Interpretacja indywidualna z dnia 12 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.551.2025.3.PK/DK

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wydatki poniesione na wynagrodzenia pracowników świadczących czynności wolontaryjne w ramach programu wolontariatu pracowniczego w godzinach pracy stanowią koszty uzyskania przychodu Spółdzielni.

Uzupełnili go Państwo pismem z 6 listopada 2025 r. (data wpływu 13 listopada 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) prowadzi działalność w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r., poz. 1116 z późn. zm.), ustawy - Prawo spółdzielcze oraz uregulowania statutu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych celem działalności Spółdzielni jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, o którym mowa w wyżej wymienionym artykule.

We wrześniu 2025 r. Spółdzielnia zawarła Porozumienie o współpracy z Fundacją B. Przedmiotem niniejszego porozumienia jest uregulowanie zasad współpracy w zakresie wolontariatu pracowniczego, polegającego na umożliwieniu pracownikom Spółdzielni udziału w działaniach wolontariackich realizowanych przez Fundację. Warunki i zasady na jakich odbywa się wolontariat zostały natomiast określone w Regulaminie wolontariatu pracowniczego w Spółdzielni Mieszkaniowej A. na rzecz Fundacji B. (dalej "Regulamin") wprowadzonego Zarządzeniem nr (…) Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej A. z dnia 02 września 2025r.

Zgodnie z przywołanym Regulaminem celem programu jest wspieranie działań Fundacji poprzez zaangażowanie pracowników Spółdzielni w działania pomocowe, promowanie postaw prospołecznych, rozwój społecznej odpowiedzialności biznesu, integrację zespołu oraz budowanie pozytywnego wizerunku Spółdzielni jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie.

Zakres działań wolontariuszy może obejmować wolontariat recepcyjno-towarzyszący, opiekuńczy, akcyjny oraz inne formy wsparcia uzgodnione pomiędzy Spółdzielnią a Fundacją.

Program adresowany jest do pracowników Spółdzielni zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej. Zgodnie z jego założeniami świadczenie wolontariatu na rzecz B. ma charakter dobrowolny i bezpłatny, zaś czynności wolontaryjne, mogą odbywać się w czasie pracy lub poza nim na zasadach określonych w niniejszym Regulaminie. Wolontariat pracowniczy może być wykonywany:

a) w godzinach pracy - za zgodą bezpośredniego przełożonego, w porozumieniu z Zarządem Spółdzielni oraz działem Organizacyjno-prawnym,

b) w czasie wolnym pracownika - jako inicjatywa prywatna wspierana przez pracodawcę.

W przypadku wolontariatu realizowanego w godzinach pracy pracownik może otrzymać zwolnienie od pracy na czas jego trwania, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Jednocześnie zgodnie z postanowieniami Regulaminu wolontariat nie może wpływać negatywnie na realizację obowiązków służbowych pracownika.

Realizacja programu wolontariatu pracowniczego wiąże się zatem z poniesieniem przez Spółdzielnię wydatków z tytułu wynagrodzenia pracowników, którzy w ramach wykonywanego wolontariatu skorzystali z możliwości świadczenia czynności wolontaryjnych w godzinach pracy.

Uzupełnienie stanu faktycznego

W Spółdzielni Mieszkaniowej A. nie obowiązuje polityka Społecznej Odpowiedzialności Biznesu (dalej zwaną CSR).

Realizowany przez Spółdzielnię w porozumieniu z Fundacją program wolontariatu pracowniczego wpisuje się w definicję tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). Zgodnie § 1 pkt 2 Regulaminu wolontariatu pracowniczego w Spółdzielni Mieszkaniowej działania podejmowane w ramach programu wolontariatu pracowniczego realizują interes społeczny przejawiający się zgodnie działaniami pomocowymi, promowaniem postaw prospołecznych, rozwój społecznej odpowiedzialności biznesu, integrację zespołu oraz budowanie pozytywnego wizerunku Spółdzielni jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie.

Działania te, poza aspektem pomocowym, przyczyniają się również do budowania wizerunku Spółdzielni jako podmiotu zaangażowanego społecznie oraz wrażliwego na potrzeby różnych grup interesariuszy wymagających wsparcia w związku z problemami zdrowotnymi.

