Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.503.2025.1.IN

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, w części dotyczącej przyjęcia, że:

·w związku z udziałem Spółki w Systemie Spółka powinna ustalać podatkowe różnice kursowe stanowiące przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodów w momencie wypływu euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek Target Account, które to euro jest konwertowane na PLN na rachunku Settlement Account na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 3 lub art. 15a ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT – jest nieprawidłowe;

·w związku z udziałem Spółki w Systemie Spółka powinna ustalać podatkowe różnice kursowe stanowiące przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodów w momencie wypływu euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek kontrahentów / dostawców w momencie spłaty zobowiązań wobec tych kontrahentów / dostawców na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 3 lub art. 15a ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT – jest prawidłowe;

·Spółka powinna ustalić podatkowe różnice kursowe na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 2 lub art. 15a ust. 3 pkt 2 Ustawy o CIT w momencie spłaty zobowiązań wobec kontrahentów / dostawców Spółki wyrażonych w euro regulowanych za pomocą waluty euro (która wpływa na Rachunek Biznesowy Spółki po uprzedniej konwersji na rachunku Settlement Account z PLN na euro) – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych w związku z udziałem Spółki w systemie cash pooling. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podatnikiem CIT. Wnioskodawca jest również zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej specjalizującej się w świadczeniu usług spedycji i logistyki (dalej: „Grupa”). Spółka dominująca Grupy ma swoją siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Spółka Dominująca”).

Wnioskodawca prowadzi działalność związaną z międzykontynentalnym transportem lotniczym i morskim, oraz z logistyką dystrybucyjną i magazynowaniem.

Pomiędzy Spółką a Spółką Dominującą doszło do zawarcia umowy dotyczącej systemu zarządzania środkami pieniężnymi Grupy, składającego się z różnych elementów służących do zarządzania przepływami i zapotrzebowaniem na środki pieniężne w Grupie (dalej: „Umowa”).

Jednym z elementów tego systemu jest cash pooling (dalej: „System”) służący do zarządzania płynnością poszczególnych członków Grupy. Sprowadza się on do konsolidacji sald rachunków bankowych uczestników tworzących Grupę umożliwiając optymalizację procesem zarządzania środkami finansowymi, dzięki przelewaniu nadwyżek środków pieniężnych lub pokryciu niedoborów środków występujących na rachunkach bankowych poszczególnych uczestników.

Spółka Dominująca zarządza i administruje Systemem. Uczestnikami Systemu (udostępniającymi/ korzystającymi ze środków w ramach Systemu) poza Spółką będą podmioty z Grupy niemające siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej łącznie: „Uczestnicy” a pojedynczo: „Uczestnik”).

Spółka posiada rachunek bankowy prowadzony w walucie euro (dalej: „Rachunek Biznesowy Spółki”).

Spółka Dominująca prowadzi w imieniu Uczestników (w tym Spółki) rozliczeniowe rachunki bankowe (dalej pojedynczo: „Settlement Account”).

Dla Spółki Dominującej prowadzony jest rachunek główny w walucie euro (dalej: „Target Account”), na którym konsolidowane są środki pieniężne Uczestników w ramach Systemu.

W ramach Systemu środki są przekazywane z rachunków Uczestników na rachunek bankowy Spółki Dominującej (Target Account).

Natomiast Settlement Account służy w szczególności do księgowania codziennych przelewów sald między Rachunkiem Biznesowym Spółki a Target Account (które konwertowane są na walutę, w której prowadzony jest Settlement Account). Ponadto rozliczane są tu również odsetki należne na podstawie Umowy.

Na koniec dnia środki pieniężne w danej walucie posiadane na rachunkach bankowych Uczestników (w tym Spółki) należących do Systemu są przenoszone na konto bankowe Spółki Dominującej (Target Account). W przypadku wystąpienia niedoboru środków na rachunkach danego z Uczestników, rachunki te są zasilane z rachunku Spółki Dominującej w celu wyzerowania stanu rachunku tego danego Uczestnika. W konsekwencji powyższego dochodzi do zwiększenia/zmniejszenia salda dodatniego/ujemnego rozliczeń w ramach Systemu.

W przypadku Spółki środki pieniężne z Rachunku Biznesowego Spółki, które przenoszone są na koniec dnia na Target Account, są konwertowane na walutę PLN (złoty polski), w którym prowadzony jest Settlement Account Spółki.

Spółka w ramach Systemu występuje jako podmiot, który dokonuje przelewu środków pieniężnych w celu pokrycia niedoborów środków pieniężnych Uczestników (czyli jest podmiotem przekazującym środki pieniężne do Systemu).

Zgodnie z Umową, Spółka Dominująca ustala saldo na Settlement Account codziennie przy zamykaniu rachunków. Wynikające z tego saldo podlega oprocentowaniu. Wynikające z tego odsetki są zapisywane na Settlement Account. Zatem Spółce (jako Uczestnikowi) przysługują odsetki od środków przekazanych do Systemu, które są naliczane kwartalnie na podstawie dziennego salda na koncie rozliczeniowym.

