Interpretacja indywidualna z dnia 22 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.996.2025.2.RG
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 października 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 6 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku świadczonych przez Panią usług psychoterapii oraz usługi superwizji psychoterapeutycznej.
Uzupełniła go Pani pismem z 16 listopada 2025 r. (data wpływu 21 listopada 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Posiada Pani certyfikat terapeuty (Certyfikat nr … wydany przez ... dnia ….03.2017, trenera (Certyfikat nr … wydany przez ... z dnia ….) oraz zaświadczenie potwierdzające, że ukończyła Pani drugi rok szkolenia przygotowującego do egzaminu na psychoterapeutę, a uprawniające do prowadzenia psychoterapii (w myśl art. 5 ust. 3 pkt 4 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego), nadto posiada Pani statut superwizora aplikanta (zaświadczenie … wydane przez ... z dnia ….04.2024 ) uprawniające Panią do prowadzenia superwizji psychoterapii oraz inne wymagane uprawnienia zawodowe potwierdzające kwalifikacje do prowadzenia psychoterapii. Nie posiada Pani jednak tytułu magistra psychologii. Posiada Pani tytuł pedagoga i wszelkie wymagane do prowadzenia pracy psychoterapeutycznej certyfikaty.
W ramach działalności świadczy Pani również usługi superwizji dla innych psychoterapeutów. Superwizja polega na analizie i omawianiu przypadków klinicznych w celu:
-zapewnienia prawidłowego przebiegu procesu psychoterapii,
-podnoszenia jakości udzielanej pomocy psychoterapeutycznej,
-wsparcia psychoterapeutów w ich pracy z pacjentami,
-pracy nad rozumieniem procesu klienta i własnego odniesienia do tego procesu psychoterapeutów,
-wsparciem psychoterapeutycznym innych psychoterapeutów w rozwiązywaniu trudności zawodowych.
Superwizja ma charakter ściśle związany z ochroną zdrowia psychicznego pacjentów, gdyż służy zapewnieniu odpowiedniej jakości i skuteczności terapii.
Nadto w gabinecie prowadzi Pani usługi psychoterapeutyczne dla indywidualnych klientów.
Na pytania Organu:
a)Czy usługi w zakresie superwizji psychoterapeutycznych i usługi psychoterapii indywidualnej są wykonywane przez Panią w ramach zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 450 ze zm.)?
b)Jeżeli wskaże Pani, że usługi w zakresie superwizji psychoterapeutycznych oraz usługi psychoterapii indywidualnej świadczy Pani w ramach wykonywania zawodu medycznego, proszę wskazać przepisy, na podstawie których jest Pani uprawniona do udzielania świadczeń zdrowotnych?
c)Czy usługi w zakresie superwizji psychoterapeutycznych i usługi psychoterapii indywidualnej, które Pani świadczy, są usługami w zakresie opieki medycznej służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia?
d)Jeżeli tak, to w czym przejawia się profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i/lub poprawa zdrowia świadczonych przez Panią ww. usług w zakresie superwizji psychoterapeutycznych i usług psychoterapii indywidualnej?
e)Czy posiada Panitytuł magistra pedagoga?
f)Czy zaświadczenie, które Pani posiada, potwierdzające, że ukończyła Pani drugi rok szkolenia przygotowującego do egzaminu na psychoterapeutę a uprawniające do prowadzenia psychoterapii jest wystawione przez podmiot prowadzący kształcenie w tym zakresie?
g)Czy świadcząc usługi w zakresie superwizji psychoterapeutycznych i usługi psychoterapii indywidualnej pracuje Pani pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty? [3]
odpowiedziała Pani:
Prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług terapeutycznych i psychoterapeutycznych w nurcie Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach (TSR). Ponadto prowadzę superwizje psychoterapii dla innych psychoterapeutów.