Odpowiedzialność Spółdzielni za wpływ jej decyzji i działań na społeczeństwo jest zgodna z obowiązującymi Spółdzielnię przepisami. Zgodnie z art. 1 § 2 Ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze. Spółdzielnia może prowadzić działalność społeczną i oświatowo-kulturalną na rzecz swoich członków i ich środowiska. Jednocześnie zgodnie z § 5 pkt 3 Statutu, Spółdzielnia prowadzi działalność społeczną, oświatową i kulturalną.

Wolontariat pracowniczy daje możliwość rozszerzenia umiejętności pracowników, które mogą zostać wykorzystane w pracy świadczonej na rzecz Spółdzielni. W ramach realizowanych zadań pracownicy Spółdzielni wykonują czynności o różnym stopniu skomplikowania, od najprostszych, jak chociażby praca w recepcji B., po bardziej złożone, takie jak umiejętność rozmowy (komunikacji) z pacjentem. Działania te, niezależnie od stopnia trudności, wpływają na kreatywność pracowników oraz umożliwiają zdobycie różnego rodzaju umiejętności interpersonalnych i organizacyjnych, co będzie wykorzystywane w pracy zawodowej. Służą one również integracji pracowników, budowaniu dobrych relacji pomiędzy nimi, wzmocnieniu więzi pomiędzy pracownikami a Spółdzielnią oraz nabyciu przez nich nowych doświadczeń i umiejętności, co w efekcie przekłada się na poprawę efektywności pracy, co ma przełożenie na zachowanie, zabezpieczenie źródła przychodów w przyszłości.

Realizacja programu wolontariatu pracowniczego wpływa pozytywnie na wizerunek Spółdzielni m.in. poprzez poprawę odbioru Spółdzielni przez jej mieszkańców. Przyczynia się do budowania wizerunku Spółdzielni jako podmiotu zaangażowanego społecznie oraz wrażliwego na potrzeby różnych grup interesariuszy wymagających wsparcia w związku z problemami finansowymi. Realizując program wolontariatu pracowniczego Spółdzielnia niejako wyszła naprzeciw oczekiwaniom pracowników, spośród których wielu angażuje się w różnego rodzaju inicjatywy oddolne o charakterze pomocowym. Tego typu postawa Spółdzielni przyczyniła się do podniesienia poziomu satysfakcji u pracowników i wpłynęła na budowę wizerunku Spółdzielni jako odpowiedzialnego pracodawcy.

Wydatki ponoszone przez Spółdzielnię nie mają charakteru reprezentacyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z przywołanym artykułem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W przedmiotowej sprawie, celem wolontariatu pracowniczego zgodnie z § 2 Porozumienia o współpracy w zakresie wolontariatu pracowniczego, jest nawiązanie współpracy w zakresie wolontariatu pracowniczego, polegającej na umożliwieniu pracownikom Spółdzielni udziału w działaniach wolontariackich z korzyścią dla społeczności lokalnej i dobra publicznego.

Realizowanie tego celu następuje poprzez:

a) wspieranie działalności Fundacji B. poprzez prace wolontariackie;

b) rozwijanie postaw obywatelskich i społecznej odpowiedzialności wśród pracowników Spółdzielni;

c) promocję idei wolontariatu oraz budowanie partnerstwa lokalnego.

Realizacja programu wolontariatu pracowniczego wpływa pozytywnie na całokształt prowadzonej przez Spółdzielnię działalności gospodarczej przez poprawę jej konkurencyjności na rynku lokalnym w zarządzaniu i administrowaniu nieruchomościami własnymi oraz na zlecenie. Ponadto uczestnictwo w programie wolontariatu pracowniczego przekłada się bezpośrednio na konkurencyjność Spółdzielni na rynku pracy. Jest to szczególnie istotne z uwagi na trudny obecnie rynek pracy oraz powszechne problemy z zapewnieniem odpowiednich zasobów pracowniczych.

Aktywność Spółdzielni w realizacji wolontariatu pracowniczego została nagłośniona w mediach lokalnych przy udziale B. i przedstawicieli Spółdzielni poprzez ukazanie się artykułu pt. „(…)” oraz w mediach społecznościowych zarówno Spółdzielni jak i B.

Fundacja B., na rzecz której Spółdzielnia realizuje program wolontariatu pracowniczego nie jest zobowiązana do jakichkolwiek czynności na rzecz Spółdzielni.