Ponadto, kiedy Spółka potrzebuje środków pieniężnych na zapłatę kontrahentom/ dostawcom, wówczas wskazane środki pieniężne przechodzą z Target Account na Rachunek Biznesowy Spółki i są konwertowane na PLN na Settlement Account. Innymi słowy środki są konwertowane na Settlement Account (na PLN) oraz wracają na Rachunek Biznesowy Spółki, skąd dopiero są dokonywane płatności na rzecz kontrahentów / dostawców Spółki w euro. Zatem Spółka dokonuje płatności w euro na rzecz kontrahentów / dostawców korzystając ze środków pieniężnych będących na Rachunku Biznesowym Spółki. Kwota środków przelana z Target Account pomniejsza salda zaksięgowane na Settlement Account.

Wnioskodawca ustala różnice kursowe na podstawie art. 9b ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 15a ustawy o CIT.

Pytania

Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że:

1.w związku z udziałem Spółki w Systemie Spółka powinna ustalać podatkowe różnice kursowe stanowiące przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodów:

a)w momencie wypływu euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek Target Account, które to euro jest konwertowane na PLN na rachunku Settlement Account

b)w momencie wypływu euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek kontrahentów / dostawców w momencie spłaty zobowiązań wobec tych kontrahentów / dostawców

- na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 3 lub art. 15a ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT?

2.niezależnie od powyższego czy Spółka powinna ustalić podatkowe różnice kursowe na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 2 lub art. 15a ust. 3 pkt 2 Ustawy o CIT w momencie spłaty zobowiązań wobec kontrahentów / dostawców Spółki wyrażonych w euro regulowanych za pomocą waluty euro (która wpływa na Rachunek Biznesowy Spółki po uprzedniej konwersji na rachunku Settlement Account z PLN na euro)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki:

1.w związku z udziałem Spółki w Systemie Spółka powinna ustalać podatkowe różnice kursowe stanowiące przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodów:

a)w momencie wypływu euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek Target Account, które to euro jest konwertowane na PLN na rachunku Settlement Account

b)w momencie wypływu euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek kontrahentów / dostawców w momencie spłaty zobowiązań wobec tych kontrahentów / dostawców

- na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 3 lub art. 15a ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT (czyli tzw. różnice kursowe na rozchodzie waluty).

2.niezależnie od powyższego Spółka powinna ustalić podatkowe różnice kursowe na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 2 lub art. 15a ust. 3 pkt 2 w momencie spłaty zobowiązań wobec kontrahentów / dostawców Spółki wyrażonych w euro, regulowanych za pomocą waluty euro (która wpływa na Rachunek Biznesowy Spółki po uprzedniej konwersji na rachunku Settlement Account z PLN na euro) jako różnicę pomiędzy kwotą poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według odpowiedniego kursu a wartością tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według odpowiedniego kursu.

UZASADNIENIE STANOWISK ZAINTERESOWANEGO.

Jak wskazuje art. 9b ust. 1 Ustawy o CIT, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1)art. 15a, albo

2)przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3,

sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez firmy audytorskie.

W myśl powyższego, jak wskazano na wstępie Spółka ustala różnice kursowe dla celów podatkowych na podstawie ww. przepisu art. 9b ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, tj. na podstawie art. 15a Ustawy o CIT.

Na gruncie wskazanego przepisu, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 (art. 15a ust. 1 Ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 15a ust. 2 Ustawy o CIT, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1)przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

2)poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

3)otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;

4)kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;

5)kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Natomiast na podstawie art. 15a ust. 3 Ustawy o CIT, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1)przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

2)poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

3)otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;

4)kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;

5)kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (art. 15a ust. 4 Ustawy o CIT).

Przy czym, jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski (art. 15a ust. 5 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 15a ust. 6 Ustawy o CIT, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności (art. 15a ust. 7 Ustawy o CIT).

Ponadto stosownie do art. 15a ust. 8 Ustawy o CIT, podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.

Z powyższych przepisów wynika, iż katalog zdarzeń generujących przychody i koszty uzyskania przychodów z tytułu różnic kursowych (tj. różnicy pomiędzy kursami stosowanymi na moment wskazanych zdarzeń) ma charakter zamknięty.