Posiadam certyfikat terapeuty (Certyfikat nr … wydany przez ... a dnia ….03.2017, trenera (Certyfikat nr … wydany przez ... z dnia ….05.021) oraz zaświadczenie potwierdzające, że ukończyłam drugi rok szkolenia przygotowującego do egzaminu na psychoterapeutę, a uprawniające do prowadzenia psychoterapii (w myśl art. 5 ust. 3 pkt 4 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego), nadto posiadam statut superwizora aplikanta (zaświadczenie ... wydane przez ... z dnia 10.04.2024) uprawniające mnie do prowadzenia superwizji psychoterapii oraz inne wymagane uprawnienia zawodowe potwierdzające kwalifikacje do prowadzenia psychoterapii.
Usługi wykonywane przeze mnie są zaliczane do zawodów medycznych - zaświadczenie o posiadaniu statusu osoby odbywającej szkolenie podyplomowe w zakresie oddziaływań terapeutycznych poświadcza spełnienie wymogów ustawy z dnia 19.08.1994 r o ochronie zdrowia psychicznego, co oznacza, że spełniam warunek o którym mowa w art. 5 ust. 3 pkt 4, oraz rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 19.06.2019 w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień.
Uzyskane zaświadczenia są wystawione przez (...) - podmiot uprawniony do kształcenia w zakresie psychoterapii. Uczestniczę w superwizji psychoterapii zgodnie z art. 5 ust. 3 pkt 4 lit. c ustawy o ochronie zdrowia psychicznego.
Nie posiadam jednak tytułu magistra psychologii. Posiadam tytuł magistra pedagoga i wszelkie wymagane do prowadzenia pracy psychoterapeutycznej certyfikaty.
Informuję, że usługi psychoterapii indywidualnej na rzecz osób pełnoletnich, a także - za zgodą opiekunów - nieletnich, prowadzone przeze mnie mają charakter terapeutyczny, ukierunkowany na:
-diagnozę problemów natury psychicznej,
-profilaktykę zaburzeń psychicznych,
-przywracanie i poprawę zdrowia psychicznego,
-wsparcie leczenia zaburzeń emocjonalnych, lękowych, nastroju, relacyjnych lub wynikających z przeżyć traumatycznych.
Głównym celem mojej pracy jest poprawa stanu zdrowia psychicznego pacjentów.
W ramach działalności świadczę również usługi superwizji dla innych psychoterapeutów. Superwizja polega na analizie i omawianiu przypadków klinicznych w celu:
-zapewnienia prawidłowego przebiegu procesu psychoterapii,
-podnoszenia jakości udzielanej pomocy psychoterapeutycznej,
-wsparcia psychoterapeutów w ich pracy z pacjentami
-pracy nad rozumieniem procesu klienta i własnego odniesienia do tego procesu psychoterapeutów
-wsparciem psychoterapeutycznym innych psychoterapeutów w rozwiązywaniu trudności zawodowych.
Superwizja ma charakter ściśle związany z ochroną zdrowia psychicznego pacjentów, gdyż służy zapewnieniu odpowiedniej jakości i skuteczności terapii. Superwizja stanowi element zapewnienia wysokiego standardu klinicznego praktyki psychoterapeutycznej.
Pytanie
Czy opisane:
-usługi psychoterapii, oraz
-usługi superwizji psychoterapeutycznej,
korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ustawy o VAT?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, zarówno usługi psychoterapii, jak i superwizje psychoterapeutyczne opisane we wniosku podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług jako usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.
1.Usługi psychoterapii - uzasadnienie zwolnienia
Podstawa prawna
Art. 43 ust. 1 ustawy o VAT przewiduje zwolnienie dla usług opieki medycznej o charakterze terapeutycznym.
Zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy, co wynika z orzecznictwa TSUE i NSA: usługa musi mieć cel terapeutyczny, musi być wykonywana przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje lub w ramach działalności medycznej.
Psychoterapia prowadzona przez Wnioskodawcę spełnia oba kryteria: ma na celu leczenie zaburzeń psychicznych, jest wykonywana przez osobę posiadającą kwalifikacje zawodowe.
Interpretacje KIS potwierdzające możliwość zwolnienia
Przykładowo:
0113-KDIPT1-1.4012.447.2025.2.RG (25.06.2025) - zwolnienie usług psychoterapii wykonywanych przez osobę w trakcie certyfikacji, potwierdzenie celu terapeutycznego.
0113-KDIPT1-1.4012.632.2024.3.AK (09.10.2024) - psychoterapia jako usługa opieki zdrowotnej podlegająca zwolnieniu.
0112-KDIL1-1.4012.266.2024.3.DS (24.07.2024) - usługi psychologiczne i psychoterapeutyczne objęte zwolnieniem przy spełnieniu kryteriów medycznych.
Wniosek
Usługi psychoterapii Wnioskodawcy mają bezpośredni cel leczniczy, dlatego korzystają ze zwolnienia z VAT.
2.Superwizje psychoterapeutyczne - uzasadnienie zwolnienia
Cel superwizji
Superwizja jest de facto usługą o charakterze medyczno-terapeutycznym, ponieważ:
-służy zapewnieniu jakości udzielanej psychoterapii,
-dotyczy omawiania przypadków klinicznych,
-bezpośrednio wpływa na proces terapeutyczny pacjentów.
Podstawa prawna
Art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT odnosi się do usług związanych z opieką zdrowotną - superwizja psychoterapeutów jest integralnym elementem procesu terapeutycznego oraz zapewnienia standardów klinicznych praktyki.
Interpretacje KIS potwierdzające możliwość zwolnienia superwizji
0113-KDIPT1-1.4012.802.2024.2.RG (09.12.2024) - organ potwierdził zwolnienie superwizji jako usług związanych bezpośrednio z psychoterapią.
0113-KDIPT1-1.4012-726-2023-2-MSU (11.01.2024) - superwizje mogą korzystać ze zwolnienia, jeśli mają związek z leczeniem pacjentów.
IPPP1/4512-1-54/16-19/S/RR (04.09.2023) - szkolenia psychoterapeutów (w tym superwizje) mogą być zwolnione, gdy służą utrzymaniu jakości świadczeń terapeutycznych.
Wniosek
Superwizje opisane we wniosku należy uznać za usługę bezpośrednio związaną z opieką zdrowotną, mającą cel terapeutyczny (jako element zapewniania jakości leczenia).
W konsekwencji powinny one korzystać ze zwolnienia od VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Jednakże w tym miejscu należy wskazać, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być albo opodatkowana podatkiem albo może korzystać ze zwolnienia od podatku.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług:
Zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:
a)lekarza i lekarza dentysty,
b)pielęgniarki i położnej,
c)medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2025 r. poz. 450, 620 i 637),
d)psychologa.
Przytoczone powyżej przepisy krajowe w zakresie opieki medycznej, stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) oraz lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.
Na podstawie art. 132 ust. 1 lit. b oraz c Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:
- opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze;
- świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.
Z powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wynika, że zwolnieniu od podatku VAT podlegają usługi w zakresie opieki medycznej, które spełniają określone warunki: służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a także świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę wprost podmioty. Zwolnienie powyższe ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.
Należy mieć na uwadze, że analizowany przepis zwalnia od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nie zwalnia zatem wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze bądź w ramach zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi.
Precyzując czynności, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia należy zastosować wykładnię językową.
„Profilaktyka” to wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk, to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Zatem profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.
„Zachowywanie” rozumiane jest jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie.
Interpretując słowo „ratowanie”, należy odwołać się do słów „ratować” i „ratownictwo”. Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia.
Słowo „przywracać” oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić, odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Pojęcie „przywracanie zdrowia” oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim było poprzednio.
„Poprawa” to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawianie się, polepszanie. Z kolei termin „poprawa zdrowia”, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, zgodnie z wykładnią literalną, oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie.
Zatem dokonując ustalenia, czy dana usługa medyczna korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki.
Z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 25). Jak również wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości UE w swym orzecznictwie: pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.
Dokonując oceny przedstawionych okoliczności sprawy należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym, wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień.
W tym kontekście należy zauważyć, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani wspólnotowych przepisach podatkowych. Zatem w tym zakresie należy szukać wyjaśnienia w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.
I tak, w wyroku w sprawie L.u.P. GmbH (C-106/05, pkt 27) Trybunał stwierdził, że pojęcia „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (…) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie d´Ambrumenil (C-307/01, pkt 57), gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.
Należy więc uznać, że pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez Trybunał „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01, pkt 40).
Należy podkreślić, że ani przepisy Dyrektywy, ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia, nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyroku w sprawie C-212/01.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie Margarete Unterpringer vs Pensionsversicherungsanstalt der Arbiter C-212/01 stwierdził, że „(…) to cel usługi medycznej decyduje o tym, czy powinna ona być zwolniona z podatku VAT. Dlatego też, jeśli kontekst, w jakim taka usługa jest wykonywana, pozwala ustalić, że jej głównym celem nie jest ochrona zdrowia, włączając w to utrzymanie lub przywrócenie zdrowia, lecz udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących skutki prawne, zwolnienie nie ma zastosowania do takiej usługi”.
Również z orzeczenia C-384/98 wynika, że preferencji podlegać mogą jedynie te usługi, które mają cel terapeutyczny bądź profilaktyczny, a nie podlegają mu takie, które mają charakter czysto ekspercki i doradczy (np. orzekanie o stanie zdrowia dla potrzeb przyznania renty, bądź dla instytucji ubezpieczeniowych dla ustalenia wysokości składki ubezpieczenia na życie).
Ponadto jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08: „Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia, jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania”. Rzecznik zauważa również, że: „działalność, którą uznano za części składowe opieki medycznej (leczenia medycznego), obejmuje: opiekę terapeutyczną jako część usługi ambulatoryjnej świadczonej przez wykwalifikowane pielęgniarki; leczenie psychoterapeutyczne świadczone przez wykwalifikowanych psychologów; prowadzenie badań lekarskich bądź pobieranie krwi lub innych próbek do badania pod kątem występowania choroby, na rzecz pracodawców lub ubezpieczycieli, albo poświadczanie zdolności medycznej do odbycia podróży, jeżeli celem tych usług zasadniczo pozostaje ochrona zdrowia zainteresowanych osób; oraz badania medyczne umożliwiające obserwację i zbadanie pacjentów, zanim zajdzie konieczność diagnozowania, rozciągnięcia opieki bądź leczenia potencjalnej choroby, zlecone przez internistów i wykonywane przez zewnętrzne laboratoria prywatne”.
Z opisu sprawy wynika, że w ramach działalności prowadzi Pani usługi psychoterapeutyczne dla indywidualnych klientów, świadczy Pani również usługi superwizji dla innych psychoterapeutów.
Zakresem pytania objęta jest kwestia zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Panią usług psychoterapii oraz usługi superwizji psychoterapeutycznej.
Wskazała Pani, że usługi wykonywane przez Panią są zaliczane do zawodów medycznych.
Zatem zbadać należy czy spełnia Pani warunki do zastosowania dla świadczonych usług zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.
W świetle przywołanej wyżej regulacji zauważenia wymaga, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:
-przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być osobą wykonującą zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej;
-przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.
Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.
Wobec tego, należy dokonać oceny, czy w niniejszej sprawie spełniony zostanie warunek podmiotowy określony w ww. przepisie, tzn. czy ww. usługi będą świadczone przez Panią w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej.
Przepis art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy, odsyła do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, który jednakże nie wymienia wprost zawodów medycznych odsyłając do kolejnych uregulowań.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 450) o działalności leczniczej:
Użyte w ustawie określenia oznaczają - osoba wykonująca zawód medyczny - osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.
Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o działalności leczniczej:
Podmiot wykonujący działalność leczniczą - podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarza, pielęgniarkę, fizjoterapeutę lub diagnostę laboratoryjnego wykonujących zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o działalności leczniczej:
Użyte w ustawie określenia oznaczają - świadczenie zdrowotne - działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.
W kwestii ww. zwolnienia wypowiedział się również TSUE, który w wyroku w sprawie C-141/00 Ambulanter Pflegedienst Kügler GmbH wskazał, że:
„zwolnienie przyznane w art. 13 (A) (J) (c) Szóstej Dyrektywy (aktualnie art. 132 ust. 1 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady) nie zależy od formy prawnej podatnika świadczącego usługi medyczne lub paramedyczne, o których mowa w tym przepisie”. Wyjaśnił również: „W dosłownej interpretacji, przepis ten (art. 132 ust. 1 lit. c dyrektywy) nie wymaga, by usługi medyczne były świadczone przez podatnika o konkretnej formie prawnej, aby objąć je zwolnieniem. Spełnione muszą być tylko dwa warunki: musi to obejmować usługi medyczne i muszą one być świadczone przez osoby posiadające konieczne kwalifikacje zawodowe” (pkt 27).
Zatem przewidziany w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej warunek, zgodnie z którym świadczenie zdrowotne musi być dokonywane przez osobę, która na podstawie odrębnych przepisów uprawniona jest do ich udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku, zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.
Przewidziany w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy warunek, zgodnie z którym zwolnione od podatku VAT są usługi w zakresie opieki medycznej wykonywane w ramach zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe.
Zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, np. zawód lekarza, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera czy diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach.
Należy zatem przyjąć, że pojęcie „osoba wykonująca zawód medyczny” obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie „wykonywanie zawodu medycznego” należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.
W świetle § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z 19 czerwca 2019 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień (t. J. Dz. U. z 2019 r. poz. 1285 ze zm.):
Osoba posiadająca certyfikat psychoterapeuty oznacza osobę, która spełnia łącznie następujące warunki:
a) posiada tytuł zawodowy lekarza lub tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa, lub magistra po ukończeniu studiów na kierunku psychologii, pedagogiki, resocjalizacji, socjologii albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz.U. z 2019 r. poz. 1026),
b) ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzone metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii humanistyczno-doświadczeniowej lub integracyjnej, lub poznawczo-behawioralnej, lub psychoanalitycznej, lub psychodynamicznej, lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia,
c) posiada zaświadczenie poświadczające odbycie szkolenia wymienionego w lit. b, zakończonego egzaminem przeprowadzonym przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty, zwane dalej „certyfikatem psychoterapeuty”.
W myśl § 2 pkt 8 ww. rozporządzenia Ministra Zdrowia:
Osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty oznacza osobę, która spełnia łącznie następujące warunki:
a) posiada tytuł zawodowy lekarza lub tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa, lub magistra po ukończeniu studiów na kierunku psychologii, pedagogiki, resocjalizacji, socjologii albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów,
b) posiada status osoby uczestniczącej co najmniej dwa lata w podyplomowym szkoleniu w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzonym metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii humanistyczno-doświadczeniowej lub integracyjnej, lub poznawczo-behawioralnej, lub psychoanalitycznej, lub psychodynamicznej, lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia,
c) posiada zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie oraz pracująca pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty.
Jednocześnie z załącznika nr 6 do ww. rozporządzenia, stanowiącego wykaz świadczeń gwarantowanych realizowanych w warunkach ambulatoryjnych psychiatrycznych i leczenia środowiskowego (domowego) oraz warunków realizacji tych świadczeń, wynika, że określone świadczenia w zakresie psychoterapii (np. sesja psychoterapii indywidualnej, sesja psychoterapii rodzinnej, sesja psychoterapii grupowej, sesja wsparcia psychospołecznego) mogą być wykonywane przez osoby ubiegające się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.
W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2024, poz. 917:
Opieka zdrowotna nad osobami z zaburzeniami psychicznymi jest wykonywana w ramach podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej, zwłaszcza psychiatrycznej opieki zdrowotnej - w formie pomocy doraźnej, ambulatoryjnej, dziennej, szpitalnej i środowiskowej oraz w domach pomocy społecznej.
W myśl art. 5 ust. 3 pkt 4 lit. c ww. ustawy o ochronie zdrowia psychicznego:
Psychoterapię w ramach opieki, o której mowa w ust. 1, prowadzi osoba, która ubiega się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty, która spełnia łącznie następujące warunki: uczestniczy w superwizji psychoterapii i posiada zaświadczenie w tym zakresie wystawione przez superwizora psychoterapii.
Jak wynika z opisu sprawy, prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług terapeutycznych i psychoterapeutycznych w nurcie Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach (TSR). Ponadto prowadzi Pani superwizje psychoterapii dla innych psychoterapeutów. Posiada Pani certyfikat terapeuty (Certyfikat nr … wydany przez ... a dnia ….03.2017, trenera (Certyfikat nr …. wydany przez ... z dnia ….) oraz zaświadczenie potwierdzające, że ukończyła Pani drugi rok szkolenia przygotowującego do egzaminu na psychoterapeutę, a uprawniające do prowadzenia psychoterapii (w myśl art. 5 ust. 3 pkt 4 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego), nadto posiada Pani statut superwizora aplikanta uprawniające Panią do prowadzenia superwizji psychoterapii oraz inne wymagane uprawnienia zawodowe potwierdzające kwalifikacje do prowadzenia psychoterapii. Usługi wykonywane przez Panią są zaliczane do zawodów medycznych - zaświadczenie o posiadaniu statusu osoby odbywającej szkolenie podyplomowe w zakresie oddziaływań terapeutycznych poświadcza spełnienie wymogów ustawy z dnia 19.08.1994 r o ochronie zdrowia psychicznego, co oznacza, że spełnia Pani warunek o którym mowa w art. 5 ust. 3 pkt 4 oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19.06.2019 w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień. Uzyskane zaświadczenia są wystawione przez (...) - podmiot uprawniony do kształcenia w zakresie psychoterapii. Uczestniczy Pani w superwizji psychoterapii zgodnie z art. 5 ust. 3 pkt 4 lit. c ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Nie posiada Pani tytułu magistra psychologii, natomiast posiada Pani tytuł magistra pedagoga i wszelkie wymagane do prowadzenia pracy psychoterapeutycznej certyfikaty.
Dokonując analizy ww. przepisów oraz opisu sprawy stwierdzić należy, że jest Pani osobą posiadającą uprawnienia do świadczenia usług w ramach zawodów medycznych, w myśl przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, a tym samym została spełniona przesłanka podmiotowa uprawniająca do zwolnienia ww. usług od podatku VAT.
Ponadto wskazała Pani, że usługi psychoterapii indywidualnej na rzecz osób pełnoletnich, a także — za zgodą opiekunów - nieletnich, prowadzone przez Panią mają charakter terapeutyczny, ukierunkowany na: diagnozę problemów natury psychicznej, profilaktykę zaburzeń psychicznych, przywracanie i poprawę zdrowia psychicznego, wsparcie leczenia zaburzeń emocjonalnych, lękowych, nastroju, relacyjnych lub wynikających z przeżyć traumatycznych. Głównym celem Pani pracy jest poprawa stanu zdrowia psychicznego pacjentów.
W ramach usług superwizji dla innych psychoterapeutów, która polega na analizie i omawianiu przypadków klinicznych w celu: zapewnienia prawidłowego przebiegu procesu psychoterapii, podnoszenia jakości udzielanej pomocy psychoterapeutycznej, wsparcia psychoterapeutów w ich pracy z pacjentami, pracy nad rozumieniem procesu klienta i własnego odniesienia do tego procesu psychoterapeutów, wsparciem psychoterapeutycznym innych psychoterapeutów w rozwiązywaniu trudności zawodowych. Superwizja ma charakter ściśle związany z ochroną zdrowia psychicznego pacjentów, gdyż służy zapewnieniu odpowiedniej jakości i skuteczności terapii. Superwizja stanowi element zapewnienia wysokiego standardu klinicznego praktyki psychoterapeutycznej.
Zatem, w przedmiotowej sprawie zostanie spełniona również przesłanka przedmiotowa warunkująca zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy, tj. świadczone usługi w zakresie usług psychoterapii oraz usług superwizji psychoterapeutycznych służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia konkretnych pacjentów.
Podsumowując, jest Pani uprawniona do stosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy dla świadczonych przez Panią usług psychoterapii oraz usług superwizji psychoterapeutycznych.
Oceniając Pani stanowisko, z uwagi na fakt, iż wywiodła Pani prawidłowy skutek prawny w postaci zwolnienia świadczonych przez Panią usług, mimo braku wskazania pełnej podstawy prawnej tego zwolnienia, uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Odnośnie natomiast powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