Realizacja programu wolontariatu pracowniczego wiąże się z koniecznością poniesienia przez Spółdzielnię wydatków z tytułu wynagrodzenia pracowników, którzy w ramach wykonywanego wolontariatu skorzystali z możliwości świadczenia czynności wolontaryjnych w godzinach pracy. Koszty wynagrodzenia ponoszone będą przez Spółdzielnię i nie będą w żaden sposób przez nikogo zwracane.

Pytania

Czy wydatki poniesione na wynagrodzenia pracowników świadczących czynności wolontaryjne w ramach programu wolontariatu pracowniczego w godzinach pracy stanowią koszty uzyskania przychodu Spółdzielni?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółdzielni wydatki związane z wynagrodzeniem pracowników świadczących czynności wolontaryjne w ramach programu wolontariatu pracowniczego stanowią koszty uzyskania przychodów Spółdzielni.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej „ustawa o CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle ugruntowanego stanowiska sądów administracyjnych, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi spełniać następujące warunki:

• zostać poniesiony przez podatnika,
• być definitywny,
• pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, - zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów, - zostać właściwe udokumentowany,
• nie znajdować się w katalogu wydatków z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Wśród wskazanych przesłanek klasyfikacji wydatku jako kosztu podatkowego kluczowy jest jego związek z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów). Istotne znaczenie ma więc cel, w jakim wydatek został poniesiony. W zakresie rozumienia pojęcia poniesienia kosztów „w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów" w orzecznictwie sądów administracyjnych prezentowany jest pogląd, zgodnie z którym wydatek kosztowy, to taki, który ma lub może mieć wpływ (pośredni lub bezpośredni) na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek ten powinien przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z działalności (wyrok NSA z dnia 16 października 2012 r. sygn. akt II FSK 430/11).

W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się także, iż kosztami uzyskania przychodów są również wydatki poniesione z zamiarem zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby przynosiło ono przychody także w przyszłości (wyrok WSA w Krakowie z dnia 23 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 296/09). Istotne jest, aby kwalifikując dany wydatek jako koszt podatkowy, oceniać racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu, a fakt, że podatnik nie osiągnął efektu gospodarczego w postaci bezpośredniego przychodu nie dyskwalifikuje poniesionego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu. Należy bowiem zauważyć, że w procesie działań gospodarczych przedsiębiorca dąży nie tylko do maksymalizacji przychodów, ale i minimalizacji strat (wyrok WSA w Gliwicach z 25 lutego 2019 r. sygn. akt I SA/G11331/18).

W świetle powyższych uwag, zdaniem Spółdzielni, wydatki ponoszone w związku z realizacją programu wolontariatu pracowniczego spełniają przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, celem programu jest m.in. wspieranie działań Fundacji poprzez zaangażowanie pracowników Spółdzielni w działania pomocowe, promowanie postaw prospołecznych, integrację zespołu oraz budowanie pozytywnego wizerunku Spółdzielni jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie.

Stworzenie przez pracodawcę (Spółdzielnię) odpowiednich warunków organizacyjnych i prawnych do uczestnictwa w tego typu działaniach o charakterze pomocowym wychodzi niejako naprzeciw oczekiwaniom pracowników Spółdzielni. Fundacja jako podmiot profesjonalny gwarantuje odpowiednie wykorzystanie aktywności i zapału pracowników oraz zapewnia usystematyzowanie inicjatyw pomocowych oraz nadanie im odpowiedniego rozmachu i dynamiki.

Uczestnictwo w programie wolontariatu pracowniczego to nie tylko możliwość zaangażowania się w pomoc najbardziej potrzebującym, ale również okazja do integracji pracowników Spółdzielni wokół wspólnej inicjatywy pomocowej. W dłuższej perspektywie, przekłada się to na budowanie dobrych relacji i wzmocnienie więzi pomiędzy pracownikami oraz pomiędzy pracownikami a Spółdzielnią.

Wolontariat to również możliwość rozszerzenia umiejętności, które mogą zostać wykorzystane w pracy świadczonej na rzecz Spółdzielni. W ramach realizowanych zadań pracownicy Spółdzielni wykonują czynności o różnym stopniu skomplikowania, od najprostszych, jak chociażby praca w recepcji B., po bardziej złożone, takie jak umiejętność rozmowy (komunikacji) z pacjentem. Działania te, niezależnie od stopnia trudności, wpływają na kreatywność pracowników oraz umożliwiają im zdobycie różnego rodzaju umiejętności interpersonalnych i organizacyjnych, co bezspornie będzie wykorzystywane w pracy zawodowej w relacjach z mieszkańcami.