Powyższe oznacza, że dodatnie różnice kursowe lub ujemne różnice kursowe mogą powstać wyłączenie wtedy, gdy zachodzi jedna z okoliczności wymienionych w art. 15a ust. 2 Ustawy o CIT (dodatnie różnice kursowe) lub art. 15a ust. 3 Ustawy o CIT (ujemne różnice kursowe). W konsekwencji, w przypadku podatników stosujących metodę podatkową, przychód podatkowy i koszt uzyskania przychodów z tytułu różnic kursowych nie powinien powstać w wyniku zastosowania innych regulacji Ustawy o CIT. Przy czym należy mieć na uwadze, że art. 15a Ustawy o CIT nie stanowi lex specialis w stosunku do art. 12 lub art. 15 Ustawy o CIT. Oznacza to, że regulacje te nie wykluczają się wzajemnie i mają charakter autonomiczny, bowiem dotyczą różnego zakresu merytorycznego (przykładowo takie stanowisko przyjął w uzasadnieniu Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: "NSA") w wyroku z dnia 10 marca 2015 r., o sygn. akt II FSK 635/13).

Stanowisko, zgodnie z którym katalog zdarzeń powodujących powstanie dodatnich różnic kursowych lub ujemnych różnic kursowych jest katalogiem zamkniętym, zostało potwierdzone w orzeczeniach sądów administracyjnych, m.in. w wyroku NSA z dnia 28 stycznia 2016 r., o sygn. akt II FSK 3133/13 lub wyroku NSA z dnia 10 marca 2015 r., o sygn. akt II FSK 635/13.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, zamknięty katalog zdarzeń określony w art. 15a ust. 2 i ust. 3 Ustawy o CIT, przesądza o możliwych okolicznościach powodujących powstanie dodatnich różnic kursowych lub ujemnych różnic kursowych na gruncie Ustawy o CIT (i nie powinna być stosowana wykładnia rozszerzająca).

Analizując, wskazane przepisy należy zauważyć, iż ustawodawca wymienia de facto trzy rodzaje sytuacji, w których mogą powstać tzw. podatkowe różnice kursowe:

1.w związku z rozrachunkami z kontrahentami – tj. w przypadku należności lub zobowiązań wyrażonych w walutach obcych, gdy między dniem powstania przychodu (lub kosztu) a dniem ich uregulowania występuje różnica kursowa (art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2/art. 15a ust. 3 pkt 1 i 2 Ustawy o CIT);

2.w związku z rozchodem środków pieniężnych w walucie obcej – tj. gdy kurs waluty z dnia wpływu środków różni się od kursu zastosowanego w dniu ich wypływu (art. 15a ust. 2 pkt 3/art. 15a ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT), z zastrzeżeniem, że przepis ten nie znajduje zastosowania w odniesieniu do kredytów i pożyczek określonych w pkt 4 i 5;

3.w związku z kredytami i pożyczkami walutowymi – tj. w przypadku udzielonych lub otrzymanych pożyczek (kredytów) wyrażonych w walutach obcych, gdy kurs waluty w dniu udzielenia lub otrzymania pożyczki/kredytu różni się od kursu w dniu jej zwrotu lub spłaty (art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5/art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 Ustawy o CIT).

Przedmiotowe przepisy regulują różnice kursowe od posiadanych w walucie obcej własnych środków pieniężnych z tytułu obrotu tymi środkami pieniężnymi (tzw. różnice kursowe od własnych środków pieniężnych). Mają one odzwierciedlać przysporzenie i stratę podatnika związane z posiadaniem i obrotem środkami pieniężnymi wyrażonymi w walucie obcej. Są one rezultatem porównania odpowiednich kursów waluty z dnia wpływu (nabycia) środków walutowych na rachunek bankowy oraz kursów z dnia wypływu tych środków.

Zdaniem organów podatkowych realizacja przychodów/kosztów z tytułu dodatnich/ujemnych różnic kursowych od własnych środków pieniężnych może przykładowo nastąpić w wyniku:

·sprzedaży waluty zgromadzonej na rachunku walutowym, a uzyskanej ze sprzedaży towarów lub usług;

·sprzedaży waluty uprzednio nabytej od innego podmiotu;

·zapłaty walutą za zobowiązania, a uzyskanej ze sprzedaży towarów lub usług;

·zapłaty za zobowiązania walutą uprzednio nabytą od innego podmiotu, w tym również walutą nabytą poprzez uzyskanie pożyczki, czy też kredytu bankowego;

·innej formy wypływu waluty, np. darowizna.

Aby zatem w przypadku własnych środków pieniężnych doszło do powstania różnic kursowych musi dojść do wypływu wcześniej nabytej lub uzyskanej ze sprzedaży towarów i usług waluty obcej poprzez jej odsprzedaż bądź uregulowanie zobowiązania.

Ponadto różnic kursowych od własnych środków w walucie obcej nie ustala się na okoliczność otrzymania lub nabycia środków i wartości pieniężnych, lecz są one ustalane na okoliczność wypływu. Przy czym, aby do przedmiotowego wypływu mogło dojść, środki pieniężne w walucie obcej muszą zostać wcześniej nabyte lub uzyskane ze sprzedaży towarów i usług.

Uwzględniając powyższe należy wskazać, że w okolicznościach przedstawionych w zdarzeniu przyszłym środki pieniężne z Rachunku Biznesowego Spółki, które przenoszone są na koniec dnia na Target Account, są konwertowane na walutę PLN (złoty polski), w którym prowadzony jest Settlement Account Spółki.

