Nabywanie nieruchomości przez cudzoziemców

Nabywanie nieruchomości przez cudzoziemców

Renata Wróbel

Ustawa o zmianie ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców – w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej – uchwalona przez Sejm 15 grudnia 2000 r., ułatwi nabywanie nieruchomości m.in. przez założone w Polsce oddziały przedsiębiorstw z krajów Unii.

Układ Europejski ustanawiający stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską z jednej strony a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z drugiej, sporządzony w Brukseli 16 grudnia 1991 r. (Dz.U. z 1994 r. Nr 11, poz. 38 z późn.zm.), wszedł w życie 1 lutego 1994 r. Zgodnie z jego treścią ustanowiony w nim proces stowarzyszenia podzielony został na dwa okresy, każdy w zasadzie trwający 5 lat. W myśl Układu Europejskiego – w ciągu 12 miesięcy poprzedzających zakończenie pierwszego etapu stowarzyszenia – Rada Stowarzyszenia powinna podjąć decyzję o przejściu do etapu drugiego. Decyzja ta powinna zostać podjęta na podstawie analizy stopnia realizacji Układu oraz stanu zaawansowania wprowadzenia w Polsce systemu gospodarki rynkowej. Szczególnie istotnym elementem analizy są te postanowienia Układu Europejskiego, które przewidziane zostały do realizacji w pierwszym etapie stowarzyszenia. Do końca pierwszego etapu stowarzyszenia lub w pierwszym 5-letnim okresie obowiązywania Układu Europejskiego Polska zobowiązana jest zrealizować przede wszystkim postanowienia dotyczące wprowadzenia zasady narodowego traktowania i zniesienia ograniczeń kapitałowych wobec zagranicznych podmiotów gospodarczych – m.in. stosownie do art. 44 Układu Europejskiego.