Realizacja programu wolontariatu pracowniczego wpływa pozytywnie na całokształt prowadzonej przez Spółdzielnię działalności m.in. poprzez poprawę odbioru Spółdzielni przez jej mieszkańców i zwiększenie wiarygodności Spółdzielni. Istotny w tym zakresie jest również aspekt pracowniczy. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, decydując się na realizację programu wolontariatu pracowniczego, Spółdzielnia niejako wyszła naprzeciw oczekiwaniom pracowników. Tego typu postawa Spółdzielni przyczynia się do podniesienia poziomu satysfakcji u pracowników i związanego z tym zwiększenia ich zaangażowania w pracę oraz umocnienia identyfikacji pracowników z Wnioskodawcą. Niewątpliwie wpływa też na budowę wizerunku Spółdzielni jako odpowiedzialnego pracodawcy.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Spółdzielni, istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami ponoszonymi na realizację programu wolontariatu pracowniczego, a osiągnięciem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła. Ponoszone wydatki służą bowiem integracji pracowników, budowaniu dobrych relacji pomiędzy nimi, wzmocnieniu więzi pomiędzy pracownikami a Spółdzielnią, nabyciu przez nich nowych doświadczeń i umiejętności, co w efekcie przekłada się na poprawę efektywności pracy.

Tym samym, poniesione przez Spółdzielnię wydatki spełniają warunki wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto nie znajdują się również w negatywnym katalogu zawartym w art. 16 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Jednocześnie, wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Należy ponadto podkreślić, że dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest jego właściwe udokumentowanie. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów. Mocą art. 9 ust. 1 ww. ustawy nakłada ona jednak na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, iż to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wydatki poniesione na wynagrodzenia pracowników świadczących czynności wolontaryjne w ramach programu wolontariatu pracowniczego w godzinach pracy stanowią koszty uzyskania przychodu Spółdzielni.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że we wrześniu 2025 r. Spółdzielnia zawarła Porozumienie o współpracy z Fundacją B. Przedmiotem niniejszego porozumienia jest uregulowanie zasad współpracy w zakresie wolontariatu pracowniczego, polegającego na umożliwieniu pracownikom Spółdzielni udziału w działaniach wolontariackich realizowanych przez Fundację. Warunki i zasady na jakich odbywa się wolontariat zostały natomiast określone w Regulaminie wolontariatu pracowniczego w Spółdzielni Mieszkaniowej A. na rzecz Fundacji B. (dalej "Regulamin")

Zgodnie z przywołanym Regulaminem celem programu jest wspieranie działań Fundacji poprzez zaangażowanie pracowników Spółdzielni w działania pomocowe, promowanie postaw prospołecznych, rozwój społecznej odpowiedzialności biznesu, integrację zespołu oraz budowanie pozytywnego wizerunku Spółdzielni jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie.

Zakres działań wolontariuszy może obejmować wolontariat recepcyjno-towarzyszący, opiekuńczy, akcyjny oraz inne formy wsparcia uzgodnione pomiędzy Spółdzielnią a Fundacją.

Program adresowany jest do pracowników Spółdzielni zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej. Wolontariat pracowniczy może być wykonywany:

a)w godzinach pracy - za zgodą bezpośredniego przełożonego, w porozumieniu z Zarządem Spółdzielni oraz działem Organizacyjno-prawnym,

b)w czasie wolnym pracownika - jako inicjatywa prywatna wspierana przez pracodawcę.

W przypadku wolontariatu realizowanego w godzinach pracy pracownik może otrzymać zwolnienie od pracy na czas jego trwania, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Jednocześnie zgodnie z postanowieniami Regulaminu wolontariat nie może wpływać negatywnie na realizację obowiązków służbowych pracownika.

