Księgi rachunkowe w spółkach cywilnych

Księgi rachunkowe w spółkach cywilnych

Agata Suskiewicz-Jach

Przepisy kodeksu spółek handlowych zobowiązują wspólników dużych spółek cywilnych do ich przekształcenia w spółki jawne. Konsekwencją tego przekształcenia jest obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. Jednak między uregulowaniami kodeksu a ustawą o rachunkowości istnieje wiele rozbieżności, których konsekwencją są trudności z interpretacją przepisów.

Największą grupą podmiotów, do których stosuje się przepisy ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591 z późn.zm.) określające zasady rachunkowości oraz tryb badania sprawozdań finansowych, są mające siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium RP:

1) spółki prawa handlowego i prawa cywilnego, z zastrzeżeniem pkt 2, oraz inne osoby prawne, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego,

2) osoby fizyczne i spółki cywilne osób fizycznych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 800 000 euro.

Wynika to z brzmienia art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z tym zapisem obligatoryjne prowadzenie ksiąg rachunkowych przez spółki cywilne osób fizycznych uzależnione jest od wysokości przychodów, podczas gdy spółki cywilne utworzone przez inne podmioty są ustawowo (z urzędu) zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych, na równi ze spółkami prawa handlowego i innymi osobami prawnymi.