Interpretacja indywidualna z dnia 22 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.453.2025.5.BJ

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, żePaństwastanowiskowsprawieocenyskutkówpodatkowychopisanegozdarzeniaprzyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 października 2025 r. za pośrednictwem Poczty Polskiej wpłynął Państwa wniosek z 30 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

1.czy spółka jako ubezpieczający może odliczyć składkę w kosztach uzyskania przychodu powołując się na art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o CIT,

2.czy świadczenie, które otrzyma spółka jako uposażony w związku ze śmiercią albo trwałą niezdolnością do pracy wspólnika będzie podlegało zwolnieniu z podatku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 30 października 2025 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.453.2025.2.BJ i 0112-KDIL2-1.4011.828.2025.3.TR oraz pismem z 17 listopada 2025 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.453.2025.4.BJ i 0112-KDIL2-1.4011.828.2025.5.TR, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 13 i 28 listopada 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka zamierza zawrzeć polisę ochronną na wypadek śmieci wspólnika udziałowca figurując w umowie polisy jako ubezpieczający opłacający składkę oraz uposażony do wypłaty świadczenia.

Firma posiada zobowiązania finansowe, które w razie śmierci udziałowca należy spłacić by zachować płynność finansową, a więc środki byłyby przeznaczone na poczet zobowiązań.

Polisa, którą zamierza zawrzeć spółka to zwykła polisa ochronna na życie, która znajduje się w grupie 1, 3 i 5 Dział I ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej oprócz zabezpieczenia ryzyka śmierci posiada świadczenia zdrowotne z których ubezpieczony wspólnik może korzystać.

Oprócz spłaty zobowiązań spółka chce się również zabezpieczyć przed wstąpieniem w struktury firmy spadkobierców zmarłego więc środki z polisy mogłyby być przekazane na wykup udziałów od spadkobierców.

Rodzina wspólnika nie zna się na prowadzonym biznesie w związku z czym ich wejście do firmy wpłynęłoby na utratę dochodu, zmniejszony przychód oraz dołożyłaby istotnych kosztów związanych z wdrożeniem ich w bieżące sprawy.

W związku z powyższym firma zwierając umowę polisy ubezpieczeniowej zabezpiecza ciągłość działalności oraz źródło przychodów.

Dodatkowe składki z polisy nie są traktowane jako element wynagrodzenia, gdyż wspólnicy nie figurują w spółce jako zatrudnieni z tytułu umowy o pracę lub powołania.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 6 listopada 2025 r. wskazali Państwo, że:

W odpowiedzi na pytanie o treści: Jaki konkretnie stosunek prawny łączy Państwa ze wspólnikiem, skoro nie jest to ani stosunek pracy ani powołanie oraz z jakiego konkretnie tytułu ów wspólnik osiąga od Państwa świadczenia, wyjaśnili Państwo, że:

Spółkę ze wspólnikiem, tj. udziałowcem łączy stosunek korporacyjny tzn. poprzez wniesione udziały do spółki posiada prawa i obowiązki np. ma prawo do głosowania, dywidendy jednak nie jest zatrudniony przez spółkę.

Wspólnik zgodnie z art. 191-193 KSH otrzymuje dywidendę na koniec roku obrotowego.

Wspólnik jest w firmie udziałowcem i w ramach posiadanych udziałów ma on określone prawa i obowiązki do pełnienia w spółce chociażby prawo do głosowania i dywidendy. Nie jest jednak członkiem zarządu ani rady nadzorczej.

Wydatki na składki na ubezpieczenie wspólnika pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganiem przychodów Spółki, ponieważ wspólnik wykonuje kluczowe czynności operacyjne związane z profilem działalności, tj. posiada wiedzę niezbędną do charakteru działalności służąc doradztwem dla klientów spółki, posiada wcześniej pozyskane kontakty, które nie tylko dostarczają nowych klientów ale pozwalają również oferować szeroki zakres usług dla obecnych już klientów. Dodatkowo czynności, które wykonuje na rzecz Spółki mają kluczowe znaczenie reprezentacyjne - swoim nazwiskiem i wiedzą rekomenduje pewne rozwiązania i „wprowadza” klientów do kluczowych instytucji m.in. bankowych, pomagając im pozyskać interesujące ich instrumenty bankowe.