Realizacja programu wolontariatu pracowniczego wiąże się zatem z poniesieniem przez Spółdzielnię wydatków z tytułu wynagrodzenia pracowników, którzy w ramach wykonywanego wolontariatu skorzystali z możliwości świadczenia czynności wolontaryjnych w godzinach pracy.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że w Spółdzielni Mieszkaniowej A. nie obowiązuje polityka Społecznej Odpowiedzialności Biznesu (dalej zwaną CSR). Ponadto poddali Państw, że realizowany przez Spółdzielnię w porozumieniu z Fundacją program wolontariatu pracowniczego wpisuje się w definicję tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). Zgodnie § 1 pkt 2 Regulaminu wolontariatu pracowniczego w Spółdzielni Mieszkaniowej działania podejmowane w ramach programu wolontariatu pracowniczego realizują interes społeczny przejawiający się zgodnie działaniami pomocowymi, promowaniem postaw prospołecznych, rozwój społecznej odpowiedzialności biznesu, integrację zespołu oraz budowanie pozytywnego wizerunku Spółdzielni jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie.

Działania te, poza aspektem pomocowym, przyczyniają się również do budowania wizerunku Spółdzielni jako podmiotu zaangażowanego społecznie oraz wrażliwego na potrzeby różnych grup interesariuszy wymagających wsparcia w związku z problemami zdrowotnymi.

Odpowiedzialność Spółdzielni za wpływ jej decyzji i działań na społeczeństwo jest zgodna z obowiązującymi Spółdzielnię przepisami. Zgodnie z art. 1 § 2 Ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze. Spółdzielnia może prowadzić działalność społeczną i oświatowo-kulturalną na rzecz swoich członków i ich środowiska. Jednocześnie zgodnie z § 5 pkt 3 Statutu, Spółdzielnia prowadzi działalność społeczną, oświatową i kulturalną.

Wolontariat pracowniczy daje możliwość rozszerzenia umiejętności pracowników, które mogą zostać wykorzystane w pracy świadczonej na rzecz Spółdzielni. W ramach realizowanych zadań pracownicy Spółdzielni wykonują czynności o różnym stopniu skomplikowania, od najprostszych, jak chociażby praca w recepcji B., po bardziej złożone, takie jak umiejętność rozmowy (komunikacji) z pacjentem. Działania te, niezależnie od stopnia trudności, wpływają na kreatywność pracowników oraz umożliwiają zdobycie różnego rodzaju umiejętności interpersonalnych i organizacyjnych, co będzie wykorzystywane w pracy zawodowej. Służą one również integracji pracowników, budowaniu dobrych relacji pomiędzy nimi, wzmocnieniu więzi pomiędzy pracownikami a Spółdzielnią oraz nabyciu przez nich nowych doświadczeń i umiejętności, co w efekcie przekłada się na poprawę efektywności pracy, co ma przełożenie na zachowanie, zabezpieczenie źródła przychodów w przyszłości.

Realizacja programu wolontariatu pracowniczego wpływa pozytywnie na wizerunek Spółdzielni m.in. poprzez poprawę odbioru Spółdzielni przez jej mieszkańców. Przyczynia się do budowania wizerunku Spółdzielni jako podmiotu zaangażowanego społecznie oraz wrażliwego na potrzeby różnych grup interesariuszy wymagających wsparcia w związku z problemami finansowymi. Realizując program wolontariatu pracowniczego Spółdzielnia niejako wyszła naprzeciw oczekiwaniom pracowników, spośród których wielu angażuje się w różnego rodzaju inicjatywy oddolne o charakterze pomocowym. Tego typu postawa Spółdzielni przyczyniła się do podniesienia poziomu satysfakcji u pracowników i wpłynęła na budowę wizerunku Spółdzielni jako odpowiedzialnego pracodawcy.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, wskazać należy, że CSR to strategia zarządzania, której założeniem jest uwzględnianie interesów społecznych, relacji z podmiotami zewnętrznymi (otoczeniem firmy - grupami interesariuszy, społecznościami lokalnymi) czy branie pod uwagę kwestii ochrony środowiska.