Kolejno, kiedy Spółka potrzebuje środków pieniężnych na zapłatę kontrahentom / dostawcom, wówczas wskazane środki pieniężne przechodzą z Target Account na Rachunek Biznesowy Spółki i są konwertowane na PLN na Settlement Account. Innymi słowy środki są konwertowane na Settlement Account (na PLN) oraz wracają na Rachunek Biznesowy Spółki, skąd dopiero są dokonywane płatności na rzecz kontrahentów / dostawców Spółki w euro. Zatem Spółka dokonuje płatności w euro na rzecz kontrahentów / dostawców korzystając ze środków pieniężnych będących na Rachunku Biznesowym Spółki, co de facto powoduje wypływ środków w euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek kontrahenta / dostawcy. Kwota środków przelana z Target Account pomniejsza salda zaksięgowane na Settlement Account.

Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji będącej przedmiotem wniosku, tj. w związku z udziałem w Systemie powstają różnice kursowe, o których mowa w punkcie 2 powyżej, czyli na rozchodzie waluty (art. 15a ust. 2 pkt 3/art. 15a ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT). Przedmiotowe różnice kursowe powstają w dwóch momentach. Po pierwsze w momencie, w którym środki (saldo) zgromadzone na Rachunku Biznesowym Spółki w związku z udziałem w Systemie są przelewane na Target Account i jednocześnie konwertowane na PLN na rachunku Settlement Account – wtedy to dochodzi do rozchodu waluty (wyjścia waluty z Rachunku Biznesowego Spółki prowadzonego w euro i zamianie na PLN).

Po drugie wypływ waluty następuje w momencie spłaty zobowiązań wobec kontrahentów / dostawców za pomocą waluty euro (które to zobowiązania są spłacane walutą euro będącą wynikiem konwersji środków wyrażonych w PLN znajdujących się na Settlement Account na euro).

Powyższe stanowisko potwierdza również analiza interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w których wskazano, że:

a)„W ustawie podatkowej różnice kursowe od tzw. własnych środków pieniężnych zostały zdefiniowane, jak już wspomniano wyżej, w art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3. (…) Dla powstania wyżej zdefiniowanych różnic kursowych konieczny jest wypływ waluty obcej, środków lub wartości pieniężnych (substytutów pieniądza w postaci papierów wartościowych, jak np. akcje, obligacje, a także środków płatniczych, jak np. czeki, akredytywy i inne), przy czym jako wypływ należy rozumieć tu nie jakikolwiek wypływ - lecz operację wyzbycia się waluty, środków lub wartości pieniężnych. (…) W omawianej sprawie należy zwrócić uwagę na literalne brzmienie art. 15a ust. 2 pkt 3 i art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy CIT. Przepisy te zobowiązują podatników do ustalania różnic kursowych w sytuacji, gdy wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych jest inna w dniu ich wpływu od wartości z dnia zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych. W przepisach tych nie używa się określenia "własne środki lub wartości pieniężne". Z tego wypływa wniosek, że dla możliwości ustalania tej kategorii różnic kursowych przesądzające znaczenie ma fakt otrzymania lub nabycia środków lub wartości pieniężnych i fakt ich wypływu.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 października 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.516.2024.1.MBD).

b)„W przedstawionej przez Spółkę sytuacji, mogą zatem powstać różnice kursowe od własnych środków pieniężnych wyrażonych w walutach obcych. Różnice te są rozpoznawalne, jeżeli wystąpi różnica pomiędzy wartością środków pieniężnych w dacie wpływu waluty obcej na konto a wartością tych środków w dniu ich wypływu (art. 15a ust. 2 pkt 3, art. 15a ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.p.). Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie stwierdzić należy, że różnice kursowe od środków własnych powstaną w sytuacji, gdy kurs waluty w dniu zapłaty lub innej formy wypływu z rachunku walutowego będzie różnił się od kursu z dnia wpływu waluty na rachunek. Różnice wynikające z kursu EURO z dnia wpływu środków pieniężnych na rachunek walutowy (wartości pieniężnych wyrażonych w EURO) w stosunku do kursu EURO z dnia wypływu tych środków związanych z wymianą EURO na PLN będą wtedy stanowiły przychody, bądź też koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 3 i art. 15a ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.p., stanowiących odpowiednio przychody podatkowe (jako dodatnie różnice kursowe) albo koszty uzyskania przychodów (jako ujemne różnice kursowe) Spółki.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 listopada 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.359.2023.1.MBD).