Brak wspólnika w spółce spowodowałby znaczne opóźnienia i problemy w związku z charakterem działalności a w dłuższej perspektywie zagroziłoby to jej istnieniu na rynku, który w ostatnich latach stał się mocno konkurencyjny.

Ponoszone przez Państwa wydatki na składki nie zostaną Spółce w jakikolwiek sposób zwrócone, ponieważ polisa ma charakter wyłącznie ochronny - środki płacone w składce przeznaczone są na poczet bieżącej ochrony a jedyną formą świadczenia jakie przysługuje Spółce jest wypłacenie świadczenia ubezpieczeniowego w wyniku trwałej niezdolności do pracy ubezpieczonego lub jego śmierci. Nie jest to rodzaj polisy na dożycie z gwarantowaną kwotą wypłaty a zwykła polisa chroniąca życie ubezpieczonego.

Nie jest możliwe odzyskanie wpłaconych tytułem składek kwot, ponieważ polisa nie jest polisą o charakterze ochronno-inwestycyjnym a co za tym idzie, nie przysługuje zwrot wpłaconych składek.

Spółka nie ma możliwości swobodnego dysponowania wpłaconymi tytułem składek ubezpieczeniowych środkami - są one przeznaczone na życie ubezpieczonego, nie opierają się na funduszach inwestycyjnych gdyż jest to zwykła polisa ochronna.

Ubezpieczenie nie będzie obejmowało działalności samej Spółki, ponieważ nie jest to polisa z zakresu majątku czy odpowiedzialności cywilnej, w której zakres ryzyka uzależniony jest od profilu działalności firmy. Polisa, o którą dotyczy zapytanie ma wyłącznie charakter ochronny zabezpieczający życie ubezpieczonego lub jego trwałą niezdolność do pracy.

Prawo do dodatkowego świadczenia w postaci ubezpieczenia na życie będzie zapisane w regulaminie wynagradzania, którego funkcję reguluje art. 77² i 104 Kodeksu Pracy. Stworzony zostanie punkt „Świadczenia pozapłacowe” gdzie będą zawarte warunki ubezpieczenia na życie, zasady przystąpienia, zapis dot. ryzyk zawartych w polisie charakter ubezpieczenia oraz zapis odnośnie możliwości odstąpienia od ubezpieczenia.

Umowa zostanie zawarta na okres nieoznaczony tzn. pracownik może z niej korzystać do momentu ustania stosunku pracy, samodzielnej decyzji o odstąpieniu lub do momentu śmierci/trwałej niezdolności do pracy.

W odpowiedzi na pytanie o treści: Czy umowa ubezpieczenia na życie, jaką zamierzają Państwo zawrzeć na rzecz swojego wspólnika (udziałowca) zawiera postanowienie, że w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

• Wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy

• Możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy

• Wypłata z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie

Wyjaśniliście Państwo, że taki zapis w przypadku tego typu polisy nie jest wymagany ponieważ jest to polisa typowo ochronna - nie można z niej wypłacić środków, gdyż w momencie odstąpienia od umowy polisa jest zamykana a żadna kwota nie jest możliwa do wypłaty. Ponadto, polisa nie zawiera wieku oznaczonego jako dożycie, ponieważ nie jest typem polisy na dożycie a jedynie na samo życie i trwa aż do momentu samodzielnej decyzji o odstąpieniu lub do momentu śmierci/trwałej niezdolności do pracy ubezpieczonego - a więc do chwili spełnienia się ryzyk ubezpieczeniowych.

Polisa wyklucza jednak możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy.

W odpowiedzi na pytanie o treści: Czy umowa ubezpieczenia wspólników (udziałowca) należy do umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (t.j. Dz. U. 2024 r. poz. 838 ze zm.)?

Odpowiedzieliście Państwo, że tak, polisa jest ubezpieczeniem należącym do ryzyk grupy 1, działu 1 tzn. ubezpieczenie na życie.

Pytania

1. Czy spółka jako ubezpieczający może odliczyć składkę w kosztach uzyskania przychodu powołując się na art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

2. Czy świadczenie, które otrzyma spółka jako uposażony w związku ze śmiercią albo trwałą niezdolnością do pracy wspólnika będzie podlegało zwolnieniu z podatku? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) (doprecyzowane w piśmie z 6 listopada 2025 r.)

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie dot. podatku dochodowego os osób prawnych.

Odnosząc się do pytania o możliwość odliczenia składki w kosztach uzyskania przychodu przez spółkę - fakt możliwości jej odliczenia argumentowany jest zabezpieczeniem źródła przychodu.

Wspólnik zna strukturę firmy, zna klientów i kontrahentów. Posiada kontakty z kluczowymi partnerami i jego brak wprowadziłby chaos oraz wygenerował stratę istotnie wpływającą na płynność finansową spółki.

W związku z powyższym istnieje związek ponoszonego kosztu z osiąganym przychodem.

Biorąc pod uwagę fakt, że świadczenie z tytułu śmierci wspólnika trafi do spółki to środki z polisy będą stanowić przychód podatkowy firmy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, świadczenie ubezpieczeniowe otrzymane przez spółkę stanowi przychód podatkowy czyli jest wartością otrzymanych nieodpłatnych świadczeń i w związku z powyższym Spółka musi zapłacić podatek od ww. świadczenia gdyż nie przysługuje zwolnienie podatkowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (…)

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodów odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

1.„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

2.„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”,

3.„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast, jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Należy zauważyć, że kosztami podatkowymi – co do zasady – są tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują nie tylko wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie, ale i diety, inne należności za czas podróży służbowej, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, świadczenia medyczne oraz inne wydatki na rzecz pracowników, pod warunkiem spełnienia przesłanki wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o CIT:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka, o którym mowa w dziale I w grupach 1, 3 i 5 oraz w dziale II w grupach 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

a) wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

c) wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Kosztem uzyskania przychodów mogą być opłacone przez pracodawcę składki ubezpieczeniowe na rzecz pracowników, które są wymienione w załączniku do ustawy dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 838 ze zm.), tj. ubezpieczenia:

·na życie (dział I, grupa 1),

·na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, a także ubezpieczenia na życie, w których świadczenie zakładu ubezpieczeń jest ustalane w oparciu o określone indeksy lub inne wartości bazowe (dział I, grupa 3),

·wypadkowe i chorobowe, jeżeli są uzupełnieniem ubezpieczeń wymienionych w grupach 1-4 (dział I, grupa 5),

·wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (dział II, grupa 1),

·choroby (dział II, grupa 2).

Nie będą natomiast kosztem uzyskania przychodów składki płacone z tytułu umów ubezpieczenia innych, niż wymienione powyżej.

Z powyższego przepisu wynika, że możliwość zaliczenia przez pracodawcę do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez niego wydatków dotyczących składek w związku z zawartymi umowami ubezpieczenia, ustawodawca uzależnił od jednoczesnego spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w cytowanym powyżej art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o CIT. Pierwsza wskazuje grupy umów ubezpieczenia, druga dotyczy uprawnionego do otrzymania świadczenia, którym nie może być pracodawca, natomiast zgodnie z trzecią, umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono winna wykluczać wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie. Należy podkreślić, że niespełnienie tych przesłanek lub zmiana okoliczności faktycznych, w wyniku której przynajmniej jedna z nich przestaje być spełniona, skutkuje brakiem możliwości zaliczenia składek na ubezpieczenie do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo–skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Z przedstawionego opisu sprawy m.in. wynika, że zamierzacie Państwo zawrzeć polisę ochronną na wypadek śmieci wspólnika udziałowca figurując w umowie polisy jako ubezpieczający opłacający składkę oraz uposażony do wypłaty świadczenia. Polisa, którą zamierzacie Państwo zawrzeć to zwykła polisa ochronna na życie, która znajduje się w grupie 1, 3 i 5 Dział I ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej oprócz zabezpieczenia ryzyka śmierci posiada świadczenia zdrowotne z których ubezpieczony wspólnik może korzystać. Dodatkowe składki z polisy nie są traktowane jako element wynagrodzenia, gdyż wspólnicy nie figurują w spółce jako zatrudnieni z tytułu umowy o pracę lub powołania. Spółkę ze wspólnikiem, tj. udziałowcem łączy stosunek korporacyjny tzn. poprzez wniesione udziały do spółki posiada prawa i obowiązki np. ma prawo do głosowania, dywidendy jednak nie jest zatrudniony przez spółkę. Wspólnik jest w firmie udziałowcem i w ramach posiadanych udziałów ma on określone prawa i obowiązki do pełnienia w spółce chociażby prawo do głosowania i dywidendy. Nie jest jednak członkiem zarządu ani rady nadzorczej.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe i powołane powyżej przepisy prawa podatkowego w pierwszej kolejności, zauważyć należy, że wydatki o których mowa we wniosku ponoszone tytułem ubezpieczenia na życie Wspólników nie są wydatkami poniesionymi na rzecz pracowników.