Zauważyć należy, że nie istnieje uniwersalna definicja zjawiska społecznej odpowiedzialności biznesu, dlatego można odwołać się do działań wskazanych w Komunikacie Komisji Europejskiej z dnia 25 października 2011 r. skierowanej do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów - „Odnowiona strategia UE na lata 2011-2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw”. We wskazanym dokumencie zostało wprost stwierdzone, że: „Strategiczne podejście do CSR ma coraz większe znaczenie dla konkurencyjności przedsiębiorstw. Może przynieść korzyści w zakresie zarządzania ryzykiem, oszczędności kosztów, dostępu do kapitału, relacji z klientami, zarządzania zasobami ludzkimi i potencjału innowacyjnego. Ponieważ CSR wymaga zaangażowania zainteresowanych stron wewnątrz przedsiębiorstwa i poza nim, umożliwia to przedsiębiorstwom lepsze prognozowanie i wykorzystanie szybko zmieniających się oczekiwań ze strony społeczeństwa i warunków prowadzenia działalności, CSR może zatem stymulować rozwój nowych rynków i sprzyja tworzeniu nowych możliwości wzrostu gospodarczego. Zajmując się kwestiami odpowiedzialności społecznej, przedsiębiorstwa mogą budować długoterminowe zaufanie pracowników, konsumentów i obywateli, tworząc podstawę pod zrównoważone modele biznesowe. Większe zaufanie z kolei przyczynia się do tworzenia otoczenia, w którym przedsiębiorstwa mogą podejmować inicjatywy innowacyjne i rozwijać się”.

Aktualną definicją społecznej odpowiedzialności biznesu (ang. Corporate Social Responsibility CSR) jest definicja zawarta w normie PN-ISO 26 000 odpowiedzialność organizacji za wpływ jej decyzji i działań (produkty, serwis, procesy) na społeczeństwo i środowisko, poprzez przejrzyste i etyczne zachowanie, które :

• przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, zdrowia i dobrobytu społeczeństwa;
• bierze pod uwagę oczekiwania interesariuszy;
• jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami zachowania;
• jest spójne z organizacją i praktykowane w jej relacjach.

Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.

Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego odbioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów. Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek, ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Nie można w tym zakresie przyjąć, że każdy wydatek jest realizacją CSR. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W uzupełnieniu wniosku wskazaliście Państwo, że w Spółdzielni Mieszkaniowej A. nie obowiązuje polityka Społecznej Odpowiedzialności Biznesu (dalej zwaną CSR).

Wskazali Państwo jedynie, że:

• Realizowany przez Spółdzielnię w porozumieniu z Fundacją program wolontariatu pracowniczego wpisuje się w definicję tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). Zgodnie § 1 pkt 2 Regulaminu wolontariatu pracowniczego w Spółdzielni Mieszkaniowej działania podejmowane w ramach programu wolontariatu pracowniczego realizują interes społeczny przejawiający się zgodnie działaniami pomocowymi, promowaniem postaw prospołecznych, rozwój społecznej odpowiedzialności biznesu, integrację zespołu oraz budowanie pozytywnego wizerunku Spółdzielni jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie.

Powyższe przesłanki nie są zatem wystarczające, aby stwierdzić, że wydatki opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku poniesione w związku z czynnościami wolontaryjnymi w ramach programu wolontariatu pracowniczego w godzinach pracy , wpisują się w realizację strategii CSR w Państwa Spółdzielni.

Ponadto w związku z realizacją przez Państwa programu wolontariatu pracowniczego należy wskazać, że nie wiąże się on z wskazanymi wyżej założeniami jakie powinien spełniać CSR.

W przedmiotowym stanie nie zostało wskazane, że ww. program może przynieść korzyści w zakresie zarządzania ryzykiem, oszczędności kosztów, dostępu do kapitału i potencjału innowacyjnego. Ponadto nie wynika z wniosku jakoby program miał stymulować rozwój nowych rynków i sprzyjał tworzeniu nowych możliwości wzrostu gospodarczego tworząc podstawę pod zrównoważone modele biznesowe. Nie przyczynia się on również do tworzenia otoczenia, w którym przedsiębiorstwa mogą podejmować inicjatywy innowacyjne i rozwijać się.

Tym samym, przedmiotowe działania nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów jako element polityki CSR, ponieważ z wniosku nie wynika, żeby taka była przez Spółdzielnię prowadzona, a samo powołanie się na społeczną odpowiedzialność biznesu nie jest wystarczające do uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów.

Ponadto ww. program nie spełnia podstawowych założeń CSR.

Zatem nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że wydatki poniesione na wynagrodzenia w związku z realizacją wolontariatu przez pracowników Spółdzielni w godzinach pracy stanowią dla Spółdzielni koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT.

W konsekwencji Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.