Wniosek o zaliczenie nadpłaty podatku od towarów i usług na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych

W przypadku wystąpienia nadpłaty podatku podatnik ma do wyboru albo postąpić zgodnie z zasadami wskazanymi w ustawie – ordynacja podatkowa, albo też złożyć wniosek o postąpienie z nadpłatą odrębnie. Zgodnie z zasadami ustawy - nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu:

• na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę,
• odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o odsetkach podatkowych,
• oraz na poczet bieżących zobowiązań podatkowych,
• w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu.

Zwrot nie jest jednak obowiązkowy, gdyż podatnik może złożyć wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Nie ma natomiast możliwości, by podatnik złożył wniosek o niezaliczanie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub bieżących zobowiązań podatkowych. Dopiero w ich braku rozpatrywany jest wniosek podatnika o brak zwrotu podatku.
Wyjątkiem od powyższej zasady jest przypadek, gdy wysokość nadpłaty nie przekracza kwoty 11,60. W tym przypadku bowiem nawet gdy nie ma zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub bieżących zobowiązań podatkowych, nadpłata z urzędu jest zaliczana na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. W tym przypadku wniosek podatnika może powodować, że zostaną one zwrócone mu zamiast zaliczania na poczet przyszłych zobowiązań.
 Nadpłata, której wysokość nie przekracza kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym (czyli kwoty 11,60 zł), podlega zwrotowi wyłącznie w kasie, nie można zatem wystąpić o jej zwrot na rachunek bankowy lub rachunek w kasie oszczędnościowo – kredytowej.
Zwrot nadpłaty co do zasady następuje:

• na wskazany rachunek bankowy podatnika, płatnika lub inkasenta obowiązanego do posiadania rachunku bankowego;
• w gotówce, jeżeli podatnik, płatnik lub inkasent nie są obowiązani do posiadania rachunku bankowego, chyba że zażądają zwrotu nadpłaty na rachunek bankowy.