania przychodów jest jego wykorzystywanie na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Podkreślam, że wykazanie związku przyczynowo-skutkowego między wykorzystywaniem samochodu a osiągniętym przychodem spoczywa na Panu. To Pan będzie osiągać korzyści polegające na możliwości zaliczenia wydatków poniesionych w związku z opłatami leasingowymi dotyczącymi drugiego samochodu osobowego do kosztów uzyskania przychodów i tym samym obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Brak jest przeszkód prawnych, aby w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał Pan kilka samochodów osobowych, o ile jest to uzasadnione rodzajem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Jeżeli zatem charakter prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (np. jej rozmiar, sposób wykonywania usług) uzasadnia wykorzystywanie w tej działalności gospodarczej dwóch środków transportu (samochodów), to (co do zasady) wydatki związane z tymi pojazdami - w ustawowych granicach - mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.
W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie występują ograniczenia co do liczby lub rodzajów posiadanych w przedsiębiorstwie pojazdów, z wyjątkiem ograniczeń wynikających z ogólnych warunków, jakie musi spełniać dany wydatek, by mógł zostać uznany za koszt działalności gospodarczej.
Zasady opodatkowania stron leasingu reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:
Ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w Kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów;
Jak stanowi art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:
1.umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2.umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3.suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.
Z powyższego przepisu wynika zatem, że - co do zasady - jeżeli umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki, to wówczas ponoszone przez leasingobiorcę (korzystającego - prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą) w związku z tą umową wydatki w podstawowym okresie, z tytułu używania przedmiotu leasingu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.
Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania, stanowiącego własność podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, samochodu osobowego niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, oraz składek na ubezpieczenie takiego samochodu; te wydatki i składki w wysokości 20% stanowią jednak koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że samochód ten jest wykorzystywany również do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.
Przepis ten, jak wprost wynika z jego treści, dotyczy wydatków z tytułu eksploatacji samochodu osobowego wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej stanowiącego własność podatnika.
Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.
Zatem wszelkie wydatki związane z korzystaniem z samochodu osobowego służącego podatnikowi także do innych celów niż działalność gospodarcza podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% tych wydatków.
Jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.
Oznacza to, że w przypadku opłacania składek na ubezpieczenie samochodu osobowego składki te stanowią koszt uzyskania przychodu tylko w części ustalonej od wartości samochodu nieprzekraczającej równowartości 225 000 zł z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Z tym, że przewidziane ograniczenie wysokości składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, które mogą zostać zaliczone go kosztów uzyskania przychodów dotyczy wyłącznie składek, których wysokość jest uzależniona od wartości samochodu (np. AC, GAP).
Zgodnie z art. 23 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 47a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.
Przepis ten rozciąga limit rozliczania wydatków na korzystanie z samochodu osobowego na umowy leasingu operacyjnego, umowy najmu, dzierżawy lub inne umowy o podobnym charakterze. Limit ten koresponduje z (podwyższanym) limitem stosowanym przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych od nabytego samochodu i ustalany jest proporcją wartości samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu i kwoty 225 000 zł - w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych.
Z przepisu tego wynika zatem, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów dotyczące samochodu osobowego opłaty wynikające z umów leasingu w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 225 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.
Limit ten ma zastosowanie do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego - części kapitałowej raty leasingowej.
Zgodnie z art. 23 ust. 5f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika.
Zgodnie z art. 23 ust. 5g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisu ust. 5f nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest obowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.
Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów 100% wydatków z tytułu używania samochodu osobowego dotyczy zatem wykorzystywania samochodu osobowego wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym podatnik jest zobowiązany prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, potwierdzającą wykorzystywanie samochodu osobowego wyłącznie do działalności gospodarczej. W przypadku nieprowadzenia przez podatnika tej ewidencji, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Zasady tej jednak nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest zobowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.
Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że jeżeli samochód będący przedmiotem leasingu stanowi samochód osobowy wykorzystywany do celów mieszanych, to ponoszone wydatki na opłaty leasingowe będą stanowić w 100% koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile będą poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i zostaną prawidłowo udokumentowane.
Należy jednak mieć na uwadze ograniczenia, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46 - 47a oraz art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarcie zatem umowy leasingu operacyjnego skutkuje tym, że do kosztów uzyskania przychodów będzie Pan mógł zaliczyć tę część opłat leasingowych (w części dotyczącej spłaty wartości samochodu), która proporcjonalnie do ceny samochodu nie przekracza 225 000 zł. Wobec tego, jeżeli wartość samochodu będącego przedmiotem leasingu przekraczać będzie 225 000 zł (we wniosku wskazał Pan, że wartość drugiego samochodu nie będzie przekraczać 225 000 zł), to wydatki te nie będą kosztem w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 225 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego, będącego przedmiotem tej umowy. Limit ten dotyczy także części raty kapitałowej każdej faktury.
W przypadku opłacania składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, składki te stanowią koszt uzyskania przychodu tylko w części ustalonej od wartości samochodu nieprzekraczającej równowartości 225 000 zł z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Z tym że przewidziane ograniczenie wysokości składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, które mogą zostać zaliczone go kosztów uzyskania przychodów, dotyczy wyłącznie składek, których wysokość jest uzależniona od wartości samochodu. Zatem wydatki na ubezpieczenie AC i GAP samochodu osobowego, który używany jest na podstawie umowy leasingu operacyjnego, stanowią koszt uzyskania przychodów w takiej proporcji, w jakiej kwota 225 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego przyjętej dla celów ubezpieczenia. Natomiast koszty ubezpieczenia OC i NNW będzie Pan mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 100% poniesionych wydatków.
Zatem Pana stanowisko dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych i składek na ubezpieczenie AC i GAP samochodu osobowego w 75% należało uznać zanieprawidłowe. W sytuacji gdy wartość samochodu nie przekracza równowartości 225 000 zł ma Pan możliwość zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w 100%. Nie ma w takiej sytuacji zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na który powołuje się Pan we własnym stanowisku.
Pana stanowisko w zakresie możliwości zaliczenia składek OC i NNW również jest nieprawidłowe. Wydatki związane z tymi składkami mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w 100%. Możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów nie jest uzależniona od wartości samochodu, ani od sposobu jego wykorzystania. Powołany art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych również nie ma zastosowania.
Odnośnie wydatków eksploatacyjnych (kosztów serwisów okresowych, kosztów przeglądów technicznych, kosztów wymiany opon i ich przechowywania, kosztów bieżących napraw i konserwacji pojazdu, opłaty za myjnię oraz pielęgnację wnętrza pojazdu, kosztów płynów eksploatacyjnych oraz kosztów energii elektrycznej służącej do ładowania pojazdu, o ile będą ponoszone przez Pana), w przypadku gdy wydatki te będą rozliczane, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to będzie Pan mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 75% wydatków poniesionych na używanie samochodów osobowych. Nie uważa się za koszt uzyskania przychodu 25% poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego (wydatków eksploatacyjnych), wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika (wskazał Pan, że drugi samochód elektryczny będzie wykorzystywany do celów mieszanych).
Pana stanowisko w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków eksploatacyjnych w 75% stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaję za prawidłowe.
Reasumując, fakt posiadania innego samochodu elektrycznego nie ma wpływu na możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z leasingiem operacyjnym drugiego samochodu. Do kosztów uzyskania przychodów może Pan zaliczyć opłaty leasingowe oraz składki na ubezpieczenie AC, GAP, OC i NNW drugiego samochodu elektrycznego, którego wartość nie przekracza równowartości 225 000 zł w 100%. Wydatki na opłaty eksploatacyjne mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w 75% z uwagi na ograniczenia, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46a oraz art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