c)„Różnice kursowe od własnych środków lub wartości pieniężnych ustala się w zależności od źródła pochodzenia walut (otrzymane, zakupione) po kursie faktycznie zastosowanym z odpowiednich dni, jeśli dochodzi do zakupu/sprzedaży czy przewalutowania. (…) Brzmienie przepisu art. 15a ust. 4 ustawy o CIT wprowadza swego rodzaju "ograniczenie" do uwzględniania dla celów obliczania różnic kursowych kursu faktycznie zastosowanego do konkretnych przypadków wymienionych w pierwszym zdaniu tego przepisu, tj. sprzedaży waluty obcej, kupna waluty obcej, otrzymania należności lub zapłaty zobowiązania w walucie obcej - czyli do sytuacji, w których dojdzie w rzeczywistości do zastosowania konkretnego, faktycznego kursu walutowego. W konsekwencji, jeżeli podatnik nie kupuje, ani nie sprzedaje waluty lub nie następuje faktyczne (rzeczywiste) zastosowanie kursu waluty, tj. nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania (np. przez bank do przeliczenia wpływu środków z tytułu otrzymywanej należności lub wypływu środków z tytułu zapłaty zobowiązania po konkretnym, rzeczywistym kursie przeliczeniowym), wówczas zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. (…) W świetle powyższych ustaleń należy zatem przyjąć, że "faktycznie zastosowany kurs waluty" jest kursem, który był w istocie, rzeczywiście, realnie zastosowany. Kurs waluty mógł być rzeczywiście (realnie) zastosowany tylko wtedy, gdy na jego podstawie, w oparciu o wyrażoną w nim cenę waluty, doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewalutowania - do wyrażenia w danej walucie wartości pieniężnej określonej pierwotnie w innej walucie. (…) Użyte w art. 15a ust. 4 ustawy o CIT określenie "faktycznie zastosowany kurs waluty" oznacza taki kurs waluty, po jakim podatnik nabył lub sprzedał walutę. W przypadku, gdy nie doszło do faktycznej wymiany waluty (przewalutowania) należy stosować kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 marca 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.2.2023.1.AS).

d)„Aby zatem w przypadku własnych środków pieniężnych doszło do powstania różnic kursowych musi dojść do wypływu wcześniej nabytej lub uzyskanej ze sprzedaży towarów i usług waluty obcej poprzez jej odsprzedaż bądź uregulowanie zobowiązania.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 listopada 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.507.2022.1.AR).

Niezależnie od powyższego (tj. niezależnie od różnic kursowych powstałych w związku z rozchodem waluty) Spółka powinna ustalić również różnice kursowe na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 2 lub art. 15a ust. 3 pkt 2 w momencie spłaty zobowiązań wobec kontrahentów / dostawców Spółki wyrażonych w euro, regulowanych za pomocą waluty euro, która wpływa na Rachunek Biznesowy Spółki po uprzedniej konwersji na rachunku Settlement Account z PLN na euro. Przedmiotowa różnica kursowa stanowić będzie różnicę pomiędzy kwotą poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według odpowiedniego kursu a wartością tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według odpowiedniego kursu.

Podkreślić bowiem należy, iż w przypadku spłaty zobowiązań stanowiących koszt podatkowy w walucie obcej różnice kursowe powstają zarówno:

a)w związku z rozchodem waluty (wypływem waluty) jak i

b)w związku ze spłatą zobowiązania ujętego uprzednio jako koszt według odpowiedniego kursu.

Należy bowiem w szczególności wskazać, że przepisy Ustawy o CIT nie wykluczają ustalania różnic kursowych zarówno w związku z rozchodem waluty, jak i w związku ze spłatą zobowiązania ujętego uprzednio jako koszt według odpowiedniego kursu.

Stanowisko Zainteresowanego w tym zakresie potwierdza również analiza interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2025 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.21.2025.1.SJ wskazano, że „(…) w przypadku regulowania płatności wyrażonych w walucie obcej, za pośrednictwem konta złotówkowego, bank, z którego usług Państwo korzystają, w momencie realizacji transakcji dokonuje w istocie sprzedaży Państwu (w przypadku zapłaty za otrzymane przez nią faktury) waluty obcej, po wskazanym przez bank kursie. W wyniku tak przeprowadzonej Transakcji 1, rachunek Spółki zostaje obciążony wartością środków walutowych przelanych przez bank na konto kontrahenta. Zatem zapłata za wystawione w walucie obcej faktury, mimo iż Spółka dysponuje jedynie złotówkami, następuje w rzeczywistości w walucie obcej. Tym samym kontrahent Spółki otrzymuje walutę obcą, w przypadku regulowania przez Spółkę faktur kosztowych. Zatem koszt wynikający z otrzymanej faktury wyrażony jest w walucie obcej i zapłata za tą fakturę również jest dokonana w walucie obcej. Mając na względzie cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przypadku dokonywania wskazanych we wniosku Transakcji 1 za pośrednictwem konta złotówkowego mogą wystąpić podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 2 albo ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT, jeśli między dniem powstania zobowiązania a dniem spłaty tego zobowiązania wystąpiła różnica w kursie waluty”.