Z wniosku jednoznacznie bowiem wynika, że składki z polisy nie są traktowane jako element wynagrodzenia, gdyż wspólnicy nie figurują w spółce jako zatrudnieni z tytułu umowy o pracę lub powołania.

W konsekwencji na gruncie omawianej sprawy nie znajdzie zastosowania cyt. przepis art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o CIT, a zaliczenie omawianych wydatków do kosztów uzyskania przychodów powinno zostać przeanalizowane pod kątem spełnienia ogólnych przesłanek, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Odnosząc się do powyższej kwestii na gruncie niniejszej sprawy, zwrócić należy również uwagę na przepis art. 203¹ Kodeksu spółek handlowych, w myśl którego:

Uchwała wspólników może ustalać zasady wynagradzania członków zarządu, w szczególności maksymalną wysokość wynagrodzenia, przyznawania członkom zarządu prawa do świadczeń dodatkowych lub maksymalną wartość takich świadczeń. Wynagrodzenie członków zarządu zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub innej umowy określa organ albo osoba powołana uchwałą zgromadzenia wspólników do zawarcia umowy z członkiem zarządu.

Zgodnie z poglądami doktryny z ww. przepisu wynika, że:

- w ramach ustalania zasad wynagradzania członków zarządu zgromadzenie wspólników może przykładowo („w szczególności”) ustalić maksymalną wysokość wynagrodzenia, przyznawać członkom zarządu prawo do świadczeń dodatkowych, czy określić maksymalną wartość takich świadczeń,

- w praktyce charakter i zakres takiej uchwały zgromadzenia wspólników może być różny, uchwała może mieć charakter abstrakcyjny i stanowić jedynie o wynagradzaniu członków zarządu bez odwoływania się do konkretnych osób – członków zarządu, jak i może określać wynagrodzenie dla danego – wskazanego z imienia i nazwiska – członka zarządu,

- uchwała może przesądzać jedynie o odpłatnym charakterze pełnienia funkcji w zarządzie, jak i może w szczegółach opisywać zasady, składniki czy wysokość wynagrodzenia, przy czym stopień tej szczegółowości też może być zróżnicowany,

- w przypadku braku zawarcia przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością umowy (o pracę, cywilnoprawnej) z członkiem zarządu i oparcia zasad pełnienia przez niego funkcji w organie jedynie o uchwałę zgromadzenia wspólników o powołaniu, uchwała ustalająca wynagrodzenie stanowić będzie jedyną podstawę jego wypłaty,

- zasady wynagradzania członków zarządu mogą również wynikać z samej umowy spółki. Treść i zakres regulacji umownej może również przybrać różną postać – od przesądzenia ogólnej zasady, po ustalenia bardzo szczegółowe.

Regulacje powyższe nie dotyczą jednak Państwa wspólników, biorąc pod uwagę że nie są oni członkami zarządu spółki. Skoro nie są oni pracownikami spółki, to prawo do dodatkowego świadczenia dla nich w postaci ubezpieczenia na życie nie może być zapisane w regulaminie wynagradzania, którego funkcję reguluje art. 77² i 104 Kodeksu Pracy, jak wyjaśnili Państwo w uzupełnieniu wniosku.

W świetle powyższego nie sposób uznać, że istnieje jakakolwiek podstawa prawna do przyznania wspólnikom świadczenia w postaci ubezpieczenia na życie.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że nie możecie Państwo zaliczyć wydatków z tytułu ww. składek ubezpieczeniowych na życie opłacanych na rzecz wspólników do kosztów uzyskania przychodów.

Niezależnie od powyższego w ocenie Organu brak jest związku przyczynowo-skutkowego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pomiędzy wskazanymi we wniosku wydatkami, a uzyskaniem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, biorąc pod uwagę iż jak wynika z wniosku:

- Firma posiada zobowiązania finansowe, które w razie śmierci udziałowca należy spłacić by zachować płynność finansową, a więc środki byłyby przeznaczone na poczet zobowiązań,

- Oprócz spłaty zobowiązań spółka chce się również zabezpieczyć przed wstąpieniem w struktury firmy spadkobierców zmarłego więc środki z polisy mogłyby być przekazane na wykup udziałów od spadkobierców.Rodzina wspólnika nie zna się na prowadzonym biznesie w związku z czym ich wejście do firmy wpłynęłoby na utratę dochodu, zmniejszony przychód oraz dołożyłaby istotnych kosztów związanych z wdrożeniem ich w bieżące sprawy.

- Ubezpieczenie nie będzie obejmowało działalności samej Spółki.

Powyższe wskazuje zatem, że Spółka zawierając wskazane we wniosku umowy ubezpieczenia, realizuje i zabezpiecza w istocie interesy osobiste jej Wspólników, związane raczej z przyszłymi rozliczeniami ze spadkobiercami zmarłego Wspólnika, niż z samą działalnością Spółki i uzyskanymi przez nią dochodami, czy też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła jej przychodów.

Ze wskazanych we wniosku powodów, wydatki o których mowa nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2.

Natomiast odnosząc się do Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3, czy świadczenie, które otrzyma spółka jako uposażony w związku ze śmiercią albo trwałą niezdolnością do pracy wspólnika będzie podlegało zwolnieniu z podatku, wskazać należy, że:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Natomiast, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy CIT:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ustawodawca w art. 12 ustawy CIT, regulującym kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Przez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ww. ustawy, ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2) wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Z treści art. 805 § 1 i § 2 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. 2024 r. poz. 1061 ze zm.) wynika, że:

Przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie:

1) przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku;

2) przy ubezpieczeniu osobowym – umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.

Na podstawie art. 808 § 1 ww. ustawy:

Ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia.

Stosownie do art. 829 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć:

1)przy ubezpieczeniu na życie – śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku,

2)przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków – uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Ponieważ przepisy ustawy nie zawierają legalnej definicji pojęcia „nieodpłatne świadczenia”, należy przyjąć takie rozumienie tego terminu, jakie ukształtowało się w orzecznictwie sądowo-administracyjnym. Pojęcie „nieodpłatne świadczenie” było m.in. przedmiotem interpretacji Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w uchwale podjętej w składzie siedmiu sędziów 18 listopada 2002 r., sygn. akt FSP 9/02 stwierdził, że „dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” (…) ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony – por. art. 353 KC), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2002 r., III RN 106/01, jeszcze nie publ., a także wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 sierpnia 1999 r., III RN 31/99 - OSNAPU 2000 nr 13 poz. 496)”.

Z wniosku jednoznacznie wynika, że zamierzacie Państwo zawrzeć polisę ochronną na wypadek śmieci wspólnika udziałowca figurując w umowie polisy jako ubezpieczający opłacający składkę oraz uposażony do wypłaty świadczenia.

Biorą powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że skoro uposażonym ze wskazanej we wniosku umowy ubezpieczenia jest Państwa spółka, to otrzymana w ramach ubezpieczenia suma pieniężna wejdzie do majątku spółki i w dacie jej otrzymania, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, będzie stanowiła przychód podatkowy. Przychód ten nie będzie zwolniony od opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o CIT.

Wbrew jednakże Państwa twierdzeniu ww. przychód nie będzie przychodem z tzw. nieodpłatnych świadczeń.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3, z ww. zastrzeżeniem należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić należy, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.