Ponadto w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 marca 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.4.2024.1.AP za prawidłowe uznano następujące stanowisko wnioskodawcy: „(…) w przypadku uregulowania zobowiązania z tytułu zakupu papierów wartościowych powstaną różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 3 oraz art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT. (…) w związku z tym, że w analizowanej sprawie Spółka poniesie w dacie nabycia papierów wartościowych wydatek, który potem będzie mogła rozpoznać jako koszt podatkowy, także różnice kursowe powstałe na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 2 lub art. 15a ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT będzie można zakwalifikować do kosztów/przychodów podatkowych.”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, w części dotyczącej przyjęcia, że:

·w związku z udziałem Spółki w Systemie Spółka powinna ustalać podatkowe różnice kursowe stanowiące przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodów w momencie wypływu euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek Target Account, które to euro jest konwertowane na PLN na rachunku Settlement Account na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 3 lub art. 15a ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT – jest nieprawidłowe;

·w związku z udziałem Spółki w Systemie Spółka powinna ustalać podatkowe różnice kursowe stanowiące przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodów w momencie wypływu euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek kontrahentów / dostawców w momencie spłaty zobowiązań wobec tych kontrahentów / dostawców na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 3 lub art. 15a ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT – jest prawidłowe;

·Spółka powinna ustalić podatkowe różnice kursowe na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 2 lub art. 15a ust. 3 pkt 2 Ustawy o CIT w momencie spłaty zobowiązań wobec kontrahentów / dostawców Spółki wyrażonych w euro regulowanych za pomocą waluty euro (która wpływa na Rachunek Biznesowy Spółki po uprzedniej konwersji na rachunku Settlement Account z PLN na euro) – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Przy czym, jak wynika z art. 12 ust. 2 ww. ustawy:

Jednocześnie, w myśl przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Różnice kursowe, jako kategoria ekonomiczna, najogólniej oznaczają różnice wynikające z wartości walut obcych wyrażonych w walucie polskiej w różnych momentach czasu. Powstają na skutek wahań kursów (kurs – cena jednej waluty w jednostkach innej waluty) kupna i sprzedaży waluty krajowej w stosunku do walut obcych, wzajemnych zmian poziomów kursów innych walut oraz wystąpienia odchyleń między kursem średnim walut obcych, ogłaszanym przez bank centralny (NBP) a faktycznymi, najczęściej bankowymi kursami sprzedaży lub zakupu poszczególnych walut.

Zatem w świetle ww. przepisów, różnice kursowe stanowią, co do zasady, przychody lub koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie, przywoływana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dwie metody prowadzące do ustalenia przychodów i kosztów z tego tytułu.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy ustawa o CIT:

Z wniosku wynika, że rozliczają Państwo różnice kursowe w oparciu o tzw. metodę podatkową, czyli na podstawie art. 15a ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Zdarzenia, z którymi ustawodawca wiąże skutki w postaci wystąpienia podatkowych różnic kursowych, wymienione zostały w art. 15a ust. 2 (dodatnie różnice kursowe) i ust. 3 (ujemne różnice kursowe) ustawy o CIT.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 1-3 ustawy o CIT:

Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Natomiast art. 15a ust. 3 pkt 1-3 ustawy o CIT stanowi, że:

Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

W przepisach art. 15a ust. 2 i 3 ww. ustawy ustawodawca przewidział zamknięty katalog przypadków, w których powstają różnice kursowe dla celów podatkowych. Zatem, dla podatników ustalających różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy o CIT (różnice kursowe podatkowe), różnice kursowe powiększające odpowiednio przychody albo koszty uzyskania przychodów powstają w przypadkach wskazanych w ww. przepisach.

Powołane powyżej przepisy określają sytuacje, kiedy powstają podatkowe różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, m.in.:

•gdy wartość przychodu należnego w walucie obcej w dniu jego powstania dla celów podatkowych jest inna niż jego wartość w dniu faktycznego otrzymania,

•gdy wartość kosztu podatkowego w walucie obcej w dniu jego zarachowania jest inna niż jego wartość w dniu zapłaty,

•wartość środków (wartości pieniężnych) w walucie obcej w dniu ich nabycia (wpływu na rachunek bankowy) jest inna niż ich wartość w dniu ich wypływu z tego rachunku.

Powyższe oznacza, że nie są uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych różnice wynikające z kursów walut, jeśli, np. zobowiązanie czy należność wyrażone są w walucie obcej a uregulowanie następuje w polskich złotych lub odwrotnie - zobowiązanie bądź należność wyrażone są w polskich złotych a zapłata dokonywana jest w walucie obcej. Tym samym, nie wszystkie różnice kursowe – w wymiarze ekonomicznym – ustalane dla celów rachunkowych i traktowane odpowiednio jako koszt/przychód finansowy w rachunku wyników, uznawane są przez prawo podatkowe za różnice kursowe, bowiem dla celów podatkowych różnice te powstają wyłącznie w przypadkach wymienionych enumeratywnie w art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o CIT. Mając na uwadze, że ustawowy katalog zdarzeń prowadzących do realizacji podatkowych różnic kursowych ma charakter zamknięty, wszelkie inne zdarzenia niż wymienione w tym przepisie nie mogą skutkować powstaniem różnic kursowych dla celów podatkowych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi działalność związaną z międzykontynentalnym transportem lotniczym i morskim, oraz z logistyką dystrybucyjną i magazynowaniem. Spółka jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej specjalizującej się w świadczeniu usług spedycji i logistyki. Pomiędzy Spółką, a Spółką Dominującą doszło do zawarcia umowy dotyczącej systemu zarządzania środkami pieniężnymi Grupy, składającej się z różnych elementów służących do zarządzania przepływami i zapotrzebowaniem na środki pieniężne w Grupie. Jednym z elementów tego systemu jest cash pooling służący do zarządzania płynnością poszczególnych członków Grupy. Sprowadza się on do konsolidacji sald rachunków bankowych uczestników tworzących Grupę umożliwiając optymalizację procesem zarządzania środkami finansowymi, dzięki przelewaniu nadwyżek środków pieniężnych lub pokryciu niedoborów środków występujących na rachunkach bankowych poszczególnych uczestników.

Spółka posiada rachunek bankowy w walucie euro. Spółka Dominująca prowadzi w imieniu uczestników (w tym Spółki) rozliczeniowe rachunki bankowe, tzw. „Settlement Account”. Natomiast dla Spółki Dominującej prowadzony jest rachunek główny w walucie euro, tj. „Target Account”, na którym konsolidowane są środki pieniężne Uczestników w ramach systemu. W ramach systemu środki są przekazywane z rachunków Uczestników na rachunek bankowy Spółki Dominującej.

Natomiast Settlement Account służy do księgowania codziennych przelewów sald między Rachunkiem Biznesowym Spółki a Target Account (konwertowane są na walutę, w której prowadzony jest Settlement Account). Na tym koncie rozliczane są również odsetki należne na podstawie Umowy. Na koniec dnia środki pieniężne w danej walucie posiadane na rachunkach bankowych Uczestników należących do systemu są przenoszone na konto Spółki Dominującej (Target Account). W sytuacji gdy, wystąpi niedobór środków na rachunku danego Uczestnika, rachunek ten zasilany jest z rachunku Spółki Dominującej w celu wyzerowania stanu rachunku tego uczestnika. Tym samym dochodzi do zwiększenia/zmniejszenia salda dodatniego/ujemnego rozliczeń w ramach systemu. W przypadku Spółki środki pieniężne z rachunku Biznesowego Spółki, które przenoszone są na koniec dnia na Target Account, są konwertowane na walutę PLN, w którym prowadzony jest Settlement Spółki.

Spółka w ramach Systemu występuje jako podmiot, który dokonuje przelewu środków pieniężnych w celu pokrycia niedoborów środków pieniężnych Uczestników (czyli jest podmiotem przekazującym środki pieniężne do Systemu).

Zgodnie z Umową, Spółka Dominująca ustala saldo na Settlement Account codziennie przy zamykaniu rachunków. Wynikające z tego saldo podlega oprocentowaniu. Wynikające z tego odsetki są zapisywane na Settlement Account. Spółce przysługują odsetki od środków przekazanych do Systemu, które są naliczane kwartalnie na podstawie dziennego salda na koncie rozliczeniowym.

Ponadto, kiedy Spółka potrzebuje środków pieniężnych na zapłatę kontrahentom/ dostawcom, wówczas wskazane środki pieniężne przechodzą z Target Account na Rachunek Biznesowy Spółki i są konwertowane na PLN na Settlement Account. Środki są konwertowane na Settlement Account (na PLN) oraz wracają na Rachunek Biznesowy Spółki, skąd dopiero są dokonywane płatności na rzecz kontrahentów / dostawców Spółki w euro. Spółka ustala różnice kursowe na podstawie art. 9b ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 15a ustawy o CIT.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia przyjęcia, że w związku z udziałem Spółki w systemie cash poolingu, Spółka powinna ustalać różnice kursowe stanowiące przychody podatkowe lub koszty podatkowe:

·w momencie wypływu euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek Target Account, które to euro jest konwertowane na PLN na rachunku Settlement Account,

·w momencie wypływu euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek kontrahentów/ dostawców w momencie spłaty zobowiązań wobec tych kontrahentów/dostawców

- na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 3 lub art. 15a ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT.

W odniesieniu do powyższych wątpliwości wskazać należy, że w przypadku różnic kursowych związanych z kosztami, które to różnice jako takie mogą być przychodem bądź kosztem uzyskania przychodów ustawodawca uzależnił możliwość ich powstania od kumulatywnego spełnienia następujących przesłanek:

•koszty zostały wyrażone w walutach obcych,

•nastąpiło zarachowanie i zapłata w walucie obcej zobowiązania,

•między momentem poniesienia kosztu a momentem zapłaty wystąpiły różne kursy walut.

Natomiast w przypadku różnic kursowych związanych z przychodami ustawodawca uzależnił możliwość ich powstania od kumulatywnego spełnienia następujących przesłanek:

•należności (przychody) zostały wyrażone w walutach obcych,

•otrzymanie należności następuje również w walucie obcej,

•między dniem powstania należności a dniem otrzymania należności wystąpiła różnica w kursie waluty.

Zatem w przypadku wypływu euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek Target Account mamy do czynienia z sytuacją, gdzie środki pieniężne wyrażone są w walucie obcej.Następnie na rachunek bankowy Settlement Account wpływa kwota już przekonwertowana na PLN. Wówczas dochodzi do rozchodu waluty (wyjścia waluty z Rachunku Biznesowego Spółki prowadzonego w euro i zamianie na PLN). Wskazać należy, że w przypadku przewalutowania nie powstają różnice kursowe, bowiem środki te nie są przeznaczane na potrzeby własne Spółki i nie dochodzi do ich wydatkowania.

Tym samym, nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że przedmiotowe różnice kursowe powstają w dwóch momentach, po pierwsze w sytuacji gdy środki (saldo) zgromadzone na Rachunku Biznesowym Spółki w związku z udziałem w Systemie są przelewane na Target Account i jednocześnie konwertowane na PLN na rachunku Settlement Accout i jednocześnie konwertowane na PLN na rachunku Settlement Account.

Nie można uznać, że w tej sytuacji dochodzi do rozchodu waluty (wyjścia waluty z Rachunku Biznesowego Spółki prowadzonego w euro i zamianie na PLN). Dochodzi tylko do zmiany miejsca przechowywania waluty i jej przewalutowania.

Zatem nie można się zgodzić z Państwa stanowiskiem w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, że w związku z udziałem Spółki w Systemie Spółka powinna ustalać podatkowe różnice kursowe stanowiące przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodów w momencie wypływu euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek Target Account, które to euro jest konwertowane na PLN na rachunku Settlement Account - na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 3 lub art. 15a ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT (czyli tzw. różnice kursowe na rozchodzie waluty).

Różnice kursowe powstają w momencie wypływu środków pieniężnych wyrażonych w walucie euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek kontrahentów/dostawców w momencie spłaty zobowiązań wobec tych kontrahentów/dostawców. Jak wynika z opisu sprawy, kiedy Spółka potrzebuje środków pieniężnych przechodząc z Target Account na Rachunek biznesowy Spółki są konwertowane z euro na PLN na Settlement Account. Zatem środki są konwertowane na Settlement Account (na PLN) oraz wracają na Rachunek Biznesowy Spółki, skąd dopiero są dokonywane płatności na rzecz kontrahentów/dostawców Spółki w euro.

W świetle powyższego Spółka powinna ustalić różnice kursowe w momencie spłaty zobowiązań wobec kontrahentów/dostawców Spółki wyrażonych w euro, regulowanych za pomocą waluty euro, która wpływa na Rachunek Biznesowy Spółki po uprzedniej konwersji na rachunku Settlement Account z PLN na euro.

Należy zwrócić zatem uwagę na brzmienie art. 15a ust. 2 pkt 3 i art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT. Przepisy te zobowiązują podatników do ustalani różnic kursowych w sytuacji, gdy wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych jest inna w dniu ich wpływu od wartości z dnia zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych. Zatem dla możliwości ustalania tej kategorii różnic kursowych przesądzające znaczenie ma fakt otrzymania lub nabycia środków lub wartości pieniężnych i fakt ich wypływu.

Zatem zgodzić się należy z Państwa stanowiskiem w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, że w związku z udziałem Spółki w Systemie Spółka powinna ustalać podatkowe różnice kursowe stanowiące przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodów w momencie wypływu euro z Rachunku Biznesowego Spółki na rachunek kontrahentów / dostawców w momencie spłaty zobowiązań wobec tych kontrahentów / dostawców na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 3 lub art. 15a ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT (czyli tzw. różnice kursowe na rozchodzie waluty).

Zaznaczyć również należy, że niezależnie od powyższego Spółka powinna ustalić podatkowe różnice kursowe na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 2 lub art. 15a ust. 3 pkt 2 w momencie spłaty zobowiązań wobec kontrahentów/dostawców Spółki wyrażonych w euro, regulowanych za pomocą waluty euro (która wpływa na Rachunek Biznesowy Spółki po uprzedniej konwersji na rachunku Settlement Account z PLN na euro) jako różnicę pomiędzy kwotą poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według odpowiedniego kursu a wartością tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według odpowiedniego kursu.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądu wskazać należy, że dotyczą one konkretnych spraw i konkretnych podